koszty krótko-i długoterminowe

nasza analiza produkcji i kosztów rozpoczyna się od okresu, który ekonomiści nazywają krótkim czasem. Krótki okres w tym kontekście mikroekonomicznym to okres planowania, w którym kierownicy przedsiębiorstwa muszą uznać jeden lub więcej swoich czynników produkcji za ustalone ilościowo. Na przykład Restauracja może uznać jej budynek za stały czynnik w okresie co najmniej następnego roku., Znalezienie nowego budynku lub powiększenie lub zmniejszenie rozmiaru obecnego obiektu zajęłoby co najmniej tyle czasu. Decyzje dotyczące funkcjonowania restauracji w ciągu przyszłego roku muszą zakładać, że budynek pozostanie niezmieniony. Inne czynniki produkcji mogą ulec zmianie w ciągu roku, ale wielkość budynku musi być traktowana jako stała.

Gdy ilość czynnika produkcji nie może być zmieniona w danym okresie, nazywa się ją stałym czynnikiem produkcji. Dla Restauracji, jej budynek jest stałym czynnikiem produkcji przez co najmniej rok., Czynnik produkcji, którego ilość może być zmieniana w danym okresie, nazywany jest zmiennym czynnikiem produkcji; czynniki takie jak Praca i żywność są przykładami.

podczas gdy kierownicy restauracji dokonują wyborów dotyczących jej funkcjonowania w przyszłym roku, planują również na dłuższe okresy. W tych okresach menedżerowie mogą rozważać alternatywy, takie jak modyfikacja budynku, budowa nowego obiektu lub sprzedaż budynku i opuszczenie firmy restauracyjnej., Okres planowania, w którym firma może rozważyć wszystkie czynniki produkcji jako zmienne nazywa się długim okresie.

w każdej chwili firma będzie dokonywać zarówno wyborów krótkoterminowych, jak i długoterminowych. Menedżerowie mogą planować, co robić na najbliższe tygodnie i na najbliższe lata. Ich decyzje w ciągu najbliższych kilku tygodni będą prawdopodobnie krótkoterminowymi wyborami. Decyzje, które będą miały wpływ na działalność w ciągu najbliższych kilku lat, mogą być długofalowymi wyborami, w których menedżerowie mogą rozważyć zmianę każdego aspektu swojej działalności.