redukcjonizm, w filozofii pogląd, który twierdzi, że byty danego rodzaju są identyczne lub są zbiorami lub kombinacjami Bytów innego (często prostszego lub bardziej podstawowego) rodzaju lub że wyrażenia oznaczające takie byty są definiowalne w kategoriach wyrażeń oznaczających inne byty. Stąd idee, że ciała fizyczne są zbiorami atomów lub że dany stan psychiczny (np.,, przekonanie jednej osoby, że śnieg jest biały) jest tożsame z określonym stanem fizycznym (odpalenie pewnych neuronów w mózgu tej osoby) są przykładami redukcjonizmu.
dwie bardzo ogólne formy redukcjonizmu zostały utrzymane przez współczesnych filozofów: (1) pozytywiści logiczni utrzymywali, że wyrażenia odnoszące się do istniejących rzeczy lub stanów rzeczy są definiowalne w kategoriach bezpośrednio obserwowalnych przedmiotów lub danych zmysłowych, a zatem, że każde nietrywialne stwierdzenie faktu jest równoważne z pewnym zbiorem stwierdzeń, które przynajmniej w zasadzie są empirycznie weryfikowalne (patrz zasada weryfikowalności)., W szczególności uważano, że byty teoretyczne nauki są definiowalne w kategoriach obserwowalnych zjawisk fizycznych, tak że prawa naukowe są równoważne kombinacjom raportów obserwacyjnych. (2) zwolennicy jedności nauki (Patrz filozofia nauki: unifikacja i redukcja) twierdzili, że teoretyczne byty nauk szczegółowych, takie jak biologia lub psychologia, są definiowalne w kategoriach Bytów jakiejś bardziej podstawowej nauki, takiej jak fizyka, lub że prawa tych nauk mogą być wyjaśnione przez te bardziej podstawowej nauki.,
logiczna pozytywistyczna wersja redukcjonizmu zakłada również jedność nauki w zakresie, w jakim definiowalność Bytów teoretycznych różnych nauk w kategoriach obserwowalnych stanowiłaby wspólną podstawę wszystkich praw naukowych. Ta wersja redukcjonizmu nie jest już powszechnie akceptowana, przede wszystkim ze względu na trudność przedstawienia zadowalającej charakterystyki rozróżnienia między stwierdzeniami teoretycznymi i obserwacyjnymi w nauce. Kwestia jedności nauki pozostaje kontrowersyjna.