z maja 1964 roku wydanie samochodu i kierowcy.

najlepiej wychodzi z Dearborn od 1932 roku V-8 Model B roadster. Ale dla wszystkich rozmów Forda o całkowitej wydajności, to wciąż jasne, że Mustang został zaprojektowany i zbudowany w cenie. Konieczność realizacji celów kosztowych sprawiła, że musiał dzielić maksymalną liczbę komponentów z innymi modelami z linii Forda., Z tej sytuacji zrodziła się zaleta niezwykle szerokiej dostępności opcji dla Mustanga, wybranych z serii Falcon, Fairlane i Galaxie. Krótko mówiąc, daje klientowi do wyboru cztery silniki, trzy sprzęgła, siedem skrzyń biegów, dwa wały napędowe, cztery układy hamulcowe, cztery typy kół i trzy rozmiary kół, trzy systemy zawieszenia i trzy układy kierownicze. Wydaje się to nieco przytłaczające, dopóki nie pamięta się, że tylko niektóre kombinacje są dozwolone, zarówno z powodów technicznych, jak i handlowych., Ale nadal jest imponujący i zbliża się do obfitości opcji power team Tempesta. W dwóch departamentach Ford ma nawet przewagę nad Pontiacem. Hamulce tarczowe są opcjonalne w Mustangu, a niezależny tylny koniec zostanie homologowany i udostępniony w małych seriach do celów wyścigowych.,

Lee Anthony Iacocca, wiceprezes i dyrektor generalny działu Forda, postrzega Mustanga przede wszystkim jako samochód rodzinny, co oznaczało, że musiał mieć cztery miejsca, z lepszym pomieszczeniem tylnych siedzeń niż jest oferowany w kategorii „dwa plus dwa”. Jest również skierowany do nie-jasno zdefiniowanego rynku, składającego się z klientów szukających nie-jasno zdefiniowanego połączenia luksusu i statusu. Oprócz tego, Mustang jest przeznaczony jako samochód sportowy (lub sportowy samochód).,

projekt został zainicjowany w 1961 roku po zwiększonej akceptacji cech samochodów sportowych w samochodach rodzinnych, takich jak zmiany drążków i kubełkowe fotele, a także po silnych wskazaniach na niezniszczalne zapotrzebowanie społeczeństwa na dwumiejscowy Thunderbird sprzed 1958 roku., Podstawowa Specyfikacja Mustanga została ustalona po szeroko zakrojonych badaniach rynkowych, podobnie jak w przypadku Edsela kilka lat temu, ale w przeciwieństwie do Edsela Mustang trafia na salony we właściwym czasie – podczas gdy GT (i pseudo-GT) szał jest nadal na wysokim biegu. Podczas gdy termin Gran Turismo naprawdę podsumowuje wszystko, co Ford chciał, aby ten samochód był, należy im pogratulować, że nie przyklejają tych inicjałów na Mustangu, w sposób modeli, które służyły tylko do uczynienia ich bez znaczenia, takich jak nieistniejący Studebaker Avanti i popularny Dodge Dart GT.,

projekt Mustanga został powierzony Jackowi Prendergastowi jako inżynier wykonawczy pod kierownictwem Hansa Matthiasa, głównego inżyniera działu Forda. Mustang został zbudowany na podstawowej stalowej ramie platformy z ocynkowanymi elementami konstrukcyjnymi i skrzynkami momentowymi. Rama została zaprojektowana do przenoszenia wszystkich elementów mechanicznych Na spodzie i wszystkich elementów nadwozia na górze. Sztywność konstrukcyjną zapewniał mocny tunel wału śmigła ciągnący się od podwozia do osi tylnej, plus poprzeczne żebra i wzmocnienia., Platforma jest tak sztywna, że podwozie może być napędzane bez nadwozia.

panele nadwozia są przyspawane do platformy, tworząc integralną, całkowicie stalową konstrukcję o lekkiej wadze (podczas całego etapu projektowania kontrola wagi utrzymywana była z ścisłymi tolerancjami). Komora silnika jest utworzona przez pełnowymiarowe elementy boczne przyspawane do przednich szyn bocznych u dołu i do osłony z tyłu. Z przodu skrzynia jest zakończona jednoczęściowym tłoczeniem z głębokim prostokątnym kanałem u góry., Przednie błotniki są po prostu przykręcone do tej konstrukcji. Konstrukcja ramy jest taka sama zarówno dla twardych blatów, jak i kabrioletów, ale niektórzy członkowie podwozia używają cięższej stali na kabrioletach, aby zrekompensować brak dachu.Zawieszenie przednie zostało podniesione bezpośrednio z wahacza i składa się z wahacza górnego, wahacza dolnego z wahaczem przednim, drążka przeciwpoślizgowego oraz sprężyny śrubowej zamykającej amortyzator teleskopowy umieszczony na górnej części wahacza górnego., Górne mocowanie sprężyny jest częścią komory silnika, a gumowy ogranicznik jest zamontowany na oddzielnym wsporniku przymocowanym do elementu bocznego ramy.

jak można się spodziewać, przednie zawieszenie w swojej formie jest dość zwiotczałe, ale na szczęście dostępny jest „pakiet obsługi”. W jego skład wchodzą takie pomocne elementy jak wytrzymałe sprężyny śrubowe, specjalne amortyzatory, drążek antypoślizgowy o większej średnicy, opony 6,50 x 14 (zamiast 6.,50 x 13) na felgach o szerokości 5-1/2 cali i szybszej skrzyni kierowniczej (ze stosunkiem 16 do 1 zamiast 20 do 1). Właściwie, pakiet obsługi staje się niezbędny do wszystkiego, ale nie najbardziej inspirującej jazdy i powinien być standardem w pierwszej kolejności. Jest to szczególnie ważne w przypadku układu kierowniczego, ponieważ stosunek „szybki” jest powolny, a powolny jest daleko i zbyt wolny., Stosunek 16 do 1 nikogo nie alarmuje szybkością reakcji, ale bez wątpienia będzie zapotrzebowanie na ultraszybką skrzynię kierowniczą, ponieważ standardowa wymaga 4-1/2 obrotów z blokadą do blokady, szybkie sterowanie trwa 3-1/2, a kierowca samochodu sportowego będzie chciał około 2-1 / 2 (z 38-stopowym Kołem skrętnym Mustanga).

nawet jeśli „szybki” układ kierowniczy jest trochę powolny, to droga jest całkiem dobra, wspomaganie kierownicy i zmniejszone sprzężenie zwrotne. Reakcje na nierówności drogi w kole są bardzo niewielkie, a wibracje nie są tak odczuwalne, jak sugerowane., A jeśli reakcja jest opóźniona, samochód jest wystarczająco posłuszny, gdy przednie koła zostały skierowane we właściwym kierunku.

tylne zawieszenie jest również oparte na standardowym Falcon, z różnymi przednimi sprężynami mocującymi i wzmocnionymi gumowymi zderzakami. Resory piórowe, które były odpowiednie do momentu obrotowego silnika Falcona, zaczęły sprawiać problemy z trampką osi i wiatrem sprężyny podczas rozwoju z 289-cu w Mustangu V-8, więc sprężyny zostały również wzmocnione., Ale zarówno Matthias, jak i Prendergast pozostają nieugięci, że nie ma potrzeby stosowania prętów dynamometrycznych ani żadnej innej pomocy w lokalizacji osi. Nie zgadzamy się z tym doskonale, ponieważ resory piórowe są zwykle elastyczne w kierunkach innych niż zamierzone, a jeśli mają być wystarczająco sztywne dla samochodu o wysokich osiągach, trudno jest uzyskać sprężyny wystarczająco niskie, aby zapewnić akceptowalny komfort jazdy. Dowody tej trudności pojawiają się w Mustangu na pierwszych łagodnych uderzeniach., Przednie sprężyny oscylują z znacznie większą częstotliwością niż tylne, dając rodzaj jazdy, którą można dostać się w małej łodzi uderzając w wzburzone fale czołowo. Kupka pozostaje mniej więcej włożona, podczas gdy Łuk kołysze się w podnieceniu. W Mustangu przednie i tylne zawieszenie (w standardowej formie) absolutnie nie są zestrojone.

dobrą rzeczą w resorach piórowych jest to, że każda zmiana w ich zachowaniu jest stopniowa, a co za tym idzie łatwo kontrolowana i korygowana przez kierowcę., A z punktu widzenia producenta, to bardzo niedrogi tył. Amortyzatory są Ostro nachylone, ale informacje prasowe Forda są nieprawidłowe W statusie, że ten rodzaj montażu zmniejsza kołysanie boczne. Nie ma żadnego wpływu na kołysanie-jego wartość polega na ograniczeniu bocznych ruchów osi w stosunku do podwozia.

nie mieliśmy okazji przetestować niezależnego tylnego zawieszenia. Jego konstrukcja przypomina Mustang I, ponieważ posiada cztery poprzeczne i półciągłe ogniwa, ze sprężynami skośnymi o wąskiej średnicy., Zawieszenie to ma bardzo zaawansowaną konstrukcję (autorstwa Roya Lunna)i jest modyfikowane jedynie przez wymagania Ford Division dotyczące montażu na produkcji. Koła mogą mieć odpowiedni skok koła i nadal mieć ujemny pochylenie przez cały czas, a sprężyny można ustawić tak, aby pasowały do różnych warunków jazdy.

wysokość rolki z niezależnym tylnym zawieszeniem będzie prawdopodobnie około 5 cali, jak w Mustangu I, jak w porównaniu z 7,5 cala w modelu sztywnej osi. Mustangi wyposażone w niezależny tylny koniec będą miały zmodyfikowane ustawienia przedniego zawieszenia, aby podnieść środek rolki z 1.,7 do 2,6 cala.

nawet w standardowej formie Mustang ma mniejsze zanurzenie w nosie niż jakikolwiek inny amerykański samochód osobowy Forda, ale wynika to bardziej z niskiego środka ciężkości niż ulepszeń w konstrukcji zawieszenia. Niski środek ciężkości przyczynia się również do zmniejszenia toczenia nadwozia, ale na okręgu o średnicy 200 stóp samochód pochyla się jak mały Thunderbird. Na krzywych o dużej prędkości rolka nie jest niedopuszczalna.,

nie spodziewalibyśmy się, że Mustang ze standardowym podwoziem dobrze sobie poradzi. W rzeczywistości nie jest źle. Samochód jest tak dobrze wyważony, że może być bardzo twardy i pozostaje dość stabilny i dobrze kontrolowany. Ma pewną początkową podsterowność, wydaje się całkowicie neutralny przy normalnych prędkościach, a ostatecznie nadsterowność.

podstawowym silnikiem Mustanga jest 170-cu w Falcon six—kawałek maszyny o tak ekscytujące jak danie żywności dla niemowląt., Silnik rozwija 101 KM przy 4400 obr. / min i ma maksymalny moment obrotowy 156 lbs-ft przy 2400 obr. / min i może być łączony z 3-biegową manualną skrzynią biegów Forda bez synchronizacji pierwszego biegu, 4-biegową manualną skrzynią all-synchro lub Nowym 3-biegowym Cruise-O-Matic. 200-cu in six nie jest dostępny w Mustangu, podobnie jak 221-cu w V-8; kolejnym krokiem jest silnik 260-cu w Fairlane, który rozwija 164 km przy 4400 obr. / min i ma maksymalny moment obrotowy 258 lbs-ft przy 2200 obr. / min przy stopniu sprężania 8,8 do 1. Samochód testowy miał 289-cu w wersji z 9.,Kompresja 0 do 1, 4-cylindrowy gaźnik i 210 koni mechanicznych.

większość entuzjastów będzie chciała wysokowydajnej wersji silnika 289-cu, który znacznie różni się od standardowego 289. Seria Fairlane wywodzi się w całości z lekkiego żeliwnego V-8 zaprojektowanego przez George ' a F. Stirrata w 1958/ 59 i wprowadzonego w 1961 roku w formie 221-cu. Ważył tylko 450 funtów i miał bardzo kompaktowe wymiary: 8,93 cala wysokości, 16,36 cala szerokości i 20,84 cala długości.,

konstrukcja wału korbowego dla tego silnika stała się przedmiotem specjalnego badania. Korba wykonana jest z precyzyjnie odlewanego stopu żelaza i pracuje w pięciu głównych łożyskach. Około 70%całkowitej niezrównoważonej pary jest równoważone przez przeciwwagi na wstędze sworznia korbowego, a pozostałe 30% jest równoważone przez dwa zewnętrzne przeciwwagi-jeden zamontowany przed zębatką rozrządu, a drugi integralnie z kołem zamachowym., W większości wcześniejszych zastosowań tego silnika, czwarta niezrównoważenie harmoniczne występuje poza normalnym zakresem prędkości. Ale w wysokowydajnym 289 czwarta harmoniczna mieści się w zakresie 7000 obr. / min, więc tłumik drgań opracowany dla silnika Indianapolis, z powiększonymi gumowymi obszarami styku i dostrojony do wyższych prędkości wału korbowego, został dostosowany., Wysokowydajny 289 ma również skrzynię korbową ze śrubą krzyżową z silnika Indy, a także szereg specjalnych cech konstrukcyjnych, takich jak korbowody o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, łożyska ze stopu miedzi i ołowiu, chromowane Trzpienie zaworów, mechaniczne podnośniki zaworów i wałek rozrządu o wysokim podnoszeniu i wysokim nakładaniu. Głowice cylindrów zapewniają stopień sprężania 10,5 do 1, a układ dolotowy powietrza składa się z niskociśnieniowego filtra powietrza, czterosuwowego gaźnika i bezpośrednich przejść kolektora. Układ wydechowy posiada pojedyncze głowice łączące się w podwójne rury ogonowe., Moc wyjściowa to imponujące 271 km przy 6000 obr. / min przy maksymalnym momencie obrotowym 312 lbs-ft przy 3400 obr. / min.Oczywiście urządzenie to może być jeszcze bardziej dostrojone do celów wyścigowych za pomocą takich leków patentowych jak Cobra Elixir Dr Shelby (lub imitacje dostępne w lokalnej aptece wydajności). Można osiągnąć ponad 300 KM bez pogorszenia niezawodności silnika. Moc wyjściowa najgorętszego modelu produkcyjnego silnika Mustanga wynosi 0,95 bhp na cu, w porównaniu z 0,73 dla standardowej jednostki mocy 289 cali sześciennych.,

w modelu Mustang 289 w formie magazynowej daje osiągi o krzaczastym ogonie i zachęca do przedsiębiorczych metod jazdy, znacznie wspomaganych przez precyzyjną bramę i dobrze dobrane przełożenia oraz doskonałą synchronizację czterobiegowej skrzyni biegów. Amerykańscy producenci, czy to GM, Ford czy Chrysler, naprawdę rozpieszczają nas swoimi bezbłędnymi systemami synchro, a złe przykłady z zagranicy stają się coraz trudniejsze do zniesienia.,

z jakiegoś niejasnego powodu, 260-cu w V-8 może być dostarczany tylko z 3-biegową all-synchro skrzynią biegów (lub 3-biegową automatyczną). Model 289 jest wyposażony w 4-biegową manualną lub 3-biegową automatyczną skrzynię biegów.

sterowanie podłogowe jest stosowane we wszystkich skrzyniach biegów; wytrzymała dźwignia z dużym pokrętłem kulistym dla opcji ręcznych i uchwyt T dla automatyki. Ten nowy automat, oznaczony jako C-4, został wprowadzony do serii Fairlane i Mercury Comet w 1964 roku., Kwadrant selektora ma sześć pozycji: P-R-N-D1-D2-L. Start w D1 daje pierwszy bieg, natomiast nie angażuje niskiego biegu, aby zmniejszyć ryzyko rozrzucenia kół na śliskiej nawierzchni. Pozycja L działa jako przełącznik przytrzymujący dla niskiego biegu. Dźwignia może być przesunięta do L przy dowolnej prędkości, ale przy około 15 mph angażuje pośrednią zamiast niskiej, a efekt hamowania zależy głównie od starych dobrych materiałów ciernych.

C-4 składa się z przetwornika momentu obrotowego o średnicy 11,25, z maksymalnym mnożeniem momentu obrotowego 2,40 do 1 (na stanowisku) i wejściowym momentem obrotowym 275 lbs-ft., Konwerter działa w połączeniu z dwoma zestawami przekładni planetarnych włączonych przez jednokierunkowe sprzęgła tarczowe i zablokowanych pasami hamulcowymi, z 2,46-do-pierwszego i 1,46-do-jednego pośredniego. Punkty zmiany biegów na pełnej przepustnicy wynoszą około 40 i 70 mph, ale przyspieszenie poprawia się, trzymając nisko do 50 mph. Nie ma pośredniego urządzenia przytrzymującego. Współczynnik odwrotności wynosi 2,20 do 1. C-4 automatic waży tylko 145 funtów kompletny, głównie dlatego, że główne odlewy są wykonane z aluminium.,

obie trzybiegowe manualne skrzynie biegów mają większą sprawność mechaniczną niż automatyczna, a wersja all-synchro (używana z 260 V-8) jest wystarczająco przyjemna w użyciu. Ale dlaczego Ford nie dostarczy najpierw siatki synchronicznej z mniej wydajnym sześciocylindrowym silnikiem, który częściej potrzebuje dolnego biegu, jest dla nas zagadką., To prawda, że moment obrotowy 170 six jest tak znaczny, że start drugiego biegu jest stosunkowo łatwy, ale to nie wyjaśnia, dlaczego 6-cylindrowy Mustang kierowcy muszą nauczyć się podwójnego sprzęgania, zanim będą mogli włączyć pierwszy bieg w ruchu. Prawdopodobnie badania rynku Forda wskazują, że każdy, kto jest zainteresowany akceleracją, kupuje V – 8 i 4-on-the-floor. A tak nawiasem mówiąc, te starty z drugiego biegu były możliwe dzięki zastosowaniu krótszego biegu pośredniego niż trójbiegowa skrzynia all-synchro., Co zrozumiałe, czterobiegowa skrzynia biegów ma również różne przełożenia w zależności od tego, czy jest sprzężona z ” 170 „six lub” 289 ” V-8.

w przypadku silników sześciocylindrowych wał napędowy jest skróconą wersją Falcona; w przypadku modeli V-8 jest to skrócony wał Fairlane. Końcowe napędy są podnoszone swobodnie z innych linii-z sześciocylindrowymi silnikami przekładnia pierścieniowa i zębnik są standardowymi Falcon, z 260 i 289 V-8s są standardowymi Fairlane, a z wysokowydajnym ” 289 ” są pochodzenia Galasowego.,

obudowa mechanizmu różnicowego do przekładni Falcon wykonana jest z żeliwa ciągliwego z integralnym nośnikiem—pozostałe modele wykorzystują tłoczoną stalową obudowę z wyjmowanym nośnikiem mechanizmu różnicowego. Mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu Forda Equa-Lock będzie opcjonalny ze wszystkimi kombinacjami power-team.

standardowy rozmiar opony to 6,50 x 13, z opcjonalnym 6,50 x 14. Panele nadwozia są wykonane tak, aby umożliwić stosowanie opon 15-in, a 15-calowe koła są dostępne z „pakietem manipulacyjnym”., Są to stalowe tarczowe koła z szerokimi obręczami 5,5 cala (dostępne tylko w kolorze czarnym).

byliśmy w stanie jeździć innymi Mustangami, aby uzyskać wiarygodną podstawę porównania różnych modeli. Nie było wersji wysokowydajnej, gdy wysadziliśmy kurz z ciekawszych części boisk Forda w Dearborn i Romeo, Michigan, ale Ford spodziewa się, że jego osiągi będą konkurować z Pontiac GTO. Otrzymaliśmy jednak Pełne Dane o osiągach 260 V – 8 z automatyczną skrzynią biegów i standardowym 289 V-8 z czterobiegową skrzynią biegów.,

niewielka różnica w prędkości maksymalnej wynika częściowo z przekładni (oba samochody miały od 3,00 do 1 jazdy końcowej), częściowo z oporu aerodynamicznego. Współczynnik oporu Mustanga nie jest lepszy od standardowego Fairlane ' a (choć ma znacznie mniej powierzchni czołowej).

Stylizacja Mustanga była pracą niż Gene Bordinat powierzony Josephowi Orosowi, głównemu styliście działu Forda, który dołączył do firmy w 1946 roku i był odpowiedzialny za niektóre z bardziej zauważalnych zmian stylistycznych w samochodach Forda na przestrzeni lat., Jako młody człowiek studiował projektowanie w Szwecji, w 1939 roku trafił do GM styling i przez wiele lat pracował w studiu Cadillac. Dziś kieruje grupą około 125 stylistów zewnętrznych (Damon Woods jest odpowiedzialny za wnętrza i ma tylko 100-osobowy personel). Możemy śmiało powiedzieć, że kierownictwo Forda chce nadać Mustangowi charakterystyczny lub być może niepowtarzalny wygląd, ale wynik uderza nas jako niewytłumaczalnie Amatorski. Po bokach nadwozia znajduje się niefunkcjonalna miarka powietrzna oraz niezdarny, wystający grill między pojedynczymi reflektorami., Kaptur ląduje na kratce z dopasowaniem, które przypomina nam pokrywę na jednym z bardziej doświadczonych rondli naszej mamy, a boczne panele kratki mają powietrze rozproszone po myśli. Pokrowce na koła przypominają nieco fatalny Avanti. Trudno byłoby opracować lepsze przygotowanie do przyszłych ulepszeń. Po stronie kredytu, wspomnijmy o obróbce zderzaka i tylnych światłach, które są bardzo starannie wymyślone i zmieszane z otoczeniem.,

najbardziej atrakcyjną rzeczą w Mustangu jest jego poręczny rozmiar i rozsądne proporcje. Pozycja jazdy jest odpowiednia dla większości ludzi, ale prawie wszyscy woleliby widzieć kierownicę bliżej przedniej szyby, aby wyeliminować potrzebę popychania siedzenia do tyłu (4,5-calowy podróż), aby móc jeździć z prostymi ramionami, ponieważ to wkracza na tylne siedzenie., Z przednimi siedzeniami w środkowej pozycji, tylna przestrzeń na nogi jest dopuszczalna, a samochód kwalifikuje się jako prawdziwy czteroosobowy pod każdym względem. Jest jedna rzecz. Miejsce na łokcie z tyłu jest trochę ciasne, a po bokach kanapy nie ma podłokietników. Wysokość siedziska, zwłaszcza z przodu, jest prawie odpowiednia, a wszystkie elementy sterujące są łatwe do osiągnięcia i użycia. Wszystkie pedały, w tym akcelerator, są typu pendant, a pięta i palce nie stanowią problemu.,

prędkościomierz ma poziomą tarczę z igłą i jest dokładny w granicach jednego lub dwóch procent, a tachometr jest dostępny jako część opcjonalnego „rally pac” (ich pisownia), składający się z zegara i tachometru w obudowie typu twin-pod z czarnym wykończeniem obudowy kamery, która otacza kolumnę kierownicy, tuż za deską rozdzielczą.

hamulce Mustanga zależą od wielkości silnika dla średnicy bębna: 9-calowe z sześciocylindrowymi jednostkami, 10-calowe z V-8s., Opcjonalny power booster redukuje nacisk na pedał o ponad 50%, ale hamulce nie mają nic lepszego niż odpowiednia odporność na blaknięcie—cztery kolejne pełne zatrzymania z prędkością 80 km / h drastycznie zmniejszają skuteczność hamowania. Nie byliśmy w stanie przetestować wersji z hamulcem tarczowym, ale chcieliśmy pochwalić Dział Forda za to, że dostrzegł konieczność wprowadzenia opcjonalnych tarcz.

warto krótko zastanowić się nad postępami poczynionymi w Fordzie od 1957 roku T-bird. W Mustangu znajdują się dwie dodatkowe osoby o 6,0-calowym rozstawie osi i 0,2-calowym większej długości całkowitej. Mustang jest 0.,5-w niższe i ponad 400 lbs lżejsze (Masa własna 3323 lbs przeciwko 2861). Silnik jest ułamkowo mniejszy (289 cu w porównaniu z 292 T-bird), ale będzie działał na zwykłym paliwie, podczas gdy starszy samochód potrzebował benzyny premium. Na dodatek Mustang średnio 16.6 mpg wobec 13.7 dla starego ' ptaka.

Mustang stanowi zupełnie nową i odrębną linię samochodów Forda (łącznie do pięciu, nie licząc produktów Oddziału Lincoln-Mercury)., Będzie produkowany wyłącznie w fabryce w fabryce River Rouge. Jego moce produkcyjne nie są podane, ale Ford zamierza sprzedać około ćwierć miliona Mustangów w pierwszym 12-miesięcznym okresie na rynku. Dzięki wszechstronności tego projektu i obfitym opcjom popyt może nawet przekroczyć tę liczbę.