Roger Federer walczy o swój ósmy tytuł Wimbledonu w tym roku. Serena Williams jedzie po szóstą. Z tymi referencjami, należą do dyskusji na temat największych mistrzów Wimbledonu. Ale czy któraś z nich jest na samej górze?

w naszym rankingu największych mistrzów w historii Wimbledonu braliśmy pod uwagę tylko zawodników, którzy zdobyli tytuły wimbledońskie w erze Open (od 1968 roku). Jednak do grona graczy dołączyło dwóch zawodników, którzy zdobyli tytuły Wimbledonu zarówno w erze pre-Open, jak i Open.,

nie obejmuje to takich gwiazd, jak Helen Wills (osiem tytułów singlowych Wimbledonu), Suzanne Lenglen (która nigdy nie przegrała ukończonego meczu singlowego Wimbledonu) i Bill Tilden (który wygrał swój ostatni tytuł Wimbledonu w wieku 37 lat).

rankingi opierają się przede wszystkim na liczbie wygranych tytułów singlowych Wimbledonu, chociaż uwzględniono również jakość opozycji, dominację, jaką gracz wykazał na Wimbledonie i ogólną sławę gracza, mierzoną przez Tennis Channel w 2012 rankingach 100 największych graczy wszech czasów., W niektórych przypadkach w ocenie uwzględniono czynniki, które czyniły osiągnięcie zawodnika szczególnym.

sparowaliśmy kandydatów do kilkunastu, a następnie sklasyfikowaliśmy 12 najlepszych mistrzów w historii Wimbledonu.

Wimbledon titles: Three (1974, 1976, 1981)

Chris Evert był prawie nie do pobicia na clay podczas swoich najlepszych lat, ale miał nieszczęście grać w epoce zajmowanej przez być może najlepszą kobiecą Grass-Court w historii, Martina Navratilova., Evert dotarła do finału Wimbledonu 10 razy, ale zdobyła tylko trzy tytuły, przegrywając z Navratilovą wszystkie pięć razy dwa spotkały się w kulminacyjnym momencie turnieju.

jednak Evert pokonała Navratilovą w półfinale w 1976 roku, zanim w finale pokonała Evonne Goolagong Cawley o swoją drugą koronę Wimbledonu. Evert miała wówczas zaledwie 21 lat, ale wygrała Wimbledon jeszcze tylko raz.

bieg Evert przez turniej w 1981 roku był zdecydowanie jej najbardziej imponujący. Podczas turnieju nie straciła ani jednego seta, a w żadnym z czterech meczów przegrała nie więcej niż cztery., W finale pokonała Hanę Mandlikovą 6: 2, 6: 2. Mandlikova zrobiła już Evertowi przysługę, pokonując w półfinale Navratilovą.

chociaż trawa była najmniej ulubioną nawierzchnią Evert, była w stanie walczyć o tytuł praktycznie co roku, i była wyraźnie wśród najlepszych tenisistów wszech czasów. Zajęła dziewiąte miejsce w rankingu 100 najlepszych tenisistek w historii.,

Boris Becker

tytuły Wimbledon: trzy (1985, 1986, 1989)

Boris Becker wygrał dwa tytuły Wimbledonu przed osiągnął 19.urodziny, sugerując, że może rządzić klubem All England jak nikt w historii. Jego potężne serwowanie, doskonała volley i zdolność do nurkowania i odbijania się wokół boiska trawy sprawiły, że wydawało się, że będzie dominować Wimbledon przez wiele lat.,

wygrał swój trzeci tytuł Wimbledonu w 1989 roku, jeszcze w wieku 21 lat, ale nigdy więcej go nie wygrał.

najbardziej dramatyczny tytuł w Wimbledonie Becker był jego pierwszym, kiedy w wieku 17 lat stał się najmłodszym mężczyzną, który wygrał Wimbledon i pierwszym niezrzeszonym zawodnikiem, który to zrobił. Zrobił to w ekstrawaganckim stylu, który sprawił, że był zachwycony widzem.

jego drugi i trzeci tytuł Wimbledonu był bardziej imponujący z tenisowego punktu widzenia. Becker znokautował nr 1-rozstawionego Ivana Lendla w finale w 1986 roku i pokonał nr 1-rozstawionego Lendla i No., 2-Seed Stefan Edberg w swoich ostatnich dwóch meczach w 1989, drugi w setach.

John McEnroe

Wimbledon titles: Three (1981, 1983, 1984)

biorąc pod uwagę sposób, w jaki John McEnroe zdominował Wimbledon w 1984 roku w wieku 25 lat, trudno uwierzyć, że nigdy więcej nie wygrał tej imprezy., W rzeczywistości McEnroe nigdy nie wygrał żadnego turnieju Wielkiego Szlema po ukończeniu 25 lat, mimo że miał JEDEN z najbardziej dominujących sezonów w historii tenisa mężczyzn w 1984 roku.

epicka pięciosetowa porażka McEnroe ' a z Bjornem Borgiem w finale w 1980 roku po prostu stała się sceną dla jego zwycięstwa nad Borgiem w finale w 1981 roku w wieku 22 lat.

po przegranej z Jimmym Connorsem w finale Wimbledonu w 1982 roku, McEnroe odpowiedział wspaniałymi występami przez następne dwa lata. W Wimbledonie w 1983 roku przegrał tylko jednego seta, pokonując w finale Chrisa Lewisa 6: 2, 6: 2, 6: 2., W następnym roku ponownie stracił tylko jednego seta na drodze do tytułu, pokonując Connorsa 6: 1, 6:1, 6: 2 w finale, prawdopodobnie najbardziej imponującej imprezy w tenisie ziemnym w historii.

Nigdy jednak nie zdobył kolejnego tytułu wielkoszlemowego, dochodząc do finału tylko jednego, US Open 1987.,

Venus Williams

Wimbledon tytuły: pięć (2000, 2001, 2005, 2007, 2008)

Venus Williams w grze pojedynczej kobiet w Wimbledonie zajęła trzecie miejsce w erze Open, za Martiną Navratilovą i Steffi Graf.

Nie znalazła się w czołowej czwórce w żadnym z pięciu turniejów wielkoszlemowych Wimbledonu i była w czołowej czwórce tylko w jednym.

Williams strącił nos., 1 i 2 zawodniczki na świecie w drodze do swojego pierwszego tytułu, pokonując Martinę Hingis i Lindsay Davenport w 2000 roku. Najlepiej spisała się jednak w mistrzostwach Williams wygrywając trzecią i czwartą koronę Wimbledonu.

przegrała w czwartej rundzie Australian Open i trzeciej rundzie French Open, kiedy w turnieju wimbledońskim w 2005 roku zajęła 16.miejsce i zajęła 14. miejsce. Williams przeszła Wimbledon, pokonując w półfinale Marię Szarapową z nr 2 i Davenport Z NR 1.,

w 2007 roku, po dwóch sezonach nękanych kontuzją, Williams znalazł się na Wimbledonie, zajmując 31.miejsce i zajmując 23. miejsce. W pierwszym tygodniu zmagała się z mało znanymi przeciwnikami. Ale zdominowała w drugim tygodniu, wygrywając swoje ostatnie cztery mecze w prostych setach—z których trzy były przeciwko zawodnikom sklasyfikowanym w pierwszej szóstce. Williams stał się najniżej rozstawionym zawodnikiem, który wygrał Wimbledon.

pięć z siedmiu tytułów wielkoszlemowych Williams osiągnął na Wimbledonie., Chociaż nie była tak biegła jak siostra Serena na wszystkich nawierzchniach, Venus Williams była i jest w stanie pokonać każdego na trawie w Wimbledonie.

Rod Laver

Wimbledon tytuły: cztery (1961, 1962, 1968, 1969)

nie wiadomo, ile Wimbledonów wygrałby Rod Laver, gdyby w połowie lat 60. dopuszczono zawodowców do gry w turnieju.

Laver wygrał cztery kolejne Wimbledony, w których brał udział., Wygrał turniej w ciągu ostatnich dwóch lat jako amator, a następnie zdobył dwa pierwsze Wimbledony w erze Open, W 1968 i 1969 roku. Jego najlepsze lata, w latach 1963-1967, to okres dominacji pro circuit, który obejmował pięć Wimbledonów, w których został wykluczony z gry.

jego tytuł w 1968 roku był historycznie ważny, ponieważ był to pierwszy wielkoszlemowy Wimbledon.Laver pokonał Arthura Ashe 'a i Tony' ego Roche ' a w dwóch finałowych meczach bez straty seta.

jego korony Wimbledonu 1962 i 1969 były szczególnie znaczące, ponieważ były częścią jego lat Wielkiego Szlema., Nadal jest jedyną osobą, która dwukrotnie zmieściła wszystkie cztery główne turnieje w tym samym roku kalendarzowym. W 1969 roku Laver musiał wyprzedzić Stana Smitha, Cliffa Drysdale 'a, Ashe' a i Johna Newcombe ' a, aby w wieku 30 lat zdobyć tytuł mistrza Wimbledonu.

pod każdym względem Laver jest jednym z najlepszych tenisistów wszech czasów. Jest numerem 2 w rankingu 100 najlepszych zawodników w historii tenisowego kanału 2012.,

Bjorn Borg

Wimbledon singles titles: Five (1976, 1977, 1978, 1979, 1980)

Bjorn Borg wygrał pięć tytułów wielkoszlemowych Wimbledonu, co jest rekordem mężczyzn pod względem kolejnych Koron W All England Club, później wyrównany przez Rogera Federera. (Rekord nie obejmuje kolejnych tytułów zdobytych przed 1923, kiedy obrońca tytułu musiał wygrać tylko jeden mecz, aby zdobyć tytuł.,)

Borg był przeciętnym graczem na kortach trawiastych, kiedy po raz pierwszy grał w Wimbledonie, ale rozwinął swoją grę, aby przodować na szybkiej nawierzchni. Borg udowodnił, że można wygrać Wimbledon dzięki znakomitym uderzeniom na ziemi i sprawnym serwom i siatkarzom.

wygrał już dwa French Open, zanim wygrał swój pierwszy tytuł Wimbledonu w 1976 roku, miesiąc po swoich 20 urodzinach. Co ciekawe, pierwsza Korona Wimbledonu pojawiła się zaledwie kilka tygodni po jego najbardziej rozczarowującym występie na French Open, kiedy to przegrał w ćwierćfinale.,

Borg wygrał swój pierwszy tytuł Wimbledonu w 1976 roku bez straty seta i od tego czasu nikt tego nie zrobił. W następnym roku musiał wygrać trzy mecze w pięciu setach, aby zdobyć tytuł, w tym maratońskie zwycięstwo nad Jimmym Connorsem w finale.

jednak jego najbardziej pamiętny Tytuł Wimbledon był jego ostatni, w 1980 roku. Jego ekscytujące zwycięstwo 1: 6, 7: 5, 6: 3, 6: 7, 8: 6 nad Johnem McEnroe było niezwykłe nie tylko dla poziomu gry, ale także dla zdolności Borga do odbicia po epickiej przegranej tiebreakera 18: 16 w czwartym secie, aby uchwycić decydującego seta.,

Billie Jean King

Wimbledon tytuły: sześć (1966, 1967, 1968, 1972, 1973, 1975)

dwa z sześciu tytułów Billie Jean King na Wimbledonie pojawiły się w erze pre-Open. Jest to jednak mniejszy czynnik w kobiecym tenisie, ponieważ przed 1968 nie było profesjonalnego toru dla kobiet. Wszystkie najlepsze zawodniczki były amatorami, zanim tenis stał się otwarty na zawodowców.

King zagrała swój najlepszy tenis na trawie na Wimbledonie., Połowa jej wielkoszlemowych tytułów singlowych została osiągnięta na Wimbledonie, a 11 z jej 12 wielkoszlemowych Koron zdobyła na trawie. Gra King ' s serve-and-volley idealnie pasowała do szybkiej nawierzchni trawiastej.

King miała 22 lata, kiedy pokonała Margaret Court (wówczas Margaret Smith) i Marię Bueno w kolejnych meczach, zdobywając swój pierwszy tytuł Wimbledonu w 1966 roku.,

King pokonał kolejno Chrisa Everta i Evonne Goolagong Cawley, zdobywając tytuł w 1972 roku i pokonując te same dwie w kolejnych meczach, aby w następnym roku wygrać Wimbledon.

jednak jej definitywnym Wimbledonem był rok 1975, kiedy King miał 31 lat. W trzecim secie pokonała Everta 3: 0, 40: 15 i wygrała ten mecz półfinałowy, a następnie zdominowała Goolagonga 6: 0, 6: 1 w najbardziej nierównym finale Wimbledonu.,

King ogłosiła wcześniej, że Wimbledon w 1975 roku będzie jej ostatnim wielkoszlemowym turniejem singlowym i nie zagrała w żadnym z kolejnych ośmiu turniejów wielkoszlemowych. W Wimbledonie zagrała jeszcze sześć razy, dochodząc do półfinału w 1983 roku, w wieku 39 lat.,

Wimbledon tytuły: pięć (2002, 2003, 2009, 2010, 2012)

ostatni rozdział historii Sereny Williams nie został jeszcze napisany.przed zakończeniem może ona awansować o kilka miejsc w rankingu mistrzyń Wimbledonu.

jej pięć tytułów Wimbledonu na przestrzeni 10 lat świadczy o jej długowieczności i zdolności do utrzymania wysokiego poziomu gry przez dłuższy czas., Pierwszą koronę na Wimbledonie zdobyła w wieku 20 lat, a piątą w wieku 30 lat. W wieku 33 lat wzięła udział w tegorocznym Wimbledonie jako faworytka do wygrania swojej szóstej Korony Wimbledonu. Jeśli Williams wygra, zostanie najstarszą kobietą, która zdobyła tytuł wielkoszlemowy, będąc o kilka dni starsza od Martiny Navratilovej, gdy wygrała koronę Wimbledonu w 1990 roku.

zwycięstwo Wimbledonu dałoby Williamsowi pierwsze trzy nogi w roku kalendarzowym Wielkiego Szlema, które mogłaby zakończyć wygraną w US Open., Zwycięstwo w Wimbledonie dało Williams 21. tytuł wielkoszlemowy w grze pojedynczej, pozostawiając ją jedną za Steffi Graf (rekordzistką ery Open) i trzy za Margaret Court (która jest właścicielką rankingu wszech czasów).

Williams był szczególnie skuteczny w finałach Wielkiego Szlema, posiadając rekord 20-4 w meczach o tytuł, w tym 5-2 na Wimbledonie.

Williams nie dał żadnych wskazówek, że spadek jest nieuchronny. Jest nadal w rankingu nr 1 przez szeroki margines, i nie ma powodu, aby sądzić, że będzie ona faworytem Wimbledonu w 2016 i 2017, jeśli zdecyduje się kontynuować grę.,

Steffi Graf

Wimbledon tytuły: siedem (1988, 1989, 1991, 1992, 1993, 1995, 1996)

Steffi Graf w siedmiu singlowych Mistrzostwach Wimbledonu jest drugą pod względem liczby zwycięstw wśród kobiet w erze Open (za dziewiątką Martiną Navratilovą) i trzecią pod względem liczby zwycięstw (również za ósemką Helen Wills).

pierwszy tytuł wielkoszlemowy Graf, uzyskany trzy tygodnie po jej 19.urodzinach, był najbardziej znaczący, ponieważ był częścią roku kalendarzowego Wielkiego Szlema w 1988 roku., Od tego samego roku nikt nie wygrał wszystkich czterech turniejów wielkoszlemowych.

w latach 1988 i 1989 Graf musiała w finale pokonać Martinę Navratilovą, być może najlepszą zawodniczkę na trawie wszech czasów, aby zdobyć tytuły.

najbardziej imponujący występ Graf miał miejsce podczas Wimbledonu w 1992 roku, kiedy pokonała rozstawioną z numerem 3 Gabrielę Sabatini 6: 3, 6: 3 w półfinale i zdominowała rozstawioną z numerem 1 Monikę Seles 6: 2, 6: 1 w finale. Seles wygrał dwa pierwsze mistrzostwa 1992 roku, ale nie był to mecz dla Grafa w All England Club tego dnia.,

w latach 1995 i 1996 triumfowała we wszystkich trzech turniejach Wielkiego Szlema, w których uczestniczyła. (Utraciła szanse na ukończenie wielkoszlemowych slamsów, nie grając w pierwszym wielkoszlemowym sezonie, Australian Open.)

Graf zagrał w finale Wimbledonu dziewięć razy, wygrywając wszystkie oprócz dwóch., Przegrała w swoim pierwszym finale Wimbledonu z Navratilovą, gdy Graf miała 18 lat, a 30-letnia Graf została pokonana przez Lindsay Davenport w finale swojego ostatniego występu w turnieju wielkoszlemowym w singlu w 1999 roku.

Pete Sampras

Wimbledon tytuły: siedem (1993, 1994, 1995, 1997, 1998, 1999, 2000)

Pete Sampras nie był zawodnikiem, którym są dziś Roger Federer, Novak Djokovic i Rafael Nadal. Sampras nigdy nie dotarł do finału French Open., Jednak jego duża gra serve-and-volley była skuteczna na twardych kortach i idealna na trawę.

Pete Sampras wygrał siedem tytułów Wimbledonu w ciągu ośmiu lat, jego jedyną porażką w tym odcinku była ćwierćfinałowa przegrana z Richardem Krajickiem w 1996 roku.

Sampras wygrał swój pierwszy tytuł Wimbledonu w 1993 roku, pokonując kolejno Andre Agassiego, Borisa Beckera i Jima Couriera. Wszystkie trzy ofiary zostały sklasyfikowane nr 1 w jednym czasie, a każda z nich zdobyła co najmniej cztery tytuły wielkoszlemowe w singlu.,

to doprowadziło Samprasa do Passy 25 zwycięstw z rzędu w All England Club, która zakończyła się porażką z Krajickiem. Sampras wygrał 32 mecze Wimbledonu, zanim w 2001 roku przegrał z Rogerem Federerem w 16.rundzie.

między przegraną półfinałową z Goranem Ivaniseviciem w 1992 roku i przegraną w czwartej rundzie z Federerem w 2001 roku, Sampras wygrał 56 Z 57 meczów na Wimbledonie. Być może bardziej wskazującym na jakość Mistrzostwa Samprasa jest fakt, że nigdy nie przegrał finału Wimbledonu, pokonując 7-0 w meczach decydujących o tytule.,

Roger Federer

Wimbledon tytuły: siedem (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2012)

Roger Federer 's seven men' s Wimbledon singles titles są związane dla najbardziej w historii, i został nazwany największym graczem kiedykolwiek w tenisowy kanał 2012 rankingi największych graczy w historii. Tylko te dwa fakty zapewnią mu miejsce na szczycie rankingu największych mistrzów Wimbledonu.,

Federer praktycznie był właścicielem All England Club do 2000 roku, wygrywając pięć Koron Wimbledonu z rzędu w latach 2003-2007, wyrównując rekord mężczyzn w kolejnych tytułach ustanowiony przez Bjorna Borga.

jego pięcioletni bieg rozpoczął się po zawstydzającej stracie, ponieważ rozstawiony z numerem 7 Federer został pokonany w setach w pierwszej rundzie Wimbledonu 2002 przez kwalifikanta Mario Ancica, który zajął 154.miejsce na świecie.

jednak Federer nie przegrał w All England Club ponownie, aż Rafael Nadal pokonał go w epickim, pięciosetowym finale 2008., Przegrana 6: 4, 6: 4, 6: 7, 6: 7, 9: 7 zakończyła 40-meczową passę Federera na Wimbledonie i 65-meczową passę na trawie.

umiejętności Federera na boisku-które łączyły potężne uderzenia obu skrzydeł z doskonałą grą sieciową, konsekwentnym serwowaniem i zręcznym dotykiem—sprawiły, że przez prawie dekadę był niemal niepokonany na trawie.

jego Wimbledońska dominacja rozpoczęła się w 2003 roku, kiedy to przeszedł przez finałową czwórkę przeciwników bez straty seta., Federer znokautował Andy ' ego Roddicka w finale przez następne dwa lata, a jedynym setem, który Federer przegrał w Wimbledonie w 2006 roku był tiebreaker w trzecim secie przeciwko Nadalowi w finale.

Federer ponownie pokonał Nadala w finale w 2007 roku.

najbardziej imponujący występ Federera na Wimbledonie mógł być tym, który wyprodukował jego najnowszy tytuł Wimbledonu.Federer pokonał Novaka Djokovicia i Andy ' ego Murraya w dwóch ostatnich rundach, aby wygrać turniej 2012.,

Martina Navratilova

Wimbledon singles titles: Nine (1978, 1979, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1990)

Martina Navratilova wygrała więcej koron singlowych Wimbledonu niż jakakolwiek osoba w historii, Era Open lub pre-Open, mężczyzn lub kobiet. Aby przedstawić osiągnięcia Navratilovy w perspektywie, zdobyła tak wiele tytułów singlowych Wimbledonu, jak John McEnroe, Rafael Nadal, Jimmy Connors i Novak Djokovic razem.,

Navratilova wygrała swój pierwszy tytuł singlowy Wimbledonu jako 21-letnia Czeszka, a ostatni jako 33-letnia Amerykanka. W międzyczasie jej przełomowe ogłoszenie w 1981 roku, w którym ujawniła się jako lesbijka, stało się czynnikiem zmian społecznych.

wygrała 18 wielkoszlemowych tytułów singlowych, ale nie więcej niż cztery w żadnym większym turnieju poza Wimbledonem, gdzie była blisko niepokonana przez ponad dekadę.

Navratilova wychowywała się na wolnych kortach ziemnych w Czechosłowacji, ale stała się prawdopodobnie najlepszą kobiecą zawodniczką na trawie w historii., Dominowała w okresie, w którym występowały jedne z najlepszych kobiecych zawodniczek w historii, wygrywając sześć tytułów Wimbledonu z rzędu w latach 1982-1987.

pokonała Chrisa Everta, Tracy Austin i Evonne Goolagong i wygrała swój pierwszy Wimbledon. Navratilova nie przegrała więcej niż cztery mecze w żadnym ze swoich ostatnich czterech meczów Wimbledonu w 1983 i nie awansowała do tytułów w 1984 i 1986 bez straty seta.,

Navratilova pokonała Evert i Steffi Graf i zdobyła koronę w 1987 roku, a jej najbliższy mecz w drodze do tytułu z 1990 roku to zwycięstwo 6: 3, 6: 4 nad Gabrielą Sabatini w półfinale.

aby dodać trochę wisienki na torcie Wimbledonu, Navratilova zdobyła siedem tytułów deblowych kobiet i cztery korony gry mieszanej w All England Club.