punkty konia
szczegółowe terminy i specjalistyczny język są używane do opisu anatomii koni, różnych etapów życia, kolorów i ras.
długość życia i etapy życia
w zależności od rasy, zarządzania i środowiska, współczesny koń domowy ma długość życia od 25 do 30 lat. Rzadko, kilka zwierząt żyje do 40. roku życia i, czasami, poza nim. Najstarszym udokumentowanym zapisem był” Old Billy”, XIX-wieczny koń, który dożył 62 lat., W czasach współczesnych, Sugar Puff, który został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa jako najstarszy żyjący kucyk na świecie, zmarł w 2007 roku w wieku 56 lat.
niezależnie od faktycznej daty urodzenia konia lub Kuca, dla większości celów zawodów do jego wieku dodaje się rok każdego 1 stycznia każdego roku na półkuli północnej i każdego 1 sierpnia na półkuli południowej. Wyjątek stanowi Jazda wytrzymałościowa, gdzie minimalny wiek do rywalizacji opiera się na rzeczywistym wieku kalendarzowym zwierzęcia.,
do opisu koni w różnym wieku stosuje się następującą terminologię:
- źrebak: koń obu płci w wieku poniżej jednego roku. Źrebię karmiące jest czasami nazywany ssanie, a źrebię, które zostało odstawione od maciory nazywa się odstawienie. Większość udomowionych źrebaków jest odsadzana od maciory w wieku pięciu do siedmiu miesięcy, chociaż źrebaki mogą być odsadzane od maciory w wieku czterech miesięcy bez niekorzystnych skutków fizycznych.
- Roczniak: koń obu płci w wieku od 1 do 2 lat.
- ogierek-samiec konia w wieku poniżej czterech lat., Częstym błędem terminologicznym jest nazywanie każdego młodego konia „źrebakiem”, podczas gdy termin ten odnosi się tylko do młodych koni płci męskiej.
- Klaczka: samica konia w wieku poniżej czterech lat.
- klacz: samica konia czteroletniego i starszego.
- ogier: nie wykastrowany samiec konia czteroletniego i starszego. Termin ” koń ” jest czasami używany potocznie w odniesieniu do ogiera.
- Wałach-wykastrowany koń w każdym wieku.,
w wyścigach konnych definicje te mogą się różnić: na przykład na Wyspach Brytyjskich wyścigi koni czystej krwi definiują ogierki i klaczki jako mniej niż pięć lat. Jednak Australijskie Wyścigi rasowe definiują ogierki i klaczki jako mniej niż cztery lata.
Rozmiar i pomiar
wysokość koni mierzona jest w najwyższym punkcie kłęba, gdzie szyja styka się z grzbietem. Punkt ten jest używany, ponieważ jest to stabilny punkt anatomii, w przeciwieństwie do głowy lub szyi, które poruszają się w górę iw dół w stosunku do ciała konia.,
Rozmiar znacznie różni się między rasami koni, jak w przypadku tego pełnowymiarowego konia i małego Kuca.
w krajach anglojęzycznych wysokość koni jest często podawana w jednostkach rąk i cali: jedna ręka jest równa 4 cali (101,6 mm). Wysokość jest wyrażona jako liczba pełnych rąk, a następnie punkt, a następnie liczba dodatkowych cali, a kończąc na Skrót ” h ” lub ” hh „(Dla”ręce wysokie”). Tak więc koń opisany jako „15,2 h” ma 15 rąk plus 2 cale, w sumie 62 cale (157,5 cm) wysokości.,
wielkość koni różni się w zależności od rasy, ale również zależy od odżywiania. Lekkie konie jeździeckie zwykle osiągają wysokość od 14 do 16 rąk (56 do 64 cali, 142 do 163 cm) i mogą ważyć od 380 do 550 kilogramów (840 do 1210 funtów). Większe konie konne zwykle zaczynają się od około 15,2 rąk (62 cale, 157 cm) i często są tak wysokie, jak 17 rąk (68 cale, 173 cm), ważąc od 500 do 600 kilogramów (1100 do 1320 funtów). Konie ciężkie lub pociągowe mają zwykle co najmniej 16 rąk (64 cale, 163 cm) i mogą być tak wysokie, jak 18 rąk (72 cale, 183 cm)., Mogą ważyć od około 700 do 1000 kilogramów (1540 do 2200 funtów).
największym koniem w historii był prawdopodobnie koń Shire o imieniu Mammoth, który urodził się w 1848 roku. Mierzył 21,2 1⁄4 rąk (86,25 cala, 219 cm), a jego szczytową wagę oszacowano na 1524 kilogramy (3360 funtów). Aktualnym rekordzistą najmniejszego konia świata jest Thumbelina, w pełni dojrzały miniaturowy koń dotknięty karłowatością. Ma 17 cali (43 cm) i waży 57 funtów (26 kg).
kucyki
kucyki są taksonomicznie tymi samymi zwierzętami co konie., Rozróżnienie między koniem a kucykiem jest zwykle rysowane na podstawie wysokości, szczególnie w celach konkursowych. Jednak sam wzrost nie jest dyspozycyjny; różnica między końmi i kucami może również obejmować aspekty fenotypu, w tym budowę i temperament.
tradycyjnym standardem wzrostu konia lub Kuca w wieku dojrzałym jest 14,2 dłoni (58 cali, 147 cm). Zwierzę 14,2 h lub więcej jest zwykle uważane za konia i jeden mniej niż 14,2 H Kuca, ale istnieje wiele wyjątków od tradycyjnego standardu., W Australii kucyki są uważane za te poniżej 14 rąk(56 cali, 142 cm). W przypadku konkurencji w Dywizji Zachodniej Federacji Jeździeckiej Stanów Zjednoczonych, odcięcia są 14,1 ręce (57 cali, 145 cm). Międzynarodowa Federacja sportów jeździeckich (International Federation for Equestrian Sports), światowy organ zarządzający sportem konnym, stosuje pomiary metryczne i definiuje Kuca jako każdego konia mierzącego mniej niż 148 centymetrów (58,27 cala) w kłębie bez butów, czyli nieco ponad 14,2 h I 149 centymetrów (58,66 cala), lub nieco ponad 14,21⁄2 h, z butami.,
wzrost nie jest jedynym kryterium odróżniania koni od kuców. Rejestry rasy dla koni, które zazwyczaj produkują osobniki zarówno poniżej, jak i powyżej 14,2 h uważają wszystkie zwierzęta tej rasy za konie niezależnie od ich wzrostu. Odwrotnie, niektóre rasy kucyków mogą mieć cechy wspólne z końmi, a pojedyncze zwierzęta mogą czasami dojrzewać w ciągu 14,2 h, ale nadal są uważane za kucyki.
kucyki często wykazują grubszą grzywę, ogony i ogólną sierść., Mają też proporcjonalnie krótsze nogi, szersze beczki, cięższe kości, krótsze i grubsze szyje oraz krótkie głowy z szerokimi czołami. Mogą mieć spokojniejsze temperamenty niż konie, a także wysoki poziom inteligencji, który może lub nie może być używany do współpracy z ludźmi. Mały rozmiar sam w sobie nie jest wyłącznym wyznacznikiem. Na przykład, kucyk Szetlandzki, który średnio 10 rąk (40 cali, 102 cm), jest uważany za Kuca., Natomiast rasy takie jak Falabella i inne konie miniaturowe, które nie mogą być wyższe niż 30 cali (76 cm), są klasyfikowane w swoich rejestrach jako konie bardzo małe, a nie kuce.
genetyka
konie mają 64 chromosomy. Genom konia został zsekwencjonowany w 2007 roku. Zawiera 2,7 miliarda par zasad DNA, które są większe niż Genom psa, ale mniejsze niż Genom człowieka lub Genom bydła. Mapa jest dostępna dla badaczy.,
kolory i oznaczenia
Zatoka (po lewej) i kasztan (czasami nazywany „szczaw”) to dwa najczęstsze kolory sierści, widoczne u prawie wszystkich ras.
konie wykazują zróżnicowany wachlarz kolorów sierści i charakterystycznych oznaczeń, opisanych specjalistycznym słownictwem. Często koń jest klasyfikowany najpierw według koloru sierści, przed rasą lub płcią., Konie tego samego koloru można odróżnić od siebie białymi znaczeniami, które wraz z różnymi wzorami plamienia dziedziczone są oddzielnie od koloru sierści.
zidentyfikowano wiele genów, które tworzą kolory i wzory sierści konia. Obecne testy genetyczne mogą zidentyfikować co najmniej 13 różnych alleli wpływających na kolor sierści, a badania wciąż odkrywają nowe geny związane z określonymi cechami., Podstawowe kolory sierści kasztanowca i czerni są określone przez gen kontrolowany przez receptor melanokortyny 1, znany również jako” gen przedłużający „lub” czynnik czerwony”, ponieważ jego recesywną formą jest” czerwony ” (kasztan), a jego dominującą formą jest czarna. Dodatkowe geny kontrolują tłumienie czarnego koloru do punktowego zabarwienia, które powoduje zatokę, plamienie wzorców, takich jak pinto lub leopard, geny rozcieńczenia, takie jak palomino lub dun, a także siwienie i wszystkie inne czynniki, które tworzą wiele możliwych kolorów sierści występujących u koni.,
konie, które mają biały kolor sierści, są często błędnie oznaczone; koń, który wygląda na „biały”, jest zwykle szarym w średnim wieku lub starszym. Szarości rodzą się ciemniejszym odcieniem, stają się jaśniejsze z wiekiem, ale zwykle zachowują czarną skórę pod białą sierścią (z wyjątkiem różowej skóry pod białymi oznaczeniami). Jedyne konie właściwie nazywane białymi rodzą się z przeważnie białą sierścią i różową skórą, co jest dość rzadkim zjawiskiem. Różne i niepowiązane czynniki genetyczne mogą wytwarzać białe barwy sierści u koni, w tym kilka różnych alleli dominującej bieli i genu sabino-1., Nie ma jednak koni „albinosów”, zdefiniowanych jako posiadające zarówno różową skórę, jak i czerwone oczy.
rozmnażanie i rozwój
klacz ze źrebakiem
ciąża trwa około 340 dni, ze średnim przedziałem 320-370 dni i zwykle skutkuje jednym źrebakiem; bliźnięta są rzadkie. Konie są gatunkiem przedporodowym, a źrebaki są zdolne do stania i biegania w krótkim czasie po urodzeniu. Źrebięta rodzą się zwykle wiosną., Cykl rujowy klaczy występuje mniej więcej co 19-22 dni i występuje od wczesnej wiosny do jesieni. Większość klaczy wchodzi w okres anestru w zimie i dlatego nie cykluje w tym okresie. Źrebięta są zazwyczaj odstawiane od matek między czwartym a szóstym miesiącem życia.
konie, szczególnie ogiery, czasami są fizycznie zdolne do rozrodu w wieku około 18 miesięcy, ale konie udomowione rzadko mogą rozmnażać się przed ukończeniem trzeciego roku życia, zwłaszcza samice., Konie w wieku czterech lat są uważane za Dojrzałe, chociaż szkielet zwykle rozwija się aż do szóstego roku życia; dojrzewanie zależy również od wielkości konia, rasy, płci i jakości opieki. Większe konie mają większe kości; dlatego nie tylko Kości trwają dłużej, aby utworzyć tkankę kostną, ale płytki nasadowe są większe i trwają dłużej, aby przekształcić się z chrząstki w kość. Płytki te przekształcają się po innych częściach kości i są kluczowe dla rozwoju.,
w zależności od dojrzałości, rasy i oczekiwanej pracy, konie są zwykle umieszczane pod siodłem i szkolone do jazdy w wieku od dwóch do czterech lat. Chociaż rasowe konie wyścigowe są wprowadzane na tor już w wieku dwóch lat w niektórych krajach, konie specjalnie hodowane do sportów takich jak ujeżdżenie zazwyczaj nie są umieszczane pod siodłem, dopóki nie mają trzech lub czterech lat, ponieważ ich kości i mięśnie nie są solidnie rozwinięte. W przypadku zawodów w jeździe wytrzymałościowej konie nie są uważane za wystarczająco dojrzałe, aby konkurować, dopóki nie ukończą pełnych 60 miesięcy kalendarzowych (pięć lat).,
Anatomia
układ szkieletowy konia
div>
szkielet konia ma 205 kości., Istotną różnicą między szkieletem konia a szkieletem człowieka jest brak obojczyka-końskie końskie końskie końskie są przymocowane do kręgosłupa za pomocą potężnego zestawu mięśni, ścięgien i więzadeł, które łączą łopatkę z tułowiem. Cztery nogi i kopyta konia są również unikalnymi strukturami. Ich kości nóg są proporcjonalnie różne od ludzkich. Na przykład część ciała, która jest nazywana „kolanem” konia, składa się z kości nadgarstka, które odpowiadają ludzkiemu nadgarstkowi., Podobnie, kość skokowa zawiera Kości odpowiadające kościom w kostce i pięcie człowieka. Kości dolnej nogi konia odpowiadają kościom ludzkiej ręki lub stopy, a petlock (niepoprawnie nazywany „kostką”) jest w rzeczywistości proksymalną sezamoidalną kośćmi między kośćmi armaty (pojedynczym odpowiednikiem ludzkiej kości śródręcza lub śródstopia) a proksymalnymi paliczkami, znajdującymi się tam, gdzie znajduje się „kłykcie” człowieka., Koń nie ma również mięśni nóg poniżej kolan i skoków, tylko skórę, włosy, kości, ścięgna, więzadła, chrząstki i różne wyspecjalizowane tkanki, które tworzą Kopyto.
kopyta
kluczowe znaczenie stóp i nóg podsumowuje tradycyjne powiedzenie „no foot, no horse”. Końskie Kopyto zaczyna się od paliczków dystalnych, odpowiednika ludzkiego palca lub czubka palca, otoczonych chrząstką i innymi wyspecjalizowanymi, bogatymi w krew tkankami miękkimi, takimi jak laminae., Zewnętrzna ściana kopyta i róg podeszwy są wykonane z keratyny, tego samego materiału, co ludzki paznokieć. W rezultacie koń, ważący średnio 500 kilogramów (1100 Funtów), podróżuje na tych samych kościach, co człowiek na palcach. W celu ochrony kopyta w pewnych warunkach niektóre konie mają podkowy umieszczone na stopach przez profesjonalnego farriera., Kopyta stale rosną, a u większości koni udomowionych należy je przycinać (a podkowy resetować, jeśli są używane) co pięć do ośmiu tygodni, chociaż kopyta dzikich koni zużywają się i odrastają w tempie odpowiednim dla ich terenu.
zęby
konie przystosowane są do wypasu. U dorosłego konia z przodu pyska znajduje się 12 siekaczy, przystosowanych do odgryzania trawy lub innej roślinności. Z tyłu jamy ustnej znajdują się 24 zęby przystosowane do żucia, przedtrzonowe i trzonowe., Ogiery i wałachy mają cztery dodatkowe zęby tuż za siekaczami, rodzaj zębów psów zwanych „tushes”. Niektóre konie, zarówno samce, jak i samice, będą również rozwijać jeden do czterech bardzo małych szczątkowych zębów przed trzonowcami, znanych jako” wilcze ” zęby, które są zazwyczaj usuwane, ponieważ mogą zakłócać bit. Między siekaczami a trzonowcami znajduje się pusta przestrzeń międzyzębowa, w której bit spoczywa bezpośrednio na dziąsłach lub „paskach” pyska konia, gdy koń jest mostkowany.
oszacowanie wieku konia można zrobić patrząc na jego zęby., Zęby nadal wybuchają przez całe życie i są zużyte przez wypas. Dlatego siekacze wykazują zmiany w miarę starzenia się Konia; rozwijają wyraźny wzór zużycia, zmiany kształtu zęba i zmiany kąta, pod którym spotykają się powierzchnie żucia. Pozwala to na bardzo przybliżone oszacowanie wieku konia, chociaż dieta i opieka weterynaryjna mogą również wpływać na tempo zużycia zębów.,
trawienie
konie są roślinożercami o układzie pokarmowym dostosowanym do diety paszowej z traw i innych materiałów roślinnych, spożywanych systematycznie przez cały dzień. Dlatego, w porównaniu z ludźmi, mają stosunkowo mały żołądek, ale bardzo długie jelita, aby ułatwić stały przepływ składników odżywczych. 450-kilogramowy koń spożywa od 7 do 11 kilogramów (15 do 24 funtów) pożywienia dziennie, a przy normalnym użytkowaniu wypija od 38 do 45 litrów wody., Konie nie są przeżuwaczami, mają tylko jeden żołądek, podobnie jak ludzie, ale w przeciwieństwie do ludzi, mogą wykorzystywać celulozę, główny składnik trawy. Konie są fermentatorami hindgut. Fermentacja celulozy przez symbiotyczne bakterie występuje w jelicie ślepym lub „jelitach wodnych”, przez które przechodzi pokarm przed dotarciem do jelita grubego. Konie nie mogą wymiotować, więc problemy z trawieniem mogą szybko spowodować kolkę, wiodącą przyczynę śmierci.,
zmysły
oko konia
zmysły koni opierają się na ich statusie zwierząt drapieżnych, gdzie muszą być świadome swojego otoczenia przez cały czas. Mają największe oczy ze wszystkich ssaków lądowych i mają boczne oczy, co oznacza, że ich oczy są umieszczone po bokach głowy. Oznacza to, że konie mają zasięg widzenia większy niż 350°, z czego około 65° to widzenie obuoczne, a pozostałe 285° monokularowe., Konie mają doskonałe widzenie w dzień i w nocy, ale mają dwukolorowe lub dichromatyczne widzenie; ich widzenie kolorów jest nieco podobne do czerwono-zielonej ślepoty barw u ludzi, gdzie niektóre kolory, zwłaszcza czerwone i pokrewne kolory, pojawiają się jako odcień zieleni.
ich węch, choć znacznie lepszy niż u ludzi, nie jest tak dobry jak u psa. Uważa się, że odgrywa kluczową rolę w interakcjach społecznych koni, a także wykrywaniu innych kluczowych zapachów w środowisku. Konie mają dwa ośrodki węchowe., Pierwszy system znajduje się w nozdrzach i jamie nosowej, które analizują szeroki zakres zapachów. Drugim, znajdującym się pod jamą nosową, są narządy wymiotne, zwane także narządami Jacobsona. Mają one oddzielną ścieżkę nerwową do mózgu i wydają się przede wszystkim analizować feromony.
słuch konia jest dobry, a szyja każdego ucha może obracać się do 180°, dając możliwość słyszenia o 360° bez konieczności poruszania głową., Hałas wpływa na zachowanie koni, a niektóre rodzaje hałasu mogą przyczyniać się do stresu: badanie z 2013 r.w Wielkiej Brytanii wykazało, że konie stajenne były najspokojniejsze w cichym otoczeniu lub słuchały muzyki country lub klasycznej, ale wykazywały oznaki nerwowości podczas słuchania muzyki jazzowej lub rockowej. Badanie to zalecało również utrzymanie muzyki poniżej objętości 21 decybeli., Australijskie badanie wykazało, że stojące konie wyścigowe słuchające talk radio miały wyższy wskaźnik wrzodów żołądka niż konie słuchające muzyki, a konie wyścigowe stojące, w których odtwarzano radio, miały wyższy ogólny wskaźnik owrzodzenia niż konie stojące, w których nie odtwarzano radia.
konie mają wielkie poczucie równowagi, częściowo ze względu na ich zdolność do odczuwania ich podstawy, a częściowo z wysoce rozwiniętej propriocepcji—nieświadomego poczucia, gdzie ciało i kończyny są przez cały czas. Zmysł dotyku konia jest dobrze rozwinięty. Najbardziej wrażliwe obszary to okolice oczu, uszu i nosa., Konie są w stanie wyczuć kontakt tak subtelny jak owad lądujący w dowolnym miejscu na ciele.
konie mają zaawansowane poczucie smaku, które pozwala im sortować paszę i wybierać to, co najbardziej chcieliby jeść, a ich prehensile wargi mogą łatwo sortować nawet małe ziarna. Konie na ogół nie będą jeść trujących roślin, jednak są wyjątki; konie będą od czasu do czasu jeść toksyczne ilości trujących roślin, nawet jeśli istnieje odpowiednia zdrowa żywność.,
ruch
wszystkie konie poruszają się naturalnie z czterema podstawowymi chodami: czterotaktowy chód, który wynosi średnio 6,4 km / h; dwutaktowy kłus lub jogging z prędkością od 13 do 19 km / h (8,1 do 11,8 mph) (szybszy dla koni wyścigowych); galop lub lope, trzytaktowy chód, który jest 19 do 24 kilometrów na godzinę (12 do 15 mph); i galop. Galop średnio 40-48 kilometrów na godzinę (25-30 mph), ale rekord świata konia galopującego na krótkim, sprinterskim dystansie wynosi 70,76 kilometrów na godzinę (43.,97 km / h). Oprócz tych podstawowych chodów, niektóre konie wykonują Tempo dwudźwiękowe, zamiast kłusa. Istnieje również kilka czterotaktowych chodów „amblingowych”, które są w przybliżeniu prędkością kłusa lub tempa, choć płynniejsze w jeździe. Należą do nich boczny stelaż, chód biegowy i tölt, a także ukośny kłus LISA. Chody Ambling są często genetyczne w niektórych ras, znanych zbiorowo jako chód koni. Często chodowane konie zastępują kłus jednym z chód ambling.,
zachowanie
konie są zwierzętami drapieżnymi o silna reakcja w walce lub locie. Ich pierwszą reakcją na zagrożenie jest przestraszenie się i zwykle Ucieczka, chociaż będą się bronić, gdy ucieczka jest niemożliwa lub gdy ich młode są zagrożone., Mają również tendencję do bycia ciekawymi; kiedy są zaskoczeni, często wahają się w jednej chwili, aby ustalić przyczynę swojego strachu i nie zawsze mogą uciekać przed czymś, co postrzegają jako niegroźne. Większość ras lekkiej jazdy konnej została opracowana dla prędkości, zwinności, czujności i wytrzymałości; naturalne cechy, które rozciągają się od ich dzikich przodków. Jednak dzięki selektywnej hodowli niektóre rasy koni są dość Uległe, szczególnie niektóre konie pociągowe.
konie są zwierzętami stadnymi, o wyraźnej hierarchii Rang, prowadzonymi przez dominującego osobnika, zazwyczaj klacz., Są także istotami społecznymi, które są w stanie tworzyć więzi towarzyskie z własnym gatunkiem i innymi zwierzętami, w tym z ludźmi. Komunikują się na różne sposoby, w tym wokalizacje, takie jak nickering lub whinnying, wzajemne uwodzenie i język ciała. Wiele koni będzie trudno zarządzać, jeśli będą odizolowane, ale dzięki szkoleniu konie mogą nauczyć się akceptować człowieka jako towarzysza, a tym samym czuć się komfortowo z dala od innych koni., Jednak, gdy ograniczone do niewystarczającego Towarzystwa, ćwiczeń lub stymulacji, osoby mogą rozwijać stabilne przywary, asortyment złych nawyków, głównie stereotypów pochodzenia psychologicznego, które obejmują żucie drewna, kopanie ścian, „tkanie” (kołysanie się tam iz powrotem) i inne problemy.
inteligencja i uczenie się
badania wykazały, że konie na co dzień wykonują szereg zadań poznawczych, stawiając czoła wyzwaniom psychicznym, które obejmują zaopatrzenie w żywność i identyfikację jednostek w systemie społecznym. Mają również dobre zdolności rozróżniania przestrzennego., Są naturalnie ciekawi i skłonni do badania rzeczy, których wcześniej nie widzieli. Badania oceniały inteligencję koni w takich obszarach, jak rozwiązywanie problemów, szybkość uczenia się i pamięć. Konie przodują w prostym uczeniu się, ale także są w stanie korzystać z bardziej zaawansowanych zdolności poznawczych, które wymagają kategoryzacji i uczenia się koncepcji. Mogą nauczyć się przyzwyczajania, odczulania, klasycznego uwarunkowania i warunkowania operacyjnego oraz wzmocnienia pozytywnego i negatywnego. Jedno z badań wykazało, że konie mogą rozróżniać „mniej lub więcej”, jeśli ilość jest mniejsza niż cztery.,
konie udomowione mogą stawić czoła większym wyzwaniom psychicznym niż dzikie konie, ponieważ żyją w sztucznych środowiskach, które zapobiegają instynktownym zachowaniom, a jednocześnie uczą się zadań, które nie są naturalne. Konie są zwierzętami przyzwyczajenia, które dobrze reagują na schematy i reagują najlepiej, gdy te same procedury i techniki są stosowane konsekwentnie., Jeden z trenerów uważa, że” inteligentne ” konie są odbiciem inteligentnych trenerów, którzy efektywnie wykorzystują techniki warunkowania reakcji i pozytywnego wzmocnienia, aby trenować w stylu, który najlepiej pasuje do naturalnych skłonności poszczególnych zwierząt.,
Temperament
Ilustracja różnych ras; slim, light hotbloods, medium-sized warmbloods and draft and pony-type coldblood breeds
rasy”gorącokrwiste” to „konie orientalne”, takie jak Akhal-Teke, koń arabski, Barb i obecnie wymarły koń turkomański, a także rasowy, rasa rozwinięta w Anglii ze starszych ras orientalnych. Gorącokrwiści mają tendencję do porywania się, śmiałości i szybkiego uczenia się. Są hodowane dla zwinności i szybkości., Mają tendencję do wyrafinowania fizycznego-cienką skórę, szczupłą i długonogą. Oryginalne rasy orientalne zostały sprowadzone do Europy z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, kiedy europejscy hodowcy chcieli tchnąć te cechy w konie wyścigowe i lekkie konie kawaleryjskie.
Muskularne, Ciężkie konie pociągowe znane są jako „zimnokrwiste”, ponieważ hodowane są nie tylko dla siły, ale także dla spokojnego, cierpliwego temperamentu potrzebnego do ciągnięcia pługa lub ciężkiego powozu pełnego ludzi. Są czasami nazywane „łagodnymi olbrzymami”. Znane rasy draftu to Belg i Clydesdale., Niektóre, jak Percheron, są lżejsze i żywsze, rozwinięte do ciągnięcia wozów lub do orania dużych pól w suchszym klimacie. Inne, takie jak Shire, są wolniejsze i silniejsze, hodowane do oierania pól z ciężkimi, gliniastymi glebami. Grupa zimnokrwistych obejmuje również niektóre rasy kuców.
rasy”Warmblood”, takie jak Trakehner czy Hanoverian, rozwinęły się, gdy europejskie konie powozowe i wojenne krzyżowano z Arabami lub rasami czystej krwi, tworząc konia wierzchowego o bardziej wyrafinowanym wyglądzie niż koń pociągowy, ale większym rozmiarze i łagodniejszym temperamencie niż lżejsza rasa., Niektóre rasy kucyków o cechach warmblood zostały opracowane dla mniejszych jeźdźców. Warmbloods są uważane za „konia lekkiego” lub „konia jeździeckiego”.
dziś termin „Warmblood” odnosi się do określonego podzbioru ras koni sportowych, które są używane do konkurencji w ujeżdżeniu i skokach przez przeszkody. Ściśle mówiąc, termin „ciepła krew” odnosi się do wszelkich krzyżówek między rasami zimnokrwistymi i gorącokrwistymi. Przykładami są takie rasy jak Irish Draught czy Cleveland Bay., Termin ten był kiedyś używany w odniesieniu do ras lekkich koni jeździeckich innych niż konie czystej krwi lub Arabów, takich jak koń Morgan.
wzorce snu
kiedy konie kładą się spać, inni w stadzie pozostają Stojący, obudzeni lub w lekkiej drzemce, czuwając.
konie potrafią spać zarówno na stojąco, jak i na leżąco., W adaptacji z życia na wolności konie są w stanie wejść w lekki sen za pomocą „aparatu pobytu” w nogach, umożliwiając im drzemkę bez zapadania się. Konie śpią lepiej w grupach, ponieważ niektóre zwierzęta będą spać, podczas gdy inne stoją na straży, aby uważać na drapieżniki. Koń trzymany sam nie będzie dobrze spał, ponieważ jego instynkt polega na ciągłym wypatrywaniu niebezpieczeństwa.
w przeciwieństwie do ludzi, konie nie śpią w stałym, nieprzerwanym okresie czasu, ale przyjmują wiele krótkich okresów odpoczynku., Konie spędzają cztery do piętnastu godzin dziennie w spoczynku stojącym, a od kilku minut do kilku godzin leżąc. Całkowity czas snu w ciągu 24 godzin może wynosić od kilku minut do kilku godzin, najczęściej w krótkich odstępach około 15 minut każdy. Średni czas snu konia domowego wynosi 2,9 godziny na dobę.
konie muszą się położyć, aby osiągnąć REM snu. Muszą tylko leżeć przez godzinę lub dwie co kilka dni, aby spełnić minimalne wymagania snu REM., Jeśli jednak koń nigdy nie będzie mógł się położyć, po kilku dniach stanie się pozbawiony snu, aw rzadkich przypadkach może nagle zapaść, ponieważ mimowolnie ześlizguje się w sen REM, gdy jeszcze stoi. Stan ten różni się od narkolepsji, chociaż konie mogą również cierpieć na to zaburzenie.