pierwsze tysiąclecie

gromadzenie lodu w celu zachowania żywności było praktyką w Japonii (gdzie cesarz Nintoku ogłosił dzień lodu) i w Chinach, ponad tysiąc lat temu. W Shih Ching, starożytnej kolekcji ody, wzmianka jest wykonana z festiwalu zbierania lodu., Za czasów dynastii Tang zapisywano elegancki napój, składający się z mleka (koziego, krowiego lub bawolego) gotowanego z mąką i kamforą, a następnie umieszczanego w żelaznych pojemnikach i zakopywanego w śniegu lub lodzie. Arabowie przygotowywali zimne napoje z wiśniami, pigwami i granatem. „Sorbet” i „sorbetto” pochodzą od tureckiego słowa sorbet oznaczającego „chłodny napój”, od arabskiego szarab, pić.

tradycje Inków

pierwszym „lodem” na kontynencie amerykańskim była „Paila”, tradycja w prekolumbijskim Ekwadorze., Caranquis( lub Caras), zanim zostali podbici przez Inków, wysłał ekspedycje, aby przynieść bloki lodu i śniegu z góry wulkanu Imbabura, owinięte grubymi warstwami słomy i słabych liści, dla izolacji termicznej. Lody robiono następnie, napełniając duży kocioł (zwany” paila”) lodem, śniegiem i sokiem owocowym (a czasem także mlekiem) i energicznie mieszając, aż soki i lód zamarzną razem., Używając tej techniki przodków, stopniowo doskonalonej przez wieki, helados de paila są nadal przygotowywane tradycyjnie dzisiaj w niektórych miejscach w Ekwadorze, szczególnie w nowoczesnym mieście Imbabura.,

Renesans lodów

legenda głosi, że rodzina Medyceuszy zorganizowała konkurs za najbardziej oryginalne przepisy kulinarne, które wygrał niejaki Ruggeri (sprzedawca kurczaków), który złożył kompozycję wody, cukru i owoców, prawdopodobnie podobną do granity, „lód z cukrem i wodą perfumowaną”., Istnieje spór, czy to właśnie Katarzyna Medycejska, wyjeżdżając na ślub z księciem Orleanu i przyszłym królem Henrykiem II, sprowadziła Ruggeriego i jego sztukę lodową przez Alpy.

inna historia gdzieś między legendą a rzeczywistością mówi o architektunie Bernardo Buontalti wymyślającym mrożony deser dla Karola V hiszpańskiego podczas słynnej uczty inauguracyjnej dla Fortu Belwederu Kosmy i Medyceuszy w 1559 roku., Dzięki temu wydarzeniu niektórzy uważają Buontalti za prawdziwego wynalazcę lodów: jego przepis zapisywany jest jako zimny krem z mleka, miodu, żółtka jaja, posypki wina, aromatyzowany bergamotką, cytryną i pomarańczą. Jest to z pewnością podstawowy przepis na „krem florencki” lub „lody Buontalento”, które nadal serwują najlepsi producenci lodów we Florencji. Mówi się, że Buontalti miał nawet zbudowaną maszynę, składającą się z obrotowych listew napędzanych uchwytem do bicia mieszanki i cylindra w środku wypełnionego lodem.,

1674

francuski autor Nicolas Lemery w swojej książce Recueil de Curiosités les plus rares et admirables, zbiór naturalistycznych ciekawostek, przytacza pierwszy przepis na aromatyzowany lód w języku francuskim.,o przechowywać lód i śnieg © Neven Krcmarek/Unsplash

1685 – 1686

„Cantinette e cantimplore stieno in pronto a tutte l' ore, con forbite bombolette chiuse e strette tra le solanka delle nevi cristalline” – „niech piwnice i dzbanki do lodu będą gotowe, i dekantery pakowane po szyję w krystaliczny śnieg”, napisał naukowiec i poeta Francesco Redi w swoim poemacie Arianna inferma na temat mrożonych napojów, kontynuując, że „śnieg jest piątym elementem potrzebnym do najlepszych napojów: jest głupcem, który myśli, aby osiągnąć prawdziwą przyjemność picia bez pomocy śniegu.,”Bomboletta” była szklanym pojemnikiem ze skręconą szyjką, przeznaczonym do zanurzania w lodzie lub śniegu w celu ochłodzenia wina (ogród wielkiego księcia Toskanii miał całe zbocze poświęcone robieniu lodu).

„cantimplora”, z drugiej strony, był dużym szklanym pojemnikiem z komorą pośrodku, która mogła być wypełniona lodem lub śniegiem, aby schłodzić zawarte w nim wino, z długą szyją wystającą z jednej strony, jak w konewce., Lorenzo Magalotti opisał później podobny przedmiot jako wielki złocisty wytwórca sorbetów (Ambasador Medyceuszy w Wiedniu w Canzonette anacreontiche z 1723 roku opisał w wierszu pierwsze rudimentalne urządzenia do wytwarzania sorbetów).

podczas gdy pojemniki te były używane w Toskanii, Sycylia rozwijała kwitnący przemysł lodowy: Duże studnie lub naturalne szczeliny były wypełnione śniegiem w zimie (z Etny lub z gór Hyblaean lub Madonie), a następnie sprzedawane w dużych blokach w lecie., Francesco Procopio de ' Coltelli, sycylijski kucharz, wyemigrował do Paryża i otworzył kawiarnię, jedną z pierwszych tego typu placówek. Cafè Procope stało się modnym miejscem spotkań towarzyskich, a przedsiębiorczy Sycylijczyk pomysłowo zwielokrotnił swój repertuar „lodowych wód”, zastępując miód cukrem i dodając sól do lodu, aby szybciej schłodzić przetwory i sprawić, że będą dłużej trwać., Jego menu „acque gelate” (granitas) zaczęło zawierać smaki, takie jak „kwiat anyżu”, „kwiat cynamonu”, „frangipane”, „lody z soku cytrynowego”, „lody z soku pomarańczowego” i „sorbet truskawkowy”.,

1692-1694

szczegóły dobrze zorganizowanych receptur na wykonanie sorbetów: napisany przez Antonio Latiniego, szefa kuchni du table i dyrektora kuchni dla hiszpańskiego wicekróla w Neapolu, w jego publikacji „Lo scalco alla moderna, overo l' arte di ben disporre i conviti, con le regole piu scelte di scalcheria”-„nowoczesny dyrektor bankietów, czyli sztuka organizacji bankietów, z najważniejszymi zasadami bankietów etykiety”., Książka ta skrupulatnie przepisuje najlepsze przepisy na „sorbetti w Neapolu”, określane jako dom sztuki wytwarzania sorbetów, gdzie sorbety podawane są nie tylko na arystokratycznych stołach, ale także w tawernach i karczmach.

jeden rozdział jest specjalnie zatytułowany „Traktat o różnych rodzajach sorbetów lub mrożonych wodach”, opisując szczegółowo, jak mieszać śnieg z cukrem, solą, sokiem z cytryny, truskawkami, wiśniami i czekoladą. Latini opisuje również smak orzechów piniowych i przepis na bakłażan., Szczególnie interesująca jest jego wzmianka o „sorbecie z gotowanego mleka”, co wskazuje na duży krok w kierunku nowoczesnych lodów. Jego przepis? Ugotować garnek z mlekiem, cukrem i wodą, udekorować cukrem cytronem i dynią, a następnie zamrozić. Różni historycy gastronomii twierdzą, że ten sorbet mleczny może twierdzić, że jest „pierwszym lodem w historii”.

w tym okresie mistrzostwo Włoch w przygotowywaniu sorbetów jest uznawane w całej Europie., Francuski cukiernik Nicolas Audiger w swoim traktacie La Maison reglée informuje swoich czytelników, że jedynym słusznym sposobem tworzenia mrożonych napojów jest podążanie za „włoskim stylem”. Wino, przyprawy i owoce są częstymi składnikami.,

1769-1770

wafle zwinięte w kształcie stożka były z pewnością w użyciu pod koniec 1700 roku, podawane na koniec posiłku lub wraz z owocami i ciastkami. Są one szczególnie wymienione przez Bernarda Claremonta w The Professed Cook (1769) i Mary Smith w The Complete Housekeeper & Cook (1770).,

1770

lody przybywają do Stanów Zjednoczonych, sprowadzone do Nowego Jorku przez Giovanniego Basiolo. W tym czasie nie było wiele różnych rodzajów lodów, poza sorbetami i rzadszymi wariantami mleczno-czekoladowymi lub mleczno-cynamonowymi. W Nowym Jorku Basioli odniósł sukces sprzedając Panerę, półmrożoną kawę i produkt mleczny popularny w Genui., W 1773 roku pojawiła się pierwsza znana Reklama lodów w gazecie: „właśnie przybył z Londynu, Monsieur Filippo Lenzi, cukiernik, produkuje i sprzedaje kandyzowane owoce, brandy, makarony, galaretki, wędliny, wszelkiego rodzaju słodycze, z jęczmieniem, z białym lub brązowym cukrem, produktami mrożonymi i owocami.”

1775

w Neapolu lekarz Filippo Baldini publikuje De 'sorbetti e de' bagni freddi saggi medico-fisici-na sorbety i produkty mrożone, medyczne i fizyczne korzyści, pierwsza książka w całości poświęcona tej tematyce., Tutaj klasyfikuje sorbety w smakach subacid (cytryna, truskawka, pomarańcza, ananasy, gorzkie winogrona), aromatycznych (cynamon, czekolada, kawa, pistacje, orzeszki piniowe) i mlecznych (jeszcze bliższych dzisiejszym lodom). Przypisuje również różne korzyści medyczne sorbetom: „produkty mrożone bez wątpienia wywołują niezliczone pozytywne efekty w naszym organizmie.”

1782

George Washington inauguruje obchody narodzin nowego następcy tronu francuskiego z ważną imprezą serwującą produkty mrożone., Są one również podawane w różnych przyjęciach i imprezach przez całe lato, które stają się nawykowe. Latem 1790 roku znaczna suma 200 dolarów pozostaje na kontach jako wydana na sorbety na oficjalne okazje.

1843-51

przełom w historii z lodów: w 1843 Nancy M., Johnson tworzy i patentuje maszynę z ręcznym uchwytem do produkcji produktów mrożonych („sztuczna zamrażarka”), której podstawowe zasady pozostają ważne do dziś. Dwa lata później William Young dodał silnik. W 1851 roku Jacob Fussel, właściciel sklepu mleczarskiego, pod koniec dnia wlewa resztki śmietany i mleka do sztucznej zamrażarki, a wkrótce potem otwiera pierwszą fabrykę lodów w siedmiu dolinach.

1881

narodziny lodów: kubki lodów waniliowych z różnymi syropami, dekoracjami i dekoracjami na wierzchu., Ich miejsce urodzenia i nazewnictwo jest mocno kwestionowane między dwoma rzekami w Wisconsin i Ithaca w stanie Nowy Jork.

1884

w Turynie otwiera się jedna z pierwszych lodziarni: Gelateria Pepino, otwarta do dziś. Jedną z najważniejszych innowacji było wykorzystanie suchego lodu do transportu lodów, ale w 1939 roku jako pierwszy opatentował lody powlekane na patyku.

1896-1904, który wynalazł rożek do lodów

narodziny rożka do lodów., W 1896 roku Italo Marchioni, wyemigrowawszy z północno-wschodnich Włoch do Nowego Jorku i otwierając różne restauracje, zaczyna serwować i sprzedawać wafelkowe kubki w kształcie stożka, a w 1903 roku patentuje swoją metodę ich wytwarzania. Patent jest kwestionowany przez Antonio Valvona, który w 1902 roku w Wielkiej Brytanii opatentował piekarnik do pieczenia ” herbatników do lodów.”W 1904 roku, na światowych targach w St. Louis, Syryjczyk Ernest A. Hamwi, miał stoisko sprzedające Zalabię (rodzaj wafla) tuż obok jednego z pięćdziesięciu stoisk sprzedających lody., Wpadł na pomysł zakrzywienia wafli, aby uczynić je stożkowatymi i zaproponował, aby zastąpiły talerze lodów. Dwadzieścia lat później liczba szyszek z lodami w środku sprzedanych w USA przekroczyła 245 milionów.

1920

pojawienie się lodów vans., Harry Burt, właściciel lodziarni w Youngstown w Ohio – i jeden z pierwszych, który sprzedaje lody spacerowe na patyku, zwany barem dobrego humoru-inwestuje w zakup 12 vanów z agregatami chłodniczymi, aby sprzedawać lody w całej dolinie Mahoning. Do 1950 roku posiadał 2000 samochodów dostawczych.

1923

inwazja lodowców. W 1923 roku Kalifornijczyk Frank Epperson opatentował „Zamrożony Lód na patyku”. Początkowo nazywa te Eppsicles, ale wkrótce zmienia nazwę NA Pop ' s Icle (Popsicle jest nadal jedną z ogólnych nazw używanych dla produktów ice on a stick w USA)., Na początek sprzedaje je po 5 centów każdy, oferując 7 smaków, w tym wiśnię, która jest nadal najpopularniejsza. Dwa lata później sprzedał patenty i markę Popsicle nowojorskiej firmie Joe Lowe.

1927

w ciągu 1800 i pierwszych dekad 1900, lody domowej roboty były robione przy użyciu urządzeń ręcznych składających się z pustej przestrzeni wokół głównego pojemnika, pierwszy wypełniony lodem i solą, drugi z mieszanką do zamrożenia, z ręcznym uchwytem obracanym w celu obsługi pewnego rodzaju systemu mieszania lub mieszania, tak aby mieszanina zamarzała jednorodnie., W 1927 roku Otello Cattabriga z Bolonii opracował system mechaniczny, który naśladował system ubijania masła. Jego system mocowania silnika do systemu mieszania stał się bardzo udany i wkrótce opuścił swój sklep przy Via Mazzini, aby produkować swoje” silniki elektryczne-wytwornice lodów ” na skalę przemysłową: wkrótce stały się sławne na całym świecie.

1938

J. F. McCullough (znany jako dziadek) i Alex McCullough wymyślają lody miękkie, prekursora Dairy Queen, w oparciu o świadomość, że mieszanka lodów smakowała lepiej, zanim została całkowicie zamrożona., Dlatego opracowali system wprowadzania większej ilości powietrza do lodów.

od 1945 do dziś

pierwsze fabryki lodów otwarte w USA przed wojną, podczas gdy we Włoszech wstępnie konfekcjonowane lody były po fenomen wojenny.pierwsze lody na patyku otwierają drogę do boomu w latach 50. i 60., który trwa do dziś., Z jednej strony, w ostatnich latach domowe lub rzemieślnicze lody stały się coraz bardziej wyrafinowane w technice i składnikach, ale z drugiej, XX wiek to wiek masowej konsumpcji, dzięki strumieniu innowacji i kombinacji, Rozwoju Technologicznego ze wszystkich stron, przecinających się ze zmieniającymi się obyczajami kulturowymi wszelkiego rodzaju., Lśniące karty ekspozycyjne na zamrażarkach w barach i kawiarniach, reklamy realizują lody i lody wypełniały nasze dzieciństwo smakami, a te same produkty atakowały kreskówki, filmy i oczywiście reklamy telewizyjne i slogany… protagonistów popularnej kultury konsumenckiej.

konsumpcja stale rośnie, a produkcja poprawia standardy jakości i bezpieczeństwa. W latach 50. Włosi zajęli 2.,5 kilogramów lodów na osobę rocznie, dziś liczba ta podwoiła się (statystyka AIDI), a trend przyspiesza: lody mają to, czego potrzeba, aby uznać je za produkt spożywczy, który jest pyszny, charakterystyczny, higienicznie nienaganny i oferuje optymalne właściwości odżywcze w szerokiej gamie odmian i smaków: świeże owoce, bezglutenowy system produkcji, z haute cuisine lub nietypowych składników, takich jak baobab, ser DOP Grana, bazylia, pomidor, a nawet mortadella.