Filistyni są określani jako potomkowie Kasluchim w Księdze Rodzaju 10:14 i w Księdze Wyjścia 13:17. Filistyni, znani jako naród żeglarski, byli nie-semickim ludem, który opuścił Kretę i przybył do Kanaanu na początku XII wieku p. n. e.Filistyni zamieszkiwali śródziemnomorskie wybrzeże Kanaanu w okresie Księgi Sędziów. Założyli oni pięć księstw-gazę, Aszeklon, Aszdod, Ekron i Gath.,

ich wysoko rozwinięta Broń stanowiła wielkie zagrożenie dla Izraelitów. Podczas wyjścia z Egiptu Izraelici celowo obrali Południową drogę, aby je obejść. Filistyni często walczyli przeciwko Izraelitom. Pierwszy król Izraela, Saul, chwilowo ich osłabił. Później mało znany pasterz o imieniu Dawid (późniejszy drugi król Izraela) pokonał ich po walce z wielkim Filistrem o imieniu Goliat. Filistyni ograniczali się głównie do przedsięwzięć komercyjnych, a nie militarnych., W księgach Królewskich różni żydowscy przywódcy walczyli z narodem, aż Asyryjczycy całkowicie ich pokonali. Filistyni następnie zasymilowali się z otaczającymi kulturami i przestali istnieć jako odrębny naród.

Nazwa Palestyna pochodzi od Filistyńskiego mieszkańca Ziemi Judei. Po podboju regionu przez Rzymian w II wieku p. n. e., Rzymianie używali terminu Palestina na określenie regionu w celu zminimalizowania przywiązania Żydów do ziemi. Arabskie użycie terminu Filastin pochodzi od tego łacińskiego korzenia.

Ed., Nowa Encyklopedia Żydowska. NY: Behrman House, Inc. 1976.
Schreiber, Mordechaj (red.)). Encyklopedia Żydowska Szengolda. Książki Shengolda. 1998.
Teluszkin Józef Literaturoznawstwo Żydowskie. William Morrow and Company, Inc. 1991.
nawigacja po Biblii II