29 października 1929 r. czarny wtorek uderzył na Wall Street, gdy inwestorzy w ciągu jednego dnia wymienili około 16 milionów akcji na Nowojorskiej Giełdzie. Miliardy dolarów zostały utracone, niszcząc tysiące inwestorów. W następstwie czarnego wtorku Ameryka i reszta uprzemysłowionego świata pogrążyły się w Wielkim Kryzysie (1929-39), najgłębszym i najdłużej trwającym spowolnieniu gospodarczym w historii zachodniego uprzemysłowionego świata aż do tego czasu.

co spowodowało krach na Giełdzie w 1929 roku?,

w latach 20.XX wieku Amerykańska Giełda Papierów Wartościowych szybko się rozwijała, osiągając szczyt w sierpniu 1929 roku po okresie dzikich spekulacji w latach dwudziestych. Do tego czasu produkcja już spadła, a bezrobocie wzrosło, pozostawiając zapasy znacznie przekraczające ich rzeczywistą wartość. Wśród innych przyczyn krachu giełdowego w 1929 roku były niskie płace, wzrost zadłużenia, zmagający się sektor rolny i nadwyżka dużych kredytów bankowych, których nie można było zlikwidować.,

czarny wtorek: 29 października 1929

ceny akcji zaczęły spadać we wrześniu i na początku października 1929, a 18 października rozpoczął się spadek. Zapanowała panika, a 24 października, Czarny czwartek, notowano rekordowe 12 894 650 akcji. Spółki inwestycyjne i czołowi bankowcy próbowali ustabilizować rynek, wykupując wielkie bloki akcji, co w piątek przyniosło umiarkowany wzrost. W poniedziałek jednak burza wybuchła na nowo, a rynek wszedł w swobodny spadek., Po Czarnym poniedziałku (29 października 1929) nastąpił czarny wtorek, w którym ceny akcji załamały się całkowicie, a 16 410 030 akcji było notowanych na Nowojorskiej Giełdzie w ciągu jednego dnia. Miliardy dolarów zostały utracone, wymazując tysiące inwestorów, a tickery akcji biegły godziny w tyle, ponieważ maszyny nie mogły poradzić sobie z ogromną ilością handlu.

skutki krachu na Giełdzie w 1929 r.: Wielki Kryzys

Po 29 października 1929 r. ceny akcji nie miały nic innego jak wzrosnąć, więc w kolejnych tygodniach nastąpiła znaczna poprawa. Ogólnie jednak ceny nadal spadały, gdy Stany Zjednoczone pogrążyły się w Wielkim Kryzysie, a do 1932 roku zapasy były warte tylko około 20 procent ich wartości w lecie 1929 roku., Krach na giełdzie w 1929 roku nie był jedyną przyczyną wielkiego kryzysu, ale działał na rzecz przyspieszenia globalnego załamania gospodarczego, którego był również objawem. W 1933 roku prawie połowa amerykańskich banków upadła, a bezrobocie zbliżało się do 15 milionów ludzi, czyli 30 procent siły roboczej.

Afroamerykanie byli szczególnie dotknięci, ponieważ byli „ostatni zatrudnieni, pierwsi zwolnieni.”Kobiety w okresie Wielkiego Kryzysu radziły sobie nieco lepiej, ponieważ tradycyjnie miejsca pracy kobiet w tamtych czasach, takie jak nauczanie i pielęgniarstwo, były bardziej izolowane niż te zależne od wahań rynków.,

życie przeciętnej rodziny podczas Wielkiego Kryzysu było trudne. Burze i silna susza na południowych równinach zrujnowały uprawy, powodując, że obszar ten nazwano ” miską kurzu.””Dąbki”, jak nazywano uciekających mieszkańców, przenosiły się do dużych miast w poszukiwaniu pracy.

ulgi i reformy w „Nowym Ładie” uchwalonym przez administrację prezydenta Franklina D. Roosevelta (1882-1945) pomogły zmniejszyć najgorsze skutki Wielkiego Kryzysu; jednak gospodarka USA nie odwróci się w pełni aż do 1939 roku, kiedy II wojna światowa (1939-45) zrewitalizowała amerykański przemysł.,