wprowadzenie

kostniakomięsak (OSA) jest najczęstszym pierwotnym guzem kości widzianym u psów. Inne guzy kości (chondrosarcoma, włókniakomięsak, hemangiosarcoma, guzy przerzutowe) są możliwe, ale znacznie rzadziej. OSA najczęściej występuje u psów w średnim wieku, chociaż istnieje niewielka populacja psów, które będą rozwijać się w młodym wieku 1-2 lat. Przyczyna tego raka nie jest znana, ale wyraźnie wydaje się, że jest to składnik genetyczny., Najczęściej dotknięte rasy to Saint Bernard, Dog Niemiecki, Golden retriever, Labrador retriever, Szkocki deerhound i Rottweiler. Inne proponowane przyczyny to mikroskopijne uszkodzenia kości u młodych psów rosnących, metalowe implanty, i uraz.

OSA występuje najczęściej w obrębie dystalnej kości promieniowej, a następnie proksymalnej kości ramiennej, dystalnej kości udowej i proksymalnej kości piszczelowej. Jednak nowotwór ten może rozwinąć się w każdej kości., U psów, OSA charakteryzuje się destrukcyjnym wzrostem guza pierwotnego, obecność mikroskopijnego rozprzestrzeniania się do 90% przypadków w momencie rozpoznania, i agresywny przebieg progresji choroby z przerzutami do płuc w mniej niż 1 rok u nieleczonych psów.

diagnostyka i inscenizacja

najczęstszymi objawami klinicznymi związanymi z OSA są ból, obrzęk i kulawizna., Obszar dotknięty jest zazwyczaj dość proste do zlokalizowania na badanie fizykalne i diagnoza jest następnie za pomocą zdjęć rentgenowskich (promienie rentgenowskie) z danej kości, które zazwyczaj wykazują wzór zniszczenia kości (osteoliza), nieprawidłowy wzrost kości (osteoproliferacja), aw niektórych przypadkach, złamanie kości.

w wielu przypadkach przypuszczalna diagnoza jest stawiana na podstawie radiograficznego (rentgenowskiego) wyglądu zmiany, połączonego z wywiadem i sygnałem pacjenta. Po postawieniu wstępnej diagnozy / podejrzeniu, zaleca się wykonanie pewnych badań przesiewowych, aby upewnić się, że pacjent jest zdrowy i wykluczyć obecność mierzalnych przerzutów (obecnych u 10-15% pacjentów w momencie prezentacji). Trójwymiarowe radiografie klatki piersiowej są najczęściej stosowanym badaniem przerzutów do płuc., Wraz ze wzrostem dostępności tomografii komputerowej (CT), to bardziej zaawansowane podejście obrazowania zyskuje na popularności, szczególnie ze względu na zwiększoną czułość w wykrywaniu małych zmian przerzutowych, które mogą być pominięte w radiogramach. USG jamy brzusznej jest czasami stosowany jako część rutynowych badań przesiewowych, ale nie jest uważany za” obowiązkowy ” test ze względu na małą szansę na przerzuty OSA do narządów jamy brzusznej. Badania radiologiczne mogą być przydatne, ponieważ istnieje 8% szansa na przerzuty do kości., Zaleca się podstawowe badania krwi, aby upewnić się, że pacjent jest zdrowy i dobry kandydat do leczenia. Ostatecznie ostateczne rozpoznanie wymaga histopatologii (biopsja), które można uzyskać poprzez biopsję kości małej lub w niektórych przypadkach, cienkoigłowej cytologii aspiracyjnej. Jednak w większości przypadków dokonaliśmy już domniemanej diagnozy OSA bez biopsji i często posuwamy się do przodu z leczeniem, zwłaszcza, że znajomość diagnozy nie zmienia możliwości leczenia miejscowego guza, co w większości przypadków pozwoli na potwierdzenie diagnozy.,

leczenie

ostateczne leczenie miejscowe w celu kontrolowania guza pierwotnego

Chirurgia

chirurgiczne usunięcie guza z szerokim marginesem jest wskazane jako początkowe leczenie OSA i jest uważane za złoty standard. Ponieważ większość OSAs znajduje się w szkielecie wyrostka robaczkowego (aka „kości długie” kończyn), zazwyczaj zaleca się pełną amputację kończyny. W niektórych przypadkach może być możliwa operacja oszczędzająca kończyny, w której tylko dotknięta część kości jest usuwana i rekonstruowana za pomocą innej kości (allogeniczny przeszczep) lub metalowej przekładki (endoproteza)., Ten rodzaj operacji jest zazwyczaj zarezerwowany dla pacjentów z osa wpływających na Promień dystalny i jest związany z wysokim wskaźnikiem powikłań pooperacyjnych (niewydolność implantu, zakażenie, i odrastanie guza). Nieoperacyjna opcja oszczędzania kończyn jest również dostępna za pomocą radioterapii, zwanej radiochirurgią stereotaktyczną, i może być stosowana do OSA w dowolnym miejscu (patrz poniżej, aby uzyskać więcej informacji). Tak więc w tym momencie amputacja ma tendencję do przeważania jako najwyższe zalecenie, nawet w przypadku guzów dystalnego promienia., Psy z ciężką chorobą neurologiczną, i ewentualnie choroby ortopedycznej, nie może być uważany za dobrych kandydatów do amputacji, ale większość pacjentów szybko odzyskać i przejść do życia normalne życie na 3 nogi. Jeśli guz znajduje się na jednej z „płaskich kości” szkieletu osiowego, takich jak szczęka (żuchwa, szczęka), czaszka, żebro, łopatka lub kręgi, zaleca się inny rodzaj operacji.

stereotaktyczna radioterapia (aka SRT, stereotaktyczna radiochirurgia / SRS, Cyberknife)

stereotaktyczna radioterapia polega na precyzyjnym zastosowaniu kilku wiązek promieniowania skierowanych pod różnymi kątami w celu dostarczenia wysokiej dawki promieniowania do wyznaczonego celu nowotworu, a wszystko to oszczędzając otaczające tkanki (takie jak skóra). W niektórych przypadkach, takich jak Cyberknife, leczenie to może być wykonane przez zrobotyzowany system dostarczania., Małe badania oceniające stosowanie radioterapii stereotaktycznej, a następnie chemioterapii wykazały podobne wyniki pacjentów, jak w przypadku amputacji i chemioterapii. Powikłania radioterapii stereotaktycznej obejmują złamania z napromieniowanej martwicy kości i odrastania guza.

leczenie ogólnoustrojowe w celu zapobiegania przerzutom

konwencjonalna chemioterapia

najlepsze wyniki dla psów z OSA do tej pory były dla osób poddanych amputacji, a następnie chemioterapii. Oceniano liczne protokoły chemioterapii. Przeprowadzono dwa badania, które sugerują, że najlepsze wyniki uzyskuje się stosując protokół składający się z 6 dawek karboplatyny, podawanych w postaci wstrzyknięć dożylnych co 3 tygodnie., Inne powszechnie stosowane protokoły obejmują 4-dawkowy cykl karboplatyny, naprzemiennie karboplatynę i doksorubicynę (po 3 dawki) lub samą doksorubicynę (5 dawek co 2-3 tygodnie). Skutki uboczne z takich protokołów chemioterapii są zazwyczaj przewidywalne, zarządzalne i występują z dość niską częstotliwością, w związku z tym jakość życia pacjentów poddawanych chemioterapii jest uważana za doskonałą.

immunoterapia

obecnie istnieje jedna immunoterapia – Canine Osteosarcoma Vaccine – Live Listeria Vector (COV-LLV) – która uzyskała warunkową licencję USDA do stosowania u psów z OSA., Szczepionka jest przeznaczona do stosowania u pacjentów po amputacji, a następnie chemioterapii i jest podawana w infuzji dożylnej co 3 tygodnie przez maksymalnie 3 zabiegi. Produkt składa się ze zmodyfikowanego żywego, atenuowanego szczepu listeria, który ma aktywować i przekierowywać własne komórki układu odpornościowego pacjenta (cytotoksyczne limfocyty T) do ataku na komórki nowotworowe, nawet po usunięciu bakterii., Dane z małego badania klinicznego u psów należących do klienta z OSA sugerowały, że immunoterapia może opóźnić lub zapobiec chorobie przerzutowej, a tym samym przedłużyć całkowite przeżycie u psów z OSA. Trwają badania nad bezpieczeństwem i skutecznością produktu u większych grup psów należących do klienta. Inne grupy również studiują podobne immunoterapie w celu szkolenia własnego układu odpornościowego pacjenta do atakowania komórek OSA poprzez celowanie określonych białek na powierzchni komórek nowotworowych. Wyniki czekają.,

Opieka paliatywna

dla psów, których właściciele zdecydują się nie kontynuować ostatecznej terapii i zamiast priorytet opieki paliatywnej, ogólne środki w celu poprawy komfortu pacjenta mogą obejmować leki przeciwbólowe, takie jak tramadol, gabapentyna, i amantadyna, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak Karprofen, derakoksyb, lub piroksykam, i alternatywne podejścia, takie jak akupunktura. Radioterapia może być również stosowana w Warunkach paliatywnych, zazwyczaj podawane w niższych dawkach ogólnych niż stosowane do radioterapii stereotaktycznej., Dostępne protokoły obejmują podawanie 2 sekwencyjnych zabiegów w dni powszednie lub raz w tygodniu zabiegów przez 3-4 sesje. Ogromna większość psów będzie czerpać niektóre przeciwbólowe korzyści z promieniowania w ciągu pierwszych 1-2 tygodni, ale zazwyczaj tylko przez okres kilku miesięcy. Często pacjenci poddawani radioterapii otrzymują również bisfosfoniany, które są” wypełniaczem kości ” leki podawane jako wlewy dożylne i mające na celu zmniejszenie zniszczenia kości i bólu.,

rokowanie

mediana czasu przeżycia u psów poddanych chirurgicznemu usunięciu guza lub radioterapii stereotaktycznej, a następnie konwencjonalnej chemioterapii dla OSA wynosi około 10-12 miesięcy, z 1 rok przeżywalności zbliża się 50%. 2 – letni wskaźnik przeżycia dla psów poddawanych operacji i chemioterapii waha się od 15-25% w zależności od badania odwołuje., Psy, które przechodzą promieniowanie paliatywne / bisfosfoniany ± chemioterapii zazwyczaj cieszyć przeżycia w zakresie 4-8 miesięcy, podczas gdy psy, które nie poddawane terapii specyficznej dla raka zazwyczaj są humanitarnie eutanazji z powodu niekontrolowanego bólu w ciągu 1-2 miesięcy od diagnozy.

ujemne czynniki prognostyczne obejmują większą masę ciała (psy rasy olbrzymiej), zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej( Alp-miara niszczenia kości na ekranie chemicznym surowicy), zwiększenie liczby białych krwinek i bliższą lokalizację kości ramiennej., Psy z guzów powstających na żuchwie, łokcia, i śródręcza / śródstopia / cyfry wydają się mieć dłuższe przeżycia. Wraz z rosnącą ilością badań poświęconych immunoterapii adiuwantowej, celem onkologów weterynaryjnych stało się zwiększenie procent długotrwałych ocalałych, przy jednoczesnym zapewnieniu, że każdy pacjent utrzymuje doskonałą jakość życia zarówno w trakcie, jak i po terapii. Z pewnością mamy więcej do nauczenia się i jest mnóstwo miejsca, aby poprawić wyniki pacjentów. Czas pokaże, jaka jest najlepsza kombinacja terapii lokalnej i ogólnoustrojowej w tej chorobie.,

Ocena wyników i czynników prognostycznych dla psów żyjących powyżej jednego roku po rozpoznaniu kostniakomięsaka: 90 przypadków (1997-2008). J Am Vet Med Assoc 2014; 245:1141-1146.

Wyniki psów poddawanych amputacji kończyny, zadowolenie właściciela z procedur amputacji kończyny, i percepcji właściciela dotyczące adaptacji pooperacyjnej: 64 przypadki (2005-2012). J Am Vet Med Assoc 2015;247:786-792.

Ehrhart N, Dernell WS, Hoffmann WE, et al., Znaczenie prognostyczne aktywności fosfatazy alkalicznej w surowicy u psów z kostniakomięsakiem wyrostka robaczkowego: 75 przypadków (1990-1996). J Am Vet Med Assoc 1998; 213: 1002-1006.

Green EM, Adams WM, Forrest LJ, et al. Cztery frakcja paliatywna radioterapia dla kostniakomięsaka U 24 psów. J Am An Hosp Assoc 2002; 38:445-451.

Fan TM, Charney SC, de Lorimier LP, et al. Podwójnie zaślepione, kontrolowane Placebo badanie uzupełniające Pamidronianu z paliatywną radioterapią i dożylnym doksorubicyną w przypadku bólu kostniakomięsaka wyrostka robaczkowego u psów. J Vet Int Med 2009; 23:152-160.,

Farese JP, Milner R, Thompson MS, et al. Stereotaktycznej radiochirurgii do leczenia kostniakomięsaków z udziałem dystalnych części kończyn u psów. J Am Vet Med Assoc 2004;225(10):1567-1572.

Knapp-Hoch HM, Fidel JL, Sellon RK, et al. Przyspieszony protokół promieniowania paliatywnego dla litycznych lub proliferacyjnych zmian kości wyrostka robaczkowego u psów. J Am An Hosp Assoc 2009; 45: 24-32.

Liptak JM, Dernell WS, Ehrhart N, et al., Alogeniczny przeszczep korowy i endoproteza dla chirurgii oszczędzającej kończyny u psów z dystalnym promieniowym kostniakomięsakiem: prospektywne porównanie kliniczne dwóch różnych technik oszczędzających kończyny. Vet Surg 2006; 35: 518-533.

Immunoterapia z listerią skierowaną na HER2 indukuje odporność specyficzną dla HER2 i wykazuje potencjalne efekty terapeutyczne w badaniu fazy I w Kostniakomięsaku psów. Clinical Cancer Research 2016; 22(17): 4380-4390.

, Nowatorska metoda cytologii aspiracyjnej rdzenia w porównaniu do aspiracji cienkoigłowej w diagnostyce kostniakomięsaka psów. J Am Anim Hosp Assoc 2011; 47:317-323.

Selmic LE, Burton JH, Thamm DH, et al. Porównanie protokołów chemioterapii opartych na Karboplatynie i Doksorubicynie u 470 psów po amputacji w leczeniu kostniakomięsaka wyrostka robaczkowego. J Vet Int Med 2014; 28 (554-563).

Skorupski KA, Uhl JM, Sziwek a, i in. Karboplatynę a naprzemienne karboplatynę i doksorubicynę w leczeniu adiuwantowym kostniakomięsaka wyrostka robaczkowego psów: randomizowane badanie III fazy., Vet Comp Oncol 2013; 14 (1): 81-87.