Urządzenie medyczne


klasyfikacja Ryzykedytuj

stetoskop (U. S. FDA product code BZS), popularny wyrób medyczny klasy I określony przez Amerykańską FDA, wszechobecny w szpitalach.

organy regulacyjne rozpoznają różne klasy wyrobów medycznych na podstawie ich możliwości uszkodzenia w przypadku niewłaściwego użycia, złożoności projektu i ich właściwości użytkowych. Każdy kraj lub region definiuje te kategorie na różne sposoby., Władze uznają również, że niektóre urządzenia są dostarczane w połączeniu z lekami, a regulacja tych produktów kombinowanych bierze ten czynnik pod uwagę.

Klasyfikacja wyrobów medycznych na podstawie ich ryzyka jest niezbędna dla utrzymania bezpieczeństwa pacjentów i personelu przy jednoczesnym ułatwieniu wprowadzania do obrotu produktów medycznych. Ustalając różne klasyfikacje ryzyka, urządzenia o niższym ryzyku, na przykład stetoskop lub depresor języka, nie muszą być poddawane testom na tym samym poziomie, jaki poddawane są urządzenia o wyższym ryzyku, takie jak sztuczne rozruszniki serca., Ustanowienie hierarchii klasyfikacji ryzyka umożliwia organom regulacyjnym zapewnienie elastyczności przy dokonywaniu przeglądu wyrobów medycznych.

klasyfikacja według regionówedytuj

Stany Zjednoczoneedytuj

Główny artykuł: Produkcja wyrobów medycznych
dodatkowe informacje: Federal_Food,_Drug,_and_Cosmetic_Act § Medical_devices

Ta sekcja powiela zakres innych artykułów, w szczególności produkcji wyrobów medycznych. Proszę przedyskutować ten problem na stronie dyskusji i edytować go, aby był zgodny z podręcznikiem stylu Wikipedii., (Marzec 2019)

zgodnie z Ustawą Food, Drug, and Cosmetic Act, U. S. Food and Drug Administration uznaje trzy klasy wyrobów medycznych, w oparciu o poziom kontroli niezbędny do zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności.

  • Klasa I
  • klasa II
  • Klasa III

procedury klasyfikacyjne są opisane w Kodeksie Przepisów Federalnych, Tytuł 21, część 860 (zwykle znany jako 21 CFR 860).,

urządzenia klasy i podlegają najmniejszej kontroli regulacyjnej i nie mają na celu wspierania lub podtrzymywania życia lub mają istotne znaczenie w zapobieganiu upośledzeniu zdrowia ludzkiego i nie mogą stanowić nieuzasadnionego ryzyka choroby lub urazu. Przykładami urządzeń klasy I są bandaże elastyczne, rękawice egzaminacyjne i ręczne instrumenty chirurgiczne.

urządzenia klasy II podlegają specjalnym wymaganiom w zakresie etykietowania, obowiązkowym normom działania i nadzorowi postmarketowemu., Przykładami urządzeń klasy II są igły do akupunktury, wózki inwalidzkie, pompy infuzyjne, oczyszczacze powietrza, zasłony chirurgiczne, stereotaksjalne systemy nawigacyjne i roboty chirurgiczne.

urządzenia klasy III to zazwyczaj te, które wspierają lub podtrzymują ludzkie życie, mają istotne znaczenie w zapobieganiu upośledzeniu zdrowia ludzkiego lub stwarzają potencjalne, nieuzasadnione ryzyko choroby lub obrażeń i wymagają uprzedniej zgody. Przykłady urządzeń klasy III obejmują wszczepialny rozrusznik serca, Generatory impulsów, testy diagnostyczne HIV, automatyczne defibrylatory zewnętrzne i implanty endosseous.,

Unia Europejska (UE) i Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu (EFTA)Edytuj

klasyfikacja wyrobów medycznych w Unii Europejskiej jest opisana w art. IX dyrektywy Rady 93/42 / EWG i załączniku VIII do rozporządzenia UE w sprawie wyrobów medycznych. Istnieją zasadniczo cztery klasy, od niskiego ryzyka do wysokiego ryzyka.

  • Klasa I (w tym i sterylne, i z funkcją pomiarową oraz narzędzia chirurgiczne wielokrotnego użytku klasy i)
  • Klasa IIa
  • Klasa IIb
  • Klasa III

autoryzacja wyrobów medycznych jest gwarantowana deklaracją zgodności., Deklaracja ta jest wystawiana przez samego producenta, ale w przypadku produktów klasy Is, Im, Ir, IIa, IIb lub III musi zostać zweryfikowana za pomocą certyfikatu zgodności wydanego przez jednostkę notyfikowaną. Jednostka notyfikowana jest organizacją publiczną lub prywatną, która została akredytowana w celu walidacji zgodności wyrobu z Dyrektywą Europejską. Wyroby medyczne należące do klasy I (pod warunkiem, że nie wymagają sterylizacji lub nie mierzą funkcji) mogą być wprowadzane do obrotu wyłącznie poprzez samocertyfikację.,

Klasyfikacja Europejska zależy od zasad, które dotyczą czasu kontaktu wyrobu medycznego z ciałem, inwazyjnego charakteru, wykorzystania źródła energii, wpływu na krążenie centralne lub układ nerwowy, wpływu diagnostycznego lub włączenia produktu leczniczego. Certyfikowane wyroby medyczne powinny posiadać znak CE na opakowaniu, wkładkę do ulotek itp.. Opakowania te powinny również zawierać zharmonizowane piktogramy i znormalizowane logo EN wskazujące podstawowe cechy, takie jak instrukcja użycia, data ważności, producent, sterylność, nie używać ponownie itp.,

w listopadzie 2018 Federalny Sąd Administracyjny Szwajcarii uznał, że aplikacja „Sympo”, służąca do analizy cyklu miesiączkowego kobiety, jest urządzeniem medycznym, ponieważ oblicza okno płodności dla każdej kobiety za pomocą danych osobowych. Producent, Fundacja Sympto-Therm, argumentował, że jest to proces dydaktyczny, a nie Medyczny. sąd orzekł, że aplikacja jest wyrobem medycznym, jeśli ma być wykorzystywana do celów medycznych przewidzianych przez prawo, oraz tworzy lub modyfikuje informacje zdrowotne poprzez obliczenia lub porównanie, dostarczając informacji o indywidualnym pacjencie.,

Diagnostyka in Vitro, w tym oprogramowanie, dzieli się na cztery klasy: od A (najniższego ryzyka) do D (najwyższego ryzyka).

Japoniaedit

wyroby medyczne (z wyłączeniem diagnostyki in vitro) w Japonii są klasyfikowane w czterech klasach ze względu na ryzyko:

  • Klasa I
  • klasa II
  • klasa III
  • klasa IV

klasy i I II rozróżniają urządzenia o bardzo niskim i niskim ryzyku. Klasy III I IV, odpowiednio umiarkowane i wysokie ryzyko, są wysoce i specjalnie kontrolowane wyroby medyczne. Diagnostyka in vitro posiada trzy klasyfikacje ryzyka.,

reszta świataedytuj

dla pozostałych regionów świata klasyfikacje ryzyka są na ogół podobne do Stanów Zjednoczonych, Unii Europejskiej i Japonii lub są wariantem łączącym dwie lub więcej z trzech klasyfikacji ryzyka.

AustraliaEdit

klasyfikacja wyrobów medycznych w Australii jest przedstawiona w sekcji 41bd Therapeutic Goods Act 1989 i Regulation 3.2 of the Therapeutic Goods Regulations 2002, pod kontrolą Therapeutic Goods Administration., Podobnie jak w klasyfikacji UE, klasyfikuje się je w kilku kategoriach, według kolejności rosnącego ryzyka i związanego z tym wymaganego poziomu kontroli.,m Klasa IIb średnio – wysoka Klasa III wysoka aktywne urządzenia medyczne do implantacji (Aimd) wysoka

canadaedit
nosze czekają na zastosowanie w centrali logistycznej EMS regionu York w Ontario

medical devices Bureau of Health Canada rozpoznaje cztery klasy wyrobów medycznych w oparciu o poziom kontroli niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności działania urządzenia., Urządzenia klasy I stanowią najniższe potencjalne ryzyko i nie wymagają licencji. Wyroby klasy II wymagają deklaracji producenta dotyczącej bezpieczeństwa i skuteczności wyrobów, podczas gdy wyroby klasy III I IV stwarzają większe potencjalne ryzyko i podlegają dogłębnej kontroli. Wytyczne dotyczące klasyfikacji wyrobów zostały opublikowane przez Health Canada.,

kanadyjskie klasy wyrobów medycznych odpowiadają dyrektywie Rady Europejskiej 93/42/EWG (MDD) urządzenia:

przykłady obejmują instrumenty chirurgiczne (Klasa I), soczewki kontaktowe i ultrasonografy (Klasa II), implanty ortopedyczne i maszyny do hemodializy (Klasa III) i stymulatory serca (Klasa IV).

Iranedit

Iran produkuje około 2000 rodzajów wyrobów medycznych i materiałów medycznych, takich jak urządzenia, Materiały dentystyczne, jednorazowe sterylne artykuły medyczne, maszyny laboratoryjne, różne biomateriały i implanty stomatologiczne., 400 produktów medycznych jest produkowanych w klasie ryzyka C i D, a wszystkie z nich są licencjonowane przez irańskie Ministerstwo Zdrowia w zakresie bezpieczeństwa i wydajności w oparciu o normy UE.

niektóre irańskie wyroby medyczne są produkowane zgodnie ze standardami Unii Europejskiej.

niektórzy producenci w Iranie eksportują wyroby medyczne i materiały zgodne z normami Unii Europejskiej do krajów kandydujących, w tym do 40 krajów Azjatyckich i europejskich.

niektórzy irańscy producenci eksportują swoje produkty do innych krajów.,

normy ISO dla wyrobów medycznych są objęte ICS 11.100.20 i 11.040.01. Zarządzanie jakością i ryzykiem w tym temacie do celów regulacyjnych jest zgodne z normami ISO 13485 i ISO 14971. Norma ISO 13485:2016 ma zastosowanie do wszystkich dostawców i producentów wyrobów medycznych, komponentów, usług kontraktowych oraz dystrybutorów wyrobów medycznych. Norma ta jest podstawą zgodności z przepisami na rynkach lokalnych i większości rynków eksportowych., Dodatkowo, ISO 9001: 2008 wyznacza pierwszeństwo, ponieważ oznacza, że firma angażuje się w tworzenie nowych produktów. Wymaga to, że rozwój wytwarzanych produktów mają proces zatwierdzania i zestaw rygorystycznych standardów jakości i dokumentacji rozwoju przed produktem jest dystrybuowane. Kolejne normy to IEC 60601-1, która dotyczy urządzeń elektrycznych( zasilanych zarówno sieciowo, jak i akumulatorowo), EN 45502-1, która dotyczy aktywnych urządzeń medycznych do implantacji, oraz IEC 62304 dla oprogramowania medycznego., Amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA) opublikowała również serię wskazówek dla przemysłu dotyczących tego tematu w odniesieniu do 21 CFR 820 podrozdziału H—Medical Devices. Podczęść B obejmuje wymagania systemu jakości, których ważnym elementem są kontrole projektu (21 CFR 820.30). Aby sprostać wymaganiom tych norm branżowych, coraz większa liczba dystrybutorów wyrobów medycznych stawia proces zarządzania skargami na czele swoich praktyk zarządzania jakością. Takie podejście dodatkowo ogranicza ryzyko i zwiększa widoczność problemów związanych z jakością.,

począwszy od końca lat 80.FDA zwiększyła swoje zaangażowanie w przegląd rozwoju oprogramowania urządzeń medycznych. Czynnikiem powodującym zmiany było urządzenie do radioterapii (Therac-25), które przedawkowało pacjentów z powodu błędów kodowania oprogramowania. FDA koncentruje się obecnie na nadzorze regulacyjnym nad procesem opracowywania oprogramowania urządzeń medycznych i testowaniem na poziomie systemu.

badanie z 2011 roku przeprowadzone przez dr Dianę Zuckerman i Paula Browna z Narodowego Centrum Badań nad zdrowiem i Dr., Steven Nissen Z Cleveland Clinic, opublikowany w Archives of Internal Medicine, wykazał, że większość urządzeń medycznych wycofanych w ciągu ostatnich pięciu lat z powodu „poważnych problemów zdrowotnych lub śmierci” została wcześniej zatwierdzona przez FDA przy użyciu mniej rygorystycznego i tańszego procesu 510(k). W kilku przypadkach urządzenia zostały uznane za tak niskie ryzyko, że nie zostały one poddane żadnej kontroli regulacyjnej FDA. Ze 113 wycofanych urządzeń, 35 było przeznaczonych do problemów z układem sercowo-naczyniowym. Badanie to było tematem przesłuchań kongresowych ponownej oceny procedur FDA i nadzoru.

, Diana Zuckerman, Paul Brown i Dr. Aditi Das z National Center for Health Research, opublikowane w JAMA Internal Medicine, zbadali dowody naukowe, które są publicznie dostępne na temat implantów medycznych, które zostały oczyszczone przez proces FDA 510(k) od 2008 do 2012. Stwierdzili oni, że dowody naukowe potwierdzające „istotną równoważność” z innymi wyrobami już dostępnymi na rynku były prawnie wymagane, aby były publicznie dostępne, ale informacje te były dostępne tylko dla 16% losowo wybranych implantów, a tylko 10% dostarczyło danych klinicznych., Spośród ponad 1100 implantów predykowanych, których nowe implanty były zasadniczo równoważne, tylko 3% posiadało publicznie dostępne dowody naukowe, a tylko 1% posiadało kliniczne dowody bezpieczeństwa lub skuteczności. Naukowcy doszli do wniosku, że w celu ochrony zdrowia publicznego potrzebne są publicznie dostępne dowody naukowe dotyczące implantów.

w latach 2014-2015 wprowadzono nową umowę międzynarodową, Medical Device Single Audit Program (Mdsap), z pięcioma krajami uczestniczącymi: Australią, Brazylią, Kanadą, Japonią i Stanami Zjednoczonymi., Celem tego programu było „opracowanie procesu, który umożliwia pojedynczy audyt lub inspekcję w celu zapewnienia spełnienia wymogów regulacyjnych dotyczących wyrobów medycznych we wszystkich pięciu krajach”.

w 2017 r.badanie przeprowadzone przez dr Jay Ronquillo i dr Diana Zuckerman opublikowane w recenzowanym czasopiśmie politycznym Milbank Quarterly wykazało, że elektroniczne karty zdrowia i inne oprogramowanie urządzenia zostały wycofane z powodu wad zagrażających życiu., W artykule zwrócono uwagę na brak zabezpieczeń przed hakowaniem i innymi zagrożeniami cyberbezpieczeństwa, stwierdzając, że „obecne przepisy są niezbędne, ale niewystarczające do zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów poprzez identyfikację i wyeliminowanie niebezpiecznych usterek oprogramowania obecnie dostępnego na rynku”. Dodali, że zmiany legislacyjne wynikające z ustawy o leczeniu XXI wieku „będą dalej deregulować zdrowie IT, zmniejszając zabezpieczenia, które ułatwiają zgłaszanie i terminowe wycofywanie wadliwego oprogramowania medycznego, które może zaszkodzić pacjentom”.

a study by Dr., Stephanie Fox-Rawlings i współpracownicy z National Center for Health Research, opublikowanych w 2018 roku w czasopiśmie Milbank Quarterly, zbadali, czy badania przeglądane przez FDA dotyczące wyrobów medycznych wysokiego ryzyka są bezpieczne i skuteczne dla kobiet, mniejszości lub pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Prawo zachęca pacjentów do różnorodności w badaniach klinicznych przedłożonych FDA do przeglądu, ale nie wymaga tego., Badanie wykazało, że większość wyrobów medycznych wysokiego ryzyka nie jest testowana i analizowana w celu zapewnienia, że są one bezpieczne i skuteczne dla wszystkich głównych grup demograficznych, w szczególności mniejszości rasowych i etnicznych oraz osób powyżej 65 roku życia. W związku z tym nie dostarczają informacji na temat bezpieczeństwa lub skuteczności, które mogłyby pomóc pacjentom i lekarzom w podejmowaniu świadomych decyzji.,

w 2018 r.dochodzenie z udziałem dziennikarzy z 36 krajów koordynowane przez międzynarodowe konsorcjum dziennikarzy śledczych (ICIJ) wywołało wezwania do reformy w Stanach Zjednoczonych, szczególnie w odniesieniu do procesu równoważności znaczącej 510(k); dochodzenie wywołało podobne wezwania w Wielkiej Brytanii i Unii Europejskiej.

standardy Opakowaniaedit

Curette w sterylnej torebce. Porowaty materiał tyvek umożliwia sterylizację gazową

opakowania urządzeń medycznych są wysoce regulowane., Często urządzenia i produkty medyczne są sterylizowane w opakowaniu.Sterylność musi być utrzymywana przez cały okres dystrybucji, aby umożliwić natychmiastowe zastosowanie przez lekarzy. Seria specjalnych testów opakowań mierzy zdolność opakowania do zachowania sterylności., Odpowiednie normy obejmują:

  • ASTM F2097 – Standardowy Przewodnik do projektowania i oceny pierwotnych elastycznych opakowań produktów medycznych
  • ASTM F2475-11 – Standardowy Przewodnik do oceny biokompatybilności materiałów opakowaniowych Wyrobów Medycznych
  • EN 868 materiały opakowaniowe i systemy dla sterylizowanych wyrobów medycznych, Ogólne wymagania i metody badań
  • ISO 11607 opakowania dla sterylizowanych wyrobów medycznych

testowanie pakietów jest częścią systemu zarządzania jakością, w tym weryfikacji i walidacji., Ważne jest, aby udokumentować i upewnić się, że opakowania spełniają przepisy i wymagania dotyczące końcowego wykorzystania. Procesy produkcyjne muszą być kontrolowane i zatwierdzane w celu zapewnienia stałej wydajności. Norma EN ISO 15223-1 określa symbole, które mogą być używane do przekazywania ważnych informacji na temat pakowania i etykietowania.,

normy Biokompatybilnościedit

  • ISO 10993 – biologiczna ocena Wyrobów Medycznych

normy Czystościedit

czystość wyrobów medycznych podlega większej kontroli od 2000 roku, kiedy firma Sulzer Orthopedics wycofała kilka tysięcy metalowych implantów biodrowych, które zawierały pozostałości produkcyjne. Na podstawie tego zdarzenia ASTM ustanowiła nową grupę zadaniową (F04.15.17) dla ustalonych metod badawczych, wytycznych i innych norm dotyczących czystości wyrobów medycznych. Ta grupa zadaniowa wydała do tej pory dwa standardy dla implantów stałych: 1., ASTM F2459: Standardowa Metoda badania ekstrakcji pozostałości z metalowych elementów medycznych i ilościowego oznaczania za pomocą analizy grawimetrycznej 2. ASTM F2847: Standard Practice for Reporting and Assessment of Residues on Single Use Implants 3.,eses używane podczas produkcji wyrobów medycznych

ponadto Czystość urządzeń wielokrotnego użytku doprowadziła do szeregu norm, w tym:

  • ASTM E2314: Standardowa metoda testowa do określania skuteczności procesów czyszczenia przyrządów medycznych wielokrotnego użytku z wykorzystaniem metody mikrobiologicznej (Test symulowanego użycia)”
  • ASTM D7225: Standardowa instrukcja dotycząca skuteczności czyszczenia detergentów i myjek-dezynfektorów
  • ASTM F3208: standard Guide for selecting test soils for validation of cleaning methods for reusable Medical Devices

the ASTM F04.,15.17 grupa zadaniowa pracuje nad kilkoma nowymi standardami, które obejmują projektowanie implantów do czyszczenia, dobór i testowanie szczotek do czyszczenia urządzeń wielokrotnego użytku oraz ocenę czyszczenia wyrobów medycznych metodą produkcji addytywnej. Ponadto FDA opracowuje nowe wytyczne dotyczące regeneracji urządzeń medycznych wielokrotnego użytku, takich jak golarki ortoskopowe, Endoskopy i rury ssące. Nowe badania zostały opublikowane w ACS Applied Interfaces and Material to keep Medical Tools pathogen free.

normy bezpieczeństwa

Główny artykuł: normy bezpieczeństwa

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *