Zdjęcie dzięki uprzejmości Biblioteki Kongresu 20 kwietnia 1871 roku prezydent Ulysses S. Grant, przedstawiony wraz z sekretarzem Marynarki Wojennej George ’em M. Robesonem i doradcą prezydenta generała Horace' a Portera na ilustracji Franka Leslie, podpisał trzeci dokument Ku Klux Klanu.ustawa Klux Klan, która egzekwowała czternastą poprawkę, gwarantując wszystkim obywatelom Stanów Zjednoczonych prawa przyznane przez Konstytucję i zapewniając ochronę prawną na mocy prawa.,

w tym dniu izba zatwierdziła „ustawę mającą na celu egzekwowanie postanowień czternastej poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych i do innych celów”, znaną również jako ” Ustawa Ku Klux Klan.”Wprowadzony jako H. R. 320 28 marca 1871 roku przez reprezentanta Samuela Shellabargera z Ohio, ustawa przeszła przez Izbę 6 kwietnia i powróciła z Senatu z poprawkami 14 kwietnia. Po prawie tygodniu gorącej debaty w Izbie i Senacie, Izby pogodziły się ze swoimi różnicami w dniu 20 kwietnia, kiedy Izba zgodziła się na sprawozdanie z konferencji w sprawie H. R. 320, A Senat zgodził się., Ustawa Ku Klux Klan, trzecia z serii coraz bardziej rygorystycznych aktów wykonawczych, została zaprojektowana w celu wyeliminowania przemocy poza prawem i Ochrony Praw Obywatelskich i politycznych czterech milionów uwolnionych niewolników. 14. poprawka, ratyfikowana w 1868 r., definiowała obywatelstwo i gwarantowała wszystkim należyty proces i równą ochronę prawa. Grupy bojowników, takie jak Ku Klux Klan, jednak swobodnie zagroziły Afroamerykanom i ich białym sojusznikom na południu i podważyły plan odbudowy Partii Republikańskiej., Ustawa upoważniła prezydenta do interwencji w byłych państwach rebelianckich, które próbowały odmówić ” jakiejkolwiek osobie lub jakiejkolwiek klasie osób równej ochrony praw, lub równych przywilejów lub immunitetów na mocy prawa.”Aby podjąć działania przeciwko tej nowo zdefiniowanej zbrodni Federalnej, prezydent może zawiesić habeas corpus, wysłać wojsko USA lub użyć innych środków, jakie uzna za konieczne.”Przeciwnicy potępili ustawę jako niekonstytucyjny atak na rządy państw i wolność jednostki. „Wszystkie uprawnienia rządu . . . zostanie wchłonięta w ręce jednego człowieka-ostrzegł James M., Leach z Karoliny Północnej. Zwolennik administracji William E. Lansing z Nowego Jorku odrzucił „złośliwą doktrynę suwerenności państwa” i cytował rozpowszechnienie ” aktów oburzenia i przemocy . . . których państwa, w których występują, nie mają ani mocy, ani woli, aby temu zapobiec.”David P. Lowe z Kansas podkreślił, że ustawodawstwo spełnia obietnicę 14th Amendment równej ochrony zgodnie z prawem. „Niech różne klasy naszych społeczeństw poczują, że interes i dobro jednego jest interesem i dobrem wszystkich.,”Po tym, jak obie izby Kongresu zgodziły się na sprawozdanie z konferencji 20 kwietnia, prezydent Ulysses S. Grant podpisał ustawę do Prawa jeszcze tego samego dnia. Prawie sześć miesięcy później, w październiku 1871, Grant wykorzystał te uprawnienia w kilku hrabstwach Karoliny Południowej, demonstrując gotowość rządu federalnego kierowanego przez Republikanów do podjęcia zdecydowanych działań w celu ochrony praw obywatelskich i politycznych wyzwolonych ludzi podczas odbudowy.