dysfunkcje seksualne charakteryzują się znacznym upośledzeniem zdolności osoby do reagowania seksualnego lub doświadczania przyjemności seksualnej. Może to odnosić się do niezdolności do wykonywania lub osiągnięcia orgazmu, bolesnego stosunku seksualnego, silnego odpychania aktywności seksualnej lub przesadnego cyklu reakcji seksualnej lub zainteresowania seksualnego. Osoba może mieć kilka dysfunkcji seksualnych w tym samym czasie.,

Biologia, Psychologia i funkcje seksualne

kilka czynników może zakłócić funkcjonowanie seksualne. Schorzenia takie jak stwardnienie rozsiane, uszkodzenie rdzenia kręgowego lub inne uszkodzenia nerwów, cukrzyca, zaburzenia endokrynologiczne (hormonalne) i zapalenie gruczołu krokowego mogą prowadzić do problemów związanych z zainteresowaniem seksualnym lub zdolnością seksualną. Niektóre leki, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), mogą mieć skutki uboczne seksualne. Niektóre związane z wiekiem zmiany naczyniowe, nerwowe i hormonalne mogą również niekorzystnie wpływać na funkcjonowanie seksualne., Ważne jest, aby pamiętać, że gdy dysfunkcje seksualne mogą być przypisane przede wszystkim do jednego lub więcej z tych czynników biologicznych, nie powinny być diagnozowane jako zaburzenia psychiczne, a leczenie powinno być ukierunkowane na podstawowy problem medyczny. Jednak w wielu przypadkach obawy medyczne mogą przyczynić się do problemu seksualnego, choć niekoniecznie być główną przyczyną problemu. W takich przypadkach właściwa może być diagnoza psychiatryczna.

Inne zaburzenia psychiczne mogą niekorzystnie wpływać na funkcje seksualne., Jako jeden z przykładów, poważne zaburzenia depresyjne mogą charakteryzować się zmniejszonym zainteresowaniem wszystkich lub prawie wszystkich swoich zwykłych działań. Zainteresowanie seksualne, w związku z tym, może być zmniejszona. W takich przypadkach oddzielna diagnoza dysfunkcji seksualnej nie jest uzasadniona. Jednak, jak to było w przypadku chorób, inne zaburzenia psychiczne mogą przyczynić się do problemu seksualnego, choć niekoniecznie być główną przyczyną problemu. W takich przypadkach właściwa może być diagnoza dysfunkcji seksualnej.,

kilka problemów psychologicznych, nawet w przypadku braku rozpoznawalnego zaburzenia psychicznego, może przyczynić się do dysfunkcji seksualnych. Negatywny obraz ciała może prowadzić do uczucia niepokoju wokół seksualności, zahamowania pożądania lub zdolności. Lęk wydajności może podobnie prowadzić do problemów z funkcjami seksualnymi. Stresory, takie jak obawy związane z pracą lub rodziną, mogą zaabsorbować osobę, wpływając na zainteresowania seksualne lub wydajność. Historia traumy seksualnej lub innych negatywnych wydarzeń historycznych może tworzyć negatywne skojarzenia z seksualnością, tym samym podważając funkcję., W takich przypadkach diagnoza dysfunkcji seksualnej jest zwykle uzasadniona.

czynniki relacji mogą również przyczyniać się do problemów z funkcjonowaniem seksualnym. Na poziomie czysto fizycznym, często obawy seksualne danej osoby wynikają nie z problemu w jednostce, ale z braku odpowiedniej stymulacji seksualnej ze strony jej partnera. Na poziomie interpersonalnym niektóre pary cierpią z powodu złej komunikacji seksualnej, mają złe zrozumienie seksualności, mają różne pragnienia lub preferencje dotyczące aktywności seksualnej lub czują się negatywnie wobec siebie., Wszystkie te czynniki mogą niekorzystnie wpływać na podniecenie seksualne lub wydajność. Takich przypadków nie należy diagnozować jako zaburzenia psychicznego. Ponownie, jednak, problemy w związku może przyczynić się do problemu seksualnego, choć niekoniecznie być główną przyczyną problemu. W takich przypadkach właściwa może być diagnoza dysfunkcji seksualnej.

etiologia dysfunkcji seksualnych jest często niejasna i konieczna jest ocena kliniczna. Często konieczne jest zbadanie wielu możliwych wyjaśnień, przy użyciu zarówno procedur medycznych,jak i psychiatrycznych.