27 lutego 1933 roku w budynku Reichstagu wybuchł pożar. Pożar był pretekstem do ogłoszenia stanu wyjątkowego. Umożliwiło to rządowi zniesienie swobód obywatelskich i przejęcie rządów państwowych. W wyborach do Reichstagu 5 marca partia nazistowska zdobyła 44% głosów. Wraz ze swoim partnerem koalicyjnym partia ledwo zdobyła większość mandatów. Hitler używał aresztowań, zastraszania i fałszywych obietnic, aby uzyskać niezbędne głosy, aby uchwalić ustawę zezwalającą 23 marca., To” umożliwiło ” Hitlerowi i jego gabinetowi dyktowanie praw bez zgody Reichstagu lub prezydenta.
partia nazistowska nie tylko przejęła kontrolę nad wszystkimi szczeblami władzy. Zajmował się także kontrolą wszystkich aspektów niemieckiego życia gospodarczego, społecznego i kulturalnego. Proces ten nazywany był Gleichschaltung, czyli ” koordynacją.”Wszystkie inne partie polityczne zostały zlikwidowane do 14 lipca 1933. Niemcy zostały uznane za państwo jednopartyjne w ramach partii nazistowskiej. Instytucje rządowe, prawne i edukacyjne zostały oczyszczone z Żydów i podejrzanych przeciwników politycznych., Robotnicy, pracodawcy, pisarze i artyści znaleźli się pod kontrolą organizacji nazistowskich. Sport i rekreacja również znalazły się pod kontrolą nazistów. Tylko wojsko i kościoły uniknęły koordynacji.”
Zagrożenie z wewnątrz
do 1934 roku główne zagrożenie dla ciągłej kontroli Hitlera nad rządem pochodziło z wewnątrz partii nazistowskiej, w szczególności SA. Ludzie SA chętnie karali wrogów i zarabiali na przejęciu władzy przez nazistów. Ich przemoc i zastraszanie spotkały się z rosnącą dezaprobatą publiczną., Aby uspokoić naród, Hitler ogłosił, że faza rewolucyjna „powstania narodowego” dobiegła końca. Wśród SA mówiono jednak o drugiej rewolucji. Na jego czele miał stanąć dowódca SA Ernst Röhm. Do tego czasu SA miało 4,5 mln członków. Znacznie przewyższała liczebnie Reichswehrę, niemieckie siły zbrojne. Röhm nie ukrywał swojej chęci podporządkowania armii SA. W czerwcu 1934 roku niemieccy generałowie wyjaśnili Hitlerowi, że musi oswoić SA lub stawić czoła przewrotowi wojskowemu.
30 czerwca 1934 roku Hitler dokonał krwawej czystki SA., Czystka stała się znana jako ” noc długich noży.”Szacuje się, że wśród 150 do 200 ofiar znaleźli się Röhm i inni przywódcy SA, a także osoby konserwatywne, które spotkały się z nazistowskim niezadowoleniem. Choć podległe SA, SS dokonało większości morderstw. W nagrodę Hitler uczynił SS niezależną organizacją nazistowską. Jego przywódca Heinrich Himmler odpowiedział bezpośrednio Hitlerowi.
2 sierpnia 1934 zmarł prezydent Hindenburg. Każdy członek niemieckich sił zbrojnych otrzymał wówczas rozkaz złożenia przysięgi osobistej lojalności wobec Hitlera., Niemieccy dowódcy wojskowi z zadowoleniem przyjęli rzeź przywódców SA. Bez sprzeciwu Hitler zniósł odrębne stanowisko prezydenta Rzeszy. Ogłosił się Führerem i kanclerzem Rzeszy, absolutnym władcą narodu niemieckiego.
partia nazistowska u władzy
wszyscy „Aryjscy” Niemcy mieli uczestniczyć w organizacjach prowadzonych przez partię nazistowską. Jednak sama partia pozostała elitarna, ograniczając swoje członkostwo. Zgodnie z „zasadą przywództwa” zachowała ona odgórną strukturę dowodzenia., Byli liderzy na każdym poziomie: regionalnym, powiatowym, miejskim, powiatowym i sąsiedzkim. Przywódcy byli powoływani z góry i nadzorowali powszechną zgodność z nazistowskimi standardami. Przed dojściem do władzy partia stworzyła także aparat rządowy. Departamenty były odpowiedzialne za te same obszary, co Ministerstwa rządowe. Na przykład istniały departamenty polityki zagranicznej, sprawiedliwości, pracy i ekonomii. Struktura ta nigdy nie zastąpiła Niemieckiej biurokracji. Działał jednak obok niego i stale z nim konkurował.,
Hitler przekształcił jedno biuro partyjne w agencję rządową, gdy uczynił szefem propagandy Josepha Goebbelsa, szefa nowego ministerstwa propagandy. Goebbels stworzył kult osobowości, który gloryfikował Hitlera jako nieomylnego Zbawiciela Niemiec. Nazistowska propaganda stała się w Niemczech nieuchronna. Zdominowała prasę, film, radio i przestrzeń publiczną. Wszędzie pojawiały się portrety czy posągi Hitlera. Każde miasto i miasto przemianowane na ulicę lub przestrzeń publiczną, aby go uhonorować. W miejscach publicznych zwykli Niemcy mieli chwalić Hitlera i wydawać tzw. Niemieckie pozdrowienia („Heil Hitler!”)., Propaganda przeniknęła także szkolne programy nauczania. Dzieci, na przykład, nauczyły się odes chwaląc przywództwo Hitlera w szkołach publicznych. Film Leni Riefenstahl „Triumf woli” obrazuje Obraz Hitlera jako niemal boskiego przywódcy. Film jest oparty na jednym z masowych wieców partii w Norymberdze.
Kontrola partii nazistowskiej nad każdym szczeblem rządu pozwoliła jej realizować antysemickie plany. Rząd centralny uchwalił antysemickie dekrety. Jeszcze wcześniej jednak nazistowscy urzędnicy prześladowali Żydów na szczeblu lokalnym., Żydzi byli wykluczeni z zawodów, przedsiębiorstw i przestrzeni publicznej. Propaganda przedstawiała Żydów jako trujące robactwo knujące w celu zniszczenia niemieckiego Wołka, choć kapitalizm i bolszewizm. Przywódcy nazistowscy twierdzili, że „Żydzi” rozpoczęli II Wojnę Światową. wojna została przedstawiona jako walka o przetrwanie Niemców. Nazistowskie twierdzenie, że Żydzi zamierzali zniszczyć Niemców, stało się dla Niemców pretekstem do zniszczenia Żydów.
klęska nazistowskich Niemiec
pod koniec lat 30.zdecydowana większość Niemców poparła Hitlera i Państwo nazistowskie., Jedyna zorganizowana próba obalenia Hitlera i partii nazistowskiej miała miejsce 20 lipca 1944. W tym czasie klęska Niemiec w ii wojnie światowej okazała się nieunikniona. Po samobójstwie Hitlera 30 kwietnia 1945 r. Niemcy skapitulowały i zostały zajęte przez wojska alianckie.
alianci zdelegalizowali partię nazistowską i uznali ją za organizację przestępczą. Sądzili oni czołowych przywódców nazistowskich m.in. za zbrodnie przeciwko ludzkości. Do dziś partia nazistowska jest zakazana w Niemczech.