środki ostrożności

ogólne
zaburzenie czynności nerek lub wątroby
ponieważ nalbufina jest metabolizowana w wątrobie i wydalana przez nerki, należy zachować ostrożność podczas wstrzykiwania chlorowodorku Nalbufiny u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby i podawać ją w zmniejszonych ilościach.

zawał mięśnia sercowego
podobnie jak w przypadku wszystkich silnych leków przeciwbólowych, należy zachować ostrożność podczas wstrzykiwania chlorowodorku Nalbufiny u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, u których występują nudności lub wymioty.,

układ sercowo-naczyniowy
podczas oceny iniekcji chlorowodorku Nalbufiny w znieczuleniu odnotowano większą częstość występowania bradykardii u pacjentów, którzy nie otrzymywali atropiny przed operacją.

badania laboratoryjne
wstrzyknięcie chlorowodorku Nalbufiny może zakłócać enzymatyczne metody wykrywania opioidów w zależności od swoistości / czułości badania. Szczegółowe informacje można uzyskać u producenta badania.,

informacja dla pacjentów
należy poinformować pacjentów o następujących informacjach:

zespół serotoninowy
poinformować pacjentów, że opioidy mogą powodować rzadkie, ale potencjalnie zagrażające życiu schorzenie wynikające z jednoczesnego podawania leków serotoninergicznych. Należy ostrzec pacjentów o objawach zespołu serotoninowego i natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną w przypadku wystąpienia objawów. Poinstruować pacjentów, aby poinformowali lekarzy o przyjmowaniu lub planowaniu przyjmowania leków serotoninergicznych .,

interakcja inhibitora monoaminooksydazy (IMAO)
Pacjenci nie powinni rozpoczynać podawania Imao podczas wstrzykiwania chlorowodorku Nalbufiny .

zaparcia
,

interakcje z lekami
benzodiazepiny i inne leki hamujące ośrodkowy układ nerwowy (OUN)
chociaż wstrzyknięcie chlorowodorku Nalbufiny wykazuje działanie antagonistyczne wobec opioidów, istnieją dowody na to, że u pacjentów bez zależności Nie antagonizuje on opioidowego leku przeciwbólowego podawanego tuż przed, jednocześnie lub tuż po wstrzyknięciu chlorowodorku Nalbufiny., Dlatego, ze względu na addytywne działanie farmakologiczne, jednoczesne stosowanie innych opioidowych leków przeciwbólowych, benzodiazepin lub innych leków hamujących OUN, takich jak alkohol, innych leków uspokajających/nasennych, leków przeciwlękowych, uspokajających, zwiotczających mięśnie, znieczuleń ogólnych, leków przeciwpsychotycznych i innych opioidów, może zwiększać ryzyko depresji oddechowej, głębokiej sedacji, śpiączki i śmierci.

zastrzega sobie jednoczesne przepisywanie tych leków do stosowania u pacjentów, u których alternatywne możliwości leczenia są niewystarczające. Ogranicz dawki i czas trwania do wymaganego minimum., Należy ściśle obserwować pacjentów pod kątem objawów depresji oddechowej i sedacji .

leki serotoninergiczne
jednoczesne stosowanie opioidów z innymi lekami wpływającymi na układ neuroprzekaźników serotoninergicznych, takimi jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCAs), tryptany, antagoniści receptora 5-HT3, leki wpływające na układ neuroprzekaźników serotoninowych (np. tj.,, cyklobenzapryna, metaksalon) i inhibitory monoaminooksydazy (MAO) (te przeznaczone do leczenia zaburzeń psychicznych, a także inne, takie jak linezolid i dożylnie błękit metylenowy), spowodowały zespół serotoninowy .

Jeśli jednoczesne stosowanie jest uzasadnione, należy uważnie obserwować pacjenta, szczególnie podczas rozpoczynania leczenia i dostosowywania dawki. Przerwać wstrzyknięcie chlorowodorku Nalbufiny, jeśli podejrzewa się zespół serotoninowy.,

leki zwiotczające mięśnie
Nalbufina może nasilać blokowanie nerwowo-mięśniowe leków zwiotczających mięśnie szkieletowe i powodować zwiększony stopień depresji oddechowej.

należy monitorować pacjentów pod kątem objawów depresji oddechowej, które mogą być większe niż oczekiwano, i w razie potrzeby zmniejszyć dawkę chlorowodorku Nalbufiny we wstrzyknięciu i (lub) leku zwiotczającego mięśnie.

leki moczopędne
opioidy mogą zmniejszać skuteczność leków moczopędnych poprzez indukowanie uwalniania hormonu antydiuretycznego.,

należy monitorować pacjentów pod kątem objawów zmniejszonej diurezy i (lub) wpływu na ciśnienie tętnicze krwi i w razie potrzeby zwiększać dawkę leku moczopędnego.

leki przeciwcholinergiczne
jednoczesne stosowanie leków przeciwcholinergicznych może zwiększać ryzyko zatrzymania moczu i (lub) ciężkich zaparć, które mogą prowadzić do niedrożności porażennej.

podczas jednoczesnego stosowania chlorowodorku Nalbufiny z lekami przeciwcholinergicznymi należy monitorować pacjentów pod kątem objawów zatrzymania moczu lub zmniejszonej motoryki żołądka.,

nie zaleca się stosowania chlorowodorku Nalbufiny w iniekcjach u pacjentów przyjmujących Imao lub w ciągu 14 dni od zakończenia tego leczenia.

Jeśli konieczne jest pilne zastosowanie opioidu, należy stosować dawki testowe i częste zwiększanie dawki małych dawek w celu leczenia bólu, ściśle monitorując ciśnienie krwi oraz objawy przedmiotowe i podmiotowe depresji OUN i oddechowej.,

Karcynogeneza, mutageneza, zaburzenia płodności
Karcynogeneza
w długoterminowych badaniach na zwierzętach nie stwierdzono działania rakotwórczego, przeprowadzonych na szczurach (24 miesiące) i myszach (19 miesięcy), podawanych doustnie w dawkach odpowiednio do 200 mg/ kg mc.i 200 mg / dobę (6-krotność MRDH).

mutageneza
wstrzyknięcie chlorowodorku Nalbufiny powodowało zwiększenie częstości mutacji w teście chłoniaka myszy., Wstrzyknięcie chlorowodorku nalbufiny nie wykazywało aktywności mutagennej w teście Amesa z czterema szczepami bakterii, w testach Hgprt z jajnika chomika chińskiego ani w teście wymiany chromatyd siostrzanych. Nie obserwowano działania klastogennego w teście mikrojąderkowym myszy ani w teście cytogenności szpiku kostnego u szczurów.

zaburzenia płodności
samice szczurów były leczone chlorowodorkiem nalbufiny na początku 15 dni przed kryciem do 20.dnia laktacji podskórnie dawkami 14, 28 lub 56 mg/kg mc. / dobę (0, 85, 1, 7 lub 3.,Odpowiednio 4-krotność MRHD 160 mg / dobę w zależności od powierzchni ciała). Samce szczurów były leczone za pomocą zgłębnika doustnego tymi samymi dawkami chlorowodorku nalbufiny, począwszy od 60 dni przed i w trakcie krycia. Nie stwierdzono niekorzystnego wpływu na płodność samców i samic.

ciąża
podsumowanie ryzyka
długotrwałe stosowanie opioidowych leków przeciwbólowych w czasie ciąży może powodować zespół odstawienia opioidów u noworodków. Dostępne dane dotyczące iniekcji chlorowodorku Nalbufiny u kobiet w ciąży są niewystarczające, aby poinformować o związanym z lekiem ryzyku wystąpienia poważnych wad wrodzonych i poronień.,

w badaniach na zwierzętach dotyczących wpływu na reprodukcję nalbufina zmniejszała przeżywalność i masę ciała młodych, gdy ciężarne samice szczurów były leczone późnym okresem ciąży i w okresie laktacji przy 1, 7-krotności MRHD oraz gdy samice i samce szczurów były leczone zarówno przed kryciem, jak i przez cały okres ciąży i laktacji. Nie obserwowano wad rozwojowych u szczurów ani u królików po podaniu dawek odpowiednio 6, 1 i 3, 9 razy większych od MRHD .

szacowane podstawowe ryzyko wystąpienia poważnych wad wrodzonych i poronień u wskazanej populacji nie jest znane., Wszystkie ciąże mają podstawowe ryzyko wady wrodzonej, utraty lub innych niekorzystnych skutków. W populacji ogólnej Stanów Zjednoczonych szacowane ryzyko wystąpienia poważnych wad wrodzonych i poronień w klinicznie rozpoznanych ciąż wynosi odpowiednio 2-4% i 15-20%.

względy kliniczne
działania niepożądane u płodu / noworodka
podczas podawania chlorowodorku nalbufiny podczas porodu zgłaszano ciężką bradykardię u płodu. Nalokson może odwrócić te działania. Chociaż nie ma doniesień o bradykardii płodu wcześniej w ciąży, możliwe jest, że może to wystąpić., Lek ten powinien być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy jest to wyraźnie konieczne, jeśli potencjalne korzyści przewyższają ryzyko dla płodu i jeśli podejmowane są odpowiednie środki, takie jak monitorowanie płodu w celu wykrycia i zarządzania potencjalnym niekorzystnym wpływem na płód.

poród i poród
przenikanie przez łożysko nalbufiny jest wysokie, szybkie i zmienne, a stosunek matki do płodu wynosi od 1: 0,37 do 1: 6., Działania niepożądane u płodu i noworodka, które odnotowano po podaniu nalbufiny matce podczas porodu, obejmują bradykardię płodu, depresję oddechową po urodzeniu, bezdech, sinicę i hipotonię. Niektóre z tych zdarzeń zagrażały życiu. Podawanie naloksonu przez matkę podczas porodu znormalizowało te efekty w niektórych przypadkach. Zgłaszano ciężką i długotrwałą bradykardię u płodu. Stwierdzono trwałe uszkodzenia neurologiczne związane z bradykardią płodu. Donoszono również o sinusoidalnym rytmie serca płodu związanym ze stosowaniem nalbufiny., Wstrzyknięcie chlorowodorku nalbufiny należy stosować podczas porodu i porodu tylko wtedy, gdy jest to wyraźnie wskazane i tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko dla niemowlęcia. Noworodki powinny być monitorowane pod kątem depresji oddechowej, bezdechu, bradykardii i zaburzeń rytmu serca, jeśli zastosowano wstrzyknięcie chlorowodorku Nalbufiny.

opioidy przenikają przez łożysko i mogą powodować depresję oddechową i efekty psychofizyczne u noworodków. Antagonista opioidów, taki jak nalokson, musi być dostępny w celu odwrócenia wywołanej opioidami depresji oddechowej u noworodka., Wstrzyknięcie chlorowodorku nalbufiny nie jest zalecane do stosowania u kobiet w ciąży podczas lub bezpośrednio przed porodem, gdy inne techniki przeciwbólowe są bardziej odpowiednie. Opioidowe leki przeciwbólowe, w tym wstrzyknięcie chlorowodorku Nalbufiny, mogą przedłużyć poród poprzez działania, które tymczasowo zmniejszają siłę, czas trwania i częstotliwość skurczów macicy. Jednak efekt ten nie jest spójny i może być równoważony zwiększonym tempem rozszerzania szyjki macicy, co ma tendencję do skracania pracy., Monitoruj noworodki narażone na działanie opioidowych leków przeciwbólowych podczas porodu pod kątem oznak nadmiernej sedacji i depresji oddechowej.

dane
dane dotyczące zwierząt
ciężarne szczury były leczone chlorowodorkiem nalbufiny od 6. do 15. dnia ciąży za pomocą podskórnych dawek 7, 14 lub 100 mg/kg mc./dobę(odpowiednio 0, 4, 0, 85 lub 6, 1-krotności MRHD 160 mg / dobę w zależności od powierzchni ciała). Nie stwierdzono wad rozwojowych ani embriotoksyczności, pomimo zmniejszenia przyrostu masy ciała matki w grupach otrzymujących średnie i duże dawki.,

ciężarne króliki były leczone chlorowodorkiem nalbufiny od 7 do 19 dnia ciąży za pomocą dożylnych dawek 4, 8 lub 32 mg/kg mc. / dobę (odpowiednio 0, 5, 1 lub 3, 9 razy większa od MRHD w zależności od powierzchni ciała). Nie stwierdzono wad rozwojowych ani embriotoksyczności, pomimo zmniejszenia przyrostu masy ciała matki w grupie otrzymującej duże dawki.

ciężarne szczury były leczone chlorowodorkiem nalbufiny od 15.dnia ciąży do 20. dnia laktacji podskórnie dawkami 14, 28 lub 56 mg/kg mc. / dobę (odpowiednio 0, 85, 1, 7 lub 3, 4 razy większymi od MRHD w zależności od powierzchni ciała)., Przeżycie szczeniąt było zmniejszone w grupach otrzymujących średnie i duże dawki, a masa ciała noworodków była zależna od dawki. Toksyczność u matek obserwowano we wszystkich leczonych grupach (zmniejszenie masy ciała).

samice szczurów były leczone chlorowodorkiem nalbufiny na początku 15 dni przed kryciem do 20.dnia laktacji za pomocą podskórnych dawek 14, 28 lub 56 mg/kg mc./dobę (odpowiednio 0, 85, 1, 7 lub 3, 4 razy większych od MRHD 160 mg / dobę w zależności od powierzchni ciała). Samce szczurów były leczone za pomocą zgłębnika doustnego tymi samymi dawkami chlorowodorku oksymorfonu, począwszy od 60 dni przed i w trakcie krycia., Stwierdzono zmniejszenie przeżywalności młodych u zwierząt z grupy otrzymującej duże dawki oraz zmniejszenie masy ciała młodych w grupie otrzymującej średnie i duże dawki.

Laktacja
ograniczone dane sugerują, że wstrzyknięcie chlorowodorku Nalbufiny jest wydzielane do mleka matki, ale tylko w niewielkiej ilości (mniej niż 1% podanej dawki) i z klinicznie nieistotnym działaniem. Niemowlęta narażone na wstrzyknięcie chlorowodorku Nalbufiny przez mleko matki powinny być monitorowane pod kątem nadmiernej sedacji i depresji oddechowej., Objawy odstawienne mogą wystąpić u niemowląt karmionych piersią po przerwaniu stosowania opioidowych leków przeciwbólowych lub po przerwaniu karmienia piersią.

stosowanie u dzieci
Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat nie zostały ustalone.

stosowanie w podeszłym wieku
u pacjentów w podeszłym wieku (w wieku 65 lat lub starszych) może występować zwiększona wrażliwość na wstrzyknięcie chlorowodorku Nalbufiny., Zazwyczaj należy zachować ostrożność przy doborze dawki dla pacjentów w podeszłym wieku, zwykle rozpoczynając od małego końca zakresu dawkowania, co odzwierciedla większą częstość występowania pogorszenia czynności wątroby, nerek lub serca oraz współistniejącej choroby lub innego leczenia farmakologicznego.

depresja oddechowa jest głównym ryzykiem u pacjentów w podeszłym wieku leczonych opioidami i występowała po podaniu dużych dawek początkowych pacjentom, którzy nie tolerowali opioidów lub gdy opioidy były podawane w skojarzeniu z innymi lekami hamującymi oddychanie., U pacjentów w podeszłym wieku należy powoli zwiększać dawkę chlorowodorku Nalbufiny.

Nalbufina jest w znacznym stopniu wydalana przez nerki, a ryzyko wystąpienia działań niepożądanych tego leku może być większe u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Ponieważ u pacjentów w podeszłym wieku występuje większe prawdopodobieństwo pogorszenia czynności nerek, należy zachować ostrożność podczas doboru dawki i może być przydatne monitorowanie czynności nerek.