odpowiedź

Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU) obniżyła status Plutona do statusu planety karłowatej, ponieważ nie spełniał on trzech kryteriów używanych przez IAU do określenia planety pełnowymiarowej. Zasadniczo Pluton spełnia wszystkie kryteria z wyjątkiem jednego – ” nie oczyścił swojego sąsiedniego regionu z innych obiektów.”

w sierpniu 2006 Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU) obniżyła status Plutona do statusu planety karłowatej.”Oznacza to, że od teraz tylko skaliste światy wewnętrznego układu słonecznego i gazowe olbrzymy układu zewnętrznego będą oznaczone jako planety., „Wewnętrzny układ słoneczny” to obszar przestrzeni, który jest mniejszy niż promień orbity Jowisza wokół Słońca. Zawiera pas planetoid, a także planety ziemskie, Merkury, Wenus, Ziemia i Mars. „Gazowe olbrzymy” to oczywiście Jowisz, Saturn, Neptun i uran. Więc teraz mamy osiem planet zamiast dziewięciu, które mieliśmy.

czym jest planeta karłowata?,

„planeta karłowata”, zdefiniowana przez IAU, jest ciałem niebieskim na bezpośredniej orbicie Słońca, które jest na tyle masywne, że jego kształt jest kontrolowany przez siły grawitacyjne, a nie mechaniczne (a więc ma kształt elipsoidalny), ale nie oczyściło sąsiadującego z nim obszaru z innych obiektów.

zatem trzy kryteria IAU dla pełnowymiarowej planety to:

1. znajduje się ona na orbicie okołoziemskiej.
2. ma masę wystarczającą do przyjęcia równowagi hydrostatycznej (prawie okrągły kształt).
3. „oczyścił okolicę” wokół swojej orbity.,

Pluto spełnia tylko dwa z tych kryteriów, tracąc na trzecim. Przez wszystkie miliardy lat tam mieszkał, nie udało mu się oczyścić swojej okolicy. Możesz się zastanawiać, co to znaczy ” nie oczyszczając sąsiedniego regionu z innych obiektów?”Brzmi jak saper w kosmosie! Oznacza to, że planeta stała się dominująca grawitacyjnie — w jej sąsiedztwie w przestrzeni kosmicznej nie ma innych ciał o porównywalnej wielkości niż jej własne satelity lub te, które znajdują się pod jej wpływem grawitacyjnym.,

więc każde duże ciało, które nie spełnia tych kryteriów, jest teraz klasyfikowane jako „planeta karłowata”, A obejmuje pluton, który dzieli orbitę z obiektami Pasa Kuipera, takimi jak plutony.

Historia Plutona

obiekt zwany wcześniej plutonem został odkryty 18 lutego 1930 roku w Lowell Observatory w Flagstaff w Arizonie przez astronoma Clyde ' a W. Tombaugha i Williama H. Pickeringa. Ten okres w astronomii był jednym z intensywnych polowań na planety, a Pickering był płodnym prognostykiem planet.,

w 1906 roku Percival Lowell, zamożny Bostończyk, który założył Lowell Observatory w Flagstaff w Arizonie w 1894 roku, rozpoczął szeroko zakrojony projekt poszukiwania ewentualnej dziewiątej planety, którą nazwał „planetą X”. w 1909 roku Lowell i Pickering zaproponowali kilka możliwych współrzędnych niebieskich dla takiej planety. Lowell i jego Obserwatorium prowadzili poszukiwania aż do swojej śmierci w 1916 roku, bezskutecznie. Nieznany Lowellowi, 19 marca 1915 roku, jego Obserwatorium uchwyciło dwa słabe zdjęcia Plutona, ale nie zostały one rozpoznane., Lowell nie był pierwszym, który nieświadomie fotografował Plutona. Istnieje szesnaście znanych odkryć wstępnych, z których najstarsze zostało dokonane przez Obserwatorium Yerkes 20 sierpnia 1909 roku.

poszukiwania Planety X zostały wznowione dopiero w 1929 roku, kiedy to zadanie zostało przekazane Clyde ' owi Tombaughowi, 23-letniemu Kansanowi, który właśnie przybył do Lowell Observatory., Zadaniem tombaugha było systematyczne obrazowanie nocnego nieba w parach fotografii wykonanych w odstępie dwóch tygodni, następnie zbadanie każdej pary i ustalenie, czy jakiekolwiek obiekty nie zmieniły położenia. Używając maszyny zwanej komparatorem mrugania, szybko przesuwał się w przód i w tył między widokami każdej z płyt, tworząc iluzję ruchu obiektów, które zmieniły położenie lub wygląd między zdjęciami. 18 lutego 1930 roku, po blisko roku poszukiwań, Tombaugh odkrył możliwy ruchomy obiekt na płytach fotograficznych wykonanych 23 i 29 stycznia tego roku., Po otrzymaniu kolejnych potwierdzających zdjęć, wiadomość o odkryciu została przesłana do Harvard College Observatory 13 marca 1930 roku.

odkrycie trafiło na nagłówki gazet na całym świecie. Lowell Observatory, które miało prawo nazwać nowy obiekt, otrzymało ponad 1000 propozycji z całego świata; nazwę Plutona zaproponowała Venetia Burney, jedenastoletnia uczennica z Oksfordu w Anglii., Venetia interesowała się mitologią klasyczną, a także astronomią i uważała imię Boga za właściwe dla tak przypuszczalnie mrocznego i zimnego świata. Zasugerowała to w rozmowie ze swoim dziadkiem Falconerem Madanem, byłym bibliotekarzem w Bodleian Library Uniwersytetu Oksfordzkiego. Madan przekazał nazwę Profesorowi Herbertowi Hallowi Turnerowi, który następnie przekazał ją kolegom w Stanach Zjednoczonych. Pluton oficjalnie stał się Plutonem 24 marca 1930 roku. Nazwa została ogłoszona 1 maja 1930 roku, a Venetia otrzymała pięć funtów (£5) w nagrodę.,