Jeśli byłeś w Muzeach Watykańskich i włóczyłeś się po salach, biorąc szeroki asortyment sztuki i rzeźby, to z pewnością zdarzyło się również na „Rafaela” pokoje znajdujące się na drugim piętrze Pałacu Watykańskiego.
W latach 1509-1511, Raphael Sanzio z Urbino, gwiazda malarzy w tym czasie, wraz z Leonardo i Michelangelo, został wezwany do Rzymu, aby pracować dla papieża Juliusza II., Juliusz został wybrany na papieża w 1503 roku po jednym z najkrótszych konklawe—ze względu na fakt, że przekupił wszystkich. Był miłośnikiem wojny, który prowadził własne armie; i miłośnikiem sztuki, zamawiając jedne z największych dzieł w historii: urządzone pokoje Rafaela w Watykanie i Kaplica Sykstyńska Michała Anioła. Te dzieła sztuki są przykładem wysokiej renesansowej techniki fresku.,
papież Juliusz miał nadzieję przyćmić wczesnorenesansowe obrazy w apartamentach Borgia swojego poprzednika papieża Aleksandra VI w pokojach bezpośrednio pod jego. W tym celu zlecił Rafaelowi udekorowanie swoich prywatnych komnat. To było odważne posunięcie z jego strony, aby poprosić Rafaela o namalowanie tak wielkiego schematu fresków, tak jak to było dla niego, aby poprosił Michała Anioła o zaprojektowanie cyklu fresków w Kaplicy Sykstyńskiej., Żaden z artystów nie miał wcześniej doświadczenia w pracy nad freskami; Raphael był znany z małych portretów i obrazów religijnych na drewnie i ołtarzach, a Michał Anioł swobodnie pracował w kamieniu.
ale być może obaj artyści, którzy tak naprawdę nie lubili się zbytnio, wyróżniali się w produkcji wspaniałej pracy właśnie ze względu na swoją rywalizację—ani nie chcieli zawieść i wspaniale podrosli do wyzwania.,
przede wszystkim fresk Rafaela „Szkoła Ateńska” znajdujący się w strofie della Segnatura, która miała być biblioteką Juliusza, jest świecącym przykładem małżeństwa sztuki, filozofii i nauki, przesłanką dla całego włoskiego ruchu renesansowego. Wydaje się apropos ozdobić studium Papieża portretami wielkich myślicieli. Każdy, kto wejdzie do pokoju, byłby pod wrażeniem ekstremalnej Kultury i rozległej wiedzy nowego papieża.,
obraz składa się z grup figur ilustrujących historię filozofii i różne sposoby postrzegania świata, jakie rozwijali starożytni filozofowie greccy.
figury są ustawione w rozbudowanej architekturze, a pierwszymi znakami, które ogląda widz, są figury Platona i Arystotelesa. Posiadają środkową scenę otoczoną łukiem za nimi.,
gdy oko widza porusza się po złożonym panoply, zacznie zauważać innych znaczących myślicieli. Po lewej stronie Platona znajduje się Sokrates, rozpoznawalny ze starożytnego popiersia filozofa, którego Raphael miał używać jako swojego przewodnika. Na zdjęciu rozmawia ze swoimi uczniami, generałem Alcybiadesem i Ajschynesem z Sfinksa.,
w lewym dolnym rogu Pitagoras-znany ze swoich matematycznych i naukowych odkryć—pisze w książce, ponieważ jeden z jego asystentów trzyma diagram na tablicy.
po przeciwnej stronie Euklid, ojciec geometrii, jest przedstawiony pochylony i rysowany za pomocą kompasu. Obok niego znajduje się astronom Ptolemeusz, który trzyma w ręku ziemską kulę ziemską.,
jeden z jego uczniów zagląda na widza i to sam Raphael maluje się na obrazie!
Na Pierwszym Planie, rozłożonym na schodach świątyni, znajduje się postać Diogenesa, założyciela filozofii cynicznej. Jest on pokazany poza innymi, ponieważ wierzył w życie proste życie unikając konwencji kulturowych.,
Co ciekawe, Inna izolowana postać po lewej stronie Diogenesa jest pokazana w klasycznej pozycji „myśliciela”. Ten ponury hulk człowieka jest uważany za filozof Heraklit, który uniknął swojego uprzywilejowanego życia, aby żyć samotnie jako filozof. Był uważany za mizantropa z powodu jego ogólnej nienawiści, niechęci i nieufności do gatunku ludzkiego—w rezultacie był podatny na melancholię i określany jako ” Płaczący filozof.,”
od dawna uważa się, że postać ponurego Heraklita jest portretem Michała Anioła, który słynął ze swojej zrzędliwości.
Och, to było jak mucha na tym fresku, kiedy Michał Anioł po raz pierwszy zobaczył obraz Rafaela! Ale mógł czuć się jeszcze bardziej wściekły, gdy Rafael—osobisty ulubieniec papieża za jego wciągające sposoby-kiedy ambasador omyłkowo ogłosił, że Kaplica Sykstyńska została udekorowana przez Rafała.
ale w końcu Michał Anioł miał ostatnie słowo., Dożył osiemdziesięciu ośmiu lat i kontynuował pracę w Watykanie—zaplanował nawet masywną kopułę nad św. Peterem. Z drugiej strony Raphael zmarł w wieku trzydziestu siedmiu lat na chorobę seksualną, którą zaraził się od swojej kochanki.
pogrzeb Rafaela był dość ekstrawagancki, w którym uczestniczyły ogromne tłumy. Został pochowany w Panteonie, a na jego grobie wyryto po łacinie: „tu leży słynny Rafał, przez którego natura bała się zostać podbita, gdy żył, a kiedy umierał, bała się śmierci.,”
nie było jednak hołdu od Michała Anioła. Po czterdziestce napisał później list oskarżający Rafaela o plagiat, skarżąc się na wszystko, co Raphael wiedział o sztuce, dostał od Michała Anioła.