wynalezienie mikroskopu sięga XIV wieku do włoskiej sztuki szlifowania soczewek do okularów. Technologia ta została następnie zastosowana przez holenderskich szlifierek obiektywów Hansa i Zachariasa Janssena w 1590 roku, aby wykonać pierwszy mikroskop poprzez umieszczenie dwóch soczewek w tubie. W 1675 roku Anton van Leeuwenhoek użył prostego mikroskopu z tylko jedną soczewką, aby dokładnie przyjrzeć się krwi i stał się pierwszą osobą, która opisała komórki – czerwone krwinki, które przenoszą tlen w organizmie.,

na przestrzeni wieków mikroskopy były integralną częścią rozwoju badań immunologicznych, ale być może najbardziej formatywny moment przyszedł w 1878 roku, kiedy Paul Ehrlich, młody naukowiec ze Strehlen (obecnie Strzelin) w Prusach (obecnie Polska) opisał w swojej pracy doktorskiej odkrycie nowego składnika krwi, który nazwał komórkami tucznymi. Odkrył, że granulowana protoplazma komórek plazmowych może być widoczna pod mikroskopem przez dodanie alkalicznego barwnika.,

uważał, że te granulowane komórki są oznaką dobrego odżywiania, dlatego nazwał je od niemieckiego słowa oznaczającego paszę tuczącą dla zwierząt o nazwie Mast. W rzeczywistości, przy pomocy swojego mikroskopu, Ehrlich odkrył kluczowy typ komórek należący do ludzkiego układu odpornościowego, pierwszy z wielu. Obecnie wiadomo, że komórki tuczne uwalniają histaminę i inne substancje podczas reakcji zapalnych i alergicznych.,

zainteresowanie Ehrlicha mikroskopowymi barwnikami, które mogą różnie zabarwiać tkanki, doprowadziło go również do tego, że jako pierwszy rozróżnił limfocyty i leukocyty, dwie główne grupy białych krwinek – ważnych graczy w układzie odpornościowym. Przeprowadził wiele innych przełomowych odkryć w dziedzinie immunologii, takich jak jego eksperymenty na uodpornianiu myszy przeciwko truciznom, zwłaszcza toksynie rycyny, i pomysł „magicznej kuli” opartej na specyficznych przeciwciałach do zwalczania określonych chorób., Jego praca przyniosła mu Nagrodę Nobla w 1908 roku w uznaniu jego pracy w dziedzinie immunologii, a w wykładach akceptacyjnych uznał znaczenie mikroskopu w rozumieniu życia.

ale, co ciekawe, myślał, że wiek mikroskopu osiągnął swój zenit. „Jestem skłonny myśleć, że granica tego, co mikroskop mógł i zrobił dla nas, zbliża się i że dla dalszej penetracji ważnego, wszechogarniającego problemu życia komórkowego nawet najbardziej wyrafinowane pomoce optyczne będą dla nas bezużyteczne” – powiedział.,

nie wiedział, że dalsze postępy w znakowaniu, takie jak Immunofluorescencja, oraz w technologii mikroskopowej, takiej jak mikroskop elektronowy i mikroskop skaningowo-tunelowy, rzucą jeszcze więcej światła na złożone działanie układu odpornościowego.