Streszczenie
oceniliśmy retrospektywnie serię 18 ciąży jednojajowej i 7 pseudomonoamniotycznych (wtórnych do pęknięcia w błonie dzielącej bliźniaki jednojajowe diamniotyczne) po 20 tygodniach ciąży. Nie stwierdzono istotnych różnic w częstości zgonów noworodków lub splątania pępowiny pomiędzy ciążami bliźniaczymi jednoniciowymi i rzekomobłoniowymi (33 w porównaniu z 21% i 72 w porównaniu z 43%)., W związku z tym konieczne może być takie samo poważne Postępowanie w przypadku bliźniaczej ciąży pseudomonoamniotycznej, jak w przypadku bliźniaczej ciąży monoamniotycznej.
1. Wprowadzenie
bliźniaczość Monoamniotyczna jest rzadkim powikłaniem, występującym u mniej niż 1% monozygotyczności i wiąże się ze znacznym wskaźnikiem umieralności . Najczęstszą przyczyną śmiertelności okołoporodowej u bliźniąt jednojajowych jest splątanie rdzenia kręgowego . U 70% bliźniąt jednojajowych obserwowano splątanie rdzenia kręgowego, a 50% lub więcej zgonów przypisywano temu powikłaniu ., Ostatnio, niektóre przypadki zaburzenia podziału błony w monochorionic diamniotic bliźniak ciąży jako pseudomonoamniotic bliźniak ciąży . W niektórych wcześniejszych doniesieniach, pseudomonoamniotic bliźniak ciąża czasami zaobserwowano być skomplikowane przez pępowinowej splątanie pępowiny., Ponadto odnotowano niektóre przypadki ciąży jednojajowej diamniotycznej powikłanej samoistnym pęknięciem błony dzielącej przeplot (i splątaniem pępowiny) bez epizodów okołoporodowych ; jednakże niewiele było badań porównujących wyniki okołoporodowe u bliźniąt rzekomoamniotycznych z wynikami u prawdziwych bliźniąt jednojajowych. Dlatego w tym badaniu zbadaliśmy wyniki okołoporodowe tych ciąż.
2., Metody
oceniliśmy retrospektywnie serię 18 ciąż bliźniaczych jednojajowych i 7 pseudomonoamniotycznych po 20 tygodniach ciąży w naszym szpitalu (są to przypadki, o których informowaliśmy wcześniej ). Rozpoznanie monoamnionowości i pseudomonoamnionowości wyznaczono na podstawie cech ultrasonograficznych i potwierdzono je prezentacjami klinicznymi przy porodzie, takimi jak obecność przerwania błony dzielącej i badanie histologiczne łożyska. W momencie porodu zbadano histologię splątania łożyska i pępowiny., Wykluczono przypadki wad wrodzonych, takich jak bezmózgowie i Bliźnięta akardiakowe. Ponadto wykluczono ciąże, jeśli u płodu stwierdzono zgon przynajmniej jednego bliźniaka w okresie<w 20.tygodniu ciąży. Wiek ciążowy ciąż ustalono na podstawie badania ultrasonograficznego długości korony płodu-pnia w 8-11 tygodniu ciąży.,
w naszych szpitalach cesarskie cięcie w wcześniaku (prawdziwe i pseudo) jednojajowe, jak wcześniej donoszono, nie było wykonywane bez prośby matki, jeśli płody były dobrze i pacjent nie miał komplikacji matczynych. W monoamniotycznych ciążach bliźniaczych zdiagnozowano zespół transfuzji bliźniaczej (TTT) z objawami klinicznymi, takimi jak zaburzenia czynności serca, niezgodność w wielkości pęcherza moczowego i (lub) wielowodorotonowe.
Różnice z
3., Wyniki
Tabela 1 przedstawia podsumowanie obserwacji okołoporodowych w 18 (prawdziwych) jednojajowych ciążach bliźniaczych. Częstość występowania strat okołoporodowych na całkowitą liczbę noworodków wynosiła 33% (12/36). Cztery przypadki (22%) skutkowały podwójną śmiercią, podczas gdy 4 (22%) skutkowały pojedynczą śmiercią. Częstość występowania urazu mózgu na całkowitą liczbę żywych noworodków wynosiła 13% (3/24). Częstość występowania splątania pępowiny wynosiła 72% (13/18). Nie stwierdzono przypadków ciężkich wad wrodzonych serca. Na podstawie prezentacji klinicznych, 2 przypadki (11%: przypadki 4 i 9) sugerowano jako powikłane przez TTT.,>
Tabela 2 przedstawia podsumowanie obserwacji okołoporodowych w 7 pseudomonoamniotycznych ciążach bliźniaczych. W 3 przypadkach (43%) zaburzenie dzielącej się błony było związane z leczeniem TTTS (amniopunkcja i fetoskopowa fotokoagulacja laserowa). Jak nasze wrażenie, podczas dostaw obszar perforowanych części dzielących membran wydawał się wystarczająco duży, aby doprowadzić do splątania pępowiny., Z 4 przypadków ze spontanicznym pęknięciem błony, 2 matki (przypadki 5 i 7) odczuwały przepływ płynu owodniowego z powodu pęknięcia błony drugiego bliźniaka przed porodem. Częstość występowania utraty okołoporodowej na całkowitą liczbę noworodków wynosiła 21% (3/14). Jeden przypadek (14%) skutkował podwójnym zgonem, natomiast jeden (14%) skutkował pojedynczym zgonem w drugim trymestrze ciąży. Częstość występowania splątania pępowiny wynosiła 43% (3/7). Nie stwierdzono przypadków uszkodzenia mózgu ani ciężkich wrodzonych wad serca.,td>
nie stwierdzono istotnych różnic w częstości występowania zgonów noworodków lub splątania pępowiny pomiędzy ciążą bliźniaczą jednojajową i rzekomojajową (i 0, 36). Trzynaście z 15 strat okołoporodowych (87%) wystąpiło przed 32 tygodniem ciąży.
4., Dyskusja
do tej pory zaproponowano niektóre możliwe mechanizmy prowadzące do pęknięcia przedcząsteczkowego błony rozdzielającej, z wyjątkiem sztucznej septostomii, takie jak amniopunkcja i fetoskopowa fotokoagulacja laserowa, takie jak zakażenie (zapalenie kosmówki), zaburzenia rozwojowe, uraz lub fizyczne pęknięcie przez płody i tworzenie zawiesiny wewnątrzmacicznej . Ponadto zgłaszano przypadki samoistnego pęknięcia przedczaszkowego, w którym dokładna przyczyna pęknięcia błony nie może być dobrze określona., W 7 przypadkach pseudomonoamniotycznej ciąży bliźniaczej 3 przypadki były sztuczne, a 4 przypadki spontaniczne.
wiemy, że wielkość próby w tym badaniu jest bardzo mała; jednak obecne wyniki mogą wskazywać, że wyniki okołoporodowej ciąży bliźniaczej pseudomonoamniotycznej nie różnią się od wyników prawdziwej ciąży bliźniaczej monoamniotycznej. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że u bliźniąt jednojajowych częstość występowania splątania pępowiny, które jest największym problemem w ciąży bliźniaczej, wydaje się być podobna do tej u bliźniąt pseudomonoamniotycznych., Jak nasze wrażenie, obszar perforowanych części dzielących membran wydawał się być wystarczająco duży, aby doprowadzić do splątania pępowiny. Ponadto nie stwierdzono istotnej różnicy w utracie okołoporodowej między bliźniakami jednojajowymi i pseudomonoamniotycznymi. W związku z tym konieczne może być takie samo poważne Postępowanie w przypadku bliźniaczej ciąży pseudomonoamniotycznej, jak w przypadku bliźniaczej ciąży monoamniotycznej.,
w tym badaniu całkowita częstość zgonów okołoporodowych w ciążach bliźniaczych jednojajowych i pseudomonoamniotycznych wydawała się być wysoka, jak wcześniej donoszono ; jednak 87% strat okołoporodowych wystąpiło przed 32 tygodniem ciąży, a nie odnotowano nowych zgonów okołoporodowych po 34 tygodniach ciąży. W niektórych literaturze zalecany zakres czasu porodu, aby zapobiec nagłemu wewnątrzmacicznemu zgonowi płodu, wynosi między 32 A 34 tygodniem ., Jednak obecny wynik może poprzeć Inne artykuły, że częstość zgonów płodu po 32 tygodniach nie jest wysoka u bliźniąt jednojajowych, co sugeruje, że profilaktyczny poród przedwczesny może nie być wskazany we wszystkich jednojajowych ciążach bliźniaczych. W związku z tym konieczne może być dalsze duże badanie dotyczące odpowiedniego terminu porodu bliźniąt jednojajowych i pseudomonoamniotycznych.
5. Wnioski
takie samo postępowanie jest potrzebne w przypadku ciąży bliźniaczej jednojajowej i pseudomonoamniotycznej.