1955–1979Edit
latem przed maturą w liceum, MacLaine pojechała do Nowego Jorku, aby spróbować występując na Broadwayu, odnosząc niewielkie sukcesy w chórkach Oklahomy! Po ukończeniu studiów powróciła i była w zespole tanecznym broadwayowskiej produkcji Me and Juliet (1953-1954)., Później została dublerką aktorki Carol Haney w grze piżama; w maju 1954 Haney kontuzjował jej kostkę podczas środowego poranka, a MacLaine zastąpił ją. Kilka miesięcy później, gdy Haney wciąż był kontuzjowany, producent filmowy Hal B. Wallis zobaczył występ MacLaine i podpisał kontrakt z Paramount Pictures.
MacLaine zadebiutowała w filmie Alfreda Hitchcocka kłopoty z Harrym (1955), za który zdobyła nagrodę Złotego Globu dla nowej gwiazdy roku – aktorki. Wkrótce potem pojawiła się w filmie Martin and Lewis Artists and Models (również w 1955)., Wkrótce potem wystąpiła w filmie dookoła świata w 80 dni (1956). W 1958 roku zagrała główną rolę w filmie Some Came Running, za który otrzymała pierwszą nominację do Oscara i Złotego Globu.
w 1960 roku MacLaine zagrał w filmie Billy ' ego Wildera the Apartment (1960) u boku Jacka Lemmona. Film, którego akcja rozgrywa się na Upper West Side, kręci się wokół C. C., Baxter (Lemmon) – Urzędnik ubezpieczeniowy, który pozwala swoim współpracownikom na wykorzystanie swojego mieszkania do pozamałżeńskich spraw. Baxterowi podoba się operator Windy firmy ubezpieczeniowej, Fran Kubelik (MacLaine), który ma już romans z szefem Baxtera (Fred MacMurray). Mieszanka romantycznego dramatu i komedii, film otrzymał 10 nominacji do Oscara, wygrywając najlepszy film, Najlepszy reżyser, najlepszy scenariusz oryginalny, najlepszą reżyserię (czarno-białą) i najlepszy montaż filmowy. Pomimo tego, że była faworytką, MacLaine nie zdobyła nagrody dla Najlepszej Aktorki., Później powiedziała: „myślałam, że wygram za mieszkanie, ale wtedy Elizabeth Taylor miała tracheotomię.”Film, który Roger Ebert umieścił na swojej liście „Great Movies” z 2001 roku, stał się główną rolą MacLaine ' a. Charlize Theron, przemawiając na 89. gali rozdania Oscarów, pochwaliła występ MacLaine ' a jako „surowy, prawdziwy i zabawny” oraz jako sprawianie, że „ten czarno-biały film wydaje się być kolorowy”.
zagrała w „Children' s Hour ” (1961) z Audrey Hepburn i Jamesem Garnerem, na podstawie sztuki Lillian Hellman i w reżyserii Williama Wylera., Ponownie została nominowana, tym razem za Irmę La Douce (1963), która połączyła ją z Wilderem i Lemmonem.
MacLaine poświęciła kilka stron w swoim pierwszym pamiętniku, Don 't fall Off the Mountain (1970), incydentowi z 1963 roku, w którym maszerowała do biura Hollywood Reporter w Los Angeles i uderzyła felietonistę Mike 'a Connolly' ego w usta. Była rozgniewana tym, co powiedział w swojej kolumnie o jej trwającym sporze kontraktowym z producentem Halem Wallisem, który wprowadził ją do przemysłu filmowego w 1954 roku i którego ostatecznie pozwała z powodzeniem za złamanie warunków ich kontraktu., Incydent z Connolly ' m stał się nagłówkiem na okładce New York Post 11 czerwca 1963 roku. Cała historia pojawiła się na stronie 5 pod nagłówkiem „Shirley Delivers a Punchy Line” z bylinem Bernarda Lefkowitza.
u szczytu swojego sukcesu zastąpiła Marilyn Monroe w dwóch projektach, w których Monroe planowała, pod koniec życia, wystąpić: Irma la Douce (1963) i What a Way to Go! (1964). MacLaine współpracował z Michaelem Caine ' em w Gambicie (1966).,
Mclaine i John McMartin w trailerze Sweet Charity (1969)
w 1969 roku MacLaine zagrał w filmowej wersji musicalu Sweet Charity, wyreżyserowanej przez Boba Fosse ' a i opartej na scenariuszu wydanej dekadę wcześniej nocy Cabirii Felliniego. Gwen Verdon, która stworzyła rolę na scenie, miała nadzieję zagrać charytatywnie w wersji filmowej, jednak MacLaine wygrała tę rolę, ponieważ jej nazwisko było bardziej znane publiczności w tym czasie., Verdon został asystentem choreografa, pomagając MacLaine ' owi nauczyć się tańców i prowadząc kamerę przez niektóre z bardziej skomplikowanych układów. MacLaine otrzymała nagrodę Złotego Globu w kategorii Najlepsza aktorka-Nominacja do komedii lub musicalu. Film, choć nie odniósł sukcesu finansowego, zapoczątkował karierę reżyserską Fosse ' a, a jego następnym filmem był Kabaret (1972).
MacLaine został obsadzony jako fotoreporter w krótkotrwałym sitcomie telewizyjnym Shirley ' s World (1971-1972), współprodukowanym przez Sheldona Leonarda i ITC i kręconym w Wielkiej Brytanii., Jej film dokumentalny the Other Half of the Sky: a China Memoir (1975), wyreżyserowany wspólnie z Claudią Weill, koncentruje się na doświadczeniach kobiet w Chinach. Był nominowany do Oscara za film dokumentalny. W 1976 MacLaine wystąpił w serii koncertów w londyńskim Palladium i nowojorskim Palace Theatre. Ostatni z nich został wydany jako cieszący się uznaniem album koncertowy Shirley MacLaine Live at the Palace., Wraz z Anne Bancroft w filmie punkt zwrotny (1977) MacLaine wcieliła się w postać emerytowanej baleriny, która była nominowana do Oscara w kategorii Najlepsza aktorka pierwszoplanowa. W 1978 roku otrzymała Kryształową nagrodę Women in Film dla wybitnych kobiet, które dzięki swojej wytrwałości i doskonałości pracy przyczyniły się do zwiększenia roli kobiet w przemyśle rozrywkowym.
w 1979 roku zagrała u boku Petera Sellersa w satyrycznym filmie Hala Ashby ' ego Being There., Akcja filmu toczy się wokół Chance ' a (Sellers), prostego, chronionego ogrodnika, który staje się mało prawdopodobnym zaufanym doradcą potężnego biznesmena i Insidera w Polityce Waszyngtonu, po śmierci jego bogatego starego szefa. Roger Ebert napisał, że podziwiał film „za to, że miał odwagę wziąć tę dziwną zarozumiałość i popchnąć ją do ostatecznej, komicznej konkluzji”. Pomimo nie otrzymania nominacji do Oscara, MacLaine otrzymała za swój występ Nagrodę Filmową Brytyjskiej Akademii Filmowej oraz nominację do Nagrody Złotego Globu.,
1980–presentEdit
MacLaine na planie Tess
w 1980 roku MacLaine zagrał w zmianie sezonów (1980) u boku Anthony ' ego Hopkinsa. Film nie odniósł sukcesu ze względu na to, co krytycy uznali za scenariusz. MacLaine otrzymał jednak pozytywne recenzje od krytyków., Vincent Canby napisał w swojej recenzji The New York Times, że film ” nie wykazuje poczucia humoru i nie ma uznania dla śmieszności … scenariusz często straszny … jedynym atrakcyjnym występem jest Panna MacLaine, a ona jest zbyt piękna, aby była prawdziwa. Zmiana pór roku dowodzi jednak jednego. Farsa o postaciach, które zostały uwolnione od konwencjonalnych obowiązków, szybko staje się bezcelowa.”
w 1983 roku MacLaine zagrała w komediodramacie Jamesa L. Brooksa Terms of Endearment (1983) w roli matki Debry winger.,Film skupia się na napiętych relacjach między matką i córką na przestrzeni 30 lat. W filmie wystąpili także Jack Nicholson, Jeff Daniels i John Lithgow. Film okazał się wielkim sukcesem komercyjnym i krytycznym, zarobił 108,4 miliona dolarów w krajowym box office i stał się drugim najlepiej zarabiającym filmem 1983 roku. Film otrzymał jedenaście nominacji do 56. Oscarów i zdobył pięć nominacji, w tym dla najlepszego filmu. MacLaine zdobyła pierwszą nagrodę Akademii za swój występ.,
MacLaine nadal występuje w głównych filmach, takich jak dramat rodzinny Stalowe Magnolie (1989) w reżyserii Herberta Rossa, a także w rolach głównych z Sally Field, Julią Roberts i Dolly Parton. Film skupia się wokół więzi, którą łączy grupa kobiet w małej społeczności na południu, i tego, jak radzą sobie ze śmiercią bliskiej osoby. Film okazał się sukcesem kasowym, zarabiając 96,8 miliona dolarów z budżetu w wysokości 15 milionów dolarów. Za swój występ MacLaine otrzymała nagrodę Brytyjskiej Akademii Filmowej., Zagrała w filmie Mike' a Nicholsa pocztówki z krawędzi (Postcards from the Edge, 1990) z Meryl Streep, grając fikcyjną wersję Debbie Reynolds na podstawie scenariusza córki Reynoldsa, Carrie Fisher. Fisher napisała scenariusz na podstawie swojej książki. Za swój występ MacLaine otrzymała kolejną nominację do Nagrody Złotego Globu.,w 2014 roku MacLaine wystąpiła w filmie Elsa (1992) z Jessicą w roli głównej w filmie Elsa (1992) z Jessicą w roli głównej w filmie Elsa (1992) z Jessicą w roli głównej w filmie Elsa (1993) z Jessicą w roli głównej w filmie Elsa (1993) z Jessicą w roli głównej. Tandy and Kathy Bates; guarding Tess (1994), with Nicolas Cage; Mrs., Winterbourne (1996) z Rickim Lake ' em i Brendanem Fraserem; Gwiazda wieczoru (1996); plotka głosi, że…(2005) z Kevinem Costnerem i Jennifer Aniston; w jej butach (2005) z Cameronem Diazem i Toni Collette; i zamknięcie pierścienia (2007) w reżyserii Richarda Attenborough z Christopherem Plummerem w roli głównej. W 2014 roku zagrała w filmie komediowym Elsa & Fred w reżyserii Michaela Radforda. W 2000 roku zadebiutowała w filmie fabularnym i zagrała w filmie Bruno, który został wydany jako Dress Code., W 2011 roku MacLaine zagrała w mrocznej komedii Richarda Linklatera „Bernie” u boku Jacka Blacka i Matthew McConaughey ' a.
MacLaine pojawiła się również w wielu projektach telewizyjnych, w tym autobiograficznym miniserialu opartym na książce Out on a Limb; The Salem Witch Trials; These Old babes napisanym przez Carrie Fisher i w rolach głównych Elizabeth Taylor, Debbie Reynolds i Joan Collins. W 2009 roku zagrała w Coco Before Chanel, życiowej produkcji opartej na życiu Coco Chanel, która zdobyła Primetime Emmy Award i nominacje do Nagrody Złotego Globu., W latach 2012-2013 zagrała Marthę Levinson, matkę Cory, Hrabiny Grantham (Elizabeth McGovern) i Harolda Levinsona (Paul Giamatti).
w 2016 roku MacLaine zagrała w Wild Oats z Jessicą Lange. W lutym 2016 roku ogłoszono, że MacLaine zagra w filmie familijnym Mała Syrenka, opartym na baśni Hansa Christiana Andersena, wyprodukowanym przez MVP Studios.