antyglobulina lub test Coombsa jest częścią testów zgodności, którym musi poddać się każdy pacjent, który otrzyma transfuzję krwinek czerwonych. Test ten jest również niezbędny w pracy diagnostycznej pacjentów z niedokrwistością, której pochodzenie nie jest łatwo określone i kiedy etiologia musi być precyzyjnie określona.

w 1945 roku Robin Coombs, Arthur Mourant i Rob Race opisali test wykrywający przeciwciała anty-Rho (anty-D) nie-aglutynujące.,1 pierwotnie test został opracowany przez Robina Coombsa w ramach jego studiów podyplomowych w Race and Mourant ' s laboratory w Cambridge w Anglii w 1945 roku. Jego celem było zbadanie właściwości przeciwciał zaangażowanych w kontekście tego, co było znane jako erytroblastoza płodu, która jest obecnie znana jako choroba hemolityczna noworodka (HDN), spowodowana najczęściej przez niezgodność między Rh-ujemną matką uczuloną podczas poprzedniej ciąży, która wytwarza przeciwciała IgG anty-D zdolne do przejścia przez barierę łożyska ze względu na ich niewielkie rozmiary, które następnie pokrywają płodowe krwinki czerwone., Są one później fagocytozowane w śledzionie i wątrobie, narządach, które oprócz innych funkcji utrzymują pozamałżeńskie hematopoezy u płodu, aby zrekompensować niedokrwistość wynikającą z hemolizy. Później test Coombsa został użyty do wykazania obecności niekompletnych przeciwciał, które obejmowały erytrocyty in vivo, takich jak w przypadkach autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej (AHA). Opis metody i jej zastosowania w różnych chorobach hematologicznych został opublikowany w The Lancet i British Journal of Experimental Pathology odpowiednio w 1945 i 1946 roku.,2

Zasady testu antyglobulinowego są następujące: gdy immunoglobuliny klasy IgG (gamma globulina) i dopełniacza (Beta globulina) pochodzenia ludzkiego są wstrzykiwane różnym królikom, wytwarzają przeciwciała IgG przeciwko tym globulinom, które są następnie mieszane w laboratorium w celu wytworzenia odczynnika Coombsa o szerokim spektrum działania, który jest stosowany w codziennej praktyce bankowej krwi., Cząsteczki Antyglobuliny IgG królika działają jak Most, który łączy niekompletne przeciwciała IgG pokrywające sąsiednie krwinki czerwone, powodując aglutynację i wizualizację reakcji gołym okiem, co można zobaczyć w probówce lub karcie żelowej, interpretowanej jako pozytywny test Coombsa.

istnieją dwa warianty tego testu. Gdy jest stosowany do wykrywania przeciwciał związanych z erytrocytami in vivo, jest znany jako bezpośredni test antyglobulinowy lub bezpośredni test Coombsa., Z drugiej strony, gdy antyglobulina jest stosowana do wykrywania obecności in vitro wolnych przeciwciał w surowicy po inkubacji w fazie krzyżowej Coombsa, jest ona znana jako pośredni test antyglobulinowy lub pośredni test Coombsa. Ten wariant testu jest stosowany w wykrywaniu przeciwciał anty-D w surowicy matek kobiet z ujemnym antygenem D, a także w poszukiwaniu i identyfikacji przeciwciał w surowicy, gdy stosuje się panel komercyjnych erytrocytów, których fenotyp jest znany.,3,4

Aplikacjestest bezpośredni Coombsa

• w badaniu przeciwciał, takich jak u pacjentów z autoimmunologiczną niedokrwistością hemolityczną.

• w badaniu alloantyp, takich jak u noworodków cierpiących na chorobę hemolityczną noworodka.

• w celu udokumentowania reakcji transfuzji hemolitycznej.

pośredni test Coombsa

• w wykrywaniu nieregularnych przeciwciał w surowicy pacjenta.

• w oznaczaniu fenotypów krwinek czerwonych.

• w ramach testu crossmatch.,

Ręczne i automatyczne metody testu Coombsa

można je ogólnie rozważyć: (1) techniki probówek, które były tradycyjne i obecnie praktycznie nieużywane, (2) techniki mikropłytek i (3) techniki aglutynacji w kolumnach żelowych. Metody fazy stałej (żel, szklane koraliki i mikropłytki) pojawiły się w latach 90.i były powszechnie stosowane w Meksyku od roku 2000. Obecnie najczęściej stosowaną techniką są karty z żelowymi kolumnami.

Test żelowy

w 1990 roku Lapierre opracował system TESTÓW żelowych.,5 opierały się one na zastosowaniu cząsteczek żelowych dekstranu akrylamidu, czyli matrycy żelowej, która działała jak filtr, zatrzymując aglutynowane krwinki czerwone przed przechodzeniem przez nie, a tym samym zatrzymując krwinki czerwone na powierzchni żelu w zależności od ich wielkości, co stanowi pozytywny wynik testu. Reakcja negatywna tworzy guzek nie aglutynowanych czerwonych krwinek na dnie mikrotubiny., Karta żel zawiera 6 mikrotubes, co pozwala na określenie 6 różnych antygenów i przeciwciał, Zwykle ABO grupy krwi (bezpośrednie i odwrotne) i Rh (antygen D), testy zgodności, i Coombs testy. Testy te mogą być wykonywane ręcznie lub automatycznie.,5

wśród zalet automatyzacji są następujące: większa liczba próbek może być analizowana, umyte erytrocyty nie są wymagane, poprawia się precyzja i odtwarzalność, eliminuje się subiektywność w interpretacji wyników, Wyniki można zachować przez wiele godzin, a Praca fizyczna jest zmniejszona, minimalizując podatność na błędy w różnych fazach badania.

bezpośredni test Coombsa

gdy bezpośredni Test antyglobulinowy jest pozytywny, oznacza to, że na erytrocytach obecne są niekompletne przeciwciała IgG lub fragmenty dopełniacza (konkretnie C3d)., Z drugiej strony, gdy nie ma aglutynacji (test ujemny), przeciwciała te nie są obecne na powierzchni erytrocytów (rys. 1).6

ujemny bezpośredni test Coombsa nie musi oznaczać, że nie ma niekompletnych przeciwciał na krwinkach czerwonych, ponieważ zwykłe odczynniki dla ludzkich polispecyficznych antyglobulin, które są używane codziennie w bankach krwi, reagują tylko wtedy, gdy na erytrocyty jest co najmniej 200 cząsteczek IgG lub więcej. W ten sam sposób, jeśli przeciwciało zaangażowane jest IgA, jak w niektórych przypadkach autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej, test będzie ujemny, ponieważ standardowy odczynnik Coombsa nie zawiera przeciwciał anty-Iga.,7,8

pośredni test Coombsa

pośredni ludzki Test antyglobulinowy jest dodatni, gdy w surowicy znajdują się wolne przeciwciała IgG, podobnie jak w przypadku choroby hemolitycznej noworodka, test jest również rutynowo stosowany do identyfikacji nieregularnych (nieoczekiwanych) przeciwciał wykorzystujących komercyjny panel czerwonych krwinek (rys. 1).,6

podsumowując, od czasu wprowadzenia do laboratorium klinicznego 70 lat temu test Coombsa ewoluował technicznie, a jego zasady nadal obowiązują do dziś, co czyni ten prosty i ekonomiczny test jednym z najbardziej wszechstronnych i ważnych zastosowań w diagnostyce chorób hematologicznych oraz w bezpiecznej praktyce medycyny transfuzji.

finansowanie

nie udzielono wsparcia finansowego.

konflikt interesów

autorzy nie mają żadnych konfliktów interesów do zadeklarowania.