reklama:
Edward G. Robinson (ur. 12 grudnia 1893, zm. 26 stycznia 1973) jeden z najbardziej znanych aktorów Złotej Ery Hollywood.
Robinson urodził się w Bukareszcie w Rumunii. Gdy miał dziesięć lat, jego rodzina wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, aby uniknąć antysemickich prześladowań., Zaczął występować na scenie jako nastolatek, kiedy to przyjął znacznie mniej żydowsko brzmiące imię Sceniczne. Robinson dostał kilka ról w niemych filmach, ale hit to duży po przejściu do filmów mówiących doprowadziły do hollywoodzkich producentów poszukujących świeżego talentu. W 1931 roku zagrał główną rolę w filmie gangsterskim Mały Cezar. Postać Robinsona, brutalnego, morderczego gangstera Rico Bandello, zakończyła się przedstawieniem aktora-łagodnego, wykształconego człowieka, który w prawdziwym życiu umiał mówić siedmioma językami i kolekcjonować dzieła sztuki — jako twardziela., Jego sposób mówienia w tym filmie, w tym słowny tik kończący zdania na ” widzisz?”(i w mniejszym stopniu, rozpoczynając je od „M' yeah!”), utrwalił również stereotyp gangsterskiej gadki mądrego, która stała się tak ikoniczna, że parodiowana była w kilku szortach ze Zwariowanych Melodii, a nawet użyta jako Knebel 80 lat później w Muppetach. Był również inspiracją dla głosu wodza Wigguma w serialu Simpsonowie.,
Reklama:
w latach czterdziestych XX wieku był w stanie w pewnym stopniu oddzielić się od swoich twardych ról, grając takie postacie, jak skromny Norweski rolnik imigrant w winnice mają delikatne Winogrona, żałosny Urzędnik bankowy manipulowany przez prostytutkę na Scarlet Street, i sprytny śledczy oszustwa ubezpieczeniowego na piętach mordercy Freda Macmurraya w podwójnym odszkodowaniu. Parodiował nawet swój wcześniejszy gangsterski wizerunek w takich komediowych filmach jak Larceny, Inc. i drobny przypadek morderstwa.
prawie zagrał Dr., Zauus w Planet of the Apes (1968), i istnieje kilka filmów testowych z nim w makijażu orangutana, ale uznał to za zbyt niewygodne i ostatecznie wycofał się z roli.
Robinson był zaangażowanym liberałem i działaczem antynazistowskim. Jego działalność polityczna wpakowała go w kłopoty podczas ery czarnej listy Hollywood. większą część lat 50. spędził na bezrobociu, ale pod koniec życia cieszył się karierą. Zmarł 12 dni po zakończeniu swojej ostatniej roli filmowej, w Soylent Green. Otrzymał specjalną Honorową Nagrodę Akademii, ale zmarł na raka dwa miesiące przed jej odebraniem.,