jak wielu spędza Ten tydzień gorączkowo gotowanie” tradycyjny „posiłek dziękczynienie z indyka i farszu i puree ziemniaczane i żurawiny, może być zaskakujące, aby odkryć, jak bardzo „tradycyjny” taryfa zmieniła się na przestrzeni lat.

nie tylko jedzenie się zmieniło. To, co teraz uważamy za oryginalne Święto Dziękczynienia, nie było wcale sprawą rodzinną: nie ma dowodów na to, że kobiety były obecne na kolacji., Ocalałe pisma wspominają o zgromadzeniu 50 Anglików i 90 Wampanoagów, co oznacza, że kobiety prawdopodobnie gotowały, ale nigdy nie brały udziału w przyjęciu.

co te kobiety potrafiły ugotować po przeżyciu pierwszej zimy w Nowej Anglii? Chociaż trudno jest być w 100% pewnym, istnieje wiele zasobów, które pomogą nam zgadnąć.

na początek historycy przeszukali stare książki kucharskie i zbadali pozostałości archeologiczne z regionu Północno-Wschodniego i rozważyli, jakie zwierzęta i rośliny istniały w Nowej Anglii jesienią 1621 roku., Być może przede wszystkim ocalałe listy napisane przez dwóch kolonistów, gubernatora Williama Bradforda i Edwarda Winslowa, szczegółowo opisują święto.

więc oto najlepsze zgadywanie, co było — a czego nie było — na stole podczas Pierwszego Święta Dziękczynienia.

dzika zwierzyna

Indyk prawdopodobnie nie był głównym daniem spożywanym przez pielgrzymów i ich gości. Zamiast tego głównym mięsem podawanym był jakiś rodzaj dzikiej zwierzyny, najprawdopodobniej kaczka lub gęś., Kolonista Edward Winslow opisuje wydarzenia przed świętem:

nasze żniwa zostały zdobyte, nasz gubernator wysłał czterech ludzi na ptactwo, abyśmy mogli po specjalnym sposobie cieszyć się razem po zebraniu owoców naszej pracy. Cztery w ciągu jednego dnia zabiły tyle ptactwa, ile, z niewielką pomocą obok, służyły Kompanii prawie tydzień.

jesienią ptaki te byłyby obfite, ponieważ był to sezon migracji., W tym czasie dzika zwierzyna była postrzegana jako bardziej ceniona niż „mięso rzeźnika”, ponieważ wymagało to więcej wysiłku, aby polować i zabezpieczyć te ptaki.

dziczyzna

jedno jest pewne, że dziczyzna była obecna na pierwszym Święcie Dziękczynienia. W liście napisanym do przyjaciela w domu, Bradford opisał ludzi Wampanoag ciągnących pięć jeleni na ucztę.

kukurydza

w tych wczesnych dniach, wielobarwna kukurydza byłaby głównym zbożem spożywanym przez pielgrzymów, ponieważ Wampanoag nauczył ich, jak ją uprawiać i zbierać., Uważa się, że kukurydza została prawdopodobnie usunięta z kolby i podawana jako chleb lub kasza.

ryby i skorupiaki

w innej rozbieżności od współczesnego dziękczynienia owoce morza były obfite na pierwszym święcie. Lokalizacja Kolonii powinna ułatwić połów małży, a impreza prawdopodobnie obejmowała szeroką gamę owoców morza, od okonia i węgorzy po homary., Inny kolonista, Edward Winslow, opisał, jak obfite były owoce morza:

nasza zatoka jest pełna homarów przez całe lato i oferuje wiele innych ryb; we wrześniu możemy wziąć hogshead węgorzy w nocy z małą pracą, i możemy wykopać je z łóżek przez całą zimę.

Dynia

ale nie w formie ciasta. Na początek osadnicy nie zbudowali jeszcze pieca. Po drugie, brakowało im jedzenia, które przypominałoby masło lub produkty mleczne potrzebne do wytworzenia skorupy.,

istnieje jednak wiele rodzajów dyń i dyń pochodzących z obszaru Nowej Anglii, które byłyby używane do utrzymania. W rzeczywistości we wczesnych latach dynia jest wymieniana jako podtrzymywanie pielgrzymów jako źródło pożywienia, ponieważ była tak łatwo uprawiana i obfita.

warzywa

a bounty of vegetables would pojawiły się na stole dziękczynienia., W regionie północno-wschodnim warzywa, w tym dynia, marchew, cebula, rzepa i pasternak byłyby powszechnie dostępne. W XVII wieku rośliny te określano mianem „korzeni ” lub” ziół doniczkowych”, a nie warzyw.

Turcja

według notatek sporządzonych przez Bradforda jesienią 1621 roku, jasne jest, że dzikie indyki przemierzały tereny otaczające kolonię Plymouth. Chociaż wydaje się, że dzikie indyki były powszechnie spożywane, co do wielkiej uczty, jego dokumenty i listy nie ujawniają żadnej wzmianki o mięsie indyczym przygotowywanym i podawanym.,

ziemniaki

nie było puree lub pieczone ziemniaki — i nie słodkie ziemniaki zapiekanka, albo. W tym czasie w Ameryce Północnej nie uprawiano by ziemniaków. Słodkie ziemniaki pochodzą z Karaibów, a białe ziemniaki pochodzą z Ameryki Południowej. Żadna z tych bulw nie dotarła jeszcze do Stanów Zjednoczonych.,

żurawina

żurawina pochodzi z Nowej Anglii, podobnie jak inne owoce, takie jak jagody, agrest i maliny. Zarówno tubylcy, jak i koloniści używali jagód jako żywności i naturalnych barwników. Jednak dopiero około 50 lat po pierwszym Święcie Dziękczynienia pojawiają się pisemne dowody na to, że Anglik odkrył gotowanie żurawiny i cukru w sosie.,

farsz

nie byłoby żadnego chleba-farsz na bazie, bo pielgrzymom brakowało pszenicy. Zamiast tego mieszanka cebuli, ziół i orzechów mogła być używana do nadania mięsu dodatkowego smaku.

ciasta

chociaż nie były obecne na pierwszym święcie, ciasta ostatecznie stały się integralną częścią posiłku Dziękczynnego w Nowej Anglii. W najwcześniejszych latach pszenica była trudna do zdobycia., Zamiast tego skorupa byłaby zrobiona z całego żyta. To dało skorupie twardą, solidną konsystencję, dzięki czemu mogła faktycznie wstać bez patelni.

i warzywa, a nie deser, do którego jesteśmy przyzwyczajeni. Ciasta były ogromną tradycją w Anglii, więc ma sens, że gdy tylko zapasy żywności na to pozwoliły, te same ciasta były pieczone przez imigrantów na amerykańskiej ziemi.,

Co ciekawe, placki mięsne przygotowywano luzem. Rodzina może upiec wystarczająco dużo ciast, aby przetrwać miesiące i pozwolić im siedzieć w suchej piwnicy, aż będzie to potrzebne. Tam ciasta stały się niewiarygodnie twarde w teksturze i utwardzone. Dzięki temu żywność pozostała nietknięta na dłużej, trwając przez całą zimę. Znacznie mniej powszechne było stosowanie nadzień podobnych do kremu, takich jak ciasto dyniowe, które znamy dzisiaj, które psują się dość szybko.

teraz, gdy zjadłeś trochę historii Dziękczynienia, nie bój się. Będziesz miał czym się podzielić podczas tej niezręcznej przerwy przy kolacji z Twoją dalszą rodziną., Z pewnością każdy będzie za to wdzięczny. Wesołego Święta Dziękczynienia!