you' ve Been Cheatin ' (2010)
zapomina się, że przede wszystkim Phil Collins jest fanem muzyki. Jego ostatni album, Going Back z 2010 roku – z którego pochodzi okładka Impressions-to po prostu jego ulubione utwory Motown i soul, powtórzone note for note (z oryginalnymi muzykami) i śpiew Collinsa. Brzmi jak najlepsza zabawa jaką kiedykolwiek miał w swojej karierze.,
The Phil Collins Big Band – That ' s All (1999)
Jego Płyta a Hot Night in Paris – jego własne piosenki, w idiomie big bandu – jest nieoczekiwanie radosna.,
Everyday (1993)
Both Sides – na którym Collins grał wszystko sam – było bardziej nastrojowym kawałkiem albumu niż zbiorem przebojów, ale jeśli jest jedna rzecz, którą Collins może zrobić bez wytarcia potu, to siedzieć przy klawiaturze, aby skomponować miłosną balladę. Okazało się, że oba życia były zbyt gładkie – zaledwie podwójna platyna w Wielkiej Brytanii w porównaniu z dziewięciokrotną platyną swojego poprzednika, … ale poważnie.
Just Another Story (1996)
miłość Collinsa do księcia była widoczna w latach 80., ale można ją usłyszeć zdecydowanie dekadę później; Just Another Story jest prawie próbą napisania na nowo Sign o' The Times. Frazowanie wokalne jest miejscami podobne, chłód instrumentacji bardzo podobny. To także o wiele lepszy cios w komentarz społeczny niż kolejny dzień w Raju.
Droned (1981)
jak wyglądałaby solowa kariera Collinsa, gdyby dziś w powietrzu nie był potwornym hitem?, Być może odzwierciedlałoby to bardziej Collinsa, który był znanym współpracownikiem Briana Eno i Roberta Frippa, a który kontynuował współpracę z Peterem Gabrielem po odejściu z Genesis. Instrumentalny z jego debiutanckiego solowego LP, Face Value, dowodzi, jak wiele kierunków było w tym momencie otwartych dla Collinsa.
Like China (1982)
na jego drugim albumie, Hello … I Must Be Going, szczególnie ten, ciężki rockowy utwór z szerokim akcentem cockneya, który brzmi bardzo podobnie jak w musicalu., Lirycznie i wokalnie jest to o wiele mniej konwencjonalna piosenka niż coś Teatralnego – można sobie wyobrazić artystyczny Dodger coming out w Collins.
You ' ll Be In My Heart (1999)
sukces Króla Lwa skłonił Disneya do wypróbowania tego samego modelu – nakłonił big star do napisania kilku piosenek – dla Tarzana. „Mam te Hackle, które rosną, gdy ludzie mówią:” po co on robi Disneya? To tylko muzyka dla dzieci!””Collins powiedział mi w 2018. „Jeśli jesteś autorem tekstów, szczególnie powinieneś chcieć zobaczyć, jak to jest poza strefami komfortu i spróbować zobaczyć, co sprawia, że ta muzyka działa.,”
the Roof Is Leaking (1981)
w przeciwieństwie do niczego innego na nominale, ta ballada fortepianowa w towarzystwie poszarpanej gitary slide opowiada o zmaganiu się z zimą. Co dziwne, pojawia się raczej jak realistyczna wersja Mandoliny Roda Stewarta z całym romansem usuniętym i wszystkimi trudnościami podkreślonymi.
Don ' t Let Him Steal Your Heart Away (1982)
gorycz wartości nominalnej – napisana i nagrana w następstwie odejścia od niego żony Collinsa – została złagodzona., Wciąż jest to ballada gniewnego serca, ale przepełniona jest bardziej miłością niż nienawiścią, a aranżacja-redolent jego ukochanych Beatlesów-nadaje jej atrakcyjnie ciepłą melancholię.
I Wish It Would Rain Down (1989)
czwarty album Collinsa, … ale poważnie, ogromny sukces zdawał się zgasić muzyczne dziwactwa jego pierwszych dwóch solowych płyt, ale kunszt był niezaprzeczalne., Chciałbym, żeby padało to późne ballady z lat 80-tych: rozbijające się gitary w refrenie, powściągliwość zwrotek, Siła centralnego haka.
Easy Lover (1984)
Earth, Wind& Fire były kolejnym hitem Collinsa, a Easy Lover został oficjalnie singlem ich wokalisty Philipa Baileya. Ale to był duet Collinsa, współproducent i koprodukcja, która spadła slap bang w połowie jego biegu hitów 80s. Nie ma tu złamanego serca, tylko lekcja, jak zbudować nieodparty hit.,
One More Night (1985)
w 1985 roku Collins był mało prawdopodobnym Królem Popu – grał na obu nogach Live Aid, bijąc hity do woli. Można się było spodziewać triumfalizmu, ale wciąż kochał swoją blaszaną maszynę perkusyjną i introwertyczne ballady. Jeszcze jedna noc jest idealna jak ballady MOR, jak słuchanie roztopionej czekolady.
I Missed Again (1981)
biorąc pod uwagę uderzenie i siłę ziemi, wiatru & sekcja ognistego rogu (jeden z definiujących dźwięków utworów Collinsa z lat 80.), I missing Again brzmiał jak piosenka Genesis, która została pompowana w górę i uwolnił się od niepotrzebnego noodling, i pomógł obsadzić Collinsa w jego najbardziej znanej roli: niezwykle udanej, światowej sławy gwiazdy rocka, która po prostu nie może tego zrobić dobrze.,
Dance Into the Light (1996)
Collins był późniejszą gwiazdą muzycznej fazy globetrotting Pop royalty – może zajęło mu to bycie szczęśliwym, aby to zrobić – i nie zrobił tego z dość naukowym oddaniem jak, powiedzmy, Paul Simon, ale napędzany rogiem Afro-reggae swing Tańca Into the Light jest tak po prostu radosny, że to całkowita Rozkosz.
If Leaving Me Is Easy (1981)
założę się, że niewielu fanów Genesis spodziewało się, że ich syn będzie ekspertem w tworzeniu ballad R& B., Ograniczenia w pracy doprowadziły do wynalazku-Collins multitracking, a następnie pitchshifting własnego głosu, aby stworzyć efekt chóralny – i chciałbym również położyć pieniądze 1975 Matty Healy zna ten utwór z powrotem do przodu.
Don ' t Lose My Number (1985)
na jego trzecim albumie, nie wymaga Kurtki, haki wylewały się z Collinsa, jakby był fabryką sprzętu wędkarskiego., Nawet gdy ledwo napisał tekst – ten był w studiu improwizowany – miał melodie tak niezatarte, że mógł zaśpiewać dzienniki studyjne i zrobić hit. Produkcja-autorstwa Collinsa i Hugh Padghama – jest wysoka-80-tka pod każdym względem – naprawdę można poczuć dźwięk bębna.,
Take Me Home (1985)
nie robi prawie nic – wzór perkusji, prosta progresja akordów, trochę burczenie elektroniki, powtarzanie przez prawie sześć minut – ale jest w tym taka emocjonalna Siła, czwarty singiel z No Jacket Required, że kiedy refren w końcu przybywa, w 2min 17sec, to jest jak otwarcie bramy powodziowej.
Sussudio (1985)
tak zadłużone wobec Prince ' a, że tak naprawdę powinno się nazywać 1998-i-a-Half, Sussudio nie ma żadnego dosłownego sensu., To nie jest piosenka – trudno byłoby ją gwizdać – tyle, co Niesamowita płyta, w której każdy element jest idealnie dobrany dla maksymalnego efektu. Ani jeden z jego 263 sekund nie jest zmarnowany.
Against All Odds (Take a Look at Me Now) (1984)
Kiedy Collins powrócił na scenę w 2017 roku, otworzył swoje sety tym, co było śmiałe, ponieważ wyraźnie zmagał się z wysokimi notami. Ale to sprawiło, że było to tym bardziej poruszające: jeśli nagranie jest studyjną perfekcją, dodanie słabości do miksu tylko podkreśliło podatność utworu., Piosenka jest tak dobra, że reżyser Taylor Hackford przyznał, że film Against All Odds stał się hitem.
In The Air Tonight (1981)
jest powód, dla którego te dwa dzieci Youtubera zostały dziś wysadzone w powietrze., Po czterdziestu latach nadal brzmi jak płyta z innego świata: dziwna, napięta i przekonująca, i wypełniona momentami Instrumentalnego blasku – nie tylko przerwa na bębny, która powoduje, że dzieci odbijają się w zdumieniu – ale fazowanie i multitracking poszczególnych słów dla podkreślenia, zadrapania i brzęczenie gitar w tle. Collins nigdy nie dostaje uznania, na jakie zasługuje jako jeden z wielkich eksperymentatorów mainstreamowego popu. Tylko ten zapis zasługuje na kanonizację.,
• podtytuł tego artykułu został zaktualizowany, aby odzwierciedlić, że nie wszystkie z tych piosenek pochodzą z post-Genesis kariery Collinsa.