• krtani
• gardła
• podniebienia
• języka
• warg

wraz z tym wymagane jest kontrolowane wydechy, aby powietrze mogło być uwalniane z odpowiednią prędkością i w odpowiednich ilościach.

neurologiczna Kontrola prawidłowej mowy

powyższe struktury niezbędne do mowy są kontrolowane przez układ nerwowy., Przewody kortykobulbowe z obu kortykobulbowych przesyłają sygnały do jąder następujących nerwów:

• nerw błędny
• nerw twarzowy
• nerw hipoglikemiczny
• nerw Frenczny

na motoryczne aspekty mowy, podobnie jak inne ruchy, wpływa również układ pozapiramidowy poprzez zwoje podstawy i móżdżek. Trwają badania nad tym, które obszary kory mózgowej są zaangażowane w mowę, a zwłaszcza w odzyskiwanie mowy po udarze mózgu.

fonacja i artykulacja

mowa ma dwa elementy: fonację i artykulację.,

• fonacja: produkcja dźwięków, wynikająca ze strun głosowych w krtani.
• artykulacja: skurcze mięśni różnych innych struktur zaangażowanych w mowę, czyli gardła, podniebienia, języka i warg. Te skurcze mięśni zmieniają Dźwięki głosowe z krtani, w wyniku czego powstają Dźwięki uznawane za słowa.

zaburzenia artykulacji

jest to również nazywane dyzartrią lub anartrią. Istnieje kilka przyczyn:

• porażenie pęcherza
• porażenie Pseudobulbarowe
• móżdżkowo-ataksowe
• hiperkinetyczne

móżdżkowo-ataksowe, hipokinetyczne i hiperkinetyczne dyzartria są omówione gdzie indziej.

porażenie Bulbara

opis

porażenie Bulbara odnosi się do rdzenia. Porażenie opuszkowe jest wynikiem chorób nerwów czaszkowych dolnych (VII-XII)., Deficyt mowy występuje z powodu paraliżu lub osłabienia mięśni artykulacji, które są dostarczane przez te nerwy czaszkowe. Przyczyny tego są szeroko podzielone na:

• zaburzenia mięśniowe.
• choroby jąder motorycznych w rdzeniu i dolnym ponsie.
• choroby nerwów śródszpikowych rdzenia kręgowego.
• choroby nerwów obwodowych zaopatrujących mięśnie.

Nerwy bulbar również unerwiają mięśnie zaangażowane w połykanie i mięśnie twarzy.,

porażenie nerwu wzrokowego jest czasem klasyfikowane także jako nie progresywne lub progresywne. Niedojrzałe porażenie nerwu wzrokowego jest rzadkim schorzeniem o niepewnej etiologii i w literaturze jest o nim niewiele doniesień.Postępujące porażenie opuszkowe może wystąpić u dzieci lub dorosłych i tworzyć spektrum nasilenia, oparte na wspólnej funkcji dysfunkcji opuszkowej i zwyrodnienia neuronów ruchowych. W niektórych przypadkach wykryto nieprawidłowości genetyczne, które pojawiły się w dzieciństwie., Zespoły Browna-Vialetto-Van Laere 'a i Fazio-Londe' a to najnowsze dziecięce formy postępującego porażenia bulbarowego, które można genetycznie zdefiniować.

Prezentacja

• usta – Drżące.
• język-słaby i zmarnowany i siedzi w ustach z fascynacją.
• ślinienie-gdy ślina zbiera się w jamie ustnej, a pacjent nie jest w stanie przełknąć (dysfagia).
• brak ruchów podniebiennych.
• dysfonia-zgrzytanie spowodowane porażeniem strun głosowych; ton nosowy w przypadku obustronnego porażenia podniebienia.,
• artykulacja-trudności w wymowie r; Brak możliwości wymowy spółgłosek w miarę rozwoju dyzartrii.

jeśli patologia postępuje, mowa staje się niewyraźna i ostatecznie staje się niewyraźna. Mogą również występować deficyty neurologiczne w kończynach-np. wiotkie napięcie, osłabienie z faszykulacjami.

etiologia

istnieje szeroki zakres przyczyn. Poniższa lista nie jest wyłączna:

• błonica.
• Poliomyelitis .
• choroba neuronów ruchowych-np. postępujące porażenie bulbarowe (mogą występować również cechy porażenia rzekomobłoniastego).,
• zdarzenia naczyniowo-mózgowe pnia mózgu.
• guzy pnia mózgu.
• po radioterapii raka nosogardła.
• Po operacji na nerwiak nerwu słuchowego.
• zespół Guillaina-Barrégo.

porażenie Pseudobulbarowe

opis

porażenie Pseudobulbarowe wynika z choroby układu kortykobulbar. Obustronne uszkodzenie dróg oddechowych musi wystąpić w przypadku klinicznie oczywistej choroby, ponieważ mięśnie są obustronnie unerwione.,

Prezentacja

• język – sparaliżowany; brak marnotrawstwa i fascynacji; mowa „Kaczora Donalda”; Brak możliwości wystawienia.
• ruchy podniebienne nieobecne.
• Drybling uporczywie.
• mięśnie twarzy-mogą być również sparaliżowane.
• refleks-wyolbrzymiony (np. szarpnięcie szczęki).
• może występować niedomykalność nosa.
• Dysfoniczne.
• Dysfagic.
• może występować również labilność emocjonalna.

mogą wystąpić również deficyty neurologiczne kończyny-np. zwiększone napięcie, wzmożony odruchy i osłabienie.,

etiologia

• zdarzenia naczyniowo – mózgowe-np. obustronne zawały wewnątrz torebki.
• zaburzenia demielinizacyjne-np. stwardnienie rozsiane.
• choroba neuronów ruchowych.
• wysokie guzy pnia mózgu.
• uraz głowy.

w chorobach neuronów ruchowych często dochodzi do porażenia zarówno bulbarowego, jak i rzekomobłoniastego.

badania

nowe osiągnięcia technologiczne doprowadziły do wykorzystania badań neurofizjologicznych do oceny różnych aspektów zaburzeń mowy.,Należą do nich artykulografia elektromagnetyczna (EMA), elektropalatografia (EPG) i wykrywanie ciśnienia EPG. Inne testy zależą od podejrzewanej przyczyny, ale obejmie rutynowe badania krwi, obrazowanie mózgu i pnia mózgu (albo CT lub MRI) i elektromiografii.

Postępowanie

• wszyscy pacjenci powinni być skierowani do neurologów. Pacjenci będą potrzebowali przyjęcia, jeśli dysfagia jest obecny lub objawy są szybko postępujące.
• leczenie będzie skierowane do przyczyny.
• zmiany postawy mogą pomóc w ślinieniu się śliny i mogą zapobiec zachłyśnięciu.,
• środki wspomagające mogą obejmować baklofen na spastyczność, leki przeciwcholinergiczne na ślinotok, leczenie zachłystowego zapalenia płuc, jeśli wystąpi i uwagę na odżywianie-np. karmienie dojelitowe.
• zarządzanie powinno obejmować terapeutów mowy i języka oraz dietetyka.
• analiza genetyczna może być odpowiednia dla przypadków prezentujących się w dzieciństwie.

powikłania

• słabe uzębienie.
• złe odżywianie.
• zaburzenia psychiczne.
• progresja choroby podstawowej.

rokowanie

zależy to od przyczyny.