Nazwa hugenoci (co oznacza „Konfederaci”) została zastosowana do francuskich protestanckich wyznawców Jana Kalwina w XVI i XVII wieku. Do 1560 roku hugenoci mogli stanowić zaledwie 10 procent francuskiej populacji, ale ich liczba obejmowała wielu wybitnych urzędników i szlachciców.Francja została splądrowana przez wojny religijne (1562-98), które wytoczyły rzymskie siły katolickie przeciwko protestantom. Najbardziej niesławnym wydarzeniem tego okresu była masakra w dniu św. Bartłomieja w 1572 roku, w której zabito dziesiątki tysięcy hugenotów., (Hugenoci twierdzili, że 70 000 zgonów, ale większość innych władz podaje liczbę bliżej 30 000.) Pomimo takich odwróceń, siły protestanckie we Francji nadal rosły w siłę i dzięki Edyktowi z Nantes (1598) zapewniły niemal pełną wolność wyznania. W tym czasie hugenoci domagali się wsparcia ze strony Średniej klasy biznesmenów i rzemieślników — kręgosłupa francuskiej gospodarki.Fala przesunęła się przeciwko protestantom za panowania królów Ludwika XIII i Ludwika XIV, kiedy to w ascendencie znajdował się rzymski katolicyzm., W 1685 roku unieważniono edykt z Nantes, który zniósł Gwarancje religijne, którymi cieszyli się hugenoci. Następnie nastąpiła niemal całkowita ewakuacja ludności hugenotów, pozostawiając Francję katolicką, ale pozbawioną wielu najbardziej produktywnych obywateli.Hugenoci osiedlili się w Nowym Jorku, Massachusetts i Karolinie Południowej, a także w wielu krajach Europy Zachodniej.