ScriptEdit

tajwański mandaryński używa tradycyjnych chińskich znaków, jak w dwóch specjalnych regionach administracyjnych Chin, Hongkongu i Makau, zamiast uproszczonych chińskich znaków używanych w Chinach kontynentalnych.

użytkownicy tajwańskiego języka mandaryńskiego mogą używać Nieformalnego skrótu suzi (chiń. 俗字; pinyin: súzì; dosł. „znaki niestandardowe/konwencjonalne”; także 俗體字 sútǐzì) – forma odmiany chińskich znaków podczas pisania., Często suzi są identyczne z ich uproszczonymi odpowiednikami, ale mogą również przyjmować po japońskim kanji lub różnić się od obu, jak pokazano w poniższej tabeli. Niektóre suzi są używane tak często, jak standardowe znaki w mediach drukowanych, np. tai na Tajwanie jest zapisywane 台, w przeciwieństwie do 臺.,:251

BrailleEdit

tajwański alfabet braille 'a opiera się na innych przypisaniach liter niż chiński alfabet braille' a.

Romanizacjaedytuj

romanizacja języka chińskiego na Tajwanie różni się nieco od na kontynencie, gdzie Hanyu Pinyin jest używany prawie wyłącznie. Konkurencyjny system pinyin, Tongyong Pinyin, został oficjalnie ujawniony w 1998 roku przy wsparciu burmistrza Tajpej Chen Shuibiana., Jednak w 1999 roku ustawodawca Yuan zatwierdził nieco zmodyfikowany Hanyu Pinyin, tworząc równoległe systemy romanizacji wzdłuż w dużej mierze partyzanckich linii, z Kuomintangiem wspierającym Hanyu Pinyin i Demokratyczną Partią postępową (DPP) używającą Tongyong Pinyin. W 2002 roku rząd tajwański na czele z DPP promulgował ustalił Tongyong Pinyin jako preferowany system kraju, jednak formalnie zrezygnowano z niego w 2009 roku na rzecz Hanyu Pinyin.

ponadto na całej wyspie współistnieją różne inne historyczne systemy romanizacji, czasami razem w tej samej miejscowości., Po klęsce Kuomintangu i późniejszym wycofaniu się na Tajwan, mały nacisk położono na romanizację chińskich znaków, a domyślnym był system Wade-Giles. Metoda Gwoyeu Romatzyh, wynaleziona w 1928 roku, również była używana w tym okresie, ale w mniejszym stopniu.:12 W 1984 roku tajwańskie Ministerstwo Edukacji rozpoczęło rewizję metody Gwoyeu Romatzyh z obawy, że Hanyu Pinyin zyskuje na znaczeniu na arenie międzynarodowej., Ostatecznie poprawiona wersja Gwoyeu Romatzyh została wydana w 1986 roku, formalnie pod nazwą Narodowe Symbole fonetyczne, drugi schemat, ale nie został on powszechnie przyjęty.

wymowa

istnieją dwie kategorie różnic w wymowie. Pierwszy z nich składa się z znaków, które mają oficjalną wymowę różniącą się od Putonghua, głównie w postaci różnic w tonie, a nie w samogłoskach lub spółgłoskach. Drugi jest bardziej ogólny, z różnicami nieoficjalnymi i wynikającymi z tajwańskiego wpływu Hokkien na Guoyu.,

wariant wymowy oficjalnejedytuj

istnieje wiele znaczących różnic w oficjalnej wymowie, głównie w tonie, ale także w inicjałach i finałach, między Guoyu i Putonghua. Niektóre różnice mają zastosowanie tylko w pewnych kontekstach, podczas gdy inne są uniwersalne.,

poniżej znajduje się lista przykładów takich różnic z bazy danych języka Cross-strait:

Hokkien-influenceedit

tajwański mandaryński był pod silnym wpływem hokkiena, szczególnie na obszarach, gdzie Hokkien jest bardziej powszechny, a mianowicie w środkowym i południowym Tajwanie. Te wpływ Hokkien akcent mandaryński na Tajwanie jest ogólnie podobny do Wpływ Hokkien akcent mandaryński w Minnan regionie Fujian.,

w acrolectal tajwański mandaryński:

w basilectal tajwański mandaryński, dźwięki, które nie występują w Hokkien są zastępowane przez dźwięki z Hokkien. Te odmiany standardowego mandaryńskiego są podobne do odmian mandaryńskiego używanego w południowych Chinach. Za pomocą systemu Hanyu Pinyin następują następujące zmiany dźwiękowe (przechodząc z Putonghua do tajwańskiego mandaryńskiego):

ElisionEdit

tajwański mandaryński wykazuje powszechną wymowę w formie mówionej., Na przykład 這樣子 zhè yàngzi „tak, w ten sposób, jak ten” często wymawia się w wypowiedziach wymawianych jak子子 jiàngzi „pasta, sos”; w którym „teoretyczna” retroflex( tak zwana, ponieważ często nie jest realizowana w mowie codziennej) jest asymilowana do ślizgu podniebiennego . Często elicja polega na usunięciu inicjałów w wyrazach złożonych, takich jak opuszczenie t w 今天 jīntiān „dzisiaj” lub Ch w 非常 fēicháng „bardzo, bardzo”. Takie eliksiry niekoniecznie są funkcją szybkości mowy, ale raczej rejestrują się; jest to znacznie bardziej powszechne w swobodnej rozmowie niż w kontekstach formalnych.,

GrammarEdit

dla zdarzeń jednorazowych, konstrukcja z udziałem 有 (yǒu) jest używana, gdy zdanie końcowe cząstki 了 (le) byłoby normalnie stosowane do oznaczenia perfect. Na przykład tajwański mandaryński częściej używa „你有看醫生嗎 ？”to znaczy” byłeś u lekarza?”a Putonghua używa” 你看醫生了嗎 ？”. Jest to spowodowane wpływem gramatyki Hokkiena, która używa 有 (ū) w podobny sposób., W przypadku powtarzających się lub pewnych wydarzeń, zarówno tajwański, jak i Kontynentalny mandaryński używają tego ostatniego, jak w „你吃飯了嗎 ？”, czyli ” jadłeś?”

Innym przykładem wpływu gramatyki Hokkiena na tajwański mandaryński jest użycie 會 (huì) jako czasowników” być „przed przymiotnikami, oprócz zwykłych znaczeń” would „lub”will”. Na przykład:

tajwański mandaryński: 你會冷嗎? (lit. „jesteś zimny INT?”) Tajwańskiego mandaryńskiego: 我會冷 (lit. „Zimno mi.”) Tajwańskiego mandaryńskiego: 我不會冷 (lit. „Nie jest mi zimno.”)

odzwierciedla to składnię Hokkiena, jak pokazano poniżej:

Hokkien: 你會寒 𣍐? (lit. „zimno Ci, nie?,”) Hokkien: 我會寒 (lit. „Zimno mi.”) Hokkien: 我 𣍐 寒 (lit. „Nie jest mi zimno.”)

w języku Putonghua zdania byłyby bardziej prawdopodobne w następujący sposób:

Putonghua: 你冷不冷? (lit. „zimno Ci, nie zimno?”), Lub 你冷嗎? (lit. „zimno Ci?”). Putonghua: 我冷 (lit. „I cold”) Putonghua: 我不冷 (lit. „I not cold”).

słownictwo

różnice słownictwa można podzielić na kilka kategorii – cząstki, różne użycie tego samego terminu, słowa pożyczone, słowa technologiczne, idiomy i słowa charakterystyczne dla życia na Tajwanie., Ze względu na ograniczony transfer informacji między Chinami kontynentalnymi a Tajwanem po Chińskiej Wojnie Domowej wiele przedmiotów, które zostały wynalezione po tym podziale, ma różne nazwy w Guoyu i Putonghua. Ponadto wiele terminów przyjęto z języka japońskiego zarówno ze względu na jego bliskie sąsiedztwo (Okinawa), jak i status Tajwanu jako terytorium japońskiego w pierwszej połowie XX wieku.,

ParticlesEdit

w nieformalnym piśmie tajwańscy Mandaryńczycy mogą zastąpić dzierżawcze cząstki De 的 lub zhī 之 japońską cząstką no の w hiraganie (Zwykle czytaną jako de), która pełni niemal identyczną rolę gramatyczną. No jest często używany w reklamie, gdzie wywołuje poczucie zabawy i mody oraz pisma ręcznego, ponieważ łatwiej jest pisać.

te same słowa, inne znaczenieedytuj

niektóre terminy mają różne znaczenia na Tajwanie i w Chinach, co czasami może prowadzić do nieporozumień między mówcami z różnych stron Cieśniny Tajwańskiej., Często istnieją alternatywne, jednoznaczne terminy, które mogą być rozumiane przez obie strony.

ponadto słowa o tym samym dosłownym znaczeniu, jak w standardowym Chińskim, mogą różnić się rejestracją w tajwańskim mandaryńskim. Na przykład, éryǐ 而已 'to wszystko, tylko' jest bardzo powszechne w tajwańskim mandaryńskim, pod wpływem wzorców mowy w Hokkien, ale w standardowym chińskim słowo to jest używane głównie w piśmie formalnym, a nie w języku mówionym.,

różne preferowaneedytuj

niektóre terminy mogą być rozumiane przez obie strony jako oznaczające to samo, jednak ich preferowane użycie jest inne.

dotyczy to również niektórych słów funkcyjnych. Preferencje wyrażania modalności często różnią się między północnymi mandaryńczykami i Tajwańczykami, o czym świadczy wybór czasowników modalnych. W porównaniu z native speakerami z Pekinu, tajwańscy użytkownicy języka mandaryńskiego zdecydowanie wolą 要 yào I 不要 búyào niż 得 děi i BI bié wyrażać „must” I „must not”, chociaż obie pary są gramatyczne w obu dialektach.,

słowa Pożyczkoweedytuj

słowa pożyczkowe mogą się znacznie różnić między Putonghua i tajwańskim mandaryńskim, ponieważ różne znaki lub metody mogą być wybrane do transliteracji (fonetycznej lub semantycznej), nawet liczba znaków może się różnić. Na przykład, były prezydent USA Barack Obama nazywa się 奥巴馬 àobāmǎ w Putonghua i OR lub ō ōubāmǎ w Guoyu.

z Angliaedytuj

termin (麻吉 májí) zapożyczony z angielskiego terminu „Match”, jest używany do opisu przedmiotów lub osób, które dobrze się uzupełniają. Zauważ, że termin ten stał się popularny również w Chinach kontynentalnych.,

angielski termin „hamburger” został przyjęty w wielu społecznościach chińskojęzycznych. Na Tajwanie preferowaną formą jest 漢堡 (hànbǎo) zamiast chińskiego Mainland (hànbǎobāo), chociaż 漢堡 (hànbǎo) jest również używana jako skrócona forma w kontynencie.

w planie „阿公 agōng” i „阿媽 amà” częściej słychać, niż standardowy Mandaryński warunkami 爺爺 yéye (dziadek po ojcu), 外公 wàigōng (dziadek po matce), 奶奶 nǎinai (babcia po ojcu) i 外婆 wàipó (babcia po kądzieli).

, Należą do nich:

lista tajwańskich słów Hokkien powszechnie występujących w lokalnych gazetach i periodykach w języku mandaryńskim

z Japoniaeedit

Japońskie zapożyczenia oparte na kanji, wymawiane teraz za pomocą mandaryńskiego.

Japońskie zapożyczenia oparte na fonetyce, Transliteracja przy użyciu chińskich znaków o podobnej wymowie w języku mandaryńskim lub tajwańskim Hokkien.

terminy Techniczneedit

Idiomy i przysłowiaedit

słowa specyficzne dla życia na Tajwanieedit