siarczan magnezu jest stosowany jako lek tokolityczny i przeciwdrgawkowy u pacjentów porodowych z stanem przedrzucawkowym/rzucawką. Chociaż jest to bardzo skuteczny lek w tym otoczeniu, ma poważne niekorzystne skutki na poziomie ponad terapeutycznym, wymagające regularnego monitorowania pacjenta pod kątem objawów toksyczności magnezu.

niektóre drobne działania niepożądane magnezu to uczucie ciepła / zaczerwienienia, nudności lub wymioty, uspokojenie, zawroty głowy, podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia i osłabienie mięśni., Wraz ze wzrostem stężenia w osoczu osłabienie mięśni staje się bardziej wyraźne i następuje wyraźna redukcja, a następnie utrata głębokich odruchów ścięgnistych w końcu prowadząca do wiotkiego paraliżu i zatrzymania oddechu. Jest to wynikiem zarówno zmniejszonego uwalniania presynaptycznej acetylocholiny, jak i zmniejszonej wrażliwości na acetylocholinę. Ten efekt płyty końcowej powoduje zwiększoną wrażliwość zarówno na depolaryzujące, jak i nie depolaryzujące środki zwiotczające mięśnie. NMDBs mają skrócony ED50 i czas początku oraz wydłużony czas działania. Dawki zwiotczające mięśnie należy zmniejszyć o 25-50%., Po podaniu sukcynylocholiny prawdopodobnie nie będzie fascyk. Magnez ma działanie sercowo-naczyniowe, od niedociśnienia i bradykardii do całkowitego bloku serca / zatrzymania krążenia. Wydłużony odstęp PR i poszerzone QRS mogą być widoczne w EKG. Podanie magnezu zwiększa również ryzyko krwotoku poporodowego.

noworodki urodzone porodów otrzymujących magnez mogą wykazywać toksyczność magnezu w momencie porodu, powodując wiotkość, depresję oddechową i bezdech., Leczenie toksyczności magnezu u wszystkich pacjentów polega na podaniu dożylnym wapnia (uwaga: w chlorku wapnia jest około trzy razy więcej wapnia niż w glukonianie wapnia). Diuretyki pętlowe, takie jak furosemid, zwiększają wydalanie magnezu przez nerki.