the Early Years

prawie każdy, kto ogląda The Simpsons, zna podstawowy zarys jego historii: The Simpsons rozpoczął życie jako „brutalnie narysowany materiał wypełniający” (Jak to kiedyś ujął Troy McClure) w serialu Tracy Ullman. W 1989 roku stacja Fox zamówiła 13 odcinków serialu, który rozpoczął się — w stylu oddball Simpsons-świątecznym odcinkiem specjalnym, który został wyemitowany w grudniu 1989 roku, czyniąc z Simpsonów pierwszą kreskówkę prime time od czasu, gdy Flintstonowie skończyli w 1966 roku.,

The Simpsons był rozbłyskiem jasnożółtego koloru w Mdłym amerykańskim krajobrazie telewizyjnym wypełnionym przez liczby, kryminalne programy policyjne i ponure, moralizatorskie sitcomy rodzinne, z antyzakładowym młodzieńcem Bartem Simpsonem jako jego wczesnym figurantem i rzecznikiem. Pierwsze lata Simpsonów różniły się od „klasyki”, którą wszyscy znamy i kochamy: w serialu skupiano się głównie na Bartie, podczas gdy Homer — choć w żadnym wypadku nie mądry — jest przedstawiany jako dobry ojciec, jeśli gruff, a nie szalony ekstrawertyczny Hedonista, którym się stał., Bart był początkową postacią „breakout”, a jego rozpoznawalna twarz i hasła zrodziły niezliczoną ilość produktów marki Simpsonowie i pomogły zapoczątkować fenomen popkultury.

wczesne sezony serialu były szablonem, na którym można było budować. Animacja była nieco luźna, aktorzy czasami nadal opracowywali głosy postaci (na początku był to głęboki głos Waltera Mathau Homera), a projekty nie były do końca gotowe, ale serial był nadal zabawny i zaczął atakować Amerykańskie święte krowy z nieskrępowaną radością.,

widzieliśmy wczesne przebłyski Springfield, które stałyby się w pełni ukształtowane w późniejszych sezonach, ale przede wszystkim mieliśmy spojrzenie na antyautorytarną postawę Simpsonów. Tradycyjnie w amerykańskich serialach telewizyjnych tego czasu, patriarcha rodziny był kochany, pracowity i dobroduszny (jeśli czasami głupi). Potem Simpsonowie dali nam Homera.,w odcinku „pewnego Zaczarowanego wieczoru”, Homer nieświadomie pozwala słynnemu przestępcy „Opiekunce do dzieci” odejść z potrójną pensją! – zanim policja mogła przybyć, aby ją aresztować). Inne autorytety też nie oszczędzają kpin., Burmistrz Springfield Quimby jest skorumpowanym kobieciarzem, który przy każdej okazji dostosowuje się do kaprysów tłumów Springfield, szef policji jest tak niekompetentny, jak i leniwy, lokalny Wielebny jest cynicznym człowiekiem pobit przez życie( i Ned Flanders), najpopularniejszym artystą jest palący łańcuch, Hazard, analfabeta klaun telewizyjny, którego program Panda do najniższego wspólnego mianownika, podczas gdy nauczyciele szkolni nie wydają się dbać o przyszłość dzieci.

Simpsonowie zaczęli pokazywać się jako przestępcy równych szans w pierwszych dwóch sezonach., Podobnie jak współczesny South Park (choć nie do tej samej skrajności), Simpsonowie wyśmiewali wszystkich; Lewica i prawica w politycznym spektrum, autorytety dla codziennych rodzin. Czasami było to poważniejsze w tonie niż to, co miało nastąpić później (mini-dramaty „zastępczyni lisy” lub „życie na szybkiej drodze” pokazują, jak zręcznie program łączył głupie i poważne), ale wczesne zielone pędy wielkości tylko rosły dalej, a wkrótce Simpsonowie staną się największym show w telewizji.