Elegie definitie

Wat is een elegie? Hier is een snelle en eenvoudige definitie:

een elegie is een gedicht van ernstige reflectie, vooral een rouw over het verlies van iemand die stierf. Elegieën worden gedefinieerd door hun onderwerp, en hoeven geen specifieke vorm te volgen in termen van meter, rijm of structuur.

enkele extra belangrijke details over elegieën:

• omdat elegieën zich richten op de emotionele ervaring van de dichter, worden ze meestal in de eerste persoon geschreven.,elegieën eindigen meestal op een wat hoopvolle noot, waarbij de dichter zichzelf verzoent met de dood, en uiteindelijk een vorm van troost ontdekt.
• de poëtische vorm bekend als de “elegiac strofe,” die een specifieke meter en rijmschema heeft, verschilt van een elegie.

hoe elegie uit te spreken

Hier is hoe elegie uit te spreken: el-uh-jee

de bepalende kenmerken van elegieën vandaag

voor moderne en hedendaagse dichters is de elegie een gedicht dat handelt over de onderwerpen van dood of sterfte, maar heeft geen vaste vorm, meter of rijmschema., Hoewel moderne elegieën geen bepaalde meter hoeven te gebruiken of een bepaalde vorm moeten volgen, volgen ze meestal een specifieke thematische boog, waarbij ze van verdriet overgaan naar een acceptatie van de dood.veel elegieën drukken aanvankelijk verdriet en verdriet uit, waar de dichter doorheen werkt in de loop van het gedicht voordat hij tot een troostende conclusie komt over de onvermijdelijke en universele aard van de dood. Vaak zal de dichter een zilveren randje vinden in rouw door te verwijzen naar de christelijke notie dat de dood het begin markeert van een eeuwig hiernamaals in de hemel.,

de geschiedenis van Elegie

oude Elegie

gedurende het grootste deel van de geschiedenis had de term “elegie” geen speciale relatie met het onderwerp verdriet of sterfelijkheid. In het oude Griekse en Latijnse vers was de elegie een poëtische vorm die werd gedefinieerd door een bepaald metrisch patroon genaamd “elegische coupletten” – afwisselende lijnen van dactylische hexameter (zes dactylen per lijn) en dactylische pentameter (vijf dactylen per lijn). Enkele van de beroemdste elegieën in het Oudgrieks en Latijn werden geschreven door Catullus en Ovidius., Hieronder is een uittreksel van een van Ovidius vele “liefde elegieën,” zogenaamde omdat ze gebruik maken van elegische coupletten. Merk op dat, in Vertaling, het gedicht verliest zijn oorspronkelijke meter.

Heav ’n knows, dear maid, I love no other fair;
In thee lives all my love, my heav’ n lies there.
Oh! moge ik bij toegeeflijk besluit van het lot met u mijn hele leven leiden en met u sterven.

Elegy in de Engelse literatuur

in de Engelse literatuur wordt elegy niet gedefinieerd door het gebruik van elegiac meter zoals hierboven beschreven., Tot de 16e eeuw bleef de definitie van elegie in de Engelse literatuur enigszins onduidelijk, en werd vaak simpelweg opgevat als een gedicht van serieuze reflectie. In de 16e eeuw werd de elegie echter meer specifiek gedefinieerd als een gedicht van verdriet en weeklagen.in de 18e eeuw bloeide de elegie, vooral onder Engelse romantische dichters, die de vorm waardeerden om zijn persoonlijke en emotionele kwaliteiten., Zo werden de romantici in de vorm genomen dat ze zelfs de traditionele elegische strofe opnieuw uitvonden en deze definieerden als een kwatrijn (vierregelige strofe) in jambische pentameter (vijf iambs per regel), volgens een “ABAB” rijmschema. Thomas Gray ‘ s beroemde 18e-eeuwse gedicht, “Elegy Written in a Country Churchyard,” is een voorbeeld van dit type elegie—een vorm die, hoewel gedefinieerd door zijn elegaïsche stanza ‘ s, niet zijn eigen naam heeft.

Hier rust zijn hoofd op de schoot van de Aarde
a youth to Fortune and to Fame unknown., Fair Science fronst ‘d niet op zijn nederige geboorte, en melancholie mark’ D hem voor haar eigen. groot was zijn milddadigheid, en zijn ziel oprecht, Heav ’n deed een beloning als grotendeels send: hij gaf aan Mis’ry alles wat hij had, een traan, hij won’D van Heav’ n (’t was alles wat hij wenste’ D) een vriend.

pastorale Elegie

hoewel de elegie geen strikt gedefinieerde vorm is, is er een bepaalde soort elegie waarvan de definitie duidelijker is: de pastorale elegie, die typisch over een overleden herder gaat.,

De pastorale elegie kan worden gezien als een elegie geschreven binnen de traditie van pastorale poëzie, waarvan de wortels terug te voeren zijn op de oude Griekse en Romeinse poëzie over het rustieke leven van landelijke dichters. Pastorale poëzie is geschreven door de hele geschiedenis, van de oudheid tot vandaag, en de pastorale elegie is slechts een type van pastorale poëzie., Hier zijn enkele kenmerken die pastorale elegie definiëren:

• Het overleden onderwerp van het gedicht is vaak een herder, in navolging van een traditie begonnen door de Romeinse dichter Vergilius, die bekend stond om het afbeelden van zichzelf en anderen als herders in zijn gedichten.
• het is gebruikelijk, zelfs in pastorale elegieën geschreven in het Engels, om klassieke mythologische figuren in het gedicht op te nemen (zoals de Muzen), een ander eerbetoon aan de oude wortels van de vorm.,deze gedichten beginnen meestal met een uitdrukking van het verdriet van de dichter, gaan verder met het beschouwen van dood en sterfelijkheid, en eindigen met de dichter die tot vrede komt met de dood door het te erkennen als integraal onderdeel van de Onbevlekte schoonheid van de natuur.John Milton ‘ s 17e-eeuwse gedicht “Lycidas”, waarvan een fragment hieronder verschijnt, wordt algemeen beschouwd als het grootste voorbeeld van pastorale elegie in de Engelse literatuur., Deze passage, die afkomstig is van het einde van het gedicht, belichaamt de elegische traditie van het wenden tot troost na weeklagen; Milton impliceert dat de verdronken Lycidas (die een vriend van Milton vertegenwoordigt die schipbreuk leed) nieuw leven in de hemel zal vinden.,huil niet meer, treurige herders, huil niet meer, want Lycidas, je verdriet, is niet dood, gezonken hoewel hij onder de wat’ry vloer is; laat de dagster zinken in de oceaanbodem ,en toch repareert anon zijn hangende hoofd, en bedriegt zijn stralen, en met nieuw belegd erts vlammen in het voorhoofd van de ochtendhemel: dus lycidas zonk laag, maar gemonteerd hoog…
  

  meer Elegie voorbeelden

  Elegy:”The Wanderer”

  Dit is een Oudengels gedicht van een onbekende auteur, hier vertaald in modern Engels., Het gedicht, geschreven in de stem van een zwerver die ooit een edelman was, maar door oorlog uit zijn vaderland werd gedwongen, is een elegie in de bredere zin van een “ernstig, meditatief gedicht” in plaats van een klaagzang voor de doden. Het gaat over gebrokenheid, verlies en het verstrijken van de tijd, in plaats van over iemands dood in het bijzonder.

  Waar is het paard gebleven? Waar is de Ruiter?Waar is de schatgever?waar zijn de plaatsen op het feest?waar zijn de feesten in de zaal?helaas voor de bright cup!helaas voor de gemailde krijger!,helaas voor de pracht van de prins!
  Hoe die tijd is verstreken,
  donker onder de dekking van de nacht,
  alsof het nooit was geweest!

  Tennyson ‘ s “In Memoriam”

  De volgende vaak geciteerde strofe is afkomstig van Alfred Lord Tennyson ‘ s “In Memoriam,” misschien wel de beroemdste elegie aller tijden. Dit fragment is een zoveelste bewijs van de neiging in elegie om door het schrijven van het gedicht een gevoel van troost in verdriet te zoeken.,

  i hold it true, whate’er befall;
  I feel it, when I sorrow most;
  ‘ Tis better to have loved and lost
  Than never to have loved at all.

  Wordsworth ‘s”Elegiac Stanzas “

  de volledige titel van dit gedicht van de romantische dichter William Wordsworth is ” Elegiac Stanzas Suggested by a Picture of Peele Castle in a Storm, Painted by Sir George Beaumont. Het gedicht zou geschreven zijn na de dood van de broer van Wordsworth., In overeenstemming met de vorm van het gedicht van elegiac stanzas, het rijmschema is ABAB en de meter is jambische pentameter.

  vaarwel, vaarwel het hart dat alleen woont,
  gehuisvest in een droom, op afstand van het soort!
  zulk geluk, waar het ook bekend is,
  is te beklagen; want ‘ t is zeker blind.

  maar welkome standvastigheid, en geduldige vrolijkheid,
  en frequente blik op wat te dragen is! zulke bezienswaardigheden, of erger, zoals hier voor mij. niet zonder hoop lijden we en rouwen we.,

  Whitman ‘s”When Lilacs Last in The Dooryard Bloom’ d ”

  Walt Whitman schreef deze beroemde elegie na de dood van Abraham Lincoln. Merk op dat deze elegie geen bepaalde meter of rijmschema heeft.

  o Hoe moet ik mezelf waarschuwen voor de dode waar ik van hield? en hoe zal ik mijn lied Decken voor de grote zoete ziel die is verdwenen? en wat zal mijn parfum zijn voor het graf van hem waar ik van hou?, Sea-winds blown from east and west ,Blown from the Eastern sea and blown from the Western sea, till there on the prairies meeting, this and with this and the breath of my chant, I ‘ ll perfume the grave of him I love.

  Frost ‘s”to E. T. “

  aan de hand van een variatie op de elegische strofe schreef Robert Frost” To E. T. “in kwatrijnen van jambische pentamer die een” ABCB “rijmschema volgen in plaats van de traditionele” ABAB.”De volgende twee stanza’ s zijn een uittreksel van het langere gedicht.,

  i slumed with your poems on my breast
  Spread open as I drop them half-read through
  Like dove wings on a figure on a tomb
  To see, if in a dream they brought of you,
  I might not have the chance I missed in life
  Through some delay, and call you to your face
  First soldier, and then poet, and then both,
  Who died a soldier-poet of jouw ras.

  Lamartine ‘s”Le Lac”

  Alphonse de Lamartine ‘ s beroemde 19e eeuwse elegie is hier vertaald uit het Frans.,

  o Lake! Schaars heeft een enkel jaar achter de rug.op golven die ze weer moest zien, kwam ik alleen om op deze steen te zitten.je zag haar toen zitten.je loste net zo onder die kelderende kliffen.gewoon zodat je brak over hun verscheurde flanken.zodat de wind je spray naar buiten gooide om haar voeten te wassen die je banken sierden.

  Bidart ‘s”Golden State”

  Dit is een hedendaags voorbeeld van elegie, dat misschien minder bewonderend is voor het overleden onderwerp dan typisch is voor de vorm., De passage hieronder is ontleend aan een elegie van Frank Bidart voor zijn vader.

  Ruth, your last girlfriend, who would not sleep with you
  or marry, because you wanted her
  to pay the half the expenses, and “His drinking
  almost drived me crazy -”
  Ruth zag je eens
  staren in een spiegel,
  in je alomtegenwoordige zakdoek en cowboyhoed,
  say:
  “Why can’ t I look like a cowboy?”You left a bag of money; and were the unhappiest man I have ever known well.

  Waarom kiezen schrijvers voor elegieën?,in tegenstelling tot de klassieke tradities van epische poëzie of middeleeuwse ballades, die beide de derde persoon gebruiken om zich te concentreren op figuren uit de populaire mythologie en folklore, zijn elegieën een diep persoonlijke vorm van poëzie die meestal gebruik maken van de eerste persoon om de persoonlijke emotionele ervaringen van individuen te benadrukken. Elegieën zijn een prachtig voorbeeld van de manieren waarop poëzie een meer persoonlijke en emotionele doel kan dienen voor de dichter, zoals veel dichters door de geschiedenis heen elegieën hebben geschreven niet alleen om een verloren geliefde te herdenken, maar als een manier van rouwen en van het verwerken van hun eigen verdriet., Een deel van het proces van het schrijven van een elegie, die vaak expliciet wordt gemaakt in de taal van het gedicht, is de strijd van de dichter om het mysterie van de dood minder overweldigend te maken door het direct aan te pakken en de grote en blijvende impact ervan te overwegen op degenen die getuige zijn van de dood en verder leven.

  andere handige Elegiebronnen

  • De Wikipedia-pagina over Elegie: een enigszins technische uitleg, met meer details over elegieën in oude culturen.,de woordenboekdefinitie van Elegie: een basisdefinitie die een beetje over de etymologie van elegie (het komt van het Griekse woord voor “klaagzang”)
  • de 19e-eeuwse Zwitserse componist Louis Niedermeyer zette Lamartine ‘ s elegy Le Lac op muziek en legde de droevige geest van de vorm vast.