Microvilli są pokryte błoną osocza, która otacza cytoplazmę i mikrofilamenty. Chociaż są to rozszerzenia komórkowe, w microvilli jest niewiele lub nie ma organelli komórkowych.

każdy microvillus ma gęstą wiązkę usieciowanych włókien aktynowych, które służą jako jego rdzeń strukturalny. 20 do 30 ściśle wiązane włókna aktyny są usieciowane przez wiązanie białek fimbrin( lub plastin-1), villin i espin, tworząc rdzeń microvilli.,

w mikrocytach enterocytowych rdzeń strukturalny jest przyłączony do błony plazmatycznej wzdłuż jej długości przez boczne ramiona zbudowane z miozyny 1A i kalmoduliny białka wiążącego Ca2+. Miozyna 1A działa poprzez miejsce wiązania nitkowatej aktyny na jednym końcu i domenę wiążącą lipidy na drugim. Końce plus włókien aktynowych znajdują się na końcu microvillus i są ograniczone, prawdopodobnie przez białka capZ, podczas gdy końce minus są zakotwiczone w sieci końcowej złożonej ze skomplikowanego zestawu białek, w tym spectryny i miozyny II.,

przestrzeń między mikrowilnymi na powierzchni komórki nazywa się przestrzenią międzymikrowilną. Przestrzeń międzymikrowilna zwiększa się wraz z aktywnością skurczową miozyny II i tropomiozyny i zmniejsza się po ustaniu skurczu.

lokalizacje

tysiące mikrowłókien tworzą strukturę zwaną bruzdą, która znajduje się na powierzchni wierzchołkowej niektórych komórek nabłonkowych, np. jelita cienkiego. (Microvilli nie należy mylić z kosmkami jelitowymi, które są zbudowane z wielu komórek. Każda z tych komórek ma wiele microvilli.,) Microvilli obserwuje się na powierzchni osocza jaj, wspomagając zakotwiczenie plemników, które przeniknęły do pozakomórkowej powłoki komórek jajowych. Grupowanie wydłużonych mikrotubul wokół plemnika pozwala na jego zbliżenie i mocne trzymanie, dzięki czemu może nastąpić fuzja. Są to duże obiekty, które zwiększają powierzchnię absorpcji.

Microvilli mają również znaczenie na powierzchni komórek białych krwinek, ponieważ pomagają w migracji białych krwinek.,

jak wspomniano, microvilli powstają jako rozszerzenia komórek z powierzchni błony plazmatycznej.

włókna Aktynowe, obecne w cytozolu, są najbardziej obfite w pobliżu powierzchni komórki. Uważa się, że włókna te określają kształt i ruch błony plazmowej.

zarodkowanie włókien aktyny zachodzi jako odpowiedź na bodźce zewnętrzne, umożliwiając komórce zmianę kształtu w zależności od konkretnej sytuacji.

może to tłumaczyć równomierność mikrowłókien, które mają jednakową długość i średnicę., Ten proces zarodkowania zachodzi od końca minus, umożliwiając szybki wzrost od końca plus.

chociaż długość i skład microvilli jest zgodny w obrębie pewnej grupy komórek jednorodnych, może się nieznacznie różnić w innej części tego samego organizmu.

na przykład mikrowłókna w jelitach małych i dużych u myszy różnią się nieco długością i ilością pokrywy powierzchniowej.