sanskryt jest uważany za starożytny język w hinduizmie, gdzie był używany jako środek komunikacji i dialogu przez hinduskich niebiańskich bogów, a następnie przez Indo-Aryjczyków. Sanskryt jest również szeroko stosowany w Dżinizmie, buddyzmie i sikhizmie. Termin „sanskryt” pochodzi od połączenia prefiksu ” Sam „oznaczającego ” samyak”, który oznacza „całkowicie”, i „krit”, który oznacza „zrobione”. Tak więc nazwa wskazuje doskonale lub całkowicie zrobione w zakresie komunikacji, czytania, słuchania i używania słownictwa do przekraczania i wyrażania emocji., Niezwykle skomplikowany język z rozległym słownictwem, jest do dziś szeroko stosowany w czytaniu świętych tekstów i hymnów.

pochodzenie& czystość sanskrytu

język sanskrycki był określany jako Deva-Vani (bogowie Deva – język Vani), ponieważ uważano, że został wygenerowany przez Boga Brahmę, który przekazał go Riszis (mędrcom) mieszkającym w niebiańskich mieszkaniach, którzy następnie przekazali to samo swoim ziemskim uczniom, skąd rozprzestrzenił się na ziemi., Początki języka w formie pisemnej sięgają II tysiąclecia p. n. e., kiedy to zakłada się, że Rig Veda, zbiór świętych hymnów, został napisany po tym, jak był kontynuowany przez wieki poprzez tradycję ustną i zachowanie wiedzy werbalnej w relacji Guru-uczeń. Czystość tej wersji (okres wedyjski, 1500-500 p. n. e.) sanskrytu bez wątpienia znajduje odzwierciedlenie w ekstrawagancji doskonałego opisu sił natury w Rygwedzie.,

sanskryt wedyjski

sanskryt pod względem literackim dzieli się na dwa różne okresy, wedyjski i klasyczny. Sanskryt wedyjski znajduje się w świętych tekstach Wed, zwłaszcza w Rygwedzie, Puranach i Upaniszadach, gdzie użyto najbardziej oryginalnej formy języka. Kompozycja Wed sięga okresu od 1000 do 500 pne, aż do kiedy sanskryt miał energiczną tradycję bycia konsekwentnie używanym poprzez komunikację ustną., Ten wczesny sanskryt jest bogaty w słownictwo, fonologię, gramatykę i składnię, która pozostaje nierozcieńczona w swojej czystości do dnia dzisiejszego. Składa się w sumie z 52 liter, 16 samogłosek i 36 spółgłosek. Te 52 litery nigdy nie zostały poprawione lub zmienione i uważa się, że były stałe od początku, co czyni go najdoskonalszym językiem do tworzenia słów i wymowy.

język sanskrycki był tradycyjnym środkiem komunikacji w hinduizmie, Dżinizmie, buddyzmie i sikhizmie. Literatura sanskrycka ma przywilej bycia używanym w starożytnej poezji, dramacie i naukach, a także tekstach religijnych i filozoficznych. Uważa się, że język powstał poprzez obserwację naturalnego postępu dźwięków wytwarzanych w ustach człowieka, uważając dźwięk za ważny element kształtowania się języka., Jest to jeden z głównych powodów, dla których sanskryt był bogaty w poezję i jego ekspresyjną jakość wydobywania najlepszego znaczenia poprzez doskonałe dźwięki, które są kojące dla ludzkiego ucha. Sanskryt wedyjski zawiera również rzeczowniki abstrakcyjne i terminy filozoficzne, których nie można znaleźć w żadnym innym języku. Spółgłoski i samogłoski są na tyle elastyczne, że można je zgrupować, aby wyrazić niuansowe idee. Ogólnie rzecz biorąc, język jest jak niekończący się ocean bez podstawy ze względu na swój zasięg, złożoność i setki słów wyrażających jedno znaczenie lub przedmiot.,

klasyczny sanskryt – Ashtadhyayi

klasyczny sanskryt ma swój początek w końcu okresu wedyjskiego, kiedy Upaniszady były ostatnimi świętymi tekstami, które zostały spisane, po czym panini, potomek Pani i badacz gramatyki i lingwistyki, wprowadził wyrafinowaną wersję języka., Przyjmuje się, że oś czasu paniniego przypada na IV wiek p. n. e., kiedy wprowadził swoje dzieło „Ashtadhyayi”, które oznacza osiem rozdziałów, tworząc jedyny dostępny fundamentalny i analityczny tekst gramatyki sanskrytu. Uważa się, że jest to jedyne źródło gramatyki i słownictwa sanskrytu dzisiaj, ponieważ wszystko, co istniało wcześniej, nigdy nie zostało zapisane, z wyjątkiem wzmianki w Ashtadhyayi Paniniego.

Ashtadhyayi zawiera 3959 usystematyzowanych zasad, które są nieskuteczne w zwięzłości, pełne wspaniałych analiz, wyjaśnień i preferencyjnego użycia języka i słowotwórstwa. Język jest tak rozległy, że zawiera między innymi ponad 250 słów opisujących opady deszczu, 67 słów opisujących wodę i 65 słów opisujących ziemię. Świadczy to o wspaniałomyślności sanskrytu w porównaniu z współczesnymi językami., Jednak różne subkasty hinduizmu mogą być w ich dialekcie, rasie, wyznaniu i randze, sanskryt jest uważany i akceptowany jako jedyny Święty język, dając początek jedynej dostępnej literaturze Świętej przez wszystkich, nawet jeśli Indie mają repozytorium 5000 języków mówionych. Panini był odpowiedzialny za standaryzację języka, który do dziś pozostaje w użyciu w wielu formach., Sanskryt jako język mówiony jest rzadki i jest używany w niektórych regionach Indii, niektórzy nawet twierdzą, że jest to ich pierwszy język, ale jest dumnie wymieniony jako jeden z 14 oryginalnych języków Indii w swojej konstytucji. Jest on w dużej mierze używany w muzyce Karnatycznej w formie bhadżanów, shlokas, stotras i kirtanas, wszystkie wskazując różne hymny do bogów, Pieśni i mantry uwielbienia Boga.,

wpływ na inne języki

sanskryt miał duży wpływ na inne języki indyjskie, takie jak hindi, który jest obecnie jednym z języków urzędowych Indii, oraz języki indoaryjskie, takie jak kannada i malajalam. Wywarł wpływ na języki chińsko-Tybetańskie pod wpływem tekstów buddyjskich w sanskrycie oraz ich tłumaczenia i rozpowszechnienia., Telugu jako język jest uważany za wysoce leksykalny sanskryt, z którego zapożyczył wiele słów. Wpłynęło to na język Chiński, ponieważ Chiny odebrały wiele, ale specyficznych słów z sanskrytu. Ponadto Tajlandia i Sri Lanka były pod ogromnym wpływem sanskrytu i mają wiele podobnie brzmiących słów. Język jawajski jest kolejnym, który został pod wpływem sanskrytu, wraz z nowoczesnym językiem Indonezji i tradycyjnym językiem malajskim używanym w Malezji. Filipiny mają niewielki wpływ z sanskrytu, ale mniej niż z hiszpańskiego, na przykład., Przede wszystkim angielski, obecny współczesny język międzynarodowy był również pod wpływem sanskrytu i przyjął wiele zapożyczeń z języka starożytnego (na przykład „prymitywny” od „prachin”, co oznacza historyczny, „ambrozja” od „amaruta”, co oznacza pokarm bogów, „atak” od „akramana”, co oznacza agresywne działanie, „ścieżka” od „patha”, co oznacza drogę lub drogę, „człowiek” od „manu”, co oznacza męskiego człowieka, „nirvana” od „nirvan”, co oznacza boskie wyzwolenie lub transcendencję, „drzwi” od „dwar”, co oznacza drzwi łączące dwie przestrzenie, „Serpent” od „Sarpa” oznaczającego węża itp.,), ponieważ oba są uważane za języki indoeuropejskie.

sanskryt ma długą i świętą historię, często sięgającą bogów i ich kultu. Począwszy od mówionego języka bogów, zstąpił on na ziemię i został rozcieńczony swoją czystością, ponieważ zmienne interpretacje, precyzyjna gramatyka i złożoność jego użycia zostały zaakceptowane przez niewielu i uniknięte przez wielu ze względu na jego niezniszczalność w rozległości i zrozumieniu., Pomimo dużego słownictwa i bogactwa gramatyki i prozy, wiele starożytnych pism i tekstów jest dzisiaj tłumaczonych z sanskrytu, ponieważ żaden lepszy od sanskrytu nie może zaoferować tak luksusowego Literackiego zrozumienia przeszłości, jako narzędzia doskonałej ludzkiej ekspresji. Słusznie podziwiany, znany historyk i pisarz William Cooke Taylor przyznaje, że „opanowanie tego języka jest niemal pracą życia; jego literatura wydaje się wyczerpująca”.