Rescue and aftermath

z blisko 1200 ludzi na pokładzie, aż 900 przeżyło zatonięcie. Zostali uwięzieni w wodach pełnych rekinów, bez zapasów, poza kamizelkami ratunkowymi i kilkoma Tratwami ratunkowymi, a pomoc nadeszła cztery dni. Z powodu błędów komunikacyjnych i innych problemów okręt nie został zgłoszony jako zaginiony, gdy nie dotarł do Zatoki Leyte zgodnie z planem 31 lipca. Rozbitkowie zostali odkryci przez przypadek 2 sierpnia, kiedy zostali zauważeni przez przelatujący USA., samoloty marynarki wojennej. W tym czasie TYLKO 316 z nich przeżyło i zostało uratowanych. Rząd USA opóźnił zgłoszenie tragedii do 15 sierpnia 1945 roku, tego samego dnia ogłosił, że Japonia zgodziła się na kapitulację.

dowódca Indianapolis, kapitan Charles B. McVay III, był wśród ocalałych. Został jedynym kapitanem okrętu w US Navy, który został postawiony przed sądem wojennym w związku z utratą okrętu w czasie ii Wojny Światowej., W lutym 1946 roku McVay został uznany winnym zaniedbania, gdyż nie udało mu się sterować statkiem na zygzakowatym kursie, aby pomóc uniknąć wrogich okrętów podwodnych. Został uznany za niewinnego kolejnego oskarżenia: nie wydał natychmiast rozkazu opuszczenia okrętu po ataku torpedowym. Sąd wojskowy zalecił ułaskawienie, a wyrok (spadek starszeństwa) uchylono. Po przejściu na emeryturę w 1949 roku McVay został awansowany na kontradmirała. W 1968 popełnił samobójstwo.

wielu ocalałych z tragedii wierzyło, że McVay został kozłem ofiarnym przez amerykańską marynarkę wojenną., Twierdzili oni, że kapitan otrzymał rozkaz zygzakowania tylko według własnego uznania i że słaba widoczność przed atakiem sprawiła, że nie było to zalecane. Przed sądem wojennym dowódca japońskiego okrętu podwodnego I-58 zeznał, że zygzakowanie nie udaremniłoby ataku torpedowego. Ponadto Prośba Mcvaya o eskortę niszczyciela została odrzucona. Później okazało się, że marynarka wojenna USA wiedziała, że japońskie okręty podwodne działają w tym rejonie, ale McVay nie został ostrzeżony (być może, aby uniknąć ujawnienia, że tajny kod japońskiej marynarki został złamany)., Po kampanii mającej na celu oczyszczenie nazwiska Mcvaya, w 2000 roku Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił wspólną rezolucję oczyszczającą go z zarzutów. W 2001 roku marynarka wojenna USA umieściła w spisie Mcvaya memorandum, stwierdzając, że rezolucja uwolniła go od winy.