ORAL HISTORY ARCHIVE A-C • D-G • H-L • M-R • S-z

Katherine Johnson
National Visionary
urn August 26, 1918 in White
Sulphur Springs, West Virginia

matematyk i fizyk NASA, którego praca z powodzeniem prowadziła astronautów przez historyczne początki załogowych lotów kosmicznych, w tym pierwszą misję na Księżyc

biografia
Katherine Coleman Goble Johnson jest pionierką amerykańskiego ruchu kosmicznego. Jest matematykiem badawczym i fizykiem, który obliczył trajektorie i orbity dla historycznych misji, w tym pierwszego lotu, w którym człowiek wylądował na Księżycu. Pomagała również w opracowaniu systemów nawigacji kosmicznej do kierowania astronautami. Ale jej kariera mogłaby nigdy nie ruszyć, gdyby nie wytrwałość., Zarówno zdecydowany wysiłek ojca, aby wysłać swoje dzieci do szkoły, jak i jej własne postanowienie, aby realizować swoje marzenia, przezwyciężyły dyskryminację rasową i płciową i doprowadziły do niezwykłego życia osobistego spełnienia i osiągnięć zawodowych.

Katherine Coleman urodziła się 26 sierpnia 1918 roku w White Sulphur Springs w Wirginii Zachodniej. Jej matka, Joylette, była nauczycielką, a ojciec Joshua, rolnik, który pracował jako woźny. W bardzo młodym wieku Katherine, która była najmłodsza z czterech, wykazywała oznaki bycia geniuszem matematyki. Mówi, że liczy wszystko. „Liczyłem kroki., Policzyłem talerze, które umyłem.”I” wiedziałem, ile jest kroków od naszego domu do kościoła.”Katherine wierzy, że odziedziczyła swój dar liczbowy po ojcu. „Początkowo pracował z drewnem. Mógł spojrzeć na drzewo i powiedzieć, ile desek może się z niego wydostać.”Jedna z ulubionych historii Katherine wyjaśnia, w jaki sposób jej ojciec mógł rozwiązać problemy arytmetyczne, które uwikłały niektórych jej nauczycieli.

chociaż jej ojciec porzucił szkołę po szóstej klasie, uważał edukację za najważniejsze dla Katherine i jej starszego rodzeństwa Charlesa, Margaret i Horace ' a., Ponieważ lokalne szkoły oferowały zajęcia Afroamerykanom tylko do ósmej klasy, zapisał swoje dzieci do szkoły, która była 125 mil od ich domu. Katherine ' s high school była częścią West Virginia Collegiate Institute (dawniej West Virginia Colored Institute). W 1929 roku szkoła została przemianowana na West Virginia State College, a później została przemianowana na West Virginia State University. W trakcie roku akademickiego Pan Coleman pracował w White Sulphur Springs, podczas gdy jego żona i dzieci mieszkały w pobliżu szkoły w Institute w Zachodniej Wirginii.,

Johnson jako młoda kobieta

Katherine okazała się utalentowaną uczennicą nie tylko z matematyki. W bardzo młodym wieku zaczęła podążać za bratem do szkoły, do dwupokojowego domu szkolnego. Nauczycielka była pod takim wrażeniem, że Katherine umiała czytać, że pozwolono jej uczęszczać do szkoły letniej. Według Katherine, kiedy oficjalnie rozpoczęła szkołę, poszła prosto do drugiej klasy, tuż przed tym, jak skończyła sześć lat. Kiedy Katherine miała wejść do piątej klasy, otworzyli nową szkołę z trzema nauczycielami., Aby równiej podzielić pracę między nauczycieli, wzięli „najlepszych” piątoklasistów i umieścili ich w szóstej klasie, co, według Katherine, jest jak ona ominęła piątą klasę, jak również (stawiając jej poziom oceny powyżej jej starszego brata.) W rezultacie Katherine rozpoczęła szkołę średnią w wieku dziesięciu lat.

Wydział szybko rozpoznał jej nienasycone pragnienie wiedzy. Często wracała wieczorami do domu z dyrektorem szkoły, Shermanem H. Gusem, który wskazywał gwiazdy w konstelacjach i inspirował zainteresowanie Katherine astronomią., Na drugim roku, młody profesor z Michigan, W. W. (William Waldron) Schiefflin Claytor, trzeci Afroamerykanin, który zdobył doktorat z matematyki, znalazł protegowanego w Katherine. Dr Claytor dodał specjalne kursy z zaawansowanej matematyki, w tym jeden z geometrii analitycznej, w którym Katherine była jedyną uczennicą. Kiedy doktor Claytor powiedział Katherine, że będzie dobrą matematyczką, wzięła sobie to marzenie do serca. W wieku czternastu lat Katherine przeszła z West Virginia State High do associated West Virginia State College., „Dorastałam po drugiej stronie ulicy od college 'u i znałam wszystkich na kampusie”, powiedziała Katherine. „Byłem świeżym dzieckiem w klasie pierwszoroczniaków i byłem traktowany nie inaczej niż ktokolwiek inny. Może niektórzy mieli z tym problem, ale dla mnie to nie był problem” – powiedziała. Katherine zdobyła pełne stypendium, które obejmowało czesne, pokój i wyżywienie. W 1937 roku nastolatek ukończył summa cum laude z tytułem Bachelor of Science z języka francuskiego i matematyki.

idąc w ślady matki, Katherine zaczęła uczyć w wiejskich szkołach Wirginii i Wirginii Zachodniej., Jej pierwsza praca była w szkole podstawowej, gdzie odpowiedziała na telegram, że jeśli może uczyć matematyki i francuskiego, i grać na fortepianie, praca jest jej.

podczas jazdy autobusem do tego pierwszego zadania (w Marion, VA), Katherine mówi, że miała swoje pierwsze doświadczenia z rasizmem. Mówi, że kiedy przejechali z Zachodniej Wirginii do Wirginii, autobus zatrzymał się i wszyscy czarni musieli przenieść się na tyły, co zrobiła Katherine. Później musieli zmienić autobusy. Wszyscy biali pasażerowie zostali wpuszczeni do autobusu, ale Czarni zostali umieszczeni w taksówkach., Katherine mówi, że kierowca powiedział: „Wszyscy kolorowi ludzie, chodźcie tutaj.”Ale nie ruszyła się, dopóki nie zapytał ją grzecznie. Katherine powiedziała też, że jej matka ostrzegła ją: „pamiętaj, jedziesz do Wirginii.”I powiedziała:” powiedz im, że idę.”Katherine mówi rasizm nie był tak rażący w Zachodniej Wirginii, jak to było w Wirginii.

w 1939 roku Katherine poślubiła Jamesa Francisa Goble ' a i założyła rodzinę. Gobles miał trzy córki: Constance, Joylette i Kathy., Mimo że Katherine zrezygnowała ze stanowiska Nauczycielskiego, w 1940 roku została zaproszona do powrotu do swojej alma mater na studia podyplomowe z matematyki. Uważa, że administratorzy uczelni po cichu starali się uniknąć pozwu związanego z segregacją. W rezultacie stał się jednym z pierwszych czarnych, którzy zapisali się do programu graduate. Nie udało jej się jednak zdobyć Dyplomu. Jej mąż zachorował na coś, co mogło stać się przedłużającą się walką z rakiem. Aby pomóc utrzymać rodzinę, Katherine rzuciła szkołę i wróciła do nauczania.,

podczas wizyty u krewnych w Newport News w Wirginii w 1952 roku, jej siostra i szwagier powiedzieli Katherine, że wierzyli, że możliwości otwierają się dla czarnych kobiet w matematyce w pobliskim ośrodku badawczym aeronautyki. W następnym tygodniu Gobles przenieśli się, żeby Katherine mogła realizować swoje marzenie.

zajęło to rok wysiłku, ale w czerwcu 1953 roku Katherine została zatrudniona jako matematyk badawczy w Langley Research Center z National Advisory Committee for Aeronautics (NACA), agencji, która poprzedzała NASA., Początkowo pracowała w grupie kobiet wykonujących obliczenia matematyczne.

„Ich głównym zadaniem było odczytywanie danych z czarnych skrzynek samolotów i wykonywanie innych precyzyjnych zadań matematycznych. Pewnego dnia Katherine (i jej koleżanka) zostali tymczasowo przydzieleni do pomocy w męskim zespole badawczym lotów. Znajomość geometrii analitycznej Katherine pomogła szybko zaprzyjaźnić się z męskimi szefami i współpracownikami do tego stopnia, że ” zapomnieli zwrócić mnie do basenu.,”

podczas gdy bariery rasowe i płciowe były zawsze, Katherine mówi, że je ignorowała. Katherine była asertywna, prosząc o włączenie się do spotkań redakcyjnych (gdzie wcześniej nie było kobiet.) Po prostu powiedziała ludziom, że wykonała swoją pracę i że należy do niej. Kolega za nią poręczył. Czuła się szczególnie usprawiedliwiona, gdy pojawiło się pytanie, na które mężczyźni nie mogli odpowiedzieć; inżynier powiedział: „Będę musiał zapytać Katherine o to.”Ponadto Katherine mówi, że ludzie w jej oddziale byli specjalną grupą. „Wszyscy byliśmy oddani NASA, „powiedziała,” i to było pierwsze.,”

w 1956 roku James Goble przegrał walkę z rakiem mózgu, a Katherine została wdową. Pomimo straty pozostała zajęta pracą i nadal naciskała na włączenie do kluczowych zdolności projektowych. Pracując nad tajnym programem z członkami oddziału dynamiki lotu swojej agencji, Katherine pomogła autorowi pierwszego podręcznika o kosmosie.

tymczasem na froncie domowym minister Katherine zapoznał ją z dzielnym weteranem wojny koreańskiej, podpułkownikiem Jamesem A. Johnsonem., Do czasu ich ślubu w 1959 roku, amerykański program kosmiczny się rozgrzewał, a wyścig o pokonanie Sowietów na Księżyc był w pełnym biegu.

specjalnością Katherine było obliczanie trajektorii strzałów kosmicznych, które określały czas startów. „Zapytałbym (inny dział w NASA):” gdzie chcecie (astronauci) zejść?’I powiedzą mi miejsce, a ja będę tam pracował.”Pierwszym osiągnięciem było prawidłowe obliczenie” okna startowego ” misji Mercury astronauty Alana Sheparda., Jego udany splashdown na morzu 5 maja 1961 oznaczał powrót pierwszego Amerykanina w kosmosie.

gdy prace stały się coraz bardziej złożone, Katherine miała za zadanie wykonać obliczenia mające na celu wprowadzenie kapsuł kosmicznych na orbitę wokół księżyca i wysłanie jednostek desantowych na i z powierzchni Księżyca. Zdobyła również uznanie za tworzenie zapasowych map nawigacyjnych, które umożliwiłyby astronautom prowadzenie statków przez gwiazdy w przypadku awarii elektronicznych. W 1962 roku komputery zostały po raz pierwszy użyte do obliczenia historii Johna Glenna na orbicie okołoziemskiej., Ale według Katherine, urzędnicy NASA wezwali ją, by zweryfikowała liczby. „Wiedzieli, że zrobiłem Większość, więc pozwolili mi to zrobić” – powiedziała.

Kiedy Neil Armstrong zrobił pierwszy krok na Księżycu w lipcu 1969 roku, Katherine Johnson uczestniczyła w zjeździe Bractwa w Pensylwanii i oglądała to wydarzenie w telewizji. Niewiele z jej sióstr wiedziało, że obliczyła trajektorię lotu Apollo 11 na Księżyc. Wraz z innymi członkami zespołu, Katherine otrzymała pamiątkową flagę, która odbyła podróż z Armstrongiem i jego załogą.,

w późniejszym okresie kariery pracowała nad programem promów kosmicznych oraz nad planami misji na Marsa. W sumie jest współautorką 26 prac naukowych. Po 33 latach służby Katherine G. Johnson odeszła z NASA w 1986 roku. Za swoją pionierską pracę w dziedzinie problemów nawigacyjnych, Katherine Johnson otrzymała Nagrodę Group Achievement Award przyznawaną zespołowi NASA Lunar Spacecraft and Operations team. W 1998 roku otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w SUNY Farmingdale, a w 1999 roku została wybrana najlepszą absolwentką West Virginia State College., W Maju 2006 roku Capitol College of Laurel Maryland przyznał Katherine tytuł doktora honoris causa. Oprócz tych zaszczytów, Katherine jest dumna, że córki Katherine i Constance zostały nauczycielami, podczas gdy Joylette niedawno przeszła na emeryturę z udanej kariery w Lockheed Martin jako analityk komputerowy.

w wieku 87 lat Katherine i jej mąż lubią spędzać czas z sześcioma wnuczkami i czterema prawnuczkami. Katherine nadal gra na pianinie, brydzie i rozwiązuje zagadki. Lubi też rozmawiać z młodzieżą o swojej karierze., Często dzieli się słowami mądrości, mówiąc im, aby byli samodzielni i uczyli się wszystkiego, co mogą. Mówi: „szczęście to połączenie przygotowania i możliwości. Jeśli jesteś przygotowany i nadarzy się okazja, masz szczęście, że byłeś we właściwym miejscu we właściwym czasie i że byłeś przygotowany do pracy.”

Klipy wideo

• profil Planet Science na Johnsonie
powiązane linki
• wizjonerska strona Davida Blackwella (Matematyka)
URL (Kliknij, aby dodać zakładkę):http://www.visionaryproject.org/johnsonkatherine