zmiana nazwiska nie pomogła. Zanim John Mellencamp wydał drugi album, jego kariera i tak utknęła w martwym punkcie. Potem zrobił spory hit, kiedy „I Need a Lover”, w dalekiej Australii ze wszystkich miejsc.

„Kiedy wylądowałem, czekały na mnie dzieciaki – Banda krzyczących dziewczyn i kilku facetów z taką samą fryzurą jak moja” – przypomniała Mellencamp na Plain Spoken: z Chicago Theatre. „Nie mógłbym nawet zostać odebrany w Bloomington , gdzie mieszkałem, gdybym jechał autostopem. Nie mogłem nawet wziąć tego na poważnie, to był żart., Myślałem, że to odosobniony incydent.”

oczywiście nie było, ale to nie znaczy, że nie było wiele zmagań jeszcze przed nami. Potrzebowałby też pomocy od Pat Benatar.

„Wtedy dwaj producenci płytowi Chinn i Chapman usłyszeli „I Need a Lover” i kazali zaśpiewać to Pat Benatar.”

nagle Mellencamp był w drodze. Album Benatar uzyskał status platynowej płyty, dzięki czemu zmagający się z trudnościami piosenkarz-autor tekstów potrzebował gotówki., Jego wytwórnia sprytnie dołączyła „I Need a Lover” do jego trzeciej płyty John Cougar, która została wydana 27 lipca 1979 roku. Reedycja Mellencamp znalazła się w Top 30, a on zapisał swój pierwszy album na liście Billboard.

tak jak w początkowych latach Mellencamp, zajęło to trochę czasu.

urodzony w małym miasteczku Midwest jako drugie z pięciorga dzieci, Mellencamp poszukiwał tej chwili od dziecka. Mimo że ożenił się w szkole średniej i spłodził dziecko w wieku 19 lat, w wieku 21 lat wyjechał w poszukiwaniu nowego życia – zarówno w sztuce, jak i w muzyce.,

” okazało się, że New York Art Student League chce pieniędzy, ale wytwórnia chciała dać mi pieniądze!”Mellencamp powiedział CBS w 2018 roku. „Skończyło się na tym, że dostałem kontrakt płytowy. Przesłuchałem szefa wytwórni płytowej, a on w ciągu kilku minut. Z największą pokorą mówię, że to właśnie mnie spotkało. Nawet nie słuchali taśmy demo!”

jak na ironię, wtedy zaczęło być ciężko., Najpierw były menedżer David Bowie Tony DeFries obarczał go banalnym pseudonimem scenicznym, potem wytwórnia zaczęła zmieniać go w stylizowanego buntownika. Nie był buntownikiem, jakim był Mellencamp – przechodził przez szereg barowych zespołów i glitter-rockowych grup, gdzie poznał wieloletniego gitarzystę Larry 'ego Crane' a – ale cytatową wersję, która próbowała niezręcznie połączyć obrazy Bowiego i Bruce ' a Springsteena.

nie poszło dobrze. W pewnym momencie został zredukowany do gry pod trybunami na zepsutym stadionie piłkarskim w ramach tournée po Wielkiej Brytanii w 1978 roku.,”Zły i przygnębiony, Mellencamp poczuł, jak jego sen wymyka się mu na oczach. „Byliśmy w pokoju, który był jak stoisko z napojami”, Crane powiedział Rolling Stone w 1986 roku. „Zastanawiasz się, dlaczego John był wtedy nieszczęśliwy?”

był w studiu, w którym w 1980 roku ukazał się kolejny album „Nothin' Matters and What If It Did”, dosłownie album ostatniej szansy, kiedy „I Need a Lover” trafił pod ziemię. Nagle ludzie znów spojrzeli na Johna Cougara.,

w rzeczywistości reszta jego albumu z 1979 roku była bardziej przejściowa niż rewelacyjna, ponieważ Mellencamp dodał kilka rockowych akcentów w stylu raty Faces. Były przebłyski stylu narracyjnego, który napędzałby albumy takie jak Scarecrow z 1986 roku i Freedom ' s Road z 2007 roku, ale nadal był zdecydowanie embrioniczny.

„Kiedyś lubiłem urzekać ludzi historiami, nawet kłamać na ich temat jak skurwysyn – po prostu opowiadać historię i wymyślać różne rzeczy., W ten sposób doszedłem do wniosku, że gdybym mógł zapisać te kłamstwa na papierze, naprawdę bym coś miał. I tak zaczęło się moje pisanie piosenek. To nie było zbyt szczere, tylko to, co myślałem, że będzie interesujące.”

mimo to, z nowym rozmachem, Mellencamp mógł wreszcie zacząć budować na tej młodzieńczej obietnicy. Zajęło to jeszcze jeden album, aby wszystko wymyślić, a następnie 1982 American Fool stał się gwiazdą smash.,

„musiałem nagrać płyty, które będą odtwarzane w radiu, które były niezaprzeczalnymi hitami” – zamyślił się później Mellencamp. „Nie wiedziałem, jak to zrobić. Poszczęściło mi się z „potrzebuję kochanka”, ale jak to zrobić? Nie miałem pojęcia. Jedynym sposobem, w jaki wiedziałem, że przeżyję, było stać się tak przyjaznym radiem, że nikt nie mógł mnie powstrzymać przed pójściem dalej.”

kilka lat później powstały takie piosenki jak” Hurts So Good „i” Jack and Diane”., Po podbiciu list przebojów Mellencamp poczuł się gotowy, aby odzyskać swoje własne nazwisko – plan, który miał od czasu odkrycia przełącznika, gdy MCA wysłał swój słabo przyjęty debiut.

„miałem 22 lata. Wtedy słuchałem każdej sugestii ” – powiedział Mellencamp upi. „Myślałem, że ci ludzie są w branży muzycznej, a ja nie. Jakiś facet wyrzuciłby Nieprzyzwoity komentarz, a ja wziąłbym to sobie do serca, czy to o pisaniu piosenek, produkcji, czy obrazie. Pewnego dnia obudziłem się i zdałem sobie sprawę, że słuchanie tych ludzi do niczego mnie nie doprowadziło., Jestem dalej od tego, co chciałem zrobić, niż kiedykolwiek byłem.”

wystąpił w filmie American Fool z 1983 roku „Uh-Huh”, który został przypisany Johnowi Cougarowi Mellencampowi. W 1991 roku wydał album Whenever we Wanted jako pierwszy bez odniesienia do Cougara. Mimo to wciąż nie wstrząsnął znienawidzonym pseudonimem scenicznym.

„Wciąż idę ulicą i ludzie mówią:” Hej, John Cougar.’Wiesz, słyszę to cały czas. Albo John Cougar Mellencamp-przedstawię się w ten sposób. Ale jak wiesz, tak to było., Ludzie tak mnie wtedy znali i taki jest los.”