przyznaję, że nigdy nie byłem w stanie utrzymać głębokiego zainteresowania wymyślonym fikcyjnym uniwersum Gorillaz, wirtualnej, kreskówkowej kapeli stworzonej w 1998 roku przez angielskiego autora piosenek Damona Albarna i artystę komiksowego Jamiego Hewletta. Dwadzieścia lat w karierze Gorillaz, internetowe kroniki wizualne Pana Hewletta były pomysłowe i zabawne, ale piosenki Pana Albarna były głębsze i trwalsze. Najczęściej muzyka Pana Albarna była kontrapunktem dla reszty obecności Gorillaz: melancholijnej i introwertycznej u boku Pana Albarna., Antyczne, aluzyjne animacje Hewletta. I to melancholia trwa.

wśród wszystkich różnorodnych projektów Pana Albarna — w tym Britpopowego zespołu Blur, który uczynił go gwiazdą w latach 90., współpracy z afrykańskimi muzykami oraz pełnowymiarowych europejskich i chińskich oper-Gorillaz stał się przebojem. Jej dwa pierwsze albumy sprzedały się w milionach na całym świecie, co zaowocowało singlami takimi jak utwór z 2005 roku „Feel Good Inc.”Mimo że między studyjnymi albumami Gorillaz były zazwyczaj długie przerwy, jego szósty, „The Now Now”, pojawia się nieco ponad rok po ” Humanz.,”Powierzchnia nowych piosenek jest błyszcząca i śpiewna, z bulgoczącymi syntezatorami i świadomie retro echem Lat 70. i 80. nie daleko pod nią są głębokie wątpliwości, których Gorillaz nigdy dokładnie nie ukrył.

Gorillaz daje panu Albarn elastyczność, która okazała się dość sprytna. Projekt przekazuje piosenki Pana Albarna Mr., Wyimaginowany, Wieloetniczny i wygodnie ponadczasowy zespół Hewletta: uszkodzony mózg angielski wokalista i keyboardzista (i Albarn surogate) 2-d, potężny afroamerykański perkusista Russel Hobbs, młoda japońska gitarzystka Noodle i angielski basista Murdoc Niccals. (Obecny Gorillaz lore został uwięziony po tym, jak został wrobiony w przemyt narkotyków; jego następcą, ku radości miłośników ciekawostek, jest Ace z zespołu Powerpuff Girls).,