zarządzanie jest zasadniczo procesem podejmowania decyzji, a menedżerowie na różnych poziomach zajmują się głównie podejmowaniem decyzji. Bez decyzji funkcje zarządzania nie mogłyby się odbyć, a cały proces zarządzania nie mógłby istnieć.

podejmowanie decyzji jest ważnym aspektem planowania. Bez podejmowania decyzji nic nie można zrobić., Do wykonywania zadań związanych z zarządzaniem, takich jak planowanie, organizowanie, kontrola itp., decyzje powinny być podejmowane, ponieważ pomaga wyznaczać cele, przygotowywać plany działania, wprowadzać innowacje, określać strukturę organizacyjną koncernu i tak dalej.

fazy procesu podejmowania decyzji lub racjonalnego podejmowania decyzji

proces podejmowania decyzji obejmuje następujące fazy:

1. Identyfikacja problemu: pierwszym krokiem w procesie decyzyjnym jest określenie rzeczywistej przyczyny problemu., Polega ona na jednoznacznym zdefiniowaniu i sformułowaniu problemu. W praktyce zdefiniowanie problemu nie jest łatwym zadaniem. To, co wydaje się być problemem, może być jego objawami. Więc kierownik powinien kopać dalej, aby zidentyfikować prawdziwy problem.

zdefiniowanie problemu polega na zidentyfikowaniu czynników krytycznych, aby takie czynniki mogły być ograniczone przez menedżera i ustalenie, czy istnieją jakiekolwiek czynniki ograniczające rozwiązanie problemu. W tym celu menedżer powinien odwoływać się do celów, zasad, polityk itp., biznesu.,

2. Analiza problemu: po zdefiniowaniu problemu następnym krokiem w procesie podejmowania decyzji jest analiza problemu. polega ona na zbieraniu i klasyfikowaniu jak największej liczby faktów. Zgromadzone informacje powinny być klasyfikowane na podstawie przyszłości decyzji i jej wpływu. Gromadzenie odpowiednich i dokładnych danych jest niezbędne, ponieważ jakość decyzji będzie zależeć od jakości wykorzystywanych danych.

3., Opracowanie alternatywnego rozwiązania problemu: większość działań będzie miała alternatywy. Sposób działania nie staje się najlepszy tylko dlatego, że był w użyciu przez długi czas. Dlatego rozsądna decyzja wymaga rozważenia wszystkich alternatyw. Krok ten obejmuje identyfikację czynników ograniczających, ponieważ umożliwi menedżerowi poszukiwanie tych alternatyw, które przezwyciężą czynniki ograniczające.

4., Ocena alternatyw: po opracowaniu odpowiednich alternatyw, następnym krokiem jest ich ocena, aby wybrać najlepszą. Porównując alternatywy, należy wziąć pod uwagę różne czynniki, które są podane tutaj.

1. czynniki ilościowe – czynniki, które można zmierzyć np. koszty stałe i eksploatacyjne.
2. czynniki jakościowe lub niematerialne – czynniki, których nie można zmierzyć tj. czynniki niezmierne, np. stosunki pracy, zmiany w technologii., Podczas oceny czynników jakościowych, planista powinien sprawdzić, czy te czynniki mogą być mierzone ilościowo. Jeśli okaże się, że nie są one mierzalne ilościowo, powinien ocenić znaczenie i wpływ, a następnie dojść do wniosku.

5. Decydowanie o najlepszym kierunku działania: po ocenie różnych alternatyw, następnym krokiem jest podjęcie decyzji o najlepszej alternatywie. Menedżer powinien wziąć pod uwagę ekonomię, czynniki ryzyka, ograniczenie zasobów, wykonalność jego wdrożeń itp.,, w momencie decydowania o najlepszym kierunku działania. Koontz I O ' Donnell zaproponowali trzy podstawy do wyboru najlepszej z alternatyw.,

1. wcześniejsze doświadczenia,
2. eksperymenty i
3. badania i analizy.

6. Przekształcenie decyzji w działanie: jeśli podjęta decyzja pozostaje w dokumencie, nie ma sensu w podejmowaniu decyzji. Po podjęciu decyzji należy ją przekształcić w działanie, tj. wdrożyć. Wdrożenie obejmuje następujące kroki.,

4. opracowanie mechanizmów feed back w celu sprawdzenia postępów w realizacji.

7. Kontrola: po wdrożeniu decyzji następnym krokiem jest kontrola., Termin kontrolowanie obejmuje następujące kroki:

1. porównywanie wartości rzeczywistych z oczekiwanymi wynikami.