istnieje bardzo mała korelacja między wcześniejszym zastosowaniem OCs a wadami wrodzonymi, w tym zespołem Downa. Istnieje niewiele, jeśli w ogóle, ostatnich doniesień na temat męskości płodu żeńskiego urodzonego przez matkę, która przyjęła OC zawierające 1 mg progestagenu we wczesnej ciąży. Jednak u pacjentek podejrzewanych o ciążę i pragnących kontynuować ciążę nie należy kontynuować leczenia OCs ani stosować testów ciążowych na odstawienie progestagenu., Nadal istnieją obawy dotyczące występowania wad wrodzonych u dzieci urodzonych przez takie kobiety. Częstość występowania zakażenia pooperacyjnego po pierwszym trymestrze aborcji terapeutycznej w tym kraju jest niska. Jednak coraz większa liczba kobiet przechodzi powtarzające się zakończenia ciąży, a ich ryzyko kolejnych infekcji miednicy może być pomnożone przy każdej kolejnej aborcji. Częstość występowania wcześniaków z powodu niekompetencji szyjki macicy lub niepłodności chirurgicznej po zakończeniu pierwszego trymestru ciąży nie jest znacząco zwiększona., Zespół Ashermana może wystąpić po septycznej aborcji terapeutycznej. Wskaźnik ciąży po leczeniu tego zespołu jest niski. Powrót miesiączki i osiągnięcie ciąży może być nieco opóźnione po przerwaniu OCs, ale współczynnik płodności jest w normalnym zakresie o 1 rok. Częstość występowania postpillenorrhea trwającego dłużej niż 6 miesięcy wynosi prawdopodobnie mniej niż 1%. Występowanie zespołu nie wydaje się być związane z długością stosowania lub rodzaju pigułki., U pacjentów z wcześniejszą prawidłową miesiączką, jak również u osób z zaburzeniami miesiączkowania przed zastosowaniem OCs może rozwinąć się ten zespół. Pacjenci z prawidłowym poziomem estrogenu i gonadotropiny zwykle reagują na powrót miesiączki i owulacji podczas leczenia klomifenem. Wskaźnik osiągnięcia ciąży jest znacznie niższy niż u pacjentów ze spontanicznym powrotem miesiączki. Kryteria definiowania PID lub kategoryzowania jego nasilenia są zróżnicowane. Częstość występowania PID jest wyższa wśród użytkowników IUD niż wśród pacjentów przyjmujących OCs lub stosujących metodę barierową., Nadmierne ryzyko PID wśród użytkowników IUD, z wyjątkiem pierwszych kilku miesięcy po wprowadzeniu, jest związane z chorobami przenoszonymi drogą płciową, a nie IUD. Kobiety bez czynników ryzyka chorób przenoszonych drogą płciową mają niewiele zwiększone ryzyko PID lub niepłodności związane z użyciem IUD. Wydaje się, że nie ma zwiększonego ryzyka wystąpienia wad wrodzonych, zmienionego stosunku płciowego lub wczesnej utraty ciąży wśród użytkowników środków plemnikobójczych. Wszystkie obecne metody antykoncepcji wiążą się z pewnym ryzykiem dla pacjenta. Ryzyko przyszłej płodności przy zastosowaniu jakiejkolwiek metody wydaje się być niskie.,(Abstrakt okrojony na 400 słów)