Schlieffen był synem pruskiego oficera i ziemianina Hansa Michaela von Schlieffen i jego żony Anny Heleny von Petersdorff. Był członkiem rodziny Schlieffen, która należała do niemieckiej szlachty. W 1745 wstąpił do armii pruskiej. Służył w pułku Garnizonowym w Berlinie, dopóki pułk nie został podzielony na mniejsze garnizony w Eberswalde, Bernau i Templin. W 1749 roku wraz z królem Fryderykiem II został przeniesiony do Gwardii w Poczdamie. dzięki lekturze wykształcił się jako pisarz., W 1755 zachorował na infekcję płuc i został zwolniony z wojska pruskiego, a po wyzdrowieniu nie został ponownie zatrudniony w 1757. W 1757 wstąpił do armii Hesji, a w 1763 został generałem. Służył jako adiutant generała księcia Brunszwiku-Wolfenbüttel Ferdynanda. W 1772 został awansowany na generała porucznika przez landgrafa Fryderyka II Hesji-Kassel i został ministrem stanu Hesji. Został również kawalerem Orderu Lwa Złotego. Schlieffen stał się najważniejszym doradcą Landgrafów Fryderyka II i Wilhelma IX., W 1776 roku towarzyszył w Londynie wojskom, które zostały pożyczone Anglii przez landgrafa Hesji na wojnę w Ameryce Północnej.
w 1789 roku ponownie wszedł do służby w Prusach za panowania Fryderyka Wilhelma II. został gubernatorem Cytadeli Weselskiej i wkrótce został odznaczony Orderem czarnego Orła. W kolejnych latach odbył kilka misji dyplomatycznych w kraju i za granicą. W 1790 roku dowodził wojskami maszerującymi do Lüttich. W 1792 roku zrezygnował z wojska.
wycofał się do swojej posiadłości w Windhausen, ale przez pewien czas mieszkał także w Meklemburgii., Dla swojego domu emerytalnego w Windhausen zbudował Schloss Windhausen, a także Ogrody germańskie obok niego. Poświęcił się studiom naukowym i był płodnym pisarzem, za co otrzymał członkostwo w pruskiej i Bawarskiej Akademii Nauk (1808). Był przyjacielem Friedricha Schillera. Autor napisał historię rodziny von Schlieffenów, a także autobiografię.,w Królestwie Westfalii 2 kwietnia 1813 r. został Baronem i trzykrotnie odznaczony Orderem Korony Westfalii (5 lutego 1810 r. został kawalerem, 28 marca 1811 r. Komandorem, a w październiku 1813 r.kawalerem).
zmarł w wieku 92 lat.