Piżmak

ondatra zibethica

Tło: piżmak jest gryzoń półwodny, żyjący wzdłuż dróg wodnych w Connecticut. Rdzenni Amerykanie i pierwsi osadnicy używali piżmaków jako źródła pożywienia i futra, ale mieli niewielki wpływ na poziom populacji.

historycznie piżmaki były jednym z najczęściej uwięzionych zwierząt w Connecticut i w całym kraju. Są one uważane za ważny surowiec furbearer pod względem liczby zebranych i wartości ekonomicznej., W Connecticut zbiory piżmaków znacznie spadły z ponad 20 000 rocznie ponad 2 dekady temu Do od 2000 do 4000 rocznie w ostatnich latach. Connecticut ma legalny sezon pułapek, a traperzy są zobowiązani do przejścia kursu pułapek oferowanego przez Program Ochrony Przyrody Deep/Firearms Safety Program.

zasięg: piżmak występuje w całych Stanach Zjednoczonych, z wyjątkiem głównie suchych regionów. Występuje naturalnie w Nowej Anglii oraz w całym Connecticut.,

opis: piżmak ma swoją nazwę od podobieństwa do szczura i od zapachu piżma, który jest wytwarzany przez gruczoły zapachowe. Z brązowym futrem i częściowo splecionymi tylnymi stopami piżmak może wyglądać jak bóbr. Jednak ma długi (8-11 cali) szczurzy ogon, który jest skalowany, prawie bezwłosy i nieco spłaszczony po bokach. Piżmaki są znacznie mniejsze niż bobry, mierzące 18-25 cali długości (łącznie z ogonem) i ważące od 2-4 funtów. Głowa jest szeroka i tępa z krótkimi uszami, ledwo widocznymi ponad futrem., Płaszcz piżmaka jest praktycznie wodoodporny i jest miękki, gęsty i szarobrązowy. Podszerstek pokryty jest długimi, brązowymi włosami ochronnymi, które służą do ochrony miękkiego podszerstka przed zużyciem. Piżmak jest dodatkowo przystosowany do swojego półwodnego życia z wargami, które działają jak zawory, zamykając się za przednimi siekaczami, dzięki czemu może faktycznie gryzać pod wodą.

siedlisko i dieta: piżmaki na ogół zamieszkują mokradła z obfitym zapasem roślinności wodnej, takich jak bagna, przybrzeżne i słodkowodne bagna, jeziora, stawy i wolno poruszające się strumienie., Żywią się głównie roślinami wodnymi, m.in. kociewkami, gnidami, liliami wodnymi, groszkami strzałkowymi i chwastami kaczodziobymi. Czasami zjadają raki, ślimaki, małże, żaby, owady i wolno poruszające się ryby.

historia życia: piżmaki mają wysoki wskaźnik reprodukcji, produkując do 3 miotów rocznie, każdy z 6 do 7 młodych. Są poligamiczne i lęgowisko odbywa się od końca marca do lipca. Po okresie ciąży trwającym od 28 do 30 dni młode rodzą się ślepe, bezradne i prawie nagie. Młode są zależne od samicy przez około 30 dni. Opuszczają legowisko w wieku około 6 tygodni.,

interesujące fakty: piżmaki żyją w wodzie lub w jej pobliżu przez większość życia. Budują swoje domy w norach bankowych lub domkach podobnych do tych z bobrów, ale mniejszych rozmiarów. Piżmaki wykopują legowiska, grzebiąc w Brzegach wolno poruszających się strumieni z ostrymi przednimi pazurami. Nory są pełne suchych komór i podwodnych tuneli, a są otwory wentylacyjne, które są ukryte na powierzchni przez krzewy, gałęzie i gęstą roślinność., Siedliska, zbudowane z roślin wodnych, szczotek i błota, zwykle znajdują się na fundamencie szczotki lub pnia lub czasami są budowane z dna Mokradeł. Na terenie piżmaka można zbudować kilka małych Chat, które są podobne, ale mniej złożone niż domki. Tutaj zwierzę będzie okresowo karmione, gdy będzie chronione przed drapieżnikami i surową pogodą.

piżmaki są aktywne przez cały rok i, choć głównie nocne, są czasami widoczne w ciągu dnia., Są podatne na zimno i wiatr i spędzają więcej czasu w swoich norach podczas zimy. Piżmaki są wysoce terytorialne i agresywne wobec siebie, chociaż kilka może dzielić Domek podczas zimy. Piżmak zwykle znajduje się w odległości 200 jardów od jego nory, chociaż może przemierzać kilka mil nad lądem w poszukiwaniu odpowiedniego siedliska.

piżmaki na ogół żyją około 1 roku na wolności, czasami do 4 lat. W dobrym siedlisku i przy niewielkiej konkurencji piżmaki są płodne., Wydaje się jednak, że populacje mają charakter cykliczny i mają wpływ na dostępność pożywienia. Wysokie populacje piżmaków mogą znacznie zmniejszyć roślinność wodną, dzięki czemu siedlisko jest mniej odpowiednie dla piżmaków i innych gatunków dzikiej przyrody.

piżmaki mogą pozostać pod wodą tak długo, jak 20 minut. Z tylnymi stopami działającymi jak wiosła i ogonem jako ster, pływają z prędkością do 3 mil na godzinę, a nawet mogą pływać do tyłu. Piżmaki mogą również dać ostrzeżenie z ogonem, podobnie jak bóbr.,

Zarządzanie uciążliwościami: czasami piżmaki są uważane za uciążliwe, jeśli uszkadzają ogród lub uprawy poprzez działalność żywieniową lub jeśli zakopują się w zaporach i grobli. Sadzenie ogrodu lub upraw poza normalnym zasięgiem domowym zwierzęcia 200 jardów lub otaczanie ogrodu i / lub pola ogrodzeniem może skutecznie rozwiązać niektóre problemy.

najczęściej uszkodzenia piżmaków są związane z wykopywaniem i kopaniem, które mogą osłabić wały i zapory., Poniższe sugestie mogą pomóc zmniejszyć uszkodzenia piżmaków w istniejących grobli/zaporach lub mogą być stosowane podczas budowy jako środek zapobiegawczy:

• łagodne stoki (stosunek 3:1 lub mniej) utworzone na linii brzegowej okażą się mniej atrakcyjne dla piżmaków niż strome stoki.
• Zbuduj 10-metrową półkę ziemi wystającą z czoła tamy do konfiskaty na poziomie wody, aby stworzyć skuteczną barierę piżmaków. Wzmocni to również zaporę i zmniejszy erozję spowodowaną działaniem fal.
• Riprap obszary podatne na uszkodzenia, aby stworzyć skuteczną barierę piżmaka., Kamień powinien mieć co najmniej 6 cali grubości i powinien być umieszczony 3 stopy poniżej poziomu wody i 1 stopa powyżej poziomu wody.
• umieszczenie 1-2 cali drutu ocynkowanego na wewnętrznej stronie zapory zapobiegnie uszkodzeniom piżmaków. Przewód powinien rozciągać się 3 stopy poniżej poziomu wody i 1 stopa powyżej poziomu wody.

piżmaki mogą być uwięzione podczas regulowanego sezonu odłowu. Należy przestrzegać przepisów państwowych. Zapoznaj się z aktualnym przewodnikiem polowań i odłowów Connecticut, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat sezonu odłowów i przepisów stanowych.,

publikacja jest częściowo finansowana przez Federal Aid in Wildlife Restoration Program. Fundusze są zapewniane poprzez podatek akcyzowy od sprzedaży sportowej broni palnej, amunicji i sprzętu łuczniczego. (Rev. 8/09)