proszek niobu

Koncentraty Kolumbitu i żużle cyny o wysokiej zawartości tantalu (większej niż 10 procent) są bezpośrednio ubrane w większości przypadków w mokrym procesie chemicznym. Z drugiej strony żużle cyny o niskiej zawartości tantalu są najpierw topione w piecu łukowym elektrycznym z dodatkiem materiału topnikowego, a zawartość tantalu i niobu jest zbierana jako żelazostop. Bogata w tantal Ruda lub żelazostop jest następnie kruszona, mielona i rozkładana w kwasie fluorowodorowym., Następnie następuje proces ekstrakcji ciecz-ciecz, w którym dwa metale są rozpuszczane w lekko kwaśnym wodnym roztworze paszowym, do którego miesza się rozpuszczalnik organiczny, Zwykle keton metylowo-izobutylowy. Tantal jest ekstrahowany jako fluor w roztworze organicznym, podczas gdy niob pozostaje w pozostałościach wodnych lub rafinacie. Niob jest następnie strącany z roztworu jako fluor przez dodanie wodorotlenku amonu, a placek filtracyjny jest suszony i palony lub kalcynowany w temperaturze 900-1000 °C (1,650–1,800 °F) w celu uzyskania pięciotlenku niobu., Tlenek ten może być redukowany glinotermicznie w celu wytworzenia Niobium reguli (nieczystych GLOBUL metalicznych), jak w produkcji ferroniobium. Reguli mogą być dalej oczyszczane przez wiązkę elektronów topiąc się w wlewki lub mogą być poddawane procesowi hydriding i dehydriding w celu wytworzenia proszku niobu.

w procesie hydridingu nieczysty niob jest kruszony na kawałki i umieszczany w piecu, który jest ewakuowany i ogrzewany do temperatury 800-950 °c (1450-1750 °F). Wodór jest następnie podawany do pieca i przekazywany nad ładunkiem przez dwie do czterech godzin., Po uwodnieniu niob jest kruszony i sproszkowany na drobny proszek, który następnie jest podgrzewany i odwadniany w próżni w celu wytworzenia proszku niobu. Proszek można prasować mechaniczną lub izostatyczną prasą do „zielonych” (czyli nie wypalonych) kompaktów o gęstości 60-65 procent teoretycznego maksimum, a następnie spiekać. Spiekanie odbywa się w próżni w temperaturze 2.100–2.300 °C (3.800–4.150 °F), albo poprzez bezpośrednie ogrzewanie oporowe, albo przez ogrzewanie pośrednie. Gdy stosuje się bezpośredni opór, kontakt elektryczny jest wykonany za pomocą chłodzonych wodą zacisków miedzianych z lutowanymi okładzinami wolframowymi., Temperatura jest zwiększana etapami, aby umożliwić odparowanie zanieczyszczeń i zapobiec nagłemu uwalnianiu się gazu. Podczas spiekania próżniowego następuje oczyszczanie metalu, co prowadzi do poprawy jego właściwości mechanicznych.