uciekając z Kudu w Parku Narodowym Etosha w Namibii
podobnie jak wiele innych antylop, samce Kudu można znaleźć w grupach kawalerów, ale częściej są samotnikami. Ich pokazy dominacji zwykle nie trwają długo i są na ogół dość spokojne, składające się z jednego samca, który sprawia, że wygląda na dużego, sprawiając, że jego włosy stoją na końcu. Kiedy samce mają twarz, zamykają rogi w konkursie, aby określić silniejszego ściągacza; szyje kudusa powiększają się w okresie godowym z tego powodu., Czasami dwa konkurujące samce nie są w stanie odblokować rogów, a jeśli nie są w stanie odłączyć, umierają z głodu lub odwodnienia. Samce widuje się z samicami tylko w okresie godowym, kiedy łączą się w grupy po 5-15 kudus, w tym potomstwo. Cielęta rosną bardzo szybko i po sześciu miesiącach są dość niezależne od matek.
ciężarna samica opuści stado, aby urodzić jedno potomstwo. Zostawia noworodka w ukryciu przez 4-5 tygodni, a wraca tylko, aby go karmić, co jest najdłuższym okresem karmienia ze wszystkich gatunków antylop., Następnie cielę zacznie towarzyszyć matce przez krótki okres. Po 3 lub 4 miesiącach cielę będzie stale z matką, a po około sześciu miesiącach powróci do grupy.
Kiedy jest zagrożony, kudu często ucieka zamiast walczyć. Ranne byki są znane z tego, że atakują atakującego, uderzając go solidną podstawą rogu, a nie dźgając go nożem. Ranne samice mogą biegać przez wiele mil bez zatrzymywania się, aby odpocząć przez więcej niż minutę. Są świetnymi kickerami i są zdolne do złamania szyi lub pleców dzikiego psa lub Szakala., Są dobrymi skoczkami i potrafią pokonać 5-metrowy płot ze startu stojącego.