dyskusja

badania donoszono o absorpcji żelaza z różnych diet, takich jak amerykańska, meksykańska, typowa latynoamerykańska, mieszana amerykańska lub Kanadyjska, duńska i brytyjska dieta. Chiny mają największą (prawie 1,4 miliarda) populację na świecie, z ryżem i pszenicą jako podstawowym pożywieniem odpowiednio w południowych i północnych Chinach., Aby określić wartość DRI żelaza dla chińskiej populacji, to jest raczej ważne, aby obserwować stan wchłaniania żelaza w diecie z ryżu i pszenicy w Chińskiej populacji. Z pomocą techniki stabilnego izotopu Zhou et al. zmierzono wchłanianie żelaza w diecie u 12 młodych Chińczyków tybetańskich (18-24 lat) i uzyskano ogólny wskaźnik wchłaniania wynoszący 13.,4%, ale to badanie właśnie odzwierciedlało wchłanianie żelaza w bardzo małej części chińskiej populacji, ponieważ osoby te żyły na dużej wysokości i miały duże różnice w wzorcach diety, stanie odżywienia żelaza i tle genetycznym od większości innych chińskich populacji. Do tej pory żadne dostępne dane nie mogą być wykorzystane bezpośrednio do ustalenia Chińskich drenów żelaza, wzywając do konieczności dokładnego oszacowania wchłaniania żelaza z typowych całych chińskich diet w Chińskiej populacji dorosłych., W tym badaniu zbadaliśmy absorpcję żelaza bez hemu i biologiczne wykorzystanie z typowych całych Diet u młodych chińskich mężczyzn miejskich przy użyciu podwójnie znakowanej techniki stabilnego izotopu. Ponadto, biorąc pod uwagę dużą różnicę w wzorcach diety w Chinach, zaobserwowaliśmy również, czy wchłanianie i wykorzystanie żelaza może mieć wpływ na podstawowe wzorce południowych i Północnych Chin.

w tym badaniu, aby prawidłowo oszacować wchłanianie żelaza w diecie, podawano pacjentom typowe całe chińskie diety zamiast pojedynczych posiłków., Bardzo ważne jest, aby najpierw sformułować reprezentatywną dietę eksperymentalną, która może zestawić dane dotyczące inhibitorów i wzmacniaczy wchłaniania żelaza w diecie. Zaprojektowaliśmy typowe Chińskie diety na podstawie wyników najnowszego Chińskiego Narodowego badania żywieniowego i analizy klastrów. Całkowita energia i procentowe spożycie białka, węglowodanów i tłuszczu przez badanych było zgodne z zalecanymi spożyciami dietetycznymi dla populacji Chińskiej ., Stosunek molowy kwasu fitynowego do żelaza można wykorzystać do oszacowania negatywnego wpływu kwasu fitynowego na wchłanianie żelaza, a stosunek powinien wynosić < 6:1 w złożonych posiłkach z niektórymi warzywami, które zawierają kwas askorbinowy i mięso zwierzęce jako wzmacniacze wchłaniania żelaza . W naszym badaniu dawka molowa kwasu fitynowego do żelaza wynosiła 0,48:1, co wskazuje, że kwas fitynowy nie wpływa na wchłanianie żelaza z całej diety w tym badaniu., Ponadto stan żelaza wpływa na biodostępność żelaza, którą należy oceniać w skojarzeniu, a markery zapalne należy również oznaczać jednocześnie . W związku z tym ściśle sprawdzaliśmy stan odżywienia żelaza badanych w obecnym badaniu. W badaniach przesiewowych pacjentów stosowano tradycyjne kryteria Hb< 130 g/L i SF< 30 µg/L, aby wykluczyć niedokrwistość z niedoboru żelaza. Analizowaliśmy również sTfR w celu wykluczenia wczesnego niedoboru żelaza (>4,4 mg/L) ., Ponadto wykluczono wpływ stanu zapalnego (zdefiniowanego jako CRP > 5 mg / L) na odpowiednie wskaźniki. Wyniki te wykazały, że osoby te były zdrowe z dobrym stanem odżywienia żelaza.

W niniejszym badaniu podobną dawkę 57FeSO4 zmieszano z ryżem odcinkowym i bułkami gotowanymi na parze i spożywano w 3 posiłkach dziennie przez 2 dni zgodnie ze stosunkiem dystrybucji energii., Strategia ta umożliwiła pomiar reprezentatywnej absorpcji żelaza w normalnych warunkach żywieniowych. Podaliśmy średnią doustną dawkę 57fe 3,25 mg / d, co stanowiło około 25% średniego dziennego spożycia żelaza (12,8 mg). W połączeniu z dożylną dawką 58Fe 2,4 mg/d całkowita ilość znakowanego izotopowego żelaza stanowiła 44% ( mg/12,8 mg x 100%) całkowitego spożycia żelaza w diecie., Stabilna suplementacja żelaza izotopami osiąga 30-60% całkowitego spożycia żelaza w diecie; na tym poziomie zaangażowane izotopy nie zakłócają normalnego metabolizmu żelaza . Z drugiej strony, zgodnie z poziomami fortyfikacji w Chinach (14~26 mg żelaza/ kg ryżu lub mąki), wszyscy uczestnicy tego badania spożywali średnio 450 g ryżu lub mąki, więc dzienna całkowita ilość oznakowanego żelaza (3,25 mg 57Fe + 2,4 mg 58fe = 5,65 mg Fe) w tym badaniu była mniejsza niż poziom fortyfikacji żelaza (6,3–11,7 mg ) w Chinach, co nie miało wpływu na normalny metabolizm żelaza., Ponadto nie instruowaliśmy badanych, aby początkowo spożywali dietę o niskiej zawartości żelaza i rozprowadzaliśmy stabilne dawki izotopów w jedzeniu podawanym przy 6 posiłkach w ciągu 2 dni. Strategia ta jest bliższa rzeczywistym sytuacjom żywieniowym, unikając w ten sposób przeszacowania wykorzystania biologicznego. / Align = „left” /

obecny wynik wykazał, że średnie spożycie żelaza w podstawowej diecie podstawowej wynosiło 12,8 mg, co jest zgodne z danymi z 2000 chińskiego badania całkowitej diety (średnie krajowe spożycie żelaza wśród dorosłych mężczyzn: 13,03 mg, zakres 9,28-23,76 mg) (niepublikowane dane)., Wartość ta odzwierciedla spożycie żelaza w rzeczywistej diecie spożywanej przez Chińczyków i jest zgodna z danymi z niektórych krajów o podobnych nawykach żywieniowych do Chin (np. średnie dzienne spożycie 12,7–15,0 mg żelaza dla Japończyków, ale nie jest zaskakująco niespójna z innymi krajami o różnych nawykach żywieniowych (np. średnie dzienne spożycie żelaza w diecie 13,5 mg dla Brytyjczyków) . Zaprojektowaliśmy dwie podgrupy z bułkami na parze lub ryżem, które są podstawą pożywienia odpowiednio zgodnie z różnymi zwyczajami dietetycznymi północnych i południowych Chin., Spożycie żelaza w grupie bułek na parze było znacznie wyższe niż w grupie ryżu, co może być spowodowane tym, że osoby z grupy bułek na parze spożywały więcej bogatych w żelazo tkanek zwierzęcych (w tym smażoną pierś z kurczaka, duszoną wołowinę i smażoną kałamarnicę). Jednakże, ponieważ oznaczenia izotopowe 57fe w posiłkach były podobne wśród wszystkich tych pacjentów, ostateczne wchłanianie 57Fe z całej diety nie wykazało istotnej różnicy między tymi dwiema podgrupami.

w tym badaniu, oprócz żywności podstawowej, niektóre produkty spożywcze niebędące produktami podstawowymi były podobnie przewidziane dla uczestników., Jednak prawdopodobnie ze względu na różnice w zwyczajach żywieniowych badanych, niezastosowane pokarmy nie były przyjmowane w podobny sposób przez badanych. Niektóre rodzaje żywności stosunkowo bogate w kwas askorbinowy były przyjmowane mniej przez uczestników z grupy ryżu niż przez uczestników z grupy bułek strumieniowanych. W rezultacie poziomy spożycia kwasu askorbinowego były znacznie niższe w grupie ryżu niż w grupie bułek na parze., Chociaż kwas askorbinowy jest wzmacniaczem absorpcji żelaza, ogólnie rzecz biorąc, nie ma znaczącej różnicy w absorpcji i wykorzystaniu żelaza bez hemu między dwiema grupami, co oznacza, że różnica poziomów pojedynczego wzmacniacza lub inhibitora może nie być w stanie znacząco wpłynąć na absorpcję i wykorzystanie żelaza bez hemu.

absorpcja żelaza reprezentuje procent wchłanianego żelaza (z pożywienia), który dostaje się do komórek błony śluzowej przewodu pokarmowego przez przewód pokarmowy, obliczany jako wbudowanie doustnego 57Fe do erytrocytów., Stwierdzono, że średnie wchłanianie żelaza bez hemu z całych diet w innych krajach (takich jak USA, Europa i Meksyk) znacznie wahało się od 0,7 do 22,9% . Obecne badanie wykazało, że średnie wchłanianie żelaza bez hemu w diecie u młodych Chińczyków z typowymi całymi dietami wynosiło 11±7%. Kalasuramath et al. wykazano 8,3% średniego wchłaniania żelaza z ryżu i 11,2% z posiłków na bazie pszenicy u zdrowych młodych indyjskich kobiet z niedoborem żelaza . Moretti i in. średnie wchłanianie żelaza wynosiło 11,6% z posiłków ryżowych wzbogaconych siarczanem żelaza u młodych kobiet i 3.,2% z mączki pszennej . Nasze badanie wykazało, że wchłanianie żelaza bez hemu w diecie w grupie ryżu było wyższe niż w grupie Bund na bazie pszenicy (13±7% w porównaniu z 8±4%, P = 0,061), co jest zgodne z Moretti et al.”badanie while jest ciekawie różni się od Kalasuramath et al.badanie .

wykorzystanie żelaza pokazuje stosunek żelaza, który jest wykorzystywany przez organizm do syntezy biomolekuł zawierających żelazo (głównie hemoglobiny) wśród pochłoniętego żelaza z żelaza w diecie w okresie., Jest on zwykle wyrażany jako współczynnik włączenia wchłoniętego żelaza do erytrocytów lub hemoglobiny badanych, który jest obliczany jako włączenie iv 58Fe do erytrocytów w tym badaniu. W tym badaniu ogólny wskaźnik wykorzystania żelaza we wlewie w 14 dni po spożyciu wynosił 85±8%, co jest podobne do wyników badań zagranicznych (80-93%) ., Podaliśmy dwa różne stabilne znaczniki izotopowe doustnie i dożylnie, aby bezpośrednio zmierzyć wbudowanie żelaza we wlewie do erytrocytów, co pomogło odróżnić żelazo wchłaniane przez przewód pokarmowy i wykorzystywane systemowo . W przeciwieństwie do tego, metoda izotopów jednowarstwowych nie może bezpośrednio uzyskać tych danych . Tak więc wyniki będą korzystne dla wyjaśnienia wchłaniania i wykorzystania żelaza w diecie w organizmie człowieka.

nasze wyniki wykazały, że magazyn żelaza (poziom SF) był negatywnie skorelowany z wchłanianiem żelaza, co jest zgodne z Dainty et al.wynik ., Czynnik biodostępności żelaza dla DRIs musi zatem być praktycznie istotny i dobrze określony stan żelaza. Brak jest zgody co do stanu żelaza, na którym należy opierać oszacowanie wartości absorpcji żelaza. Jednak powszechnie uważa się, że absorpcja żelaza zostanie osiągnięta od osób, które mają niskie zapasy żelaza, ale nie są anemiczne . Pod tym warunkiem wchłanianie żelaza może być maksymalnie regulowane bez upośledzenia normalnych procesów fizjologicznych., Sugerowano, że skuteczność wchłaniania powinna być oparta na pacjentach ze stężeniem SF wynoszącym 15 µg / L . Doprowadzi to do wyższej biodostępności i niższych zaleceń dotyczących spożycia żelaza w diecie, ale nadal zapewni, że osoby o niskich zapasach żelaza będą wchłaniać tyle żelaza, aby spełnić ich wymagania. Jednak nie jest jasne, czy ten poziom SF jest wystarczający do zaspokojenia potrzeb osób posiadających odpowiednie zapasy żelaza ., Naukowcy z różnych krajów zaproponowali specjalne SF cut-off dla populacji krajowych w diagnostyce niedoboru żelaza, na których powinny być oparte w celu oszacowania efektywności wchłaniania żelaza. Na przykład Nelson et al. oraz Sharma i in. przypuszcza się, że poziom odcięcia wynosi 30 µg/L dla SF. Metaanaliza wykazała, że oznaczanie niedoboru żelaza przy poziomie odcięcia 25 lub 30 µg/L osiągnęło największą dokładność i ogólną skuteczność ., W niniejszym badaniu absorpcję i wykorzystanie bez hemu u młodych chińskich dorosłych mężczyzn miejskich oszacowano pod warunkiem, że poziom SF został zmierzony jako 63,8±25,6 µg/L za pomocą zestawu do wykrywania z zakresem odniesienia 30-400 µg / L dla dorosłych mężczyzn z normalnymi poziomami SF. Ponieważ stężenie SF jest silnie zależne od technik,a także od stosowanego testu / zestawu, powinniśmy dostosować poziom SF, gdy używamy tych danych do Ustawienia Dris żelaza.,

Ogólnie rzecz biorąc, podstawowe cechy (wiek, waga, wzrost, BMI), parametry zapalne, stan żelaza, większość dziennego średniego spożycia głównych składników odżywczych i wzmacniaczy i inhibitorów wchłaniania żelaza (w tym kalorii, wapnia, węglowodanów, tłuszczu, białka, błonnika pokarmowego, kwasu fitynowego), doustna dawka 57Fe i dożylna dawka 58fe pacjentów w grupach ryżu i bułek strumieniowanych były prawie spójne bez znaczącej różnicy (wszystkie p>0, 05)., Nie stwierdzono istotnej różnicy w wchłanianiu żelaza z pożywienia i wchłanianiu żelaza pomiędzy tymi dwoma grupami (obie grupy P>0,05). Wyniki te wskazują, że wchłanianie i wykorzystanie żelaza z typowej chińskiej żywności podstawowej nie ma wpływu na reprezentatywne wzorce żywności podstawowej w Chinach.,

zwerbowaliśmy młodych mężczyzn, standardową populację do ustawiania DRIs, aby obserwować wchłanianie i wykorzystanie żelaza bez hemu z typowej chińskiej diety(w tym ryżu jako reprezentatywnej podstawowej żywności w południowych Chinach i bułek na bazie pszenicy jako reprezentatywnej podstawowej żywności w północnych Chinach). Dla kobiet, Pizarro i in. wykazano średnią absorpcję żelaza w wysokości 10,5% (4,1–27,0%) z chleba z mąki pszennej wzbogaconego siarczanem żelaza . Moretti i in. wykazano z posiłków ryżowych wzbogaconych siarczanem żelaza, wchłanianie żelaza u młodych kobiet wynosiło 11,6%., Donoszono, że nie ma istotnej różnicy w biodostępności żelaza z posiłków pomiędzy mężczyznami i kobietami . Wykorzystanie żelaza między samcem i samicą nie jest znane. Równoległe badanie mające na celu obserwację absorpcji i wykorzystania żelaza bez hemu z typowej chińskiej żywności staple u kobiet jest wykonywane przez naszą grupę, przy czym absorpcja żelaza bez hemu i Wykorzystanie z typowej chińskiej żywności staple u mężczyzn i kobiet zostanie bezpośrednio porównane.

absorpcja żelaza jest różna, co zależy od źródeł pożywienia, stanu odżywienia itp., Wykazano, że średnie wchłanianie żelaza z dal było niskie, wynoszące 2,20 ± 3,40% u kobiet niepłodnych . Wchłanianie żelaza bez hemu z mączki wołowej u dzieci było znacznie większe niż ze mączki sojowej . Raport wykazał, że średnie wchłanianie żelaza było niskie (4,6%) z prosa, ale zwiększyło się z posiłków opartych na ryżu (8,3%) i pszenicy (11,2%) u zdrowych młodych Hindusów z niedoborem żelaza . Wchłanianie żelaza z posiłku na bazie ryżu było niskie w nadmiarze żelaza (2,7%), ale było wyższe w niedokrwistości z niedoboru żelaza indyjskich dorosłych kobiet (2,7% wobec 8,3%) ., Należy przeprowadzić dalsze badania w celu zaobserwowania wchłaniania i wykorzystania żelaza z innych podstawowych produktów spożywczych (np. kukurydzy, ziemniaków) oraz u osób o różnym statusie zdrowotnym (np. niedobór żelaza, niedobór żelaza) w Chinach.

istnieją pewne ograniczenia tego badania. Po pierwsze, badanie to ma stosunkowo krótki okres karmienia z 6 posiłkami. Obserwacje w dłuższym okresie eksperymentalnym są potrzebne do weryfikacji obecnych wyników., Po drugie, ponieważ nie było ani danych dotyczących wchłaniania żelaza z pożywienia z ryżu i pszenicy w Chińskiej populacji, ani danych pilotażowych dotyczących różnicy w wchłanianiu żelaza z pożywienia między ryżem i pszenicą u młodych Chińczyków, nie było łatwo oszacować minimalną wielkość próby dla tego randomizowanego kontrolowanego badania. W tym badaniu określenie wielkości próbki zostało oparte na niektórych wcześniejszych badaniach z udziałem podwójnie znakowanych stabilnych izotopów żelaza . Wielkość próby 22 w tym badaniu wydaje się być niewielka., Jednak podwójnie znakowane stabilne izotopowe techniki stosowane w tym badaniu obejmuje etykietowanie z dwóch rodzajów stabilnych izotopów, co jest kosztowne dla analizy. W rezultacie tego typu badania obejmują zazwyczaj raczej ograniczoną liczbę (10 lub nieco więcej niż 10 osób). Liczba przedmiotów w naszym badaniu jest porównywalna, a nawet nieco większa niż w powyższych badaniach. Niemniej jednak, w następnym randomizowanym badaniu kontrolowanym zostanie uwzględnionych więcej osób, a minimalna wielkość próby zostanie oszacowana na podstawie niniejszego badania w celu potwierdzenia tych wyników., Po trzecie, wiadomo, że mutacje w kilku genach, takich jak HFE, HJV, HAMP i FPN powodują dziedziczną hemochromatozę( HH), zaburzenie, które powoduje nadmierne wchłanianie żelaza. Nie wyjaśniliśmy, czy te mutacje genowe wystąpiły u uczestników tego badania, jednak faktem jest, że HH jest rzadkością w Chińskiej populacji Han, co jest związane z niską częstością mutacji genu HFE . Co więcej, osoby te w tym badaniu były zdrowe z dobrymi statusami odżywczymi żelaza. W związku z tym można wykluczyć możliwość istnienia mutacji w genie HFE., Niemniej jednak, następnie wykryjemy mutacje genów związanych z HH, aby w pełni wykluczyć wpływ mutacji tych genów HH na wchłanianie żelaza w diecie. Następne badania będą również skoncentrowane na badaniu absorpcji żelaza i wykorzystania wśród różnych populacji, zwłaszcza tych z obszarów o wysokiej częstości występowania niedokrwistości i tych (np. kobiety w ciąży, dzieci) podatne na niedokrwistość.