Kiedy jako nastolatek postanowiłem zacząć uczyć się mandaryńskiego. Chiny cieszyły się gwałtownym wzrostem gospodarczym, więc lingua franca z pewnością otworzyła drzwi. Ale kiedy przeprowadziłem się do Chin po studiach, wylądowałem w jednym miejscu, gdzie mandaryński nie zaprowadzi cię daleko: w Hong Kongu.

większość 7,3 mln mieszkańców miasta mówi po kantońsku, czyli chińskim dialektem z języka mandaryńskiego., I chociaż rzuciłem się do nauki kantońskiego z taką samą pasją, nie dostaję takiej samej reakcji, jak z mandaryńskim. Zamiast tego, powiedziano mi, że kantoński jest w drodze.

angielskie i chińskie media w Hongkongu obwiniają Mandaryna. Władze lokalne zaczęły podkreślać edukację opartą na języku mandaryńskim po powrocie miasta do chińskiej suwerenności w 1997 roku, a obecnie 70% szkół podstawowych w Hongkongu używa języka mandaryńskiego do nauczania chińskich klas., Istnieje również wiele mandaryńskich mówców pochodzących zza granicy; od 1997, 150 mainlanders byli w stanie uzyskać rezydencję każdego dnia.

ale dane mówią co innego. Kantoński rzeczywiście doświadczył niewielkiego wzrostu odsetka mówców od czasu przekazania. Według spisu ludności z 2016 roku, 88,9% ludności twierdzi, że posługuje się językiem kantońskim jako językiem ojczystym, w porównaniu z 88,7% w 1996 roku. W ciągu tych samych 20 lat odsetek mieszkańców mówiących głównie po mandaryńsku wzrósł z 1,1% do 1,9%.,

Jak więc język może wydawać się solidny na papierze, a jednocześnie wzbudzać zgon wśród ogółu społeczeństwa? To rodzaj językowego paradoksu, który może się wydarzyć tylko w Hong Kongu.

Hongkong był kolonią brytyjską w latach 1842-1997. Podczas gdy angielski był jedynym oficjalnym językiem rządowym do 1974 roku, kantoński był językiem ludu., Kiedy emigranci z Hongkongu wyjechali do innych krajów, przywieźli ze sobą kantoński, pozostawiając trwały ślad na chińskich miastach Vancouver, Nowym Jorku i poza nimi.

w Chinach kontynentalnych, gdzie kantoński jest używany przez około 60 milionów ludzi na południu, dialekt zyskał pewien prestiż ze względu na jego związek z przemysłem rozrywkowym Hongkongu. Produkcja filmowa i muzyczna miasta rozkwitła w latach 80. i 90., podobnie jak Chiny otwierały się na świat., Gwiazdy Hongkongu, takie jak Leslie Cheung i Anita Mui, stały się nazwiskami domowymi, a rodziny blisko granicy z Hongkongiem mogły oglądać dramaty nadawane przez TVB, główną sieć telewizyjną miasta.

Kiedy Hongkong powrócił do chińskiej suwerenności w 1997 roku, zapewniono mu wysoki stopień autonomii przez 50 lat na mocy porozumienia o nazwie „jeden kraj, dwa systemy.”W przeciwieństwie do reszty Chin, Hongkong miał system kapitalistyczny, wolną prasę i system sądowniczy oparty na common law., Zjednoczone Królestwo i Chiny zgodziły się, że utrzymanie tych instytucji zapewni stabilność w perspektywie krótko-i średnioterminowej.

ale ekonomia i prawo to nie wszystko, co wyróżnia Hongkong. Miasto jest kulturowo odmienne od Chin kontynentalnych, a kantoński przyczynia się do tego podziału. Jak 30-letni grafik Camilla ubolewał: „ludzie Zachodu przyjadą do Hong Kongu i chcą wziąć lekcje mandaryńskiego, uczyć się mandaryńskiego, wszystko mandaryńskiego. To nie ma sensu., Dlaczego nie polecą do Szanghaju albo Pekinu?”

a chill from the north

w ostatnich latach wzrosły napięcia między Hongkongiem a Chinami kontynentalnymi. Najbardziej wyraźnym tego przejawem były protesty ruchu parasolowego z 2014 roku, które natychmiast wywołały dyrektywę z Pekinu w sprawie tego, w jaki sposób Hongkong może wybrać swojego lidera—pozwalającą ludziom głosować tylko na kandydatów z Pekinu-ale były również wyjściem dla wielu innych skarg społecznych, gospodarczych i politycznych.,

duma mieszkańców Hongkongu w ich własnym języku odegrała główną rolę w tych protestach, a nawet kantońska nazwa ruchu parasolowego była subtelnym aktem wywrotowym przeciwko Pekinowi. Szczególne kantońskie zwroty, które stały się wszechobecne podczas ruchu parasolowego, na przykład ” Maht mohng cho chung!”(Nie zapomnij o naszych pierwotnych intencjach!) i ” Ngo Yiu jan pousyun!”(Chcę prawdziwego powszechnego prawa wyborczego!), ten ostatni uwieczniony na żółtych transparentach, które od czasu do czasu rozwijają się z górskich zboczy i okien akademików.,

ale zbytnim uproszczeniem jest stwierdzenie, że wszyscy mówcy Kantonu hongkońskiego przypisują wartości tego ruchu. Jak co pół roku przypomina sondaż przeprowadzony przez Uniwersytet w Hong Kongu, w mieście stale zmienia się sposób, w jaki mieszkańcy ustalają priorytety swojej tożsamości Obywatelskiej i narodowej. Tendencja była w kierunku większej identyfikacji jako „Hong Konger”, ale około jedna piąta miasta określa się jako ” Chińczycy.”Między nimi są „mieszane” tożsamości.

ten rodzaj złamanej lojalności może wydawać się znajomy mieszkańcom Katalonii lub Portoryko., Jednak Status Hongkongu jako „Specjalnego Regionu Administracyjnego” ma wygasnąć w 2047 roku. To może sprawić, że głoszenie tożsamości Hong Konger będzie postrzegane jako niepewna pozycja, ponieważ lokalna tożsamość stanie się ruchomym celem.

Większość obcokrajowców zakłada, że „chiński” odnosi się do jednego języka, Zwykle mandaryńskiego. To nie takie proste., Język chiński był językiem pisanym, w którym ludzie porozumiewali się ustnie za pośrednictwem wielu wzajemnie niezrozumiałych dialektów, znanych jako fangyan (言言言).

w 1955 roku rząd komunistyczny promował standaryzowany mandaryński, czyli putonghua, w celu poprawy komunikacji międzyregionalnej. Podczas gdy w Kantońskich miastach takich jak Kanton był opór, obecnie 70% do 80% Chińczyków mówi po mandaryńsku, a w szkołach na całym świecie nauka chińskiego równa się nauce mandaryńskiego., Wielu Kantońskich mówców teraz Szczecina na pomysł, że mandaryński jest traktowany jako pełnoprawny „język”, ale kantoński jest nazywany „dialekt”, co sugeruje, że w jakiś sposób podzbiór mandaryński.

różnica między tymi dwoma jest ogromna, fakt, który robi na mnie wrażenie dwa razy w tygodniu na moich Kantońskich zajęciach nocnych dla mandaryńskich. Moi koledzy z klasy pochodzą z różnych środowisk i obejmują lekarza, zakonnicę i przyszłą matkę. Pomimo bycia „rodowitymi Chińczykami”, walczą tak samo jak ja., Kantoński ma sześć tonów w porównaniu z czterema Mandaryńskimi, inną gramatykę i unikalną mieszankę angielskich słów pożyczkowych.,

autobus

basi

gonggong qiche

Licznik

kaangta

guitai

tip

tipsi

xiaofei

Boss

laoban

jeszcze bardziej mylące jest to, że podczas gdy Hongkong i Chiny kontynentalne używają różnych skryptów—Mao wprowadził uproszczenie setek chińskich znaków—nadal dzielą formalny język pisany i kanon., W związku z tym kontrowersje dotyczące tego, jakiego dialektu używają Szkoły hongkońskie do nauczania języka chińskiego, dotyczą nie tylko placówki językowej, ale także tego, który dialekt zyskuje prestiż związany z tradycją literacką sięgającą tysiącleci.

pragmatyzm a polityka

nie wszyscy rodzice postrzegają nauczanie chińskiego mandaryńskiego jako atak na tożsamość Hongkongu. Maria Wang, native speaker kantoński i matka trójki dzieci, wysłał swoje córki do Chinese International School, gdzie uczniowie mogą mówić tylko po mandaryńsku lub angielsku.,

„mandaryńczycy potrafią lepiej pisać po chińsku” – powiedziała, uzasadniając swoją decyzję. Dodała, ” jest teraz wiele stosunków roboczych z Chinami.”

Wang nie martwi się o wymieranie Kantończyków w najbliższym czasie, a jej pragmatyzm w odniesieniu do mandaryńskiego jest dość typowy wśród starszych pokoleń Hongkongu. Jej mentalność jest jednak przeciwna lokalizmowi popularnemu wśród młodzieży miasta, podkreślając stopień, w jakim Polityka odgrywa rolę w ich lękach. Nie są zainteresowani biznesem za granicą., Zamiast tego, dorastali próbując pogodzić specjalny status Hongkongu z rzeczywistością jego roli w Chinach. Obawy, że miasto w jakiś sposób zniknie w 2047 roku, tylko wzmacniają obawy o przyszłość Kantończyków, sprawiając, że młodzi ludzie czują, że nie mają się czego trzymać.

jednak odporność Kantończyków najprawdopodobniej sprowadzi się do pragmatyzmu społecznego i gospodarczego, a nie Polityki., Niektórzy mogą to odczytać jako mroczną prognozę, wskazującą na wirtualny monopol Mandaryna na chińską edukację lub stagnację przemysłu rozrywkowego w Hongkongu, niegdyś awangardy kantońskiej soft power. Ale jestem optymistą. Hongkong jest dynamicznym miastem, a kantoński jest mocno osadzony w swojej kulturze. Tak długo, jak miasto oferuje możliwości, będą ludzie uczący się jego języka ojczystego. Widzę, że dzieje się to dwa razy w tygodniu w małym Kowloon community center, kiedy moi koledzy i ja spotykamy się, aby nauczyć się języka miasta, które nazywamy domem.,

Przeczytaj całą serię Quartz w 20 rocznicę przekazania Hongkongu.