tkanka mięśniowa charakteryzuje się właściwościami umożliwiającymi ruch. Komórki mięśniowe są pobudliwe; reagują na bodziec. Są kurczliwe, co oznacza, że mogą skracać i generować siłę ciągnącą., Po przymocowaniu między dwoma ruchomymi przedmiotami, takimi jak dwie kości, skurcz mięśni powoduje ruch kości. Niektóre ruchy mięśni są dobrowolne, co oznacza, że są pod świadomą kontrolą. Na przykład osoba decyduje się otworzyć książkę i przeczytać rozdział o anatomii. Inne ruchy są mimowolne, co oznacza, że nie są pod świadomą kontrolą, takie jak skurcz źrenicy w jasnym świetle. Tkanka mięśniowa dzieli się na trzy typy według struktury i funkcji: szkieletową, sercową i gładką(tabela 4.2).

td>

Tabela 4.,2 porównanie struktury i właściwości typów tkanki mięśniowej

Typ mięśniowy	elementy strukturalne	funkcja	lokalizacja
szkieletowe	długie włókno cylindryczne, prążkowane, wiele obwodowo położonych jąder	ruch dobrowolny, wytwarza ciepło, chroni organy	przymocowane do kości i wokół wejścia & miejsca wyjścia ciała (np.,pojedyncze jądro Centralne	zleca pompowanie krwi	Serce
gładkie	krótkie, wrzecionowate, bez wyraźnego prążkowania, pojedyncze jądro w każdym włóknie	mimowolny ruch, porusza pokarmem, mimowolna Kontrola oddychania, przesuwa wydzieliny, reguluje przepływ krwi w tętnicach przez skurcz	ściany głównych narządów i korytarzy

mięsień szkieletowy jest przyczepiony do kości, a jego skurcz umożliwia poruszanie się, mimikę, postawę i inne dobrowolne ruchy ciała., Czterdzieści procent masy ciała składa się z mięśni szkieletowych. Mięśnie szkieletowe wytwarzają ciepło jako produkt uboczny ich skurczu, a tym samym uczestniczą w homeostazie termicznej. Drżenie jest mimowolnym skurczem mięśni szkieletowych w odpowiedzi na niższą niż normalna temperaturę ciała. Komórka mięśniowa, czyli miocyt, rozwija się z mioblastów pochodzących z mezodermy. Miocyty i ich liczba pozostają stosunkowo stałe przez całe życie. Tkanka mięśni szkieletowych jest ułożona w wiązki otoczone tkanką łączną., Pod mikroskopem świetlnym komórki mięśniowe pojawiają się prążkowane z wieloma jądrami ściśniętymi wzdłuż błon. Prążkowanie jest spowodowane regularną przemianą białek kurczliwych aktyny i miozyny, wraz z białkami strukturalnymi, które łączą białka kurczliwe z tkankami łącznymi. Komórki są wielojądrowe w wyniku fuzji wielu mioblastów, które łączą się tworząc każde długie włókno mięśniowe.

mięsień sercowy tworzy skurczowe ściany serca. Komórki mięśnia sercowego, znane jako kardiomiocyty, również pojawiają się prążkowane pod mikroskopem., W przeciwieństwie do włókien mięśni szkieletowych, kardiomiocyty są pojedynczymi komórkami z pojedynczym centralnie położonym jądrem. Główną cechą kardiomiocytów jest to, że kurczą się one na własny wewnętrzny rytm bez stymulacji zewnętrznej. Kardiomiocyty łączą się ze sobą za pomocą wyspecjalizowanych połączeń komórkowych zwanych krążkami międzykomórkowymi. Krążki międzypalcowe mają zarówno złącza kotwiące, jak i złącza szczelinowe. Dołączone komórki tworzą długie, rozgałęziające się włókna mięśnia sercowego, które działają jak syncytium, umożliwiając komórkom synchronizację ich działań., Mięsień sercowy pompuje krew przez ciało i jest pod mimowolną kontrolą.

skurcz tkanki mięśni gładkich jest odpowiedzialny za mimowolne ruchy w narządach wewnętrznych. Tworzy skurczowy składnik układu pokarmowego, moczowego i rozrodczego, a także dróg oddechowych i naczyń krwionośnych. Każda komórka ma wrzecionowaty kształt z pojedynczym jądrem i bez widocznych prążków (rysunek 4.4.1 – tkanka mięśniowa).

rysunek 4.4.,1-tkanka mięśniowa: (a) komórki mięśni szkieletowych mają wydatne prążkowanie i jądra na ich obrzeżach. b) komórki mięśni gładkich mają pojedyncze jądro i brak widocznych prążków. C) komórki mięśnia sercowego wydają się prążkowane i mają pojedyncze jądro. Od góry, LM × 1600, LM × 1600, lm × 1600. (Micrographs dostarczone przez Regents of University of Michigan Medical School © 2012)