Levirate marriage and the „redeemers”Edit

Księga Rut ilustruje trudność próby użycia praw podanych w książkach takich jak Księga Powtórzonego Prawa jako dowód rzeczywistej praktyki. Naomi planowała zapewnić bezpieczeństwo sobie i Ruth, aranżując lewiratowe małżeństwo z Boazem. Poinstruowała Ruth, aby odkryła stopy Boaza po tym, jak poszedł spać i położyła się., Gdy Boaz się obudził, zaskoczony widząc kobietę u jego stóp, Ruth wyjaśniła, że chce, aby ją odkupił (poślubił). Wielu współczesnych komentatorów widzi seksualne aluzje w tej części historii, z „stopami” jako eufemizmem dla genitaliów.

ponieważ nie było spadkobiercy, który odziedziczyłby ziemię Elimelecha, zwyczaj wymagał od bliskiego krewnego (Zwykle brata zmarłego) poślubienia wdowy po zmarłym, aby kontynuować jego linię rodową (Księga Powtórzonego Prawa 25:5-10). Ten krewny był nazywany goel, „krewny-Odkupiciel”., Ponieważ Boaz nie był bratem Elimelecha, ani też nie był wdową po nim, uczeni określają ten układ jako „podobny do Lewiratu”. W opowieści pojawia się komplikacja: inny mężczyzna był bliżej spokrewniony z Elimelechem niż Boaz i miał pierwsze roszczenia do Ruth. Konflikt ten został rozwiązany przez zwyczaj, który wymagał ziemi, aby pozostać w rodzinie: rodzina mogła zastawić ziemię, aby zapobiec ubóstwu ,ale prawo wymagało krewnego, aby odkupić ją z powrotem do rodziny(3 Mojżeszowa 25: 25ff)., Boaz spotkał najbliższego krewnego przy bramie miasta( miejscu, gdzie zostały ustalone Kontrakty); krewny najpierw powiedział, że kupi ziemię Elimelecha (obecnie Noemi), ale słysząc, że musi również wziąć Ruth za żonę, wycofał swoją ofertę. W ten sposób Boaz stał się „krewnym-Odkupicielem Ruth i Noemi”.”

małżeństwo mieszane

książkę można odczytać jako przypowieść polityczną dotyczącą spraw z czasów Ezdrasza i Nehemiasza (IV wiek p. n. e.)., Realistyczny charakter historii jest ustalany od początku poprzez imiona uczestników: mężem i ojcem był Elimelech, co oznacza „Mój Bóg jest królem”, a jego żoną była Naomi,” miła”, ale po śmierci jej synów Mahlon,” choroba”, i Chilion,” marnowanie”, poprosiła, aby nazywano ją Mara,”zgorzkniała”., Odniesienie do Moabu budzi wątpliwości, ponieważ w pozostałej części literatury biblijnej jest związane z wrogością wobec Izraela, seksualną przewrotnością i bałwochwalstwem, a Księga Powtórzonego Prawa 23:3-6 wykluczyła Amonita lub Moabitę z „zgromadzenia Pańskiego, nawet do dziesiątego pokolenia”. Mimo to Ruth Moabita poślubiła Judejczyka i nawet po jego śmierci nadal uważała się za członka jego rodziny; potem poślubiła innego Judejczyka i urodziła mu syna, który stał się przodkiem Dawida. W związku z tym Miszna mówi, że tylko mężczyźni Moabici mają zakaz wstępu do Zgromadzenia., W przeciwieństwie do historii Ezdrasza–Nehemiasza, gdzie małżeństwa między Żydami i nieżydowskimi kobietami zostały rozbite, Ruth naucza, że cudzoziemcy, którzy nawrócili się na Judaizm, mogą stać się dobrymi Żydami, obce żony mogą stać się przykładnymi wyznawcami żydowskiego prawa i nie ma powodu, aby wykluczać ich lub ich potomstwo ze Wspólnoty.

współczesne interpretacje

uczeni coraz częściej zgłębiali RUT w sposób pozwalający jej zająć się współczesnymi zagadnieniami., Na przykład feministki przekształciły tę historię jako jedną z godności pracy i samowystarczalności kobiet oraz jako model relacji lesbijskich, podczas gdy inne postrzegały w niej celebrację relacji silnych i zaradnych kobiet. Inni krytykowali go za jego podstawową i potencjalnie wyzyskową akceptację systemu patriarchatu, w którym wartość kobiety może być mierzona tylko poprzez małżeństwo i urodzenie dziecka. Inni ponownie postrzegali ją jako książkę, która opowiada o wyrzutkach i uciskanych narodach.