u nu, dawniej Thakin Nu, (ur. 25 maja 1907, Wakema, Birma —zm. 25 lutego 1998) – birmański polityk, premier Mjanmy. 14 marca 1995 w Rangunie) – birmański przywódca niepodległościowy i premier Mjanmy (dawniej Birmy) w latach 1948-1958 i 1960-1962.
u Nu kształcił się na Uniwersytecie w Rangunie (Rangun), na którym w 1929 roku uzyskał tytuł licencjata. Przez kilka lat był dyrektorem Państwowego Liceum w Pantanaw, powrócił na Uniwersytet w 1934, aby studiować prawo, zostając przewodniczącym Związku Studentów Rangunu i przyłączając się do studenckich ruchów politycznych., W 1936 r. jego wydalenie z uniwersytetu i młodego przywódcy Aung Sana doprowadziło do strajku studenckiego. Jedna z pierwszych konfrontacji pomiędzy młodymi birmańskimi nacjonalistami a brytyjskimi władzami kolonialnymi, zyskała na znaczeniu. W następnym roku wstąpił do Związku My-Burmansów i odegrał ważną rolę w walce o niepodległość. Uwięziony przez Brytyjczyków w 1940 roku za bunt, został zwolniony dopiero po inwazji Japończyków na Birmę.
w 1943 r.u Nu pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych w pro-japońskim rządzie Ba Maw., Wkrótce jednak został rozczarowany Japończykami. Po zabójstwie Aung Sana, głównego nacjonalistycznego przywódcy w 1947 roku, U Nu został poproszony o objęcie stanowiska szefa rządu i lidera wiodącej Birmańskiej Partii politycznej, Antyfaszystowskiej Ligi wolności Ludowej (AFPFL). Po ogłoszeniu niepodległości w styczniu 1948, U Nu został pierwszym premierem Mjanmy i pełnił tę funkcję przez 10 lat, z zaledwie krótką przerwą w urzędowaniu w latach 1956-57., Chociaż U Nu był zdolnym i szanowanym mężem stanu, jego rząd był nękany przez komunistyczne i etniczne powstania mniejszości, stagnację gospodarczą i nieudolność administracyjną. Program Pyidawtha z 1948 r. obejmował ustawę o nacjonalizacji gruntów, ale jego wysiłki na rzecz podniesienia poziomu życia ludzi były sfrustrowane szerokim zakresem zniszczeń wojennych i spadkiem eksportu ryżu, który stanowił jedno z głównych źródeł wymiany zagranicznej Mjanmy. Jego partia zachowała władzę po wygraniu wyborów powszechnych w 1952 i 1956., U Nu był jednym z założycieli Ruchu Nonaligned w latach 50. XX wieku. w 1958 zrezygnował ze stanowiska premiera i przejął rząd „dozorcy”, na czele którego stanął generał Ne Win. W 1960 przywrócono rząd parlamentarny, A U Nu ponownie został premierem po wygranych przez jego partię wyborach. W marcu 1962 Ne Win dokonał zamachu stanu, powołując rząd wojskowy i wsadzając U Nu do więzienia.
Po zwolnieniu z więzienia U Nu opuścił Mjanmę (1969) i rozpoczął organizowanie ruchu oporu przeciwko rządowi Ne Win., Gdy ten ruch upadł, zamieszkał w Indiach, ale powrócił do Mjanmy w 1980 na zaproszenie Ne Win. W lipcu 1980 roku U Nu powrócił do Rangunu, by zostać mnichem buddyjskim. Bezskutecznie ubiegał się o władzę po demonstracjach prodemokratycznych obalających rząd Ne Win w 1988.