„Toupicial” : słownik polityki
definicja starego trybu
wyrażenie stary tryb został użyty w 1789 roku przez deputowanych krajowego Zgromadzenia Konstytucyjnego do oznaczenia, z negatywnym odcieniem, reżimu monarchicznego w kraju.miejsce przed Stanami generalnymi w czerwcu 1789., Został on odebrany przez Tocqueville (Stary reżim i rewolucja, 1856) i dziewiętnastowiecznych historyków na określenie dwóch stuleci od panowania Henryka IV (1589-1610) do czerwca 1789 roku.
w okresie renesansu i rewolucji francuskiej dawny reżim to wszystkie instytucje i rządy Francji. Dynastyczna sukcesja Burbonów charakteryzuje się wysoką stabilnością w sferze politycznej, administracyjnej i społecznej.,Stary reżim charakteryzuje się absolutną monarchią oraz boskim prawem i nierównością społeczną opartą na przywilejach rodzenia dla szlachty i ważnej roli, jaką odgrywa duchowieństwo. Nie ma pisemnej Konstytucji, a to król uosabia Państwo.,
choć symbolizowane przez zdobycie Bastylii 14 lipca 1789 r., zniesienie starego reżimu przebiegało w kilku etapach :
- zniesienie feudalnych praw i przywilejów 4 sierpnia 1789 r.,
- Deklaracja Praw Człowieka i obywatela 26 sierpnia 1789 r.,
- pierwsza Konstytucja napisana w 1791 r.,
- zniesienie monarchii i Proklamacja Republiki 21 września 1792 roku.