i co możemy zrobić, na rachunek Kuhna, z eksplozji pracy w biologii molekularnej po odkryciu Watsona-Cricka w 1953 roku, struktury chemicznej DNA i rozwoju lepszych urządzeń i technik laboratoryjnych? Genetyka molekularna szybko stała się bardzo ogólną dziedziną biologii molekularnej. Niecałe dwa lata po Watsonie i Cricku Gunther Stent mógł już napisać podręcznik z 1971 roku:

jak czasy się zmieniły!, Genetyka molekularna wyrosła z ezoterycznej specjalności małej, ściśle związanej awangardy w anelefantynową dyscyplinę akademicką, której podstawowe doktryny stanowią część programu nauczania w szkole podstawowej.

jest coś paradygmatycznego w biologii molekularnej, a także coś rewolucyjnego w jej szybkim rozwoju i ekspansji. Nie jest jasne, jak scharakteryzować ten i podobne wydarzenia. Czy to była rewolucja Kuhniańska?, Dotyczyła ona istotnej organizacji społecznej i intelektualnej, która w niektórych aspektach była sprzeczna z poprzednimi, ale nie podważała paradygmatu Darwinowskiego. Całkiem nieźle. A może biologia molekularna jest bardziej rodzajem praktyki naukowej niż paradygmatem? Tak wybuchowy rozwój jak molekularnobiologia nie pasuje do opisu Kuhna stałej, normalnej artykulacji nowego paradygmatu przez rozwiązywanie zagadek.,Zamiast tego wydaje się, że lepiej traktować go jako duży zestaw metod lub technologii stosowanych w kilku dziedzinach specjalistycznych, a nie jako zintegrowaną teorię-ramy w ramach jednej dziedziny.

Czy powinniśmy zatem skupić się na praktykach, a nie na teoriach integracyjnych w naszej interpretacji paradygmatów Kuhniańskich? Problem ztym posunięciem polega na tym, że praktyki mogą również zmieniać się tak szybko, że kuszące są rewolucyjne przemiany pracy naukowej, mimo że w nadrzędnych ramach teoretycznych niewiele się zmieniło (zob. rozdział II Soler et al. 2008)., Ponadto, jak zauważa Baird (2004 r.), szybkie zastąpienie starych praktyk nowymi jest często produktem wydajności, a nie niezgodności intelektualnej. Po co kontynuować sekwencjonowanie genów ręcznie, gdy zautomatyzowane przetwarzanie jest już dostępne?Zastąpienie może być również produktem zmiany stylu badań, ponieważ, jak już zauważył Kuhn, społeczności naukowe są społecznościami kulturowymi.

podobne uwagi można odnieść do powstania fizyki statystycznej,o której mowa powyżej w odniesieniu do prac Hackera. (Zobacz też Brush1983 i Porter 1986.,) Była to eksplozja pracy w obrębie paradygmatu mechanicznego, a nie powolna, układanka po puzzlachartykulacja właśnie tego paradygmatu w jego wcześniejszych terminach. Czy to było? Sam Kuhn uznał bowiem, że współczesna fizyka matematyczna powstała około 1850 roku i że Maxwellianelectrodynamics był głównym odejściem od ściśle Newtonianparadigm. W każdym razie był duży opór wśród fizykównowy styl rozumowania. Kinetyczna teoria gazów szybko przekształciła się w mechanikę statystyczną, która przeskoczyła granice pola początkowego., Nowe gatunki, jak również nowe style myślenia matematyczno-fizycznego szybko zastąpiły stare i zastąpiły stare pokolenie praktyków. Jednak na oficjalnej teorii nauki Kuhna wszystko było po prostu ” klasyczną mechaniką.”

Dla pól biologicznych rzadko produkują prawowieruchy tego rodzaju rzekomo znaleźć w fizyce. W istocie, nie ma wątpliwości, czy w ogóle istnieją wyraźne prawa biologiczne.,A jednak nauki biologiczne rozwinęły się tak szybko, że ich rozwój woła o etykietę „rewolucyjna”.

co z rozwijającą się dziedziną biologii ewolucyjno-rozwojowej(evo-devo)? Jest zbyt wcześnie, by wiedzieć, czy przyszłe prace w tej dziedzinie tylko zakończą biologię ewolucyjną, a nie ją wyprą. Wydaje się mało prawdopodobne, by oznaczało to całkowite, rewolucyjne obalenie Darwinowskiego paradygmatu., (Kuhnmight odpowiedziała, że odkrycie genów homeobox obaliło mniejszy paradygm oparty na oczekiwaniu, że skład genetyczny różnych organizmów będzie miał niewiele wspólnego na odpowiednim poziomie opisu.) I jeśli uzupełnia paradygmat darwinowski, to z pewnością jest on z pewnością zbyt duży i zbyt szybko się rozwija, aby uznać za zwykłą, fragmentaryczną, rozwiązującą zagadki artykulację tego paradygmatu. Na podstawie dotychczasowych prac, biolog evo-devo Sean B., Carroll, na przykład, posiada dokładnie widok dopełniacza-dopełniacza:

Evo-Devo stanowi trzeci ważny akt w ciągłej ewolucji. Evo-Devo nie tylko dostarczył krytyczny brakujący fragment Współczesnej syntezy—embriologii—i zintegrował ją z genetyką molekularną i tradycyjnymi elementami, takimi jak paleontologia. Całkowicie nieoczekiwany charakter niektórych zjednoznacznych odkryć oraz niesprecyzowana jakość iodbytość dowodów, jakie dostarczyła wramach nierozwiązanych do tej pory pytań, nadają jej charakter woluroniczny.,

Eva Jablonka i Marion Lamb (2005) wysuwają jeszcze silniejsze pretensje do evo-devo, które postrzegają jako częściowy powrót do Lamarckiej perspektywy. To właśnie w swojej recenzji ich książki Godfrey-Smith (2007) zasugerował, że niedawny postęp biologiczny jest raczej potopem niż rewolucją Kuhnijską.

6.3 dynamika nieliniowa

Kuhn traktował dziedzinę naukową (a być może naukę jako całość) jako system o znacznie ciekawszej dynamice wewnętrznej niż proponowali to zarówno popper, jak i empirycy logiczni., Słynne parografie struktury odczytywały, jak gdyby Kuhn analizował historyczne szeregi czasowe i wydobywał z nich wzorzec indukcyjnie jako podstawę swojego modelu rozwoju naukowego. Zasadniczo cyklicznośćtechnologia tego wzoru natychmiast wyskakuje na dynamicznych systemachtheorystów. Jednak pomimo tego być może obiecującego początku jako wczesny model matematyczny nauki, Kuhn najwyraźniej nie zwracał uwagi na eksplozję prac w dynamice nieliniowej, która rozpoczęła się od teorii”chaosu” i rozszerzyła się na takie obszary, jak systemy złożone i teoria sieci., Jest to niefortunne, ponieważ nowy rozwój mógł dostarczyć cennych narzędzi do artykułowania własnych pomysłów.

na przykład, wydaje się, że w miarę jak kuhniańska normalna nauka staje się bardziej wytrzymała w sensie zamykania luk, zacieśniania połączeń i osiągania wielu linii wyprowadzeń, a tym samym wzajemnego uzyskiwania wielu wyników. Jednak sam ten fakt sprawia, że normy są coraz bardziej kruche, mniej odporne na wstrząsy i bardziej podatne na kaskadowe awarie (Nickles 2008)., Kuhn twierdził, w przeciwieństwie do oczekiwań realistów naukowych, że nie będzie końca rewolucji naukowych w trwających, dojrzałych naukach, bez powodu, by sądzić, że takie rewolucje stopniowo zmniejszą się w miarę dojrzewania Nauk. Wydaje się jednak, że z tego modelu mógł wyciągnąć jeszcze silniejszy argument. Pozycja forkuhna w strukturze sugeruje prawdopodobnie, że rozważając jedno pole w czasie, przyszłe obroty mogą być nawet większe niż wcześniej., Powodem jest to, że po prostu wspomniano: w miarę jak badania nadal wypełniają luki i dalej artykułują paradygmat, normalna nauka staje się bardziej zintegrowana, ale także zacieśnia powiązania z odpowiednimi sąsiednimi dziedzinami. Biorąc pod uwagę te rozwody przewiduje, że Kuhniańska normalna nauka powinna dążyć do coraz bardziej krytycznego stanu, w którym coś, co było nieszkodliwą anomalią, może teraz wywołać kaskadę niepowodzeń (Nickles 2012a i b), czasami dość szybko. Bo nie będzie bagatelizować luzu w lewo, aby wchłonąć takie rozbieżności., Jeśli tak, to mamy ważny rodzaj dynamicznej nieliniowości nawet w normalnej nauce, co oznacza, że sama Kuhnian normalna nauka jest bardziej dynamiczna, mniej statyczna,niż on to uczynił.

wydaje się jasne, że rewolucje Kuhniańskie są bifurkacjami wonilinearnym sensie dynamicznym i wydaje się prawdopodobne, aby sądzić, że rewolucje kuhniańskie mogą mieć rozkład fat-tailed lub power-law(lub gorzej), gdy ich rozmiar jest wykreślany w czasie na odpowiedniej skali. Każda z tych cech jest „znakiem rozpoznawczym nieliniowej dynamiki” (Hooker 2011A, 5; 2011b, 850, 858)., Aby rozwinąć abit: jedną z intrygujących sugestii płynących z pracy w dynamice nieliniowej jest to, że zmiany naukowe mogą być podobne do trzęsień ziemi i wielu innych wyrazów (być może włączając w to interpunkcyjne wydarzenia równowagi typu could-Eldredge ' a, jak również masowe wymieranie w biologii), zgodnie z rozkładem prawa mocy, w którym są wykładniczo mniejsze zmiany o określonej wielkości niż liczba zmian w następnej niższej kategorii., Na przykład, może być tylko jedna zmiana wielkości 5 (lub powyżej) na każde dziesięć zmian wielkości 4 (średnio Nadgodziny), jak w skali Gutenberga-Richtera dla trzęsień ziemi. Jeśli tak, to rewolucje naukowe byłyby wolne od skali, co oznacza, że większe rewolucje w przyszłości są bardziej prawdopodobne niż przewidywałaby norma Gaussa. Taki wniosek miałby znaczenie dla kwestii realizmu naukowego.,

wypracowanie takiego harmonogramu rewolucji i ich zmian w historii nauki byłoby trudne i kontrowersyjne, ale Nicholas Rescher (1978, 2006) podjął się zadania w zakresie badania odkryć naukowych i badania ich dystrybucji. Derek Price (1963) wcześniej wprowadził do historii nauki względy historyczno-ilościowe, wskazując m.in. na wykładniczy wzrost liczby naukowców i ilości ich publikacji od czasu rewolucji naukowej., Tak wykładniczy wzrost, szybszy niż wzrost populacji światowej, oczywiście nie może trwać wiecznie, a w rzeczywistości był już początkiem plateau w krajach uprzemysłowionych w latach 60. wśród filozofów, Rescher był prawdopodobnie pierwszym, który analizował zbiorcze dane dotyczące innowacji naukowych, argumentując, że w miarę postępu badań odkrycia o określonej skali stają się trudniejsze.Rescher konkluduje, że w końcu musimy spodziewać się spadku wartości odkryć o określonej wielkości, a zatem prawdopodobnie podobnego spadku tempa rewolucji naukowych., Chociaż nie wspomina o Schumpeterze w tej pracy, wyraża podobny pogląd:

postęp naukowy w dużej mierze anihiluje, a nie powiększa to, co zaszło wcześniej—buduje to, co nowe na fundamentach starych. Teoretyzowanie naukowe na ogół posuwa się do przodu nie poprzez przebudowę i rozszerzenie, ale poprzez rozbiórkę i ulepszenie.,

to szeroko Kuhniańskie stanowisko co do liczby i wielkościrozwiązań ostro kontrastuje z poglądami Butterfielda, który postrzegałrozwiązania tylko jako rewolucje założycielskie, a także z poglądami realistów epistemologicznych, którzy przyznają, że nastąpiły rewolucyjne konceptualne i praktyczne zmiany, ale którzy wierzą, że w przyszłości staną się one znacznie mniejsze w miarę zbliżania się nauki do prawdziwej historii., Późniejsze stanowisko Kuhna, w którym specjalności są od siebie oddzielane przez nieproporcjonalność taksonomiczną, przedstawia nieco mniej zintegrowaną koncepcję nauki, a tym samym na dużą skalę rewolucyjną. Ponieważ praktyki naukowe i organizację możemy uznać za wysoce zaprojektowane systemy techniczne, istotne jest tutaj dzieło Charlesa Perrowa i innych ryzyk ontechnologicznych. (Patrz Perrow 1984 dla wejścia do tego podejścia.,)

Margolis (1993) zwraca uwagę na znaczenie zjawiska”contagion”, w którym nowe idee lub praktyki nagle docierają do pewnego rodzaju społecznego punktu zwrotnego i szybko się rozprzestrzeniają. Contagion jest oczywiście niezbędny, aby rewolta odniosła sukces jako rewolucja. Obecnie contagion jest tematem badanym starannie przez teoretyków sieci i rozpowszechnionym przez Malcolma Gladwella The Tipping Point(2000)., Steven Strogatz, Duncan Watts i Albert-Lászlóbarabási należą do nowej grupy teoretyków sieci, którzy opracowują techniczne sprawozdania na temat „zmian fazowych” wynikających z rozwoju i reorganizacji sieci, w tym społecznych sieci naukowych—temat drogi dla wczesnego serca Kuhna, gdy zmagał się z tematami struktury (Patrz Strogatz, 2003, chap. 10; Watts 1999; Newman 2001; Barabási 2002; Buchanan 2002).

czy samo pojawienie się „teorii chaosu”(dynamiki nieliniowej) stanowi rewolucję naukową, a jeśli tak, to czy jest to rewolucja wyraźnie Kuhniańska?, W ostatnich latach kilku autorów, w tym zarówno naukowcy, jak i pisarze, próbowało połączyć ideę rewolucyjnych zmian paradygmatu Kuhna z teorią chaosu, teorią złożoności i teorią sieci(np. Gleick 1987, chap. 2, o rewolucji teorii chaosu; Ruelle1991, chap. 11; Jen in Cowan et al. 1999, 622f, on complexity theory;oraz Buchanan 2002, 47, on network theory)., Co ciekawe, niektórzy autorzy stosują te idee do samego opisu Kuhna, teoretycznie konstruując rewolucyjne zmiany paradygmatu w miarę zmian fazowych lub nieliniowych przeskoków z jednego dziwnego atraktora lub jednego rodzaju struktury sieciowej do drugiego.

Steven Kellert (1993) rozważa i odrzuca twierdzenie, że chaosteoria reprezentuje rewolucję Kuhniańską. Chociaż dostarcza nowych problemów badawczych i standardów i do pewnego stopnia przekształca nasz światopogląd, nie obala i nie zastępuje zakorzenionej teorii.,Kellert twierdzi, że teoria chaosu nie stanowi nawet siły nowej, dojrzałej nauki, a raczej rozszerzenia standardowej mechaniki, chociaż może stanowić nowy styl tworzenia.

stanowisko Kellerta częściowo zależy od tego, jak interpretujemy teorie. Teoria Ifa jest tylko zestawem modeli, czymś w rodzaju zintegrowanego zbioru wzorców Kuhniańskich (Giere 1988, Teller 2008), a następnie staje się bardziej wiarygodny cel Rewolucyjnego rozwoju teorii. Dla dynamiki nieliniowej podkreśla nowy zestaw modeli idziwne atraktory, które charakteryzują ich zachowania., Ponadto teoretycy systemów złożonych często podkreślają holistyczną, anty-redukcyjną, wschodzącą naturę badanych systemów, w przeciwieństwie do linearnego paradygmatu Newtonowskiego. Kuhn napisał, że jednym ze sposobów, w jaki normalscience wyraża swój paradygmat, jest „umożliwienie rozwiązania problemów, na które wcześniej tylko zwracała uwagę.”Ale czy dynamika klasyczna nie była raczej tłumiona, niż zwracana uwagę na problemy teorii chaosu i różnego rodzaju złożoności i teorii sieci, które są dziś bardzo badane?, Mimo to łatwo jest zgodzić się z Kellertem, że ta sprawa nie pasuje do rachunku Kuhna. Dla niektórych czytelników sugeruje to, że potrzeba bardziej pluralistycznego poglądu na rewolucje naukowe niż Kuhna.

Kellert zadaje również pytanie, czy tradycyjna dynamika była wpraktycznym stanie kryzysu przed niedawnym naciskiem na nieliniową dynamikę, ponieważ trudności w radzeniu sobie ze zjawiskami nieliniowymi były widoczne niemal od samego początku., Ponieważ sam Kuhn, wbrew Popperowi, przekonał się, że wszystkie teorie zawsze mają do czynienia z anomaliami, niestety, po pozornie rewolucyjnym rozwoju, zbyt łatwo jest wskazać i uznać kryzys.

6.4 zasadnicze napięcie między tradycją a innowacją

praca Kuhna zwracała uwagę na to, co on nazwał „istotnym napięciem” między tradycją a innowacją (Kuhn 1959,1977 a)., Chociaż początkowo twierdził, że jego model dotyczy tylko nauk przyrodniczych, takich jak fizyka, chemia i części biologii, wierzył, że zasadniczy punkt napięcia dotyczy wszystkich przedsiębiorstw, które kładą nacisk na kreatywność. Jego twórczość rodzi tym samym interesujące pytania, takie jak to, jakie struktury społeczne czynią rewolucję konieczną (przez kontrast z bardziej ciągłymi odmianami przemian transformacyjnych) i czy ci, którzy doświadczają rewolucji, wydają się być bardziej progresywni według jakiegoś standardu.,

niektórzy analitycy są zgodni co do tego, że szerzej rozpowszechnienie sieci może rzucić światło na zmiany naukowe, a model Kuhna jest restrykcyjny nawet wtedy, gdy dotyczy tylko dojrzałych Nauk. Spotkaliśmy się już z kilkoma alternatywnymi koncepcjami zmian transformacyjnych w naukach ścisłych. Kuhn uważał, że innowacyjność w sztuce często w pełni wyraża zasadnicze napięcie. Natomiast nauki, jak twierdził, nie szukają innowacji dla własnego dobra, przynajmniej normalni naukowcy nie.,

ale co z innowacjami technologicznymi (które często są blisko związane z dojrzałą nauką), a co z przedsiębiorczością bardziej ogólnie? Istnieją oczywiście istotne różnice między produktami podstawowych badań naukowych a produktami iusługami komercyjnymi, ale jest wystarczająco dużo podobieństw, aby dokonać porównania w czasie rzeczywistym—tym bardziej, że dzisiaj kładzie się nacisk na naukę translacyjną. Zarówno w naukach ścisłych, jak i w życiu ekonomicznym wydaje się, że istnieją inne formy wypierania niż formy logiczne i epistemologiczne powszechnie uznawane przez filozofów nauki., Rozważmy znane ekonomiczne zjawisko starzenia się, w tym przypadki, które prowadzą do poważnej reorganizacji społecznej systemy astechnologiczne są ulepszone. Pomyśl o algorytmicznym wydobywaniu danych i obliczeniach statystycznych, robotyce i automatyzacji, które można znaleźć w każdym nowoczesnym laboratorium biologicznym. W artykule the Innovator ' sdilemma (1997) ekonomista Clayton Christensen zaprzecza, że przełom technologiczny jest konieczny lub wystarczający do wprowadzenia innowacji., W tej i późniejszej pracy odróżnia technologie barwienia, które dokonują stopniowych ulepszeń liderów sprzedaży firmy od dwóch rodzajów technologii przełomowych. „Zakłócenia na nowym rynku” przemawiają do nieistniejącego rynku, podczas gdy”zakłócenia na niskim rynku” lub „zakłócenia na niskim poziomie” zapewniają lepsze i tańsze sposoby działania niż wiodące produkty iusługi. Takie firmy mogą czasami zwiększyć swoje bardziej wydajne procesy, aby wyprzeć głównych graczy, podobnie jak japońscy producenci stali do wielkich korporacji amerykańskich. Wydaje się, że istnieją podobieństwa whistorii nauki.,

mówiąc o rozwoju technologicznym, Filozofowie, w tym Kuhn,niedoceniali główne źródło przemian,a mianowicie kulturę materialną, w szczególności rozwój nowych instrumentów. Istnieje jednak rosnąca literatura w historii ispołeczność nauki i techniki. Dobrym przykładem jest dyskusja Andypickeringa nad koncepcją i budową dużej komory chmur w Lawrence Berkeley Laboratory (Pickering 1995).,Pickering 's Constructing Quarks (1984), PeterGalison' s How Experiments End (1987) i Image andLogic (1997) oraz Sharon Traweek ' s Beamtimes andLifetimes (1988) opisują kultury, które wyrosły wokół maszyn big i wielkich teorii fizyki wysokoenergetycznej w USA,Europie i Japonii. Jak sam zauważył, Model szybkiej zmiany Kuhna napotyka coraz większe trudności z wielką nauką w erze II Wojny Światowej i poza nią. Jednak podobny punkt rozszerza praktyki materialne na mniejszą skalę, udokumentowane przez wiele ostatnich badań, jak w Baird (2004), omówione powyżej., Jedną z linii owocnych poszukiwań było to, że Społecznego Budowy technologii (SCOT) program Trevor Pinch i Wiebe Bijker (patrz Bijker et al.1987 i wiele późniejszych prac). Taka praca odbywa się na wszystkichskale.

w strukturach i późniejszych pismach Kuhn lokuje rewolucyjną zmianę zarówno na poziomie logico-semantycznym i metodologicznym(niezgodność między paradygmatem następcy i poprzednika), jak i na poziomie formy życia i praktyki wspólnoty. Ale czy te ostatnie wymagają tego pierwszego?, Być może wyrażenia takie jak „problem zmiany pojęciowej „i” zerwanie starych ram pojęciowych ” doprowadziły filozofów do coraz większej intelektualizacji zmian historycznych. Jak wiemy z historii ekonomii i biznesu, jedna forma życia może zastąpić inną niezrównaną drogę, nie opierając się bezpośrednio na logicznej lub semantycznej zgodności. Stare sposoby mogą nie być złe, ale po prostu przestarzałe, nieefektywne—z mody-zniszczone przez proces, który wymaga większych zasobów niż proste relacje logiczne, aby go zrozumieć. Możliwe jest masowe przemieszczenie za pomocą środków niezwiązanych z logiką., Wielu twierdzi, że semantyczny holizm Kuhna, z jego logiczno-relacyjnymi rozwiązaniami, doprowadził go do niedoceniania, jak elastyczni mogą być naukowcy i technicy na pograniczu badań (Galison 1997).Odróżniwszy punkt widzenia pracujących naukowców odto historyka i filozofa, patrząc z góry, zaczął je mylić., Retrospektywnie, jak zauważyło wielu komentatorów, możemy postrzegać Kuhna na rewolucjach naukowych jako postać alternatywną, bardziej oddaną logicznym empirycznym koncepcjom logiki, języka i znaczenia, niż mógł on rozpoznać w tamtym czasie, odchodząc Ostro od logicznych empiryków i popychając inne aspekty.