podstawowe złamanie czaszki: podstawy i poza

admin

przypadek

32-letni mężczyzna ma bóle głowy i przerywane wyraźne wydzieliny z prawego nozdrza, nie łagodzone przez leki przeciwhistaminowe lub przeciwbólowe. Ma historię upadku z wysokości 2 dni temu, bez utraty przytomności, i został przebadany w innym szpitalu i wypisany na leki przeciwbólowe. Dalsze informacje nie są dostępne., Podczas badania przezroczysty płyn kapie z prawego nozdrza, a badanie prawego ucha za pomocą otoskopu pokazuje hemotympanum.

wprowadzenie

złamanie podstawy czaszki (BSF) obejmujące jedną z pięciu kości, które tworzą podstawę czaszki, stanowi stan zagrażający życiu z wysoką zachorowalnością i śmiertelnością. Są one stosunkowo mniej powszechne ze względu na odporność podstawy czaszki (występujące w 4% przypadków poważnych urazów głowy i do 21% wszystkich złamań czaszki)1 i wymagają znacznego tępego urazu.,

są one spowodowane głównie uderzeniami tępym urazem, takimi jak wypadki samochodowe, przy czym ataki, upadki i urazy są mniej częstymi przyczynami2,3. BSFs są najczęściej spotykane u młodszych mężczyzn ze względu na różnice w wysokim ryzyku aktywności między płciami i grupami wiekowymi.

podczas gdy większość BSF są zarządzane zachowawczo w świetle przewidywanych powikłań, ważne jest, aby lekarz w nagłych wypadkach, aby mieć jasny obraz wytycznych dotyczących zarządzania w odniesieniu do prezentacji, oceny i complications.

rys., 1: złamanie przez kość skroniową po prawej stronie z powiązanym zmętnieniem komórek pęcherzykowych. Zdjęcie dzięki uprzejmości dr Bruno Di Muzio. Radiopaedia.org wyswietlen: 12973

BSF mają wysokie ryzyko wystąpienia krwiaków pozaosiowych, najczęściej krwiaków zewnątrzoponowych. Jest to spowodowane względnym osłabieniem kości skroniowej (najczęściej chorej kości w BSF) oraz jej bliskością do tętnicy i żyły środkowej opon mózgowo-rdzeniowych.,

prawdopodobieństwo wystąpienia BSF jest znacznie większe w przypadku współistniejących złamań twarzy lub czaszki, a częstość występowania BSF jest bezpośrednio związana z liczbą złamań twarzy u pacjenta4–6. Podobnie 50% przypadków BSF będzie miało kolejne uszkodzenie śródczaszkowe, a 5-15% ma związane z tym złamanie kręgosłupa C7.

najczęstsze BSF obejmują część skroniową kości skroniowej, błonę bębenkową i zewnętrzny kanał słuchowy7, 8.,

Prezentacja

objawy badania klinicznego są stosunkowo specyficzne dla BSFs w porównaniu z innymi złamaniami Czaszki, Ze względu na bliskość podstawy czaszki do nerwów czaszkowych, naczyń i opon mózgowych, które leżą w jej pobliżu. Utrata przytomności i GCS score różniezależnie od kości, która jest złamana, ale także od stopnia związanego z uszkodzeniem mózgu.

rys. 2: Ilustracja medyczna Dr Ciléin Kearns (Artibiotyki).,

cechy najczęściej związane z BSFs to:

  • Hemotypanum
  • Krwawa Otorrhea
  • krwotok z nosa w płynie mózgowo-rdzeniowym
  • OTORRHEA w płynie mózgowo-rdzeniowym
  • znak Bitwy (wybroczyny sutkowe)
  • oczy szopa (wybroczyny okołooczodołowe)
  • deficyty nerwu czaszkowego
  • zmniejszenie słuchu acuity
  • szum w uszach
  • zawroty głowy
  • oczopląs

dodatnia wartość prognostyczna w wykrywaniu BSF wynosi 100% dla znaku bojowego, 90% dla jednostronnego oka szopa i 70% zarówno dla obustronnego oka szopa, jak i krwawego otorrhea9., Niektóre specyficzne objawy BSF mogą być również uważane za predykcyjne dla krwiaków wewnątrzczaszkowych u pacjentów z GCS 13-15 z PPV 78% dla oczu szopa pracza, 66% Dla znaku Bitwy i 41% dla krwawej otorrhea9.

Hemotypanum rozpoznane jako fioletowy odcień za błoną bębenkową zwykle pojawia się w ciągu kilku godzin od urazu i jest zwykle pierwszym stwierdzeniem, które można zaobserwować w ED10. Należy rozważyć możliwość zasłonięcia przez woskowinę.,

znak bojowy i oko szopa Zwykle mogą pojawić się w ciągu 6 do 12 godzin do 3 dni po podtrzymaniu złamania, a zatem nie są powszechnie spotykane podczas wstępnej prezentacji ED11. Dr Battle zgłosił swój tytułowy znak w 1890 roku, a także odkrył, że gdy występuje wybroczyny sutkowe, pacjent jest bardziej narażony na wolniejszy przebieg rekonwalescencji po urazie głowy niż oczekiwano12,13.

wycieki płynu mózgowo-rdzeniowego, uważane za patognomoniczne dla BSF i związane z tym rozdarcie twardówki, przejawiają się jako otorrhea lub wodnisty wyciek z nosa i występują w 2% wszystkich urazów głowy i 12% do 30% wszystkich BSF14,15., Przecieki te mogą rozwinąć się w ciągu jednego do kilku dni po urazie, a pacjent często skarży się na wyraźną wydzielinę z nosa lub uszu. 50% przypadków pojawia się w ciągu pierwszych 2 dni, 70% w ciągu jednego tygodnia, a prawie wszystkie obserwowane są w ciągu 3 miesięcy14. Przerywane przecieki są powszechne i dlatego często są pomijane podczas oceny w ED. Dokładna historia dotycząca natury, konsystencji i wytrącania i łagodzenia czynników wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego może pomóc.

uszkodzenie ucha środkowego / wewnętrznego następuje u 33% pacjentów z ciężkim urazem głowy i ponad 50% pacjentów z złamaniami kości skroniowej15,16., Urazy te obejmują hemotypanum, ubytek słuchu, zakłócenie kosteczek usznych, przetokę płynu mózgowo-rdzeniowego( CSF), uszkodzenie kapsułki otic itp.17,18. Wysięk z błony bębenkowej lub płynu mózgowo-rdzeniowego w uchu środkowym po badaniu BSF może powodować niedosłuch przewodzący, natomiast uszkodzenie zwoju otic i nerwu czaszkowego może powodować utratę słuchu czuciowo-nerwowego19.

zmiany nerwu czaszkowego i naczyń mogą wystąpić w zależności od części podstawy czaszki, która jest złamana, oraz nerwów i naczyń, które leżą w jej pobliżu.

rys., 3: skojarzenia złamania podstawy czaszki przez lokalizację wady. (Kursywą zaznaczono deficyty nerwu czaszkowego).,

powikłania:

powikłania związane z BSF obejmują:

  • wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego/przetoka
  • zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

    • Odmocephalus

  • utrata słuchu
  • zawroty głowy
  • uszkodzenie nerwu czaszkowego
  • zakrzepica zatok jamistych
  • Cerebrovaskularinjury (CVI)
  • przetoka szyjno-jamista
  • krwotok wewnątrzczaszkowy (ich)

opóźniony rozwój powikłań związanych z BSF, takich jak deficyty nerwów czaszkowych, wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego, uszkodzenie tętnicy szyjnej / kręgowej są normą i zwykle występują po 48 godzinach.,

85% traumatycznych wycieków płynu mózgowo-rdzeniowego ustępuje samoistnie w ciągu tygodnia,ale niektóre rzadko utrzymują się nawet przez kilka miesięcy. U mniej niż 5% pacjentów z BSF rozwija się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, ale ryzyko jest związane z czasem trwania wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego; częstość występowania wynosi 3%, jeśli wyciek trwa krócej niż 1 tydzień, a 50%, jeśli utrzymuje się dłużej niż 2 tygodnia20-22. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego po pojedynczych złamaniach podstawy czaszki występują rzadko zarówno u dzieci, jak i u dorosłych, przy niskim wskaźniku wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego (odpowiednio 0,48% i 0,64%) oraz wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego (2,33% i 1,75%)., Mediana czasu między pourazowym wyciekiem płynu mózgowo–rdzeniowego a wystąpieniem zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych zbliża się do 11 dni22-24.

w 10-50% przypadków BSF odma opłucnowa może wystąpić natychmiast lub pojawić się przewlekle jako następstwo przetoki CSF20, 25. Rzadko postępujące gromadzenie się powietrza, zwłaszcza po dostarczeniu dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych podczas resuscytacji, może prowadzić do odmy naprężeniowej o działaniu masowym i zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego26.

tymczasowa głuchota przewodzeniowa, która ustępuje w ciągu 1-3 tygodni, jest spowodowana hemotypem lub obrzękiem błony śluzowej w jamie ucha środkowego., Klasyfikacja złamań kości skroniowej na „Otic capsule sparing” (OCS) i „Otic capsule comparing” (OCV) dobrze koreluje z ciężkością ubytku słuchu, rokowaniem pacjenta i resztkową niepełnosprawnością27. 60,5% pacjentów ze złamaniami kości skroniowej zgłaszało ubytek słuchu, z OCS stanowiącym 91,5% złamań, a OCV stanowiącym 8,5% 18,28 złamań kości skroniowej. OCS zwykle powoduje przewodzeniowy lub mieszany ubytek słuchu, podczas gdy złamania OCV prawie zawsze prowadzą do czuciowo-nerwowego ubytku słuchu.,

deficyty nerwu czaszkowego, jak opisano na rysunku 3, są najczęściej spowodowane uwięzieniem, a nie przecięciem nerwu. Anosmia z powodu uszkodzenia CN I występuje w aż 7% przednich złamań podstawy czaszki. Tylko 10% tych pacjentów odzyskuje zmysł węchu, zwykle z opóźnieniem od miesięcy do lat29. Traumatyczne porażenie nerwu twarzowego może być natychmiastowe i kompletne z powodu przecięcia nerwów lub opóźnione i niekompletne z powodu neuropraksji., Opóźniony paraliż nerwu twarzowego u większości pacjentów jest związany z prawidłową lub prawie prawidłową rekonwalescencją w ciągu miesięcy do roku i może być leczony kortykosteroidami18, 30.

około 50% pacjentów z BSF może wystąpić z opóźnionym niedokrwiennym uszkodzeniem mózgu z powodu związanego z nim rozwoju ICH w ciągu 12-24 godzin31. 50% pacjentów z BSF będzie miał kolejny uraz wewnątrzczaszkowy na CT28.,

złamania podstawy czaszki są zwykle związane z powikłaniami naczyniowymi, z predyspozycją do tętnic szyjnych wewnętrznych i bazalnych (>bazalnych) ze względu na ich przebieg w pobliżu kości skroniowej i zatok sfenoidalnych. Uszkodzenie tętnicy szyjnej obserwuje się u 2-35% pacjentów z BSF32,33. Powikłania naczyniowe obejmują niedrożność, kompresja, rozwarstwienie lub przecięcie tętnicy szyjnej przez fragmenty złamania, lub tworzenie pseudoaneurysmor tętnicy szyjnej przetoki jamistej (CCF) wtórne do urazu. Z ogólną częstością 3.,8 % W BSF, CCF może spowodować ślepotę,udar, a nawet zgon34. Ostre uszkodzenie tętnicy szyjnej wewnętrznej może być bezobjawowe lub prowadzić do śmiertelnego krwawienia. Chociaż tylko niewielka liczba złamań kanału szyjnego powoduje uszkodzenie naczynia14, uszkodzenie tętnicy szyjnej wewnętrznej prawie zawsze obserwuje się, gdy kanał szyjny jest złamany35. Uszkodzenie tętnicy szyjnej, gdy jest pomijane, wiąże się z ciężkim trwałym deficytem neurologicznym lub zgonem nawet w 50% przypadków. Urazy tętnicy szyjnej mogą również prowadzić do udaru z powodu rozwarstwienia tętnic w aż 31% przypadków33.,

diagnoza

wyniki badań fizykalnych sugerujące BSF mają czułość 71,2% i swoistość 90,1% w diagnostyce BSF36. Badania przeprowadzone w celu potwierdzenia Canadian Head ct rule i inne mniejsze badania obserwacyjne wykazały, że objawy BSF (tj. znak bojowy, oczy szopa pracza, hemotypanum, otorrhea/rhinorrhea) łącznie są wysoce predykcyjne klinicznie ważnego urazu główki9,37,38. Jednak badanie fizykalne pomija 14-35% widocznych radiologicznie złamań kości skroniowej9, 39,40.,

zwykły Xray może ominąć nawet 70-80% złamań i nie jest zalecany do oceny złamania czaszki bazalnej 5.

CT jest uważany za tryb obrazowania z wyboru. Czułość tomografii komputerowej w przypadku złamań podstawy czaszki jest niska, a tomografia komputerowa z odcinkami osiowymi 5 mm ma czułość od 50% do 71% dla identyfikacji BSF41,42. Tomografia komputerowa o wysokiej rozdzielczości przestrzennej z cienkimi oknami kostnymi o grubości 1-1, 5 mm z rekonstrukcją jest najszybszą i najlepszą metodą wyznaczania BSF o 25% zwiększonej czułości41, 43., Multidetector ct (MDCT) z rekonstrukcjami wielopłaszczyznowymi mogą być wymagane do rozpoznania BSF i związanych z nim powikłań, zwłaszcza rekonstrukcje szczękowo-twarzowe, głowy i szyjki macicy, które są badaniami rutynowo wykonywanymi u pacjentów z politraumą w ED44. Skan Helical CT jest pomocny w złamaniach kłykci potylicznej45. Kluczowym problemem z obrazowaniem BSF jest odróżnienie ich od szwów dodatkowych, ponieważ oba mogą wydawać się bardzo podobne., W porównaniu do złamań szwy dodatkowe mają zwykle mniej niż 2 mm szerokości, mają jednolitą grubość na całej długości i są lżejsze radiologicznie.

zaleca się wykonanie angiogramu CT u pacjenta z już ustalonym BSF, jeśli szanse na uszkodzenie naczyń mózgowych (CVI) są wysokie, jak podano na rys. 546.

MRI odgrywa również rolę w obrazowaniu BSF ze względu na lepszą szczegółowość obrazowania tkanek miękkich, która jest używana do podkreślania wycieków płynu mózgowo-rdzeniowego lub przetok lub przepuklin pajęczynówkowych (T2 FAT sat) i nerwów czaszkowych (silnie obciążone obrazy cienkiego plastra T2)47., Cysternografia MR ma czułość 90% W przypadku wycieków pourazowego płynu mózgowo-rdzeniowego, w porównaniu do 60-80% W przypadku bardziej inwazyjnej cysternografii CT,która wymaga podania dooponowego kontrastu radiopaque podczas zabiegu 48, 49. Jednak MRI często nie jest dostępny w ED.

płyn mózgowo-rdzeniowy z podejrzeniem OTORRHEA / wodnisty wyciek z nosa umieszczony na kawałku papieru filtracyjnego spowoduje oddzielenie krwi od płynu mózgowo-rdzeniowego (krew Centralna z oczyszczeniem wokół), który jest znany jako znak halo/pierścienia. Nie ma jednak specyficzności, ponieważ krew zmieszana z wodą, solą fizjologiczną i śluzem zwróci pozytywny wynik50.,

surowe metody wykrywania wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego, takie jak analiza zawartości glukozy i białka w wydzielinach, są bezpieczną metodą nieinwazyjną, o ograniczonej wartości diagnostycznej ze względu na zanieczyszczenie krwią, wydzieliną łzową lub śliną 51. Podwyższona wartość glukozy i niższy poziom białka wspomaga wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego, a nie inne źródła wydzieliny z nosa. Jednak testy te mają zmienną czułość / swoistość i wymagają dalszych badań, zanim zostaną rutynowo wykorzystane do diagnozowania wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego.,

płyn podejrzliwy dla CSF może być pobrany i przesłany do analizy w celu identyfikacji β transferryny, izoformy β2 transferryny występującej tylko w CSF52. Wysoka czułość i swoistość tego testu nie mają sobie równych w przypadku innych nieinwazyjnych metod, a test można łatwo przeprowadzić nawet w przypadku przerywanych przecieków53. Jednakże może to być niepraktyczne w przebiegu zaburzeń erekcji ze względu na wymaganą objętość płynu mózgowo-rdzeniowego (0, 5 cc) i opóźnienie wyników badań (do 4 godzin)46.,

Zarządzanie:

W przypadku urazu twarzy lub dowodów BSF nie zaleca się intubacji nosowo-żołądkowej i ssania nosogardła54. Dekompresja żołądka z orogastryktube jest lepszym wyborem. Należy prawdopodobnie unikać NIPPV również u pacjentów z potencjalnym BSF ze względu na ryzyko wystąpienia pneumocephalus7. U bezobjawowych pacjentów z radiologicznymi objawami odmy płucnej zaproponowano leżenie w łóżku ze 100% tlenem w celu wypłukania azotu i zmniejszenia gazu wewnątrzczaszkowego29.,

ostateczne środki leczenia zazwyczaj rozpoczynają się od leczenia zachowawczego złamania nie przemieszczonego, z interwencją chirurgiczną zapisaną w przypadku ciężkiej lub przewlekłej choroby. Zachowawcze Postępowanie w przypadku wycieków płynu mózgowo-rdzeniowego obejmuje ścisłe leżenie w łóżku, podniesienie głowy łóżka >30 stopni i środki ostrożności zatok (unikanie kaszlu, kichania lub wysiłku), które mają współczynnik rozdzielczości 85% po 1 tygodniu. W analizie przeglądu Cochrane stwierdzono, że nie ma wystarczających dowodów na stosowanie antybiotyków profilaktycznych w BSF, z lub bez dowodów na wyciek płynu mózgowo-RDZENIOWEGO56., Pacjenci z wyciekiem płynu mózgowo-rdzeniowego powinni otrzymywać zarówno skoniugowaną szczepionkę pneumokokową, jak i polisacharydową szczepionkę pneumokokową57. Szczepienie przeciw tężcowi należy zaproponować, jeśli pacjent nie otrzymał szczepienia w ciągu ostatnich 5 lat58. Pacjenci powinni być leczeni antybiotykami o szerokim spektrum działania, jeśli mają otwartą ranę lub jeśli prezentacja została opóźniona.

rys. 5: Flowchart do zarządzania BSF w ED z wytycznymi do obrazowania, konsultacje, i follow-up.,

poniżej przedstawiono kilka wskazówek, które mogą pomóc lekarzowi w podejmowaniu decyzji dotyczących przyjęcia/konsultacji / dyspozycji46.

kiedy rozważyć konsultację/przyjęcie do szpitala?

pacjent został wystarczająco oceniony i istnieją dowody na:

  • zmieniony poziom świadomości w porównaniu do stanu wyjściowego u pacjentów
  • obecność towarzyszących niechirurgicznych ICH
  • obecność jakichkolwiek innych cech klinicznych wysokiego ryzyka (np., wysoki mechanizm uderzeniowy urazu, zmiana GCS, rozlany uraz aksonalny, zajęcie środkowego lub tylnego dołu, podejrzenie CVI), które wymagają dokładnej obserwacji/powtórzenia / dodatkowego obrazowania.
  • CVI wymagające obserwacji/dodatkowe postępowanie
  • obecność wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego lub deficytów nerwów czaszkowych
  • cechy wskazujące na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych w podejrzeniu wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego
  • czynniki związane z pacjentem lub ED, które uniemożliwiają bezpieczną obserwację/przygotowanie rozładowania/odpowiednią obserwację

Z kim skonsultować się?,

wszystkie konsultacje powinny koncentrować się na ustaleniu dalszego obrazowania, określeniu potrzeby obrazowania transfer/admit/repeat, a także zapewnić kontynuację, szczególnie w przypadku wycieków płynu mózgowo-rdzeniowego i uszkodzenia CN.

konsultacja laryngologiczna jest konieczna w przypadku wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego i/lub złamania ACF / MCF; konsultacja Okulistyczna w celu szczegółowej oceny wzroku i mięśni pozaskularnych; i konsultacja Neurochirurgiczna w celu rozważenia ostatecznego postępowania.,

jeśli chodzi o ostateczne leczenie, złamania podstawy rzadko wymagają chirurgicznej naprawy, ale w przypadku utrzymującego się wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego, ucisku nerwu czaszkowego lub zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego może być wskazana naprawa operacyjna39. Jeśli wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego utrzymuje się po 7 dniach, leczeniem chirurgicznym z wyboru jest endoskopowa naprawa śródczaszkowa, która ma lepszy wynik i mniejszą zachorowalność w porównaniu z zabiegiem wewnątrzczaszkowym59., Naprawa operacyjna może być wymagana w przypadku trwałego uszkodzenia nerwu czaszkowego (utrata słuchu utrzymująca się przez >3 miesiące, paraliż twarzy), ale nie ma wystarczających dowodów na to,że chirurgiczne leczenie paraliżu twarzy jest lepsze od leczenia zachowawczego60, 61.

Ogólnie rzecz biorąc, większość pacjentów z BSF ma pewien rodzaj resztkowego Deficytu czynnościowego lub neurologicznego,który może potrwać miesiące, a nawet lata 21, 62.

kiedy można rozważyć zwolnienie?,

pacjenta poddano wystarczającej ocenie z zastosowaniem:

  • angiogramu CT głowy/CT
  • badania nerwu czaszkowego, w tym ostrości wzroku i czucia węchowego
  • wykluczono uszkodzenie kręgosłupa C

i stwierdzono izolowane BSF lub liniowe złamanie czaszki, ale bez objawów wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego lub deficytów nerwu czaszkowego, lub Brak dowodów radiologicznych na CVI lub inne związane z tym urazy.,

należy podać instrukcję powrotu w przypadku objawów przedmiotowych i podmiotowych:

  • opóźnione ich, CVI (ogniskowe deficyty neurologiczne)
  • nowe wystąpienie zmian wzrokowych
  • nowe wystąpienie uszkodzenia nerwu czaszkowego
  • nowe wystąpienie wycieku płynu mózgowo – rdzeniowego-ciągłe lub przerywane
  • objawy zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych

ponowna ocena po 7 dniach rozwoju któregokolwiek z powyższych objawów jest ważna zarówno na poziomie podstawowej opieki zdrowotnej, jak i konsultacji lekarskich.

od Dr., Katy Hanson at Hanson ' s Anatomy:

perły i pułapki:

  • znak bojowy i oko szopa mogą być opóźnione o 6-12 godzin lub nie występują w BSF.
  • Hemotympanum jest zwykle pierwszym odkryciem.
  • większość powikłań BSF, takich jak wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego, deficyty nerwów czaszkowych i następstwa uszkodzenia tętnicy szyjnej/kręgowej, pojawia się późno i występuje po 48 godzinach.
  • rozważ nadużycie u osób starszych i dzieci.
  • w przypadku przedłużonego wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego należy rozważyć zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
  • Brak dowodów na stosowanie antybiotyków profilaktycznych niezależnie od wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego.,
  • rozważ CTA w celu oceny uszkodzenia tętnicy szyjnej niezależnie od złamania szyjki macicy.
  • pominięcie CVI może prowadzić do trwałych następstw neurologicznych lub śmiertelności nawet w 50% przypadków.
  • unikaj intubacji nosowo-żołądkowej, ssania nosowo-gardłowego / dróg oddechowych i NIPPV, jeśli potencjalne BSF.

wnioski przypadku

po dalszym badaniu nie stwierdzono u pacjenta innych deficytów neurologicznych ani sztywności karku. Był w GCS-15, czujny i stabilny hemodynamicznie., Zbadano jego poprzedni tomograf z 2 dni wcześniej, który wykazał wątpliwe złamanie w części skroniowej kości skroniowej. Był trzymany na ścisłej obserwacji z ścisłym leżeniem w łóżku, głową bedelevation i odradzał kaszel, stres lub kichanie. Klarowny płyn z nosa został pobrany i wysłany do analizy i testu β transferryny. Konsultowano laryngologię ze względu na wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego oraz neurochirurgię ze względu na wysokie ryzyko wystąpienia złamania. Wykonano skan głowy w wysokiej rozdzielczości, aby wykluczyć powtórzenie ICH, a także zlokalizować miejsce wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego., Stwierdzono złamania na poziomie płytki kolczystej, ze złamaniem w części skroniowej kości skroniowej po prawej stronie. Nie stwierdzono towarzyszących krwotoków wewnątrzczaszkowych ani innych związanych z nimi zmian. Wykonano również angiogram Ct ze względu na wysokie ryzyko złamania kości skroniowej, co było normalne. Dalsze badanie nerwu czaszkowego wykazało, że pacjent miał również anosmia. Test β-transferryny wykazał dodatni wynik dla płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF). Został zaobserwowany i zwolniony z bliskiej obserwacji.

Referencje / Czytaj dalej:

  1. Potapov AA, Gavrilov AG, Kravchuk AD, et al., . Zh Vopr Neirokhir ImN N Burdenko. 2004; (3):17-23; dyskusja 23-24.
  2. Wang H, Zhou Y, Liu J, ou L, Han J, Xiang L. traumatyczne złamania czaszki u dzieci i młodzieży: retrospektywne badanie obserwacyjne. Kontuzja. 2018;49(2):219-225.
  3. Złamania podstawy czaszki: doświadczenie instytucjonalne z przeglądem literatury. Indiański J Neurotrauma. 2013;10(2):120-126.
  4. Gerbino G, Roccia F, BenechA, Caldarelli C. Analiza 158 złamań zatok czołowych: aktualne postępowanie chirurgiczne i powikłania., J Cranio-Maxillo-fac Surg Off publ Eur Assoc Cranio-Maxillo-fac Surg. 2000;28(3):133-139.
  5. Johnson F, Semaan MT, Megerian CA. Złamanie kości skroniowej: Ocena i postępowanie w epoce nowożytnej. Otolaryngol Clin North Am. 2008; 41 (3): 597-618, x.
  6. Slupczynskyj OS, Berkower AS, Byrne DW, Cayten CG. Połączenie podstawy czaszki i złamań twarzy. Laryngoskop. 1992;102(11):1247-1250.
  7. Tintinalli ' s Emergency Medicine: a Comprehensive Study Guide, 8e | AccessEmergency Medicine / McGraw-Hill Medical. https://accessemergencymedicine.mhmedical.com/book.aspx?bookID=1658. ,
  8. sklepienie czaszki& podstawa czaszki – diagnoza – ao Surgery Reference. https://www2.aofoundation.org/wps/portal/!ut/p/a1/04_Sj9CPykssy0xPLMnMz0vMAfGjzOKN_A0M3D2DDbz9_UMMDRyDXQ3dw9wMDAx8jYEKIvEocDQnTr8BDuBoQEi_l35Uek5-EtipkY55ScYW6fpRRalpqUWpRXqlRUDhjJKSgmIrVQNVg_Lycr30_Pz0nFS95PxcVQNsWjLyi0v0I1BV6hfkhkZU-aSGAwDYYmkN/dl5/d5/L2dJQSEvUUt3QS80SmlFL1o2XzJPMDBHSVMwS09PVDEwQVNFMUdWRjAwMFE1/?bone=CMF&segment=Cranium&showPage=diagnosis.
  9. Pretto Flores L, De Almeida CS, Casulari LA. Pozytywne wartości predykcyjne wybranych objawów klinicznych związanych ze złamaniami podstawy czaszki. J Neurochirurg Sci. 2000; 44 (2): 77-82; dyskusja 82-83.
  10. Hasso AN, Ledington JA. Urazy kości skroniowej. Otolaryngol Clin North Am. 1988;21(2):295-316.
  11. Tubbs RS, Shoja MM, Loukas m, Oakes WJ ,Cohen-Gadol A., William Henry Battle and battle ' s sign: mastoid ecchymosis as an indicator of basilarskull fracture. J Neurochirurg. 2010;112(1):186-188.
  12. EpperlaN, Mazza JJ, Yale SH. Przegląd objawów klinicznych związanych z Wybroczynem. WMJ Off publ State Med Soc Wis. 2015;114(2):61-65.
  13. Trzy wykłady na temat niektórych punktów związanych z urazami głowy. Br Med J. 1890; 2(1540): 4-10.
  14. Lemole M, Behbahani M. Retrospective Study of Skull Base Fracture: A Study of Incidents, Complications, Management, and Outcome Overview from Trauma-One-Level Institute over 5 Years., J Neurol Surg Część B Podstawa Czaszki. 2013; 74 (S 1): A239.
  15. Lee D, Honrado C, Har-El G, Goldsmith A. Laryngoskop. 1998;108(6):816-821.
  16. Zimmerman WD, Ganzel TM, Windmill IM, Nazar GB, Phillips M. obwodowy ubytek słuchu po urazie głowy u dzieci. Laryngoskop. 1993; 103 (1 pkt 1): 87-91.
  17. Kim SH, Kazahaya K, Handler SD. Traumatyczne przetoki perilymphatic u dzieci: etiologia, diagnoza izarządzanie. Int J Pediatr Otorhinolaryngol. 2001;60(2):147-153.
  18. Brodie HA, Thompson TC., Leczenie powikłań po 820 złamaniach kości skroniowej. Am J Otol. 1997;18(2):188-197.
  19. Otic barotrauma z podróży lotniczych. – PubMed-NCBI. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=15949100.
  20. Bobinski m, Shen PY, Dublin AB. Podstawowe obrazowanie urazu podstawy czaszki. J Neurol Surg Część B Podstawa Czaszki. 2016;77(5):381-387.
  21. Wyniki odosobnionych złamań podstawy czaszki: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego. Otolaryngol Neck Surg. 2013;149 (6): 931-939.,
  22. Baltas i, Tsoulfa S, Sakellariou P, VogasV, Fylaktakis M, Kondodimou A. Posttraumatic meningitis: bacteriology, hydrocephalus, and outcome. Neurochirurgia. 1994; 35 (3):422-426; dyskusja 426-427.
  23. van de Beek D, Drake JM, Tunkel AR. Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. N Engl J Med. 2010;362(2):146-154.
  24. Choi D, Spann R. traumatyczny wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego: czynniki ryzyka i stosowanie antybiotyków profilaktycznych. Br J Neurochirurg. 1996;10(6):571-575.
  25. Gautschi OP, Zellweger R. Asymptomatic Posttraumatic pneumocephalus. Am J Emerg Med. 2006;24(5):628-629.,
  26. Youngblood SC, Baig HR. obrazy w anestezjologii: odma opłucnowa wynikająca z złamania kości bazalnej. Anestezjologia. 2015;122(5):1152.
  27. Maradi N, M SB. Ubytek słuchu po złamaniach kości skroniowej-badanie klasyfikacji złamań i rokowania. Int J Otorynolaryngol Head Neck Surg. 2017; 3 (2): 390-394.
  28. Prezentacje Grand Round: 2013.
  29. Jimenez DF, Sundrani S, Barone CM. Anosmia pourazowa w urazie twarzoczaszki. Uraz Czaszkowo-Szczękowy. 1997;3(1):8-15.,
  30. Adegbite AB, Khan MI, Tan L. J Neurochirurg. 1991;75(5):759-762.
  31. leczenie złamań podstawy czaszki. kwartalnik neurochirurgiczny. https://journals.lww.com/neurosurgery-quarterly/Abstract/2002/03000/Management_of_Skull_Base_Fractures.3.aspx.
  32. Ringer AJ, Matern E, Parikh S, Levine NB. Badania przesiewowe w kierunku tępego uszkodzenia naczyń mózgowych: kryteria wyboru stosowania angiografii. J Neurochirurg. 2010;112(5):1146-1149.
  33. Miller PR, Fabian TC, Bee TK, et al. Tępe urazy naczyń mózgowych: diagnostyka i leczenie. J Trauma., 2001; 51 (2): 279-285; dyskusja 285-286.
  34. traumatyczna przetoka szyjna jamista towarzysząca złamaniu podstawy czaszki. badanie częstości występowania traumatycznej przetoki szyjnej jamistej w pat… – PubMed-NCBI. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=17993945.
  35. Resnick DK, Subach BR, Marion DW. Znaczenie udziału kanału szyjnego w złamaniu kości podstawno-czaszkowej. Neurochirurgia. 1997;40(6):1177-1181.
  36. OlabinriEO, Ogbole GI, Adeleye AO, Dairo DM, Malomo AO, Ogunseyinde ao., Analiza porównawcza cech tomografii klinicznej i komputerowej złamań podstawy czaszki w urazie głowy w południowo-zachodniej Nigerii. J Neurosci Rural Prat. 2015;6(2):139-144.
  37. porównanie Canadian ct Head Rule i New Orleans Criteria in patients with minor head injury. – PubMed-NCBI. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=16189364.
  38. Savastio G, Golfieri R, Pastore Trossello M, Venturoli L. Radiol Med (Torino). 1991;82(6):769-775.
  39. , Korelacja kliniczna złamań kości skroniowej i tomografii komputerowej spiralnej: prospektywne i kolejne badanie w centrum urazowym poziomu I. J Trauma. 2003;55(4):704-706.
  40. Stein SC, Ross SE. Wartość tomografii komputerowej u pacjentów z urazami głowy o niskim ryzyku. Neurochirurgia. 1990;26(4):638-640.
  41. Connor SEJ, Flis C. the contribution of high-resolution multipanar reformats of the skull base to detection of skull-base spaces. Clin Radiol. 2005;60(8):878-885.
  42. Kadish HA, Schunk JE., Dziecięce złamanie podstawy czaszki: czy dzieci z prawidłowymi objawami neurologicznymi i bez urazu śródczaszkowego wymagają hospitalizacji? Ann Emerg Med. 1995;26(1):37-41.
  43. RinglH, Schernthaner R, Philipp MO, et al. Trójwymiarowa wizualizacja złamania WIELODETEKTOROWEGO TK podstawy czaszki u pacjentów z urazami: porównanie trzech algorytmów rekonstrukcji. Eur Radiol. 2009;19(10):2416-2424.
  44. Zayas JO, Feliciano YZ, Hadley CR, Gomez AA, Vidal JA. Uraz kości skroniowej i rola tomografii komputerowej w Oddziale Ratunkowym. Zdjęcia rentgenowskie. 2011;31(6):1741-1755.,
  45. Tseng w-C, Shih H-M, Su Y-C, Chen H-W, Hsiao K-Y, Chen i-C. związek między złamaniami kości czaszki a wynikami u pacjentów z ciężkim urazowym uszkodzeniem mózgu. J Trauma. 2011; 71(6):1611-1614; dyskusja 1614.
  46. https://www.bcemergencynetwork.ca/clinical_resource/basilar-skull-fracture/.
  47. Morani AC, Ramani NS, Wesolowski JR. podstawa czaszki, orbity, kość skroniowa i nerwy czaszkowe. anatomia na obrazowaniu MR. Magnificent Imaging Clin N Am. 2011;19(3):439-456.
  48. Tuntiyatorn L, Laothammatas J., Ocena cysternografii MR w diagnostyce przetoki płynu mózgowo-rdzeniowego. J Med Assoc Thail Chotmaihet Thangphaet. 2004;87(12):1471-1476.
  49. La Fata V, McLean N, Wise SK, DelGaudio JM, Hudgins PA. Wycieki płynu mózgowo-rdzeniowego: korelacja tomografii komputerowej o wysokiej rozdzielczości i zmian wieloplanowych z śródoperacyjnymi wynikami endoskopowymi. AJNR Am Joradiol. 2008;29(3):536-541.
  50. „znak pierścienia”: czy jest wiarygodnym wskaźnikiem płynu mózgowo-rdzeniowego? – PubMed-NCBI. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8457102.
  51. Komunikacja E. uraz głowy i szyi. Podejście Interdyscyplinarne., https://medone-otolaryngology-thieme-com.ezproxy.cul.columbia.edu/ebooks/1527658#/ebook_1527658_SL63411523.
  52. Reiber H, Walther K, Althaus H. białko Beta-śladowe jako czynnik uczulający na płyn mózgowo-rdzeniowy i płyn mózgowo-rdzeniowy OTORHEA. Acta Neurol Scand. 2003;108(5):359-362.
  53. Warnecke a, Averbeck T, Wurster U, Harmening M, Lenarz T, Stöver T. znaczenie diagnostyczne β2-transferryny do wykrywania przetok płynu mózgowo-rdzeniowego. Arch Otolaryngol Neck Surg. 2004;130(10):1178-1184.
  54. Traumatyczne krwawienie z nosa: wady podstawy czaszki, powikłania wewnątrzczaszkowe i względy neuroochirurgiczne. Int J Surg Case Rep., 2013;4(8):656-661.
  55. Spurrier EJ, Johnston AM. Zastosowanie rur nosowo-żołądkowych u pacjentów z urazami-przegląd. J R Army Med Corps. 2008;154(1):10-13.
  56. Ratilal BO, Costa J, Pappamikail L, Sampaio C. profilaktyka antybiotykowa w zapobieganiu zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych u pacjentów ze złamaniami podstawy czaszki. Cochrane Database Syst Rev.2015;(4).
  57. 2017 Infectious Diseases Society of America ' s Clinical Practice Guidelines for Healthcare-Associated Ventriculitis and Meningitis. Clin Infect Dis Off Publ Infect Dis Soc Am. 14 2017.
  58. Kim DK., Advisory Committee on Immunization Practices Recommended Immunization Schedule for Adults Aged 19 Years or Older — UnitedStates, 2018. MMWR Mortal Wkly Rep. 2018; 67.
  59. Oh J-W, Kim S-H, Whang K. traumatyczny wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego: Diagnostyka i postępowanie.Koreański J Neurotrauma. 2017;13(2):63-67.
  60. Nash JJ, Friedland DR, Boorsma KJ, Rhee JS. Leczenie i skutki paraliżu twarzy z urazu śródpołowowego: przegląd systematyczny. Laryngoskop. 2010;120(7):1397-1404.
  61. Dalgic a, ok HO, Gezici AR, Daglioglu E, Akdag R, Ergungor MF., Skuteczne i mniej inwazyjne leczenie przetoki pourazowej płynu mózgowo-rdzeniowego: zamknięty system drenażu lędźwiowego. Neurochirurg małoinwazyjny MIN. 2008;51(3):154-157.
  62. Leibu s, Rosenthal G, Shoshan Y, Benifla M. kliniczne znaczenie długotrwałej obserwacji dzieci z pourazowym złamaniem podstawy czaszki. World Neurosurg. 2017;103:315-321.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *