podobnie jak w przypadku wszystkich toksycznych połknięć, ważne jest określenie ilości, czasu, współjadających i przyczyny połknięcia. Toksyczność często nie koreluje z mierzonym poziomem litu, ponieważ rodzaj zatrucia ma wpływ na toksyczność kliniczną.
cechy kliniczne
trzy główne kategorie zatruć litem są następujące: ostre, ostre i przewlekłe.,
ostre zatrucie
u tych pacjentów zwykle nie występuje obciążenie tkanek. Objawy przedmiotowe i podmiotowe są głównie żołądkowo-jelitowe (GI), w tym nudności, wymioty, skurcze, a czasami biegunka. Progresja ostrej toksyczności może obejmować objawy nerwowo-mięśniowe, takie jak drżenie, dystonia, hiperrefleksja i ataksja. Zaburzenia rytmu serca były zgłaszane, ale rzadko występują. Najczęstszym stwierdzeniem elektrokardiograficznym jest spłaszczenie fali T.,
zatrucia ostre i przewlekłe
pacjenci ci regularnie przyjmują LIT i ostatnio przyjmowali większą dawkę. U tych pacjentów mogą występować zarówno objawy żołądkowo-jelitowe, jak i neurologiczne, a interpretacja stężenia leku w surowicy może być trudna. Pacjenci powinni być leczeni zgodnie z objawami klinicznymi.
przewlekłe zatrucia
u tych pacjentów zazwyczaj występuje duże obciążenie organizmu litem i leczenie może być trudne., Przewlekła toksyczność litu jest zwykle wytrącana przez wprowadzenie nowego leku, który może zaburzać czynność nerek/wydalanie lub powodować stan hipowolemiczny. Zgłaszano również przypadki po operacji bariatrycznej, co skutkuje zmianą farmakokinetyki litu.
objawy przewlekłej toksyczności litu są głównie neurologiczne. Stan psychiczny jest często zmieniany, a progresja do śpiączki i drgawek może wystąpić, jeśli diagnoza jest nierozpoznana.,
Prezentacja w tych przypadkach obejmuje zarówno neurologiczne i neuropsychiatryczne objawy przedmiotowe i podmiotowe, takie jak zaburzenia poznawcze, zaburzenia móżdżku, zaburzenia pnia mózgu, objawy pozapiramidowe, ruchy choreoatetoidalne, miopatia, oczopląs, a nawet ślepota. Czynnikami ryzyka cichego są wiek powyżej 50 lat, przewlekła terapia litowa, rozwój moczówki prostej nerkowej, nadczynność tarczycy i zaburzenia czynności nerek.,